آب درماني

آب درمانی ۱
راهنمای درمان قطعی انواع سرطان، ایدز، هپاتیت، آلرژی، اعتیاد، بیماریهای قلب، کبد، ریه، کلیه، تومورمغزی، معده، روده، سینوزیت، آب مروارید، پیرچشمی، قند، فشارخون، چاقی و دیگر بیماریها
در این روش درمان، به بدن اجازه داده می‌شود تا با اجرای مکانیسم از پایین به بالا، خود را مانند روزی که متولد شده بازسازی و از همه‌ی بیماریها و نارساییها پاکسازی نماید. در حالت عادی، مکانیسم بدن از بالا به پایین است. یعنی: ۱ـ از راه دهان خوراک دریافت می‌کند. ۲ـ مواد سودمند را جدا می‌کند. ۳ـ چربیها و یا قند اضافه و برخی دیگر از مواد زائد را در جاهای خالی بدن مانند پیرامون شکم، زیر پوست سر، پیرامون قلب و ..ذخیره می‌کند. ۴ـ دیگر مواد زائد را از راه روده‌ دفع می‌کند؛ ولی در مکانیسم از پایین به بالا، چون بدن جز آب چیزی دریافت نمی‌کند، برای تأمین انرژی برای زنده ماندن، خود را بررسی و ذخیره‌های سودمند و ناسودمند را برای مصرف فراخوانی می‌کند. آنچه سودمند بداند می‌سوزاند و آنچه زیان‌آور بداند، از راه دهان به صورت خلط بیرون می‌ریزد؛ به همین دلیل آب دهان بیمار، به صورت چسبناک و کشدار می‌شود که بایستی بیرون ریخته شود. در این روش، از یک سو غذای کافی برای ادامه‌ی زندگی میکربها، باکتریها و یا سلولهای سرطان به آنها نمی‌رسد و از سوی دیگر بدن برای زنده ماندن، با تمام توان هر چه را در جای جای خود پیدا کند به عنوان غذا شناسایی می‌کند. در این حالت، هیچ میکرب، باکتری و یا سلول سرطانی تاب مقاومت در برابر بدن را ندارد. ممکن است برای کسی این پرسش پیش آید که بیماریهای ویروسی چگونه با این روش درمان می‌شود؛ در حالی که ویروسها از غذایی که به بدن داده می‌شود استفاده نمی‌کنند. پس چگونه می‌توان با قطع غذا از بدن و تنها نوشیدن آب، بیماریهای ویروسی مانند: ایدز، سل و … را درمان کرد؟ پاسخ این است که بدن در دوره‌ی آب‌درمانی، هیچ میکرب، ویروس، باکتری و یا سلول سرطانی را نمی‌کشد. دلیل آن هم این است که بیمار تب نمی‌کند و هیچ جای بدنش نیز عفونت نمی‌کند؛ بلکه بدن با نیروی فوق‌العاده‌ای که هنوز برای دانش پزشکی ناشناخته است، هر گونه میکرب، باکتری، ویروس و یا سلول سرطانی را از سوراخ بسیار ریزی که در انتهای زبان است به صورت خلط بیرون می‌ریزد.
این روش درمان برای افراد بالای ۵ سال سو‌دمند است؛ البته برای آنان که زیر ۱۸ سال دارند، دوره‌های ۳ تا ۶ روز توصیه می‌شود. کسی که می‌خواهد برای نخستین بار آب‌درمانی کند، چنانچه به خود اطمینان ندارد که توانایی انجام آن را دارد یا خیر، می‌تواند از ۱ تا ۵ یا تا ۱۲ روز آب‌درمانی کند. در این مدت، هرگاه دید توانایی ادامه را ندارد و از انجام کارهای روزانه باز می‌ماند، برنامه را قطع می‌نماید. سپس به تعداد روزهای آب‌درمانی، استراحت می‌کند و بار دیگر آغاز می‌کند؛ و چون اندکی از جسمش پاکسازی شده، توانایی بیشتری دارد. از این رو، این بار دو برابر روزهای پیش، آب‌درمانی می‌کند. چنانچه در این دوره نیز باز هم توانایی ادامه نداشت، آن را قطع و سه برابر روزهای آب‌درمانی استراحت می‌کند. سپس برای سومین بار آغاز و هر کس که باشد می‌تواند آن را به پایان ببرد.
در این روش، شخص تا چهل شبانه‌روز، جز آب و چای چیز دیگری نمی‌خورد. در این مدت، بدن انسان خود را بررسی می‌کند و آنچه برایش سودمند است نگه می‌دارد و از آن استفاده می‌کند و آنچه برایش زیان دارد، به صورت خلط، از راه دهان بیرون می‌کند؛ و نشان پاکسازی شدن خود از همه‌ی بیماریها را به صورت سرخ شدن سراسر زبان نشان می‌دهد. در چنین حالتی، بدن مانند روزی است که متولد شده است؛ زیرا اگر به زبان نوزادی که تازه متولد شده نگاه کنید، می‌بینید کاملا قرمز است. بیمار یک روز ییش از آغاز آب‌درمانی، آزمایش خون و ادار می‌دهد و یک روز پس از پایان دوره نیز آن را تکرار می‌کند تا اثرات این روش درمان را بر بدن خود ببیند.
کسانی که شوره¬ی سر یا ریزش مو دارند، از روز دهم آب درمانی، شوره‌ی آنان از بین می‌رود و ریزش مو متوقف می‌شود. چربی موی کسانی هم که دارای موهای چرب هستند از بین می¬رود و اگر شخص دوره را به پایان برساند، هرگز موی چرب، شوره و یا ریزش مو نخواهد داشت. برای کسانی که سنشان زیر ۵۰ سال است و بخشی از موهای خود را از دست داده‌اند، پس از پایان دوره، ممکن است موهای تازه بروید.
روش انجام آب درمانی چنین است:
(۱)ـ پیش از آغاز، شخص خانواده‌ی خود را از کاری که می‌خواهد انجام دهد و مزایای آن آگاه می‌کند تا هم در مدت دوره از سوی آنها سرزنش نشود و هم این که چنانچه در مدت دوره برای او مشکلی پیش آمد، افراد خانواده بدانند که چه باید بکنند.
(۲) ـ از ۳ روز پیش از آغاز، هر بامداد پیش از صبحانه و شب پیش از خواب، ۲ قاشق غذاخوری خاکشیر و یک قاشق مرباخوری عسل را در یک لیوان آب گرم حل کرده و می‌نوشد. یک روز پیش از آغاز نیز ناهار و شام فقط سوپ و یا مانند آن می‌خورد.
(۳)ـ اگر کسی که می‌خواهد آب‌درمانی کند دارای بیماریهای خطرناکی مانند سرطان، هپاتیت و یا ایدز است و محدودیت زمانی دارد مثلاً بیشتر از دو یا سه ماه زنده نیست، می‌بایست ۴۰ روز را پی در پی آب‌درمانی کند؛ ولی چنانچه فرصت بیشتری دارد، برای این که بتواند ۴۰ روز را بدون غذا با موفقیت سپری کند، بهتر است اول ۵ روز آب‌درمانی کند و سپس ۱۵ روز غذا بخورد. پس از آن ۷ روز و ۲۱ روز غذا بخورد؛ و در پایان، ۱۰ روز و یک ماه غذا بخورد و پس از آن به آسانی می‌تواند ۴۰ روز آب‌درمانی کند.
(۴)ـ برای این که با آغاز آب درمانی، و قطع غذا از معده، مدفوعات متوقف شده در اعماق روده‌ها جسم را مسموم نکند و باعث سرگیجه و سردرد نشود، شخص در شب سوم که طبق بند ۲ رفتار کرده است، ۴ ساعت پس از خوردن سوپ، ۶۰ سی.‌سی روغن کرچک می‌خورد تا آنچه در روده‌ها باقی مانده، بیرون رانده شود. چنانچه خوردن روغن کرچک دشوار باشد، می‌تواند به جای آن، از دم کرده‌ی گیاه سِنا و گل سرخ به انداره‌ی ۲ لیوان استفاده کند.
آب درمانی ۲

(۵)ـ در طول دوره، دیگر نباید روغن کرچک یا هرگونه مسهل استفاده کند؛ زیرا آب زیادی از جسم می‌گیرد و باعث ضعف شدید می‌شود. در صورتی که بدن به آب بسیاری نیازمند است. از این رو، خوردن روغن کرچک یا هر مسهل دیگر در هفته‌ی اول درمان، اختلالاتی در روده‌ها پدید می‌آورد که شاید تا بیش از یک روز هم ادامه یابد؛ ولی چنانچه بیمار به سردرد دچار شد و با تنقیه بهبود نیافت، پس از پایان هفته‌ی اول، می‌تواند هر سه یا چهار روز یکبار مسهل بخورد.
(۶)ـ از آن ساعت به بعد، تنها آب می‌خورد.
نکته: پس از یک تا دو روز از آغاز آب درمانی، با ترک غذا، زبان سفید می‌شود و اشتها کور می‌شود؛ ولی در پایان روز چهلم، اشتها برمی‌گردد. چنانچه پیش از پایان دوره، میل به غذا برگردد، تصادفی و ناشی از کوشش و خستگی بسیار است. این اشتهاء، حقیقی نیست و با آشامیدن دو جرعه آب خنک از بین می‌رود. به این موضوع مهم نیز باید توجه داشت که نشانه‌ی پایان درمان، ۴۰ روز نیست؛ بلکه سرخ شدن سراسر زبان و بازگشت میل به غذاست. از این رو ممکن است این دو نشانه برای کسی کمتر از ۴۰ روز آشکار شود که نشان از پایان آب درمانی است. ضعفی که در نخستین روز پیش می‌آید، در واقع حالتی است که میان تغیر مکانیسم بدن از حالت از بالا به پایین به از پایین به بالاست؛ و با رویکرد بدن به مکانیسم از پایین به بالا و استفاده از ذخیره‌های خود، ضعف نیز پایان می‌یابد. بیمار نباید به هیچ روی نگران زخم معده و روده باشد و گمان کند که با نخوردن غذا زخم معده و یا روده می‌گیرد؛ زیرا نه تنها پس از ۲۴ ساعت که اشتها کور می‌شود، معده دیگر برای غذا ترشح اسیدی ندارد، بلکه چنانچه بیمار دارای زخم معده یا روده باشد، با سرعت باورنکردنی بهبود می‌یابد.
(۷)ـ بیمار هر روز ۱۸ لیوان آب برابر با چهار لیتر می‌نوشد. ۹ لیوان صبح و ۹ لیوان بعدازظهر. البته در کنار آن، می‌تواند تنها یک لیوان چای نیز بنوشد؛ زیرا نوشیدن بیش از یک لیوان باعث دفع املاح بدن و آسیب‌پذیری دیواره‌ی قلب و رگها می‌شود. روی هم رفته از چهار لیتر بیشتر نباید آب بنوشد؛ زیرا نوشیدن بیشتر از این مقدار، ممکن است باعث رقیق شدن خون و مرگ شود.
برای این که نمک بدن نیز تأمین شود، بیمار همه‌ی آب مصرفی را از آب جوشیده استفاده نمی‌کند؛ زیرا پس از پایان ذخیره‌ی نمک بدن در پانزده روز نخست، چنانچه نمک کافی به بدن نرسد، عضلات دچار سستی و در نتیجه بدن دچار ضعف می‌شود. ضعفی که با افزایش قند از بین نمی‌رود و ممکن است بیمار را از ادامه‌ی درمان از روز بیست‌وپنجم به بعد بازدارد. از این رو، بهتر است برای اطمینان از سالم بودن و دارای املاح بودن آب، ۹ لیوان آب جوشیده را با ۹ لیوان آب معمولی بیامیزد؛ سپس در دو لیوان از آبی که صبح و عصر می‌نوشد، مقدار بسیار ناچیزی نمک بیفزاید؛ به گونه‌ای که شوری آب را احساس نکند؛ و تنها تلخی آب را احساس کند. برای این که تلخی آب را هم احساس نکند، می‌تواند یک قاشق غذاخوری آبلیمو به آن بیفزاید که بسیار خوشمزه هم خواهد بود.
بیمار می‌تواند ۱۸ لیوان را در میان ۱۶ ساعت بیداری تقسیم کند تا در هر ۵۰ دقیقه، یک لیوان آب بنوشد و ناچار نشود که در یک زمان چند لیوان با هم آب بنوشد؛ ولی چنانچه نوشیدن این اندازه آب یا چای برای کسی با کاهش کنترل او بر ادرار همراه باشد، می‌تواند ۲ لیوان از آن کاسته و تنها ۱۶ لیوان در شبانه‌روز آب بنوشد؛ زیرا نزدیک ۲ لیوان نیز بدن از راه تنقیه جذب خواهد کرد که توضیح داده خواهد شد.
(۸)ـ برای جلوگیری از آمیخته شدن آب یا چای با خلط دهان، بیمار پیش از نوشیدن، دهان خود را می‌شوید.
(۹)ـ در پانزده روز نخست، ادرار بی رنگ است؛ ولی پس از آن، ممکن است به رنگ زرد مایل قرمز باشد که جای نگرانی نیست.

 آب درمانی ۳

(۱۰)ـ برای این که سه نشانه‌ی مهم حیاتی: نبض، دمای بدن و فشار خون تنظیم باشد و نیز قند کافی به مغز برسد و بیمار بتواند تا پایان ادامه دهد، برای کسی که متناسب با قدش از ۱۰ تا ۱۵ کیلو اضافه وزن دارد، در ۱۰ روز نخست، هر روز دو قاشق مرباخوری عسل، یکی صبح و دیگری بعدازظهر را در آب حل می‌کند و می‌نوشد؛ و از خوردن یکباره‌ی عسل به میزان بیشتر خودداری می‌کند که قند خون به یکباره بالا نرود. از روز یازدهم تا پایان دوره، به دلیل کاهش چربیها و قند بدن، برای جلوگیری از کاهش قند مغز و در نتیجه پیدایش ضعف، میزان عسل را می‌تواند به سه برابر افزایش دهد و هر ۴ ساعت یک بار بخورد. در این صورت از ۱۸ لیوان آب مصرفی در روز، ۶ لیوان آن با عسل آمیخته است و شخص به صورت یک در میان آب شیرین و غیر شیرین می‌نوشد. چنانچه در روز یازدهم که میزان عسل سه برابر می‌شود، فشار خون افزایش یافت، می‌تواند به هر لیوان شربت عسل یک قاشق غذاخوری آبلیمو بیفزاید. کسی که اضافه وزن ندارد، از همان روز نخست تا پایان دوره، هر روز ۶ قاشق مرباخوری عسل با آب می‌نوشد. کسی که از ۱۵ تا ۲۵ کیلو اضافه وزن دارد، در ۱۰ روز نخست، روزانه دو قاشق مرباخوری عسل و از روز یازدهم تا پایان دوره، روزانه ۴ قاشق مرباخوری عسل و کسی بیشتر از ۲۵ کیلو اضافه وزن دارد، چنانچه فشار خونش از حالت عادی کمتر نشود و ضربان قلبش کاهش نیابد و دچار سرگیجه نشود، می‌تواند تنها آب خالص بنوشد؛ ولی اگر در چند روز نخست فشار خونش پایین آمد، می‌تواند در ۱۰ روز نخست، روزانه ۲ قاشق مرباخوری عسل و از یازدهم تا پایان، روزانه ۳ یا چهار قاشق مرباخوری عسل ‌با آب بخورد. روی هم رفته هر کس با هر وزنی که این درمان را انجام می‌دهد، بجز میزان تعیین شده‌ی عسل، هرگاه دچار کاهش فشار خون گردید، بی درنگ یک قاشق مرباخوری عسل در نصف لیوان آب حل کرده و می‌نوشد.

عسل هم قند لازم برای سلولهای مغز را فراهم می‌کند و هم با داشتن پتاسیم، اجازه‌ی رشد و تکثیر به میکربها را نمی‌دهد، و هم با داشتن اسید فرمیک خاصیت ضدعفونی کنندگی و میکرب کشی دارد؛ و بدن را در پاکسازی بهتر از میکربها یاری می‌کند؛ و هم دارای ویتامین‌های شش‌گانه (A.B.C.D.E.K) و هم مواد معدنی: پتاسیم، آهن، فسفر، ید، منیزیم،
سرب، منگنز، آلومینیوم، مس، سدیم، سولفور، نیکان، روی و … می‌باشد. اگر شخص بیشتر از اندازه‌ی گفته شده مواد قندی استفاده کند، بدن به جای استفاده از چربیها و مواد زائد، از قند داده شده استفاده کرده و حتی اضافه‌ی آن را به صورت چربی ذخیره می‌کند.
جدول وزن مناسب برای مردان بر اساس هیکل از ۲۵ سال به بالا
قد بر اساس سانتیمتر وزن با جثه کوچک وزن با جثه متوسط وزن با جثه بزرگ
۵/۱۵۷ کیلو ۵/۵۴ تا ۵۱ کیلو ۵۹ تا ۵۴ کیلو ۶۴ تا ۵/۵۷
۱۶۰ کیلو ۵۶ تا ۵۳ کیلو ۵/۶۰ تا ۵۵ کیلو ۵/۶۵ تا ۵۹
۵/۱۶۲ کیلو ۵/۵۷ تا ۵۴ کیلو ۶۲ تا ۵۷ کیلو ۵/۶۷ تا ۶۰
۱۶۵ کیلو ۵۹ تا ۵۵ کیلو ۵/۶۳ تا ۵۸ کیلو ۶۹ تا ۵/۶۱
۵/۱۶۷ کیلو ۵/۶۰ تا ۵/۵۶ کیلو ۶۵ تا ۵۹ کیلو ۷۱ تا ۶۳
۱۷۰ کیلو ۵/۶۲ تا ۵/۵۸ کیلو ۶۷ تا ۶۱ کیلو ۵/۷۳ تا ۵/۶۴
۵/۱۷۲ کیلو ۶۴ تا ۶۰ کیلو ۶۹ تا ۶۳ کیلو ۵/۷۵ تا ۶۷
۱۷۵ کیلو ۶۶ تا ۶۲ کیلو ۷۱ تا ۶۵ کیلو ۵/۷۷ تا ۵/۶۸
۵/۱۷۷ کیلو ۵/۶۸ تا ۶۴ کیلو ۷۳ تا ۵/۶۶ کیلو ۷۹ تا ۵/۷۰
۱۸۰ کیلو ۷۰ تا ۵/۶۵ کیلو ۷۵ تا ۵/۶۸ کیلو ۵/۸۱ تا ۵/۷۲
۵/۱۸۲ کیلو ۷۲ تا ۵/۶۷ کیلو ۵/۷۷ تا ۷۰ کیلو ۵/۸۳ تا ۵/۷۴
۱۸۵ کیلو ۵/۷۳ تا ۶۹ کیلو ۵/۷۹ تا ۷۲ کیلو ۸۶ تا ۵/۷۶
۵/۱۸۷ کیلو ۷۶ تا ۷۱ کیلو ۸۲ تا ۵/۷۳ کیلو ۵/۸۷ تا ۵/۷۸
۱۹۰ کیلو ۷۸ تا ۷۳ کیلو ۸۴ تا ۷۶ کیلو ۵/۹۰ تا ۸۱
۵/۱۹۲ کیلو ۵/۷۹ تا ۵/۷۴ کیلو ۵/۸۶ تا ۵/۷۸ کیلو ۹۳ تا ۸۳
جدول وزن مناسب برای زنان بر اساس هیکل از ۲۵ سال به بالا
قد بر اساس سانتیمتر وزن با جثه کوچک وزن با جثه متوسط وزن با جثه بزرگ
۵/۱۴۷ کیلو ۴۵ تا ۴۲ کیلو ۴۹ تا ۴۴ کیلو ۵۴ تا ۵/۴۷
۱۵۰ کیلو ۴۶ تا ۴۳ کیلو ۵۰ تا ۵/۴۴ کیلو ۵/۵۵ تا ۵/۴۸
۵/۱۵۲ کیلو ۴۸ تا ۴۴ کیلو ۵/۵۱ تا ۴۶ کیلو ۵۷ تا ۵/۴۹
۱۵۵ کیلو ۴۹ تا ۴۵ کیلو ۵۳ تا ۵/۴۷ کیلو ۵/۵۸ تا ۵۱
۵/۱۵۷ کیلو ۵۰ تا ۵/۴۶ کیلو ۵۴ تا ۴۹ کیلو ۵/۵۹ تا ۵/۵۲
۱۶۰ کیلو ۵/۵۱ تا ۴۸ کیلو ۵/۵۵ تا ۵۰ کیلو ۶۱ تا ۵/۵۳
۵/۱۶۲ کیلو ۵۳ تا ۴۹ کیلو ۵/۵۷ تا ۵/۵۱ کیلو ۵/۶۲ تا ۵۵
۱۶۵ کیلو ۵۴ تا ۵/۵۰ کیلو ۵۹ تا ۵۳ کیلو ۵/۶۴ تا ۵۷
۵/۱۶۷ کیلو ۵۶ تا ۵۲ کیلو ۵/۶۱ تا ۵/۵۴ کیلو ۵/۶۲ تا ۵۹
۱۷۰ کیلو ۵۸ تا ۵۴ کیلو ۵/۶۳ تا ۵/۵۶ کیلو ۵/۶۸ تا ۵/۶۰
۵/۱۷۲ کیلو ۵/۵۹ تا ۵/۵۵ کیلو ۶۵ تا ۵/۵۸ کیلو ۷۰ تا ۵/۶۲
۱۷۵ کیلو ۵/۶۱ تا ۵/۵۷ کیلو ۶۷ تا ۶۰ کیلو ۵/۷۱ تا ۶۴
۵/۱۷۷ کیلو ۶۴ تا ۵۹ کیلو ۵/۶۸ تا ۶۲ کیلو ۷۴ تا ۶۶
۱۸۰ کیلو ۵/۶۵ تا ۶۱ کیلو ۵/۷۰ تا ۵/۶۳ کیلو ۵/۷۶ تا ۶۸
۵/۱۸۲ کیلو ۵/۶۷ تا ۶۳ کیلو ۵/۷۲ تا ۵/۶۵ کیلو ۵/۷۸ تا ۵/۶۹
کسانی که قدشان در این جدول نیست، می‌توانند از فرمول زیر برای به دست آوردن وزن مناسب استفاده کنند. فرمول اندازه گیری وزن مناسب بر اساس قد چنین است:
(وزن مناسب = ۱۰۰ : ۹ * سن + ۱۰ * ۱۰۰ ـ قد)
برای جثه‌های کوچک، وزن مناسب، ۵ کیلو کمتر از وزن مناسب به دست آمده از فرمول بالاست؛ و برای جثه‌های بزرگ، ۵ کیلو بیشتر است.

آب در مانی ۴
(۱۱)ـ برای این که فضولات چسبیده در میان پرزهای روده جدا و روده‌ها سریع پاکسازی شود از روز دوم تا پنجم، بیمار هر روز در دو نوبت صبح پس از بیدار شدن از خواب و شب پیش از خوابیدن، با مقدار ۵/۱ لیتر آب خالص به شیوه‌ی زیر تنقیه (روده‌شویی از پایین) می‌کند:
A) چون طول روده‌ی کوچک ۶ متر و روده‌ی بزرگ ۱۲۰ سانتیمتر و گنجایش هر دو روده ۵/۱ لیتراست، ظرفی (جای نوشابه)۵/۱ لیتری را تهیه و سپس یک میله‌ی خودکار بیک در درب آن جاسازی می‌کند؛ به گونه‌ای که آب از اطراف آن نریزد. ته جای نوشابه را بریده و یک دسته‌ی سیمی برای آن درست می‌کند تا بتواند آن را به چوب‌لباسی آویزان کند. سپس شیلنگی نازک به انداز‌ه‌ی قطر میله خودکار و به طول ۵/۱ متر به آن نصب می‌کند. سپس یک شیر کوچک آب به آن می‌افزاید و نیم متر دیگر شیلنگ را پس از شیر می‌افزاید تا بتواند آب درون ظرف را کنترل کند. پس از آن، ظرف را با آب ولرم حمام که دمای آن ۳۵ درجه‌ی است، پر کرده و بالاتر از زمین نصب می‌کند. برای این در اثر دراز کشیدن روی کف حمام سردی آن بدن را نیازارد، یک قطعه یونولیت به اندازه‌ی یک متر در ۵/۱ متر تهیه و به عنوان زیرانداز استفاده می‌شود. سپس روی زمین به پهلوی راست می‌خوابد؛ و حتمأ سمت چپ بدن باید به سوی بالا باشد. و صندلی حمام را هم زیر سر می‌گذارد تا گردن خسته نشود. بعد میله‌ خودکاری دیگر روی سر شیلنگ می‌گذارد و آن را با پماد آنتی هموروئید چرب می‌کند. سپس اندکی به مقعد فشار می‌آورد تا اسفنکر روده کمی خارج شود. بعد کمی پماد به آن می‌مالد و میله‌ را روی آن می‌گذارد تا به اندازه‌ی ۵ سانتیمتر وارد روده شود. ۴۵ ثانیه تا یک دقیقه طول می‌کشد تا همه‌ی آب وارد روده شود.
B) چنانچه به هنگام ورود آب به روده، شکم درد گرفت، نشانگر این است که مدفوع بسیاری از سالهای گذشته به دیواره‌ی روده چسبیده و مانع عبور آب به سوی جلوست. برای حل این مشکل، نخست شیر آب را می‌بندد و سپس با دست راست با انگشتان بسته، به گونه‌ای که نوک انگشتان رو به پایین باشد، دست را در پایین‌ترین نقطه‌ی شکم میان کشاله‌ی ران و شکم در سمت چپ بدن گذاشته و با فشار و همزمان آوردن دست به سمت بالا و راست، آب را به جلو می‌راند تا درد پایان یابد؛ و سپس شیر را باز می‌کند تا بقیه‌ی آب هم وارد شود.
C)پس از واردن شدن آب به روده، ۵ دقیقه به پشت می‌خوابد. کف پاها را به دیوار می‌زند و چیزی مانند بالش زیر باسن می‌گذارد تا کمر بالاتر از سطح قرار گیرد. بعد با دست راست با انگشتان بسته، به گونه‌ای که نوک انگشتان رو به پایین باشد، دست را در پایین‌ترین نقطه‌ی شکم میان کشاله‌ی ران و شکم در سمت چپ بدن گذاشته و با فشار و همزمان آوردن دست به سمت راست، آب را به جلو می‌راند سپس به راست غلت می‌خورد. بعد دست را در سمت راست می‌گذارد و آب را به سمت چپ روده می‌راند و سپس به سمت چپ غلت می‌خورد. پس از آن، با پایین آوردن پاها و برداشتن بالش از زیر باسن، ۵ دقیقه نیز به به طور کامل غلت می‌خورد. در ۵ دقیقه‌ی سوم، کف حمام روی همان یونولیت به پشت می‌خوابد و پاها را تا جایی که می‌تواند بالا می‌آورد (پای دوچرخه) و پایین می‌اندازد. در مرحله‌ی پایانی، بر می‌خیزد و ۵ دقیقه‌ درجا می‌دود و همزمان به آرامی با مشت در امتداد روده ضربه می‌زند تا فضولات موجود در روده و نیز چسبیده به پرزها‌ی آن که شاید مربوط به ماهها و یا حتی سالهای گذشته باشد،کنده شود. سپس به گونه‌ای که سنگینی بدن به سمت چپ باشد، روی ران چپ می‌نشیند وآب درون روده را که با تکه‌های فضولات آمیخته است، از بدن خارج می‌کند.
D) فرد نباید سعی کند که همه‌ی آب درون روده را تخلیه کند؛ بلکه بهتر است بکوشد تا نیم لیتر آن باقی بماند که هم بخشی از آن جذب بدن می‌شود و هم باعث نرم و جدا کردن مدفوعات چسبیده به دیواره‌ی روده می‌شود.
E) روز پنجم، نصف مشت گل خِطمی یا ۲ قاشق پودر آن را در ۳ لیتر آب جوشانیده تا ۵/۱ لیتر آن باقی بماند. سپس آن را با تور بسیار ظریف یا پارچه، صاف کرده و پس از ولرم شدن تا اندازه‌ی ۳۵ درجه، به جای آب، تنقیه می‌کند

آب درمانی ۵
جدول چگونگی تنقیه از روز ششم تا چهلم این چنین است:
روز ششم با آب خالص
روز هفتم با آب و افزودن ۲ سی سی شامپو بچه
روزهای هشتم و نهم با آب خالص
روز دهم با جوشانده‌ی گل خطمی
روز یازدهم با آب خالص
روز دوازدهم با آب و افزودن ۲ سی سی شامپو بچه
روزهای سیزدهم و چهاردهم با آب خالص
روز پانزدهم با جوشانده‌ی گل خطمی
روز شانزدهم با آب خالص
روز هفدهم با آب و افزودن ۲ سی سی شامپو بچه
روزهای هیجدهم و نوزدهم با آب خالص
روز بیستم با جوشانده‌ی گل خطمی
روز بیست و یکم با آب خالص
روز بیست و دوم با آب و افزودن ۲ سی سی شامپو بچه
روزهای بیست و سوم و چهارم با آب خالص
روز بیست و پنجم با جوشانده‌ی گل خطمی
روز بیست و ششم با آب خالص
روز بیست و هفتم با آب و افزودن ۲ سی سی شامپو بچه
روزهای بیست و هشتم و نهم با آب خالص
روز سی‌ام با جوشانده‌ی گل خطمی
روز سی و یکم با آب خالص
روز سی و دوم با آب و افزودن ۲ سی سی شامپو بچه
روزهای سی و سه و چهار با آب خالص
روز سی و پنجم با جوشانده‌ی گل خطمی
روز سی و ششم با آب خالص
روز سی و هفتم با آب و افزودن ۲ سی سی شامپو بچه
روزهای سی و هشتم و نهم با آب خالص
روز چهلم با جوشانده‌ی گل خطمی
F) به هنگام غلتیدن به چپ و راست، ممکن است در انتهای روده احساس فشار و درد پیدا شود که ناشی از هجوم تکه‌های کنده شده مدفوع برای خروج است و شخص به ناچار مدت ۲۰ دقیقه را تحمل می‌کند؛ و بلافاصله پس از دفع فضولات، فشار و درد پایان می‌یابد. چنانچه پس از تخلیه آب از روده، مقداری از آب درون آن بماند، نه تنها جای نگرانی نیست، بلکه سودمند نیز هست. اگر تنقیه هر روز و درست انجام نشود، ممکن است نتواند همه‌ی روده را پاکسازی کند؛ از این رو، پس از روز چهلم نیز میل به غذا بر نمی‌گردد.
G) کسانی که دوره‌های کوتاه مدت ۵، ۷ یا ۱۰ روزه آب درمانی می‌کنند، هم می‌توانند تنقیه کنند و هم نکنند؛ زیرا کار نکردن روده‌ها در این مدت، باعث تنبلی آنها نمی‌شود؛ ولی بهتر است در دوره‌های کوتاه مدت نیز تنقیه شود.
(۱۲)ـ برای پاکسازی بخش معده تا مری، هر پنج روز یکبار پس از غروب آفتاب به شیوه‌ی زیر استفراغ می‌کند: یک لیتر آب ولرم می‌نوشد و ۵ دقیقه درجا می‌دود. چنانچه در این مدت استفراغ کرد که بهتر؛ ولی اگر حالت استفراغ پیش نیامد، می‌تواند به ته گلو انگشت فرو کند؛ و اگر باز هم استفراغ نکرد، به یک لیتر دیگر آب ولرم نصف قاشق چایخوری نمک می‌افزاید و پس از هم‌زدن می‌نوشد. این بار حتماً استفراغ خواهد کرد.
(۱۳)ـ برای پاکسازی دهان از سموم و عفونتهایی که بدن در حال دفع آنها از راه دهان است، هر شب ۲۰ قطره‌ی ایرال‌وکس iralvex Drop در نصف لیوان چای غلیظ ریخته و یک قاشق چایخوری هم نمک به آن می‌افزاید و پس از هم‌زدن با آن قرقر می‌کند؛ ولی باید مواظب باشد چیزی از آن را فرو نبرد.
(۱۴)ـ چنانچه در طول دوره، ناگهان رفتار بیمار غیر عادی شود و مانند دیوانه‌ها رفتار کند، افراد خانواده می‌بایست بی درنگ به او غذا دهند؛ زیرا رفتار غیر عادی نشانگر این است که بدن در حال مصرف بافتهای مغز است. پس نقش خانواده در این جا نمایان می‌شود.
(۱۵)ـ چون در زمان درمان، شخص به هیچ روی بیمار نمی‌شود، از این رو نباید از هیچ دارویی و یا قرص یا شربت ویتامین دار استفاده کند؛ زیرا وارد شدن مواد جامد به معده، باعث ترشح زود هنگام و متوقف شدن مکانیسم از پایین به بالا در بدن شده و چون معده خالی است، در نتیجه اسید ترشح شده در معده بر بخشی از دیواره‌ی آن اثر کرده و باعث زخم معده می‌شود. وارد کردن ویتامین به بدن نیز باعث می‌شود تا میکربها، ویروسها، باکتریها و یا سلولهای سرطانی نیز از آنها استفاده کنند. در نتیجه با تقویت آنها، مدت درمان طولانی شده و در۴۰ روز پاکسازی کامل انجام نشود.
(۱۶)ـ چنانچه بیمار با خوردن دارو دچار زخم معده یا روده شود، جای نگران نیست؛ زیرا با قطع دارو و غدا، با آب درمانی، هر گونه زخم داخلی یا بیرونی بدن با سرعت چشمگیری خوب می‌شود

آب درمانی ۶
(۱۷)ـ بیمار همه روزه نبض و فشار خون خود را بررسی می‌کند که نبض باید از ۵۰ در دقیقه پاینتر نیاید؛ چنانچه میان ۵۰ تا ۶۰ باشد، با حل کردن یک قاشق کوچک عسل در نصف لیوان چای و نوشیدن آن و سپس نیم ساعت خواب جبران می‌شود و به اندازه‌ی طبیعی ۶۲ در دقیقه می‌رسد؛
ولی چنانچه نوشیدن شربت عسل هم کارساز نباشد و برای یک روز کامل از ۵۰ پاینتر بیاید و به ۴۰ نزدیک باشد، آب‌درمانی را قطع می‌کند. فشار خون بیمار نیز از ۱۰ تا ۱۳ در نوسان است که خوب است؛ ولی چنانچه از ۱۰ پایین‌تر بیاید، بی درنگ با حل کردن یک قاشق کوچک عسل یا شکر در آب و نوشیدن آن، فشار به حالت عادی بر می‌گردد.
(۱۸)ـ بهتر است در روزهای دوره، بیشتر از یک ساعت در روز، آن هم در چند نوبت، مطالعه یا کار فکری نشود؛ زیرا باعث فشار شدید به مغز شده و بیمار به ناچار باید قند بیشتری مصرف کند که این کار، ممکن است برنامه را از روند طبیعی بازدارد؛ ولی کسانی که ناچار به کار فکری یا مطالعه هستند، تنها باید مراقب کاهش فشار خون و نبض باشند؛ و هرگاه احساس ضعف کردند، با نوشیدن شربت عسل آن را به حالت عادی برگردانند.
(۱۹)ـ در طول دوره، نخوردن غذا، بیمار را از مسواک زدن بی‌نیاز نمی‌کند؛ بلکه همانند گذشته، دندانهایش را مسواک می‌زند. همچنین بهتر است روی زبان را نیز مسواک بزند تا عفونتهایی که بدن در حال دفع آنها از راه زبان است و میان پرزهای زبان می‌چسبد، از میان برود.
(۲۰)ـ در دوره‌ی درمان، از خوردن هرگونه آب میوه، بویژه آب پرتقال باید خودداری شود؛ زیرا تأثیر آب‌درمانی را از میان می‌برد و جسم نمی‌تواند در مدت معین ۳۵ تا ۴۵ روز، خود را پاکسازی کامل نماید.
(۲۱)ـ در دوره‌ی درمان، شخص خانه‌نشین نمی‌شود؛ بلکه به کارهای روزانه‌ی خود ادامه می‌دهد؛ همچنین بیشتر از ۸ یا ۱۰ ساعت در شبانه‌روز نباید ‌خوابید؛ هر چند که در مدت دوره، چون مغز می‌داند که از راه غذا انرژی دریافت نمی‌کند، از این رو برای صرفه‌جویی در انرژی به بدن فرمان خواب بیشتری می‌دهد؛ ولی بیمارر می‌داند که خوابیدن زیاد، باعث تنبلی دستگاه گوارشی می‌شود و این دستگاه نمی‌تواند وظایف زیادی را که پس از پایان دوره به عهده دارد، به خوبی انجام دهد.

(۲۲)ـ در دوره‌ی درمان، بیمار نباید کارهای سنگین انجام ‌دهد. ضعفی که از روز بیستم به بعد نمایان می‌شود به اندازه‌ای نیست که مانع کار شود و میل به کار را از بین ببرد؛ ولی اگر در روزهای پایانی دوره، فرد بتواند استراحت کامل نماید و تحرک بسیار کمی داشته باشد، بهتر است؛ زیرا آب‌درمانی به هنگام استراحت بسیار بیشتر از زمان حرکت می‌تواند جسم را پاکسازی کند.
(۲۳)ـ از روز اول تا چهلم، خلط دهان بیرون ریخته می‌شود؛ زیرا این خلط همان مواد زائدی است که بدن از راه دهان بیرون می‌ریزد. خلط بینی و دهان تا روز سی‌ام ممکن است افزایش یابد که این افزایش، نشان از پاکسازی مغز از مواد زائد است. در برخی افراد ممکن است از روز سی‌ام به بعد، آب دهان فراوان، چسبناک، کثیف و بدبو شود؛ ولی از روز سی‌ام ممکن است خلط بینی قطع شود که نشان از پایان پاکسازی مغز از مواد زائد است.
(۲۴)ـ در مدت درمان، به هنگام برخاستن از خواب، بیمار نباید یکباره از جا برخیزد؛ بلکه بایستی از حالت درازکش به حالت نشسته یک دقیقه در بستر بنشیند و سپس برخیزد؛ زیرا برخاستن یکباره باعث می‌شود تا خون کافی به مغز نرسیده و در نتیجه سرگیجه پدید آید.
(۲۵)ـ ممکن است فرد در دوره‌ی درمان، زود عصبانی شود و زود تحت تأثیر قرار گیرد و یا به هیجان آید که ناشی از کاهش وزن و ضعف جسمانی است و پس از آب‌درمانی برطرف می‌شود؛ ولی این عوارض در باره‌ی همه یکسان نیست و ممکن است برخی را تحت تأثیر قرار ندهد.
(۲۶)ـ بیمار از هر کار هیجانی که باعث افزایش ناگهانی ضربان قلب می‌شود، خودداری می‌کند؛ زیرا افزایش ناگهانی ضربان قلب، بویژه از روز پانزدهم به بعد ممکن است باعث درد قلب به صورت گاه‌گاهی برای چند روز شود؛ ولی چنانچه ضربان قلب ناخواسته از حالت عادی خارج شود، بیمار نصف لیوان چای گرم می‌نوشد و نیم ساعت می‌خوابد.
(۲۷)ـ در مدت درمان، بیمار هر روز حمام نمی‌کند؛ بلکه یک روز درمیان با آب ولرم خود را می‌شوید؛ زیرا آب داغ باعث آب شدن بخشی از چربیها می‌شود که بدن از آنها به عنوان غذا استفاده می‌کند. همچنین از سونا استفاده نمی‌کند.
(۲۸)ـ اگر بیمار مردی باشد که وازکتومی نکرده، (یعنی لوله‌های انتقال اسپرمهایش باز است) چون با هر بار زناشویی نزدیک ۲۴۰۰ کالری از دست می‌دهد، از این رو، در مدت درمان، بویژه در روزهای آغازین که هنوز همه‌ی چربیهای خود را از دست نداده و توانایی دارد، برای جلوگیری از هدر دادن آن اندازه کالری که برای دو روز بدنش در زمان آب‌درمانی کافیست، از همبستری خودداری می‌کند؛ ولی اگر بیمار زن باشد، اشکالی ندارد. البته میل جنسی مرد، حداکثر تا ۱۰ روز پس از دوره، از میان می‌رود و ۱۰ روز پس از پایان درمان باز می‌گردد.
(۲۹)ـ بیمار به هیچ روی برای حلوگیری از بوی بد دهان و یا خوشبو شدن، از ادکلن یا هر گونه عطر استفاده نمی‌کند؛ زیرا ممکن است باعث کاهش فشار خون و ضعف شدید شود.
(۳۰)ـ چنانچه بیمار در روز ۳۹ احساس تب کند، نگران نمی‌شود؛ زیرا اگر دمای بدن را بگیرد، خواهد دید که از ۵/۳۶ درجه بیشتر نیست؛ و این تب را دروغین گویند و از سوخت مواد داخلی جسم سرچشمه گرفته است.
(۳۱)ـ در روزهای پایانی دوره، ممکن است بیمار احساس ضعف شدیدی کند و هنگام برخاستن از خواب دچار سرگیجه شود؛ ولی جای نگرانی نیست؛ زیرا این نشان دهنده‌ی پایان ذخیره‌های داخلی بدن است؛ و یا چنانچه برخی از جاهای بدن بیمار درد بگیرد، برای برطرف شدن این ناراحتیها، بهترین دارو، گفتن ذکر «یا ارحم الراحمین» است. همچنان که ایوب پیامبر، هنگام بیماری و درد، چنین گفت: «و اَیوبَ اِذ نادى رَبَّهُ:« اَنِّی مَسَّنِیَ الضُّرُّ؛ وَ اَنتَ اَرحَمُ الرَّاحِمین.» (و ایوب به هنگام درد پروردگارش را این گونه فریاد زد: بیماری و درد، وجودم را فرا گرفته و تو برترین درمان کننده‌ای ) سوره‌ی انبیاء آیه

آب درمانی ۷
(۳۲)ـ در پایان روز چهلم، شخص با وزن متوسط یا لاغر، آب‌درمانی را ادامه نمی‌دهد؛ زیرا به دلیل پایان یافتن مواد زائد، بدن برای سوخت و ساز خود از بافتها و ماهیچه‌ها استفاده می‌کند که این موضوع باعث مرگ شخص می‌شود؛ ولی افراد چاق، به دلیل داشتن چربیهای اضافی، چنانچه در روز چهلم زبانشان کاملا قرمز نشد، می‌توانند تا پنج روز دیگر ادامه دهند.
نکته: از روز سی‌ام به بعد، رفته رفته رنگ زبان زرد و سپس قرمز می‌شود و در روز چهلم، کاملا قرمز می‌شود که نشان از پاک شدن بدن از همه‌ی بیماریهاست.
(۳۳)ـ در پایان روز چهلم، شخص پیش از پایان دادن به آب‌درمانی، تنقیه می‌کند؛ و دست کم تا سه روز از خوراکیهای نرم مانند سوپ، آش، شیربرنج و مانند آن استفاده می‌کند؛ و از خوردن گوشت و خوراکهای دیر هضم مانند تخم مرغ خودداری می‌کند تا معده رفته رفته به حالت عادی بازگردد و آمادگی دریافت خوراکیهای سفت را داشته باشد. البته باید توجه داشت که استفاده از خوراکیهای روان پس از دوره، نباید از دو هفته بیشتر شود؛ زیرا پس از آن، ممکن است شخص دچار ورم معده و نارسایی‌های گوارشی شود.
(۳۴)ـ دفع فضولات آنچه شخص در نخستین روز پس از دوره می‌خورد، تا ۴۸ ساعت ممکن است طول بکشد که جای نگرانی نیست؛ و نیازی به خوردن مسهل نیست؛ زیرا به دلیل پاکسازی روده‌ها در دوره‌ی درمان با تنقیه، جذب مواد عالی غذایی که از معده به روده می‌رسد به طور کامل انجام می‌گیرد. از این رو، فضولات آن سفت و به کندی از روده خارج می‌شود؛ ولی چنانچه پس از دو روز دفعی از روده انجام نشد. تا فعال شدن دوباره‌ی روده، تنقیه ادامه می‌یابد و اگر پس از دو روز تنقیه باز هم روده به حالت عادی بازنگشت، شخص نزد پزشک می‌رود.
(۳۵)ـ چنانچه بیمار بخواهد پیش از روز سی‌ام درمان‌ را قطع کند، مشکلی برای او پیش نخواهد آمد؛ جز این که میل به خوراک، به طور دلخواه نیست؛ زیرا جسم ناچار می‌شود مواد زائدی را که به زحمت از جاهای مختلف بدن فراخوانی کرده تا بیرون بریزد، بار دیگر به جای خود برگرداند. چنانچه بیمار بخواهد پس از روز سی‌ام و پیش از روز چهلم درمان را پایان دهد، ممکن است غذایی را که می‌خورد استفراغ کند؛ زیرا بدن در این روزها، (بین ۳۰ تا ۴۰) مقاوم‌ترین و مضرترین میکربها، ویروسها، باکتریها و یا سلولها را برای بیرون کردن آماده کرده است. از این رو، برای جسم دشوار است که بار دیگر آنها را بمکد و به جای خود برگرداند. ممکن است در برخی از کسانی که پیش از ۴۰ روز درمان را قطع می‌کنند، برای مدت ۲ یا ۳ روز در روده‌ی بزرگ خونریزی پیش آید؛ و به ندرت به یک هفته می‌رسد؛ ولی جای‌ ترس نیست و نیازی هم به درمان ندارند؛ زیرا بی درنگ بهبود می‌یابد. البته به این معنی نیست که اگر کسی پیش از روز چهلم درمان را پایان دهد آن روزهایی را که گرفته بی اثر خواهد بود؛ بلکه اگر کسی سه روز هم بگیرد به همان اندازه آلودگی از بدنش بیرون می‌رود.
(۳۶)ـ برای این که به دلیل محرومیت طولانی دستگاه گوارشی از غذا، شخص دچار نارسایی‌های گوارشی نشود، می‌بایست برنامه‌ی غذایی پس از درمان را به درستی انجام دهد. در آن صورت، پس از ۳ هفته، دستگاه گوارشی او بهتر از گذشته کار خواهد کرد. در اجرای این برنامه، فرقی میان کسی که ۵ روز آب‌درمانی کرده و یا ۴۰ روز نیست؛ با این تفاوت آن که ۵ روز آب‌درمانی کرده، ۲ روز به این برنامه عمل می‌کند. آن کس که ۷ روز آب‌درمانی کرده ۳ روز و آن کس که ۱۰ روز آب درمانی کرده ۴ روز.
برنامه‌ی غذایی پس از درمان برای کسانی که ۴۰ روز آب درمانی کرده‌اند، چنین است:
یک هفته هر روز سه وعده و هر وعده ۲۵۰ گرم هریر بادام. ولی بادام آن نباید زیاد باشد. در میان هر وعده یک لیوان آب هویج؛ آن هم با قاشق بنوشد و نه یکباره. همچنین، در هفته ی اول، هر دو روز یک بار تنقیه می‌کند.
هفته‌ی دوم به هریر بادام اندکی گوشت ماهی یا مرغ بیفزاید.
هفته‌ی سوم به هریر بادام گوشت قرمز می‌تواند بیفزاید. در پایان هفته‌ی سوم، روند دستگاه گوارشی عادی خواهد بود. یا می‌تواند از برنامه‌ی زیر پیروی کند:
صبح روز اول: شیر، آب پرتقال
ظهر: کمپوت، عصر: سوپ، سبزیها و سیب زمینی
صبح روز دوم: عسل ظهر: میوه، سیب زمینی، کمی پنیر عصر: سوپ
صبح روز سوم: کمی نان و عسل و چای. ظهر: خوراک عدس، لوبیا. عصر: آش جو
(۳۷)ـ اگر شخص در هفته‌ی اول پس از درمان، تخم مرغ و یا گوشت به مقدار زیاد بخورد، ممکن است ساق پاهایش از نزدیکی قدمها ورم کند؛ تا جایی که پوست آنجا بترکد. از سوی دیگر، چون بدن مانند گذشته چربیها را ذخیره نمی‌کند، زیاده‌روی در مصرف خوراکیهای با چربی بالا، به سرعت چربی خون را افزایش می‌دهد. شخص بهتر می‌داند از خوراکیهای دارای کالری و پروتئین بالا ولی با چربی کم استفاده کند.

آب درمانی ۸
میزان کالری، پروتئین و چربی در ۱۰۰ گرم خوراکیهای زیر
نام کالری پروتئین چربی نام کالری پروتئین چربی
انار ۶۸ ۵/۰ ۷/۰ شیر گاو ۶۳ ۵/۳ ۳
انجیر ۸۱ ۲/۱ ۲/۰ شیر گاومیش ۱۰۰ ۴ ۷
انگور ۷۳ ۰۶/۰ ۶/۱ عدس ۳۳۶ ۷/۲۳ ۳/۱
بادام ۵۷۳ ۲۵ ۵۵ عسل ۳۱۵ ۳/۰ ۰
بادمجان ۲۷ ۳/۱ ۳/۰ فندق ۵۸۲ ۵/۲۳ ۵۰
باقلا ۳۵۶ ۹/۲۸ ۶/۱ قلوه ۱۱۴ ۵/۱۶ ۵/۴
برنج سفید ۳۶۰ ۷/۶ ۷/۰ قند‌وشکر ۳۸۷ ۰ ۰
به ۶۱ ۶/۰ ۳/۰ کاهو ۱۹ ۴/۱ ۱/۰
پرتقال ۴۵ ۷/۰ ۳/۰ کرفس ۱۹ ۸/۰ ۲/۰
پسته ۶۲۶ ۲۰ ۲۰ کره ۷۵۰ ۱ ۹/۸۲
پنیر ۲۸۲ ۵/۲۲ ۶/۲۱ کشک ۳۷۹ ۹/۵۴ ۷/۱۱
پیاز ۴۳ ۵/۱ ۲/۰ کلم ۲۹ ۷/۱ ۲/۰
پیه گوسفند ۸۱۲ ۳/۰ ۲/۹۰ گوجه سبز ۵۰ ۶/۰ ۲
تخم مرغ ۱۶۳ ۴/۱۲ ۷/۱۱ گوجه فرنگی ۲۲ ۱/۰ ۲/۰
توت ۹۳ ۵/۱ ۴/۱ گوشت بز ۱۶۵ ۷/۱۸ ۴/۹
توت فرنگی ۳۵ ۷/۰ ۱/۱ گوشت گاو ۲۳۹ ۷/۱۸ ۲/۱۸
جگر ۱۳۴ ۲۰ ۴ گوشت گاومیش ۱۲۵ ۲۰ ۴
حلوا ۵۰۹ ۵/۱۰ ۲۸ گوشت گوساله ۳۰۷ ۸/۱۸ ۱۴
خاویار درشت ۲۶۲ ۶/۲۹ ۱۵ گوشت گوسفند ۳۱۷ ۷/۱۵ ۷/۲۷
خربزه ۲۶ ۵/۰ ۲/۰ گیلاس ۱۰۵ ۳/۱ ۴/۰
خرمالو ۷۹ ۷/۰ ۴/۰ لوبیا چشم بلبلی ۲۳۲ ۱/۲۲ ۲/۱
خرمای تازه ۱۵۷ ۹/۰ ۳/۰ لوبیا سفید ۳۳۸ ۶/۲۲ ۶/۱
خیار ۱۶ ۱ ۱/۰ ماست ۵۸ ۲/۳ ۶/۲
دل ۱۱۴ ۵/۱۶ ۵/۴ ماش ۳۴۰ ۹/۲۳ ۳/۱
روغن نباتی جامد ۹۰۰ ۰ ۱۰۰ ماش ۳۴۰ ۲۹ ۳
روغن نباتی مایع ۹۰۰ ۰ ۱۰۰ ماکارونی ۳۶۷ ۱۲ ۱/۱
زبان ۱۹۳ ۲/۱۶ ۱۴ ماهی پرچرب ۱۷۶ ۲۰ ۱۰
زردآلو ۵۹ ۱ ۲/۰ ماهی سفید ۱۰۱ ۱۹ ۵/۲
سویا ۳۸۰ مربا ۲۷۲ ۶/۰ ۱/۰
سیب ۶۰ ۳/۰ ۳/۰ مرغ و جوجه ۲۰۰ ۲/۲۰ ۶/۱۲
سیب زمینی ۷۸ ۸/۱ ۱۵/۰ مغز گوسفند ۱۲۳ ۳/۱۰ ۶/۸
شش ۸۰ ۶/۱۴ ۴/۲ موز ۹۹ ۱/۱ ۲/۰
شلغم ۲۶ ۸/۰ ۲/۰ میگو تازه ۹۱ ۱/۱۸ ۸/۰
شلیل ۶۴ ۱ ۵/۰ نان بربری ۲۵۶ ۲/۸ ۷/۰
نان تافتون ۲۷۰ ۳/۹ ۶/۰ نخود فرنگی ۳۴۶ ۵/۲۲ ۸/۱
نان سنگک ۲۴۶ ۷/۸ ۴/۰ هلو ۵۵ ۹/۰ ۷/۰
نان لواش ۲۷۱ ۹/۸ ۵ هندوانه ۲۳ ۵/۰ ۱/۰
نخود ۳۵۹ ۲/۱۹ ۲/۶ هویج ۳۹ ۱ ۳/۰
(۳۸)ـ شخص تا دو روز، روزی شش بار و هر بار مقدار کمی غذا می‌خورد. پس از آن، همان سه وعده را می‌خورد.
(۳۹)ـ افراد عصبی نمی‌توانند مانند دیگران، آنچه از وزنشان کم شده را در مدت کمی پس از درمان به دست آورند. از این رو نباید با پرخوری قلب را خسته و نیروی عصبی فراوانی صرف کنند؛ زیرا ممکن است دچار کم خونی مغزی، ورم و دیگر بیماریها شوند.
(۴۰)ـ کسانی که ورزش می‌کنند و در زمان درمان آن را رها کرده‌اند، دو هفته پس از درمان می‌توانند آن را از سر گیرند؛ ولی تا دو هفته، بیشتر از ۱۵ دقیقه ورزش نکنند. پس از یک ماه از پایان درمان، می توانند به اندازه‌ی دلخواه ورزش کنند.
دوره‌ها‌ی آب درمانی چنین است:
الف ـ تا ۳ روز نخست، دمای بدن ۵/۰ تا ۵/۱ درجه پایین می‌آید و پس از آن تا پایان چهل روز یکنواخت است.
ب ـ ۶ روز نخست، سخت‌ترین روزهای درمان است؛ زیرا در این مدت، خون از مواد کهنه و عفونتها پاک و پاکسازی تن منظم می‌شود.
ج ـ از روز ۶ تا ۱۲، بدن از چرکها و کلسیم اضافی پاک می‌شود. زخم معده و التهابات آن درمان می‌شود.
د ـ از روز ۱۰ تا ۱۴، دستگاه عصبی پاکسازی می‌شود.
رـ از روز ۱۴ تا ۲۱، همه‌ی قلب پاک می‌شود.
س ـ روزهای ۲۱ تا ۳۰، راحت‌ترین روزهای درمان است.
غ ـ از ۳۰ تا ۴۰، آخرین پس مانده‌های هر گونه بیماری از بدن بیرون ریخته می‌شود. از این رو، تا بازگشت اشتها، بیمار از خوردن متنفر می‌شود.