ورزشی - صفحه 2 از 2 - پایگاه دانلود رایگان کتاب | دانلود کتاب

آنجاکه شواهد تاریخی در این مورد نشان می دهد ، ورزش تنیس طی قرون ۱۲ و ۱۳ میلادی ابتدا در کشور فرانسه ابداع شد. اما ارائه جدی این ورزش در سال ۱۸۷۲ میلادی بود که سرگرد هاری جم این ورزش را در شهر لمینگتن( انگلستان) به مردم معرفی کرد . در آن زمان مقررات و خصوصیات این ورزش بآنجه اکنون می بینیم تفاوت بسیار داشت . در سال ۱۸۷۷میلادی ، اولین بار در دنیا مسابقات تنیس با مقررات و قوانین بخصوصی در زمینهای تنیس “باشگاه تنیس و کروکت ال انگلند” ویمبلدون  برگزار گردید، محلی که هم اکنون بزرگترین مسابقات تنیس دنیادر آن برگزار می شود.
مسابقات ویمبلدون در سال ۱۸۷۷، یو اس او پن در سال ۱۸۸۱ ، دیویس کاپ ۱۸۹۹ و اوپن استرالیادر سال ۱۹۰۵ و اپن فرانسه ۱۹۱۸شروع به فعالیت کردند.
هنگامی که تنیس شروع به رشد سریع کرد و جهان را فرا گرفت و طبیعتا اتحادیه های ملی شروع به هم پیوستن برای برگزاری مسابقات بزرگ جهانی و تنظیم قوانین و مقررات کردند .
در سال ۱۹۱۱ نیاز به وجود یک فدراسیون بین المللی تنیس، احساس شد . امتیاز این فدراسیون ابتدا به آقای دوان ویلیامز (یکی از افراد کشته شده در کشتی تایتانیک) که نتوانست ایده خود را ببیند به آقای چارلز بارد ( دبیر اتحادیه تنیس سوئیس ) و آقای هنری والت (رئیس فدراسیون تنیس فرانسه) اعطا شد .
دوازده اتحادیه تنیس در جلسه اصلی در پاریس ( ۱۹ مارچ ۱۹۱۱) شرکت کردند . که ILTF (فدراسیون لاون تنیس بین المللی) در آن شکل گرفت ، این کشور ها عبارتند از : 
استرالیا (استرالیا و نیوز یلند)
اسپانیا
اتریش
بلژیک
آلمان
افریقای جنوبی
دانمارک
فرانسه
بریتانیای کبیر
هلند
روسیه
سوئیس
سوئد     

     

     

نتایج اولین نشست بدین صورت بود که ، زبان رسمی فرانسوی باشد با ترجمه انگلیسی و مقر فدراسیون دور از پاریس باشد. ( سوئیس مقر فدراسیون بین المللی انتخاب گردید) .
دبیرهای فدراسیون : آقای ه . ا. سابلی (دبیر اتحادیه انگلیس) و اقای ر. گالای ( رئیس فدراسیون تنیس فرانسه ) رئیس فدراسیون : اقای دکتر ه . او . بهرنس
همچنین حق برگزاری مسابقات جهانی ( قهرمانی روی چمن ) برای همیشه به بریتانیای کبیر اهدا گردید .
۱۷ ماه بعد از تشکیل فدراسیون ، جنگ جهانی اول همه چیز را بهم ریخت و یکبار دیگر تمام فعالیتهای در سال ۱۹۱۹ از سر گرفته شد . ITLF  بعد از جنگ جهانی اول فقط با ۱۰ کشور عضو گرچه ، از خرابی جنگ رنج می برد کار خود را شروع کرد و اتفاقات ذیل بترتیب پیش آمد.
۱۹۲۲- هیئت بین المللی قوانین توسط مشاور کمیته  “کمیته مدیریت” ، برای پایان بخشیدن به مشکلاتی که فدراسیون بین المللی داشت ، تاسیس گردید. و همچنین برای تغییر قوانین بازیها حق اختصاصی پیدا کرد .
۱۹۲۳- ۱۶ مارچ در نشست اصلی سالیانه در پاریس، قرار گردید “قوانین تنیس” عمومی شود و از اول ژانویه سال ۱۹۲۴ ، ایالت متحده ، یکی از اعضاء رسمی این فدراسیون پذیرفته شد . نام مسابقات قهرمانی جهان بر داشته شد و یک زیر مجموعه جدیدی از مسابقات قهرمانی بوجود آمد که قرار شد مسابقات در بریتانیای کبیر ، فرانسه ، ایالات متحده و استرالیا برگزار گردد.
۱۹۲۴- ILTF بطور رسمی سازماندهی و کنترل مسابقات تنیس را در سراسر جهان به عهده گرفت .
۱۹۳۳ – کمیته مدیریت از  “مشاور کمیته” جدا شد و بصورت رای گیری رئیس فدراسیون تعیین گردید . اصطلاح گراند اسلم در همین سال بوجود آمد . ( ازاین اصطلاح برای توصیف و ضعیتی استفاده می شود که در آن بازیکن موفق شود هر چهار مسابقه اصلی رادر یک سال ببرد ) اصطلاح گراند اسلم را اولین بار جان کایرن اهل نیویورک در باره بازیکن استرالیایی ( جک کرافورد ) به کار برد. او در سال ۱۹۳۳ کوشید تا هر چهار مسابقه را ببرد. ولی گراند اسلم واقعی را اولین بار ( دانلد باج) امریکایی در سال ۱۹۳۸به دست آورد . چهار بازیکن دیگر هم فاتح گراند اسلم شدند . “آقایان” ( کانالی )۱۹۵۳، ( راد لیور) ۱۹۶۲ به عنوان آماتور و در سال ۱۹۶۹به عنوان حرفه ای و  ” بانوان” ( مارگرت کورت) ۱۹۷۱ و ( اشتفی گراف ) ۱۹۸۸
۱۹۳۴- کمیته مخصوص برای بحث در مورد تفاوت حرفه ای بودن و آماتور بودن و تعیین قابلیت هزینه ادعا شده بازی آماتورها برای بیش از ۸ هفته تشکیل گردید .
( ظهور ورزش تنیس در ایران به بعد از جنگ جهانی دوم بازمی گردد. پیش ازاین درفاصله سالهای (۱۳۱۵-۱۳۱۸) باشگاه بوستان ورزش که دارای چندین زمین تنیس در محلی روبروی ورزشگاه شهید شیرودی فعلی به مدیریت شادروان شکوهی گشایش یافت . ورزشگاه شهید شیرودی ( امجدیه سابق) نیز همزمان با ورزشگاه بوستان ورزش با یک زمین تنیس درمحل کنونی افتتاح و نخستین مسابقات قهرمانی تنیس کشور در سال ۱۳۱۸ در همین ورزشگاه برگزار گردید. گفتنی است که ورزش تنیس بخاطر حضور اتباع انگلیسی در آبادان رونق خاصی داشت و اولین مسابقه تنیس بین تیمهای آبادان و تهران به سالهای ۱۳۱۷-۱۳۲۰بر می گردد.
پس از جنگ جهانی دوم مسابقات قهرمانی تنیس کشور تاسال ۱۳۲۲ جریان داشت که برادران نعمانی ( هانری وژوزف ) در صدر بازیکنان قرار داشتند .از سال ۱۳۲۲-۱۳۳۲مقام قهرمانی تنیس کشور در اختیار ژرژ آفتاندلیان قرار داشت.)
۱۹۳۹- جمع کل کشورهای به عضویت درآمده به ۵۹ کشور افزایش پیداکرد. درحین جنگ جهانی دوم بدلیل خرابیهایی که در فرانسه اتفاق افتاده بود و حمله به سوئیس (مقر ابتدائی ILTF) به بریتانیا انتقال پیدا کرد. از آن زمان تعیین گردید که ILTF در لندن باقی بماند.
۱۹۴۶- ۵ جولای – اولین جلسه بعد از جنگ در هتل ساوی لندن برگزار گردید. ۲۳ کشور باملیتهای گوناگون بعد از نتیجه جنگ جهانی دوم به عضویت ILTF درآمدند. با گذشت چند سال ملیتهایی که عضویت خود را به علت سیاستهای جهانی لغو کرده بودند با تغییرات بعد از جنگ دوباره به عضویت فدراسیون در آمدند مانند: آلمان غربی – آلمان شرقی -چین – تایوان- آفریقای جنوبی
۱۹۴۸- اولین گزارش از “کمیته بین المللی توپ” بدست آمد که ملزم می کرد که توپهای لاون تنیس به استاندارد قابل قبولی در جهان دست یابند . این توصیه کمیته توپ به فدراسیون بود که آنها باید یک طرحی مدون و ساختار جدیدی به توپهای خودشان بدهند که توپها قابلیت آن را داشته باشند که از آنها تست سرعت و سایر تستها در حین بازی به عمل آید .
۱۹۵۱- اولین استراحت قانون ۸ هفته ای ( قانون آماتورها) برای ۲۱۰روز اجازه دادن به آماتورها که بتوانند در مسابقات مختلف شرکت کنند
۱۹۵۸- ILTF روی قضیه استراحت قانون آماتورها تاهمین سال اصرار فراوان داشت زیرا این استراحت را تشویقی برای بازیکنان و تمرکز آنها روی بازی تنیس و فرصتی درآمدزا برای آنها میدانست.
( اولین سالی که ایران در جام دیویس شرکت نمود ۱۹۵۹ بود. تیم تنیس جام دیویس ایران به مدت ۳۱ سال در جام دیویس بازی کرده و مجموعا۶۴بازی آنجام داده است .که حاصل آن ۳۲ برد و۳۲باخت بوده :
بیشترین برد از آن منصور بهرامی با ۲۴ برد.
بیشترین بازی برنده سینگل از آن تقی اکبری با ۱۷ برد .
بیشترین بازی برنده دوبل ازآن کامبیز درفشی جوان با ۱۲ برد.
بهترین تیم دوبل از آن کامبیز دزفشی جوان و مصطفی صالح با ۶ برد .
طولانی ترین بازیها از آن کامبیز درفشی جوان با ۲۲بازی .
و بیشترین سال عضویت در تیم دیویس کاپ از آن تقی اکبری با۱۵ سال است.
۱۹۶۳- در پنجاهمین جشن سالگرد ILTF مسابقات کاپ فدراسیون به عنوان یک مسابقه تیمی قهرمانی بین المللی برای بانوان بعنوان دیویس کاپ برگزار شد. ( بازی تیمی مردان هم از سال ۱۹۰۰وجود داشت اما زیر نظر ILTF نبود.)
۱۹۶۸- ۳۰ مارچ – بعد از ۱۰ سال گفتگو و بحث وجدل در فدراسیون یک نشست اضطراری در پاریس برگزار شد که ۴۷ کشور با نظر رئیس فدراسیون در مورد قانون تنیس اوپن موافقت کردند. این بازیهای دوره ای تنیس سازماندهی شد و نام آن مسابقات قهرمانی جهان نامیده شد (wct ) زیرنظر رسمی ILTF با قبول حامیان مالی برای سازماندهی این مسابقات راهی را برای مسابقه آزاد و قانونی برای بازیکنان جهت کسب درآمد بوجود آورد.
۱۹۶۹- باوجود زمینهایی مطابق و معادل باشرایط جغرافیایی محل زمینها موافقت شد .( نوع زمین خاکی – چمن – هارد )
۱۹۷۰- اولین تغییر در شمارش بازی اتفاق افتاد وقتی که فدراسیون تصمیم به تست سیستم تای برک در بازیهای گرفت این سیستم در بازیهای حرفه ای آمریکا در فیلادلفیا برای مدت کوتاهی انجام گرفت.
۱۹۷۱- ILTF باصدور بخشنامه ای در نشست اصلی سالیانه خود در ایتالیا ابلاغ گردید که هیچ بازیکنی که قرار WCT را دارد نمی تواند در مسابقاتی که اتحادیه تنیس تشکیل میدهد شرکت نماید . این بدین معنی بود که ” جان نیو کامپ” نمی توانست از قهرمانی ویمبلدون در آن سال دفاع کند .
۱۹۷۲- WCT و ILTF تسهیلاتی بوجود آوردند که بازیکنان برای پیشرفت خود بتوانند در مسابقات دیگر هم بازی کنند .بعد از اینگه مسابقات تنیس تحت پوشش تلویزیونی قرار گرفت استفاده از توپهای زرد رنگ بصورت اجبار و قانون در آمد . تا آن زمان باتوپهای سفید رنگ بصورت رایج بازی می کردند .
تیم تنیس بانوان کشور ایران در همین سال با دو بازیکن به نامهای سرکار خانم صدیقه اکبری و سرکار خانم پروین افشار در مسابقات فیدکاپ شرکت نموده و با تیمهای تنیس بانوان ژاپن و اکوادور روبرو شدند.
۱۹۷۳- بحث و جدلهای زیادی بین اتحادیه تنیس بازان حرفه ایATP و ILTF دیده می شد . بخاطر به تعلیق در آوردن  9 ماهه بازی” نیکی پیلیچ”بازیکن یوگسلاوی بدلیل حضور نیافتن در مسابقات دیویس کاپ در مقابل نیوزلند در آن زمان این محرومیت باجلسه اضطراری ATP به یک ماه کاهش پیدا کرد و در همین سال اعضاء ATP بخاطر نشان دادن قدرت خود مسابقات ویمبلدون را با یکوت (تحریم) کردند. در پی این تصمیم ۸۰ بازیکن از مسابقات کناره گیری کردند .
۱۹۷۴- تای برک بطور متغیر و نیمه رسمی وارد سیستم شمارش شد .
۱۹۷۵- شاهد تولد الگوی اداره کردن بعنوان یک متد برای کنترل رفتارهای ناشایست در بازی مردان بودیم ( کمیته انظباطی).دفتر بین المللی تنیس بازان زن حرفه ای (WTA ) شکل گرفت و بطور مشترک تحت نظر ILTF , و WTA اداره می شد و هدف آن ارتقا- کنترل و اداره مسابقات تنیس بانوان در سراسر جهان بود.
۱۹۷۷- یک خاطره بد در نظر مردم :صد سال بعد از شروع بازیهای ویمبلدون (ILTF) یک تغییر کوچکی کرد . کلمه  LAWN حذف شد و تبدیل به فدراسیون بین المللی تنیس(ITF) گردید . ITF شروع به نو آوری در این رشته کرد از جمله طرح دو زهی راکت که به تصویب نرسید .
۱۹۷۸- اولین قهرمانان جهانیITF معرفی شدند .(کریس اورت – بیورن بورگ ) این دو از طریق بازیکنان سابق تنیس برگزیده شدند .
۱۹۷۹- کشورهای عضو دیویس کاپ از ITF در خواست کردند که مسابقات را تحت نظر خود قرار دهد . مسابقات دیویس کاپ از سال ۱۹۰۰وجود داشت ولی زیر نظر ILTF نبود. یک کمیته به نام کمیته ملتهای دیویس کاپ وجود داشت . در همین سال اتحادیه ملی تنیس با ویلچر توسط ( برد پارکز – دیوید سالتز) تاسیس گردید .
۱۹۸۰- ۱۰ مسابقه در آمریکا از جمله (US OPEN ) مسابقه با ویلچر را برگزار کردند .
۱۹۸۱- NEC حامی اصلی مسابقات دیویس کاپ گردید . ۱۶ گروه قوی جهانی تاسیس شد . NEC تاسال ۱۹۹۴ حامی مالی مسابقه جام فدراسیونها هم بود .
۱۹۸۷- ITF از ویمبلدون به بارون کورت در غرب لندن نزدیک استادیوم تنیس کوئین انتقال پیدا کرد.
۱۹۸۸- تنیس به مسابقات المپیک در سئول بازگشت. کره بعد از ۶۴ سال در این مسابقات شرکت می کرد .همچنین جشن هفتاد و پنجمین سالگرد ITF با ریاست فیلیپ کارتیر برگزار گردید. در جلسه رسمی ITF اجرای سیستم تای برک برای بازیهای دیویس کاپ سال۱۹۸۹تصمیم گیری شد. در همان سال دو قانون جدید برای مسابقات تنیس با ویلچر تصویب شد.
۱۹۹۴- نام مسابقات جام فدراسیونها به فدکاپ (FED CUP) تغییر کرد.
۱۹۹۵- مهمان و میزبان برای مسابقات فدکاپ (FED CUP) تعریف شد.
۱۹۹۸- ITF به مقر فعلی (مجموعه ورزشی انگلند) در روهامپتون تغییر مکان داد .
۱۹۹۹- یکصدمین سال برگزاری دیویس کاپ جشن گرفته شد.
۲۰۰۱- ۱۴۲کشور عضویت دیویس کاپ رادارا بودند. مسابقه تنیس با ویلچر شاهد ۲۵ سال تاسیس خود بودند .
۲۰۰۲- ( BNP.paribas )حامی اصلی مسابقات دیویس کاپ گردید.
۲۰۰۳- فدکاپ (fed cup) چهلمین سال تاسیس خود را جشن گرفت.
۲۰۰۵- یکصدمین سال برگزاری ( Australian Open ) جشن گزفته شد.

دستور العمل نحوه انتخاب نوآموزان ژیمناستیک
مواد آزمون:
۱-بررسی وضعیت ظاهری فرد
۲-آزمون قوای جسمانی
۱- بررسی وضعیت ظاهری فرد:
با توجه به ویژگیهای ورزش ژیمناستیک ، ژیمناستیک باید ظاهری خوش فرم و در خور قهرمانی داشته باشد . به همین منظور در بدو ورود کودکان ، می توان با مشاهده وضعیت ظاهری آنها با توجه به موارد زیر تا حد زیادی با حالات ، کیفیت فعالیت و شخصیت آنها آشنایی پیدا کرد .
مواد آزمون :
– تناسب اندام :
از موارد مهمی که باید در حین بررسی ظاهری به آن توجه نمود تناسب طبیعی است که می بایست بین اندامها ی کودک وجود داشته باشد. مواردی نظیر چاقی ، لاغری بیش از حد ، کوتاه بودن پاها نسبت به تنه ، حجیم بودن پاها نسبت به تنه ، حجیم بودن رانها و کوتاه بودن قد نسبت به سن تقویمی .
– ستون فقرات :
از آنجا که در حین اجرای حرکات ژیمناستیک بیشترین فشار تمرین بر روی ستون مهره ها خواهد بود ، لذا ستون مهره های معیوب می تواند تا حدود زیادی مانع اجرای صحیح حرکت و موفقیت ژیمناستیک در آینده گردد . بنابراین با سلامت و طبیعی بودن مهره ها نیازی به صرف وقت درجهت اصلاح آنها نخواهد بود و می توان به تمرینات اساسی ژیمناستیک مبادرت نمود .
نحوه بررسی سلامت ستون مهره ها :
مربی می تواند با استفاده از صفحه شطرنجی موارد نظیر کیفوز ، لوردوز ، عارضه سر به جلو ، افتادگی شانه و … را بررسی نماید .
– طول دستها :
با توجه به نحوه اجرای حرکات بر روی وسایل ژیمناستیک ، بلند بودن طول دستها از اهمیت زیادی برخوردار است . بطور مثال در صورت کوتاه بودن دستها ، اجرای حرکات بر روی خرک حلقه یا حرکاتی نظیر آغوشقا در بارفیکس با مشکل مواجه خواهد شد . بدین منظور می توان در حالیکه کودک ایستاده و دستها را به طرفین باز کرده فاصله دو نوک انگشتان دست راست و چپ وی را اندازه گیری کرده و در صورتی که از طول قد وی بلند تر باشد طول دستان وی ایده آل است .
– طول انگشتان دست :
با توجه به وسایلی همچون دارحلقه ، پارالل ، بارفیکس و حرکات مشکلی که بر روی این سه وسیله اجرا میشود ، انگشتان بلند کمک می کند در حین اجرای حرکات دورانی دستها از وسیله جدا نگردد . بنابراین با نگاه کردن به کف دستها می توان بطور نسبی بلندی طول انگشتان را دقیق نمود .
– زائده آرنچی دستها :
از آنجا که در اجرای حرکات ژیمناستیک ، دستها بیشترین نقش را دارا هستند و ۹۰ درصد فشار حرکات متوجه دستها می باشد آرنج که محل اتصال بازو و ساعد می باشد بیشترین صدمات را متحمل می گردد. بدین لحاظ درزمان انتخاب نو آموزان باید دقت بیشتری معطوف گردد تا حتی المقدور آرنجها صاف و بدون ضعف و شکل غیرطبیعی باشند .
– طول پاها :
پاها از جمله اندامهای مهم بدن هستند که بلندی آنها جهت اجرای حرکات ژیمناستیک از دو نظر حائز اهمیت است :
الف ) – وقتی پاها بلند و سبک باشند ، بهمان نسبت مرکز ثقل بدن از زمین بالاتر قرار خواهد گرفت . لذا ژیمناستی که پاهای بلند و بدنی آماده داشته باشد ، با توجه به بالا بودن مرکز ثقل اکثر حرکات وی ( خصوصاً در حرکات زمینی ) با ارتفاع زیاد اجرا خواهد شد .
ب ) – پاهای بلند دامنه حرکات را وسعت داده ، بطوریکه ژیمناستیک می تواند با کیفیتی خوب برنامه اش را به معرض نمایش گذارد .
با توجه به دو مورد فوق طول پاهای مناسب برای یک ژیمناست باید از طول تنه او بلند تر باشد .
– وضعیت زانوها :
زانوها ضمن اینکه در اجرای بیشتر حرکات نقش مهمی را ایفا می نمایند به همان نسبت نیز می توانند در تناسب اندام و زیبایی حرکات اثری مثبت داشته باشند . پس با مشاهده زانوها و ساق پاها از روبرو و پهلو می توان نواقص آنها را بررسی کرد . در بررسی زانوها از پهلو ممکن است زانوها کاملاً صاف نباشند و از روبرو نیز ممکن است دارای یکی از دو نقص زیر باشند :
الف ) – پرانتزی یا هلالی : در حالیکه قوزک پاها به یکدیگر چسبیده اند زانوها از یکدیگر فاصله داشته بطوریکه شکل ( o )  لاتین را پیدا می کند .
ب ) – ضربدری یا X   ( ایکس ) : در حالیکه زانوها به یکدیگر چسبیده اند ساق و مچ پاها از یکدیگر فاصله دارند و شکل ضربدر یا ( X‌ ) را پیدا می کنند .توضیحاً اینکه نواقص فوق می توانند تا حدود زیادی کیفیت اجرای حرکات را کاهش داده و در قضاوت داور تأثیر منفی بگذارند .
– کف پاها :
با توجه به اهمیتی که کف پای سالم  و طبیعی د رانجام حرکات دویدنی ،‌ پریدنی و جهشی دارد لازم و ضروری است تا بیشترین دقت در این زمینه بعمل آید و در صورتت مشاهده این نقص از پذیرش کودک جلوگیری شود . زیرا کودک نه تنها در فراگیری مهارتهای زمینی و پرش خرک عاجز خواهد بود بلکه در آینده نیز اثرات منفی برای وی در برخواهد داشت . به همین منظور می توان از تماس پای برهنه کودک با زمین صاف بودن کف پای وی را تشخیص دارد.
– دید چشم :
با توجه به اهمیت سلامت چشم در حفظ تعادل ، ضعف آن می تواند تا حدی بر حفظ تعادل ، هماهنگی و تطابق (‌ تشخیص ارتفاع وسیله تا زمین ، ارتفاع پرش تا سطح زمین )‌ اثر منفی گذارد . به همین منظور می توان از چند نمونه زیر یکی را جهت آزمون چشمها انتخاب کرد :
    الف : بوسیله علائم چشم پزشکی
    ب : هدف گیری توسط نو آموز بوسیله توپ
    ج : پرتاب و دریافت توپ توسط کودک
-نحوه تکلم :
چون در حین انجام تمرینات بین مربی و شاگرد پرسش و پاسخ بعمل می آید ، نو آموز باید خوب و بدون لکنت زبان صحبت کند به همین منظور می توان با وادار کردن کودک به صحبت این مسئله را تحت بررسی قرار داد .
– شنوایی :
با توجه به اهمیت حس شنوایی در یادگیری و برقراری ارتباط کلامی نوآموز باید از سلامت کامل شنوایی برخوردارباشد .
– علاقه مندی و انگیزه :
کودک باید با علاقه و انگیزه به سمت ورزش ژیمناستیک آمده باشد زیرا انگیزه و علاقه انرژی لازم را  جهت رسیدن به هدف نهایی به وی می بخشد . به همین منظور می توان با طرح سؤالاتی از کودک از میزان علاقه وی به این رشته ورزشی آگاه شد .
– آزمون قوای جسمانی :
نظر به اهمیت آمادگی جسمانی جهت یادگیری مهارتهای مشکل ژیمناستیک ، ارزیابی از وضعیت جسمانی کودک از مهمترین مواردی است که در بدو ورود کودکان باید بدان توجه نمود . به همین منظور بکار بردن و استفاده صحیح از آزمونهای مشخص می تواند بعنوان ملاک ارزشیابی توانائیهای جسمی کودکان را بدون دخالت و سلیقه آزمایش کنند ه تعیین و مشخص نماید .
این آزمونها می تواند شامل ایستگاههای مختلفی باشند که هدف آنها انداره گیری قدرت ، سرعت ، انعطاف پذیری و هماهنگی نسبی کودکان باشد .
این آزمونها می تواند شامل: کشش بارفیکس ، دراز و نشست ، شنای سوئدی ، پرش جفت متوالی ، انعطاف پذیری و دو ۲۰ متر سرعت باشد .
– تحرک و جنب  و جوش
چون هدف از آزمون اولیه و انتخاب نوآموز به منظور رسیدن به مرحله قهرمانی ژیمناستیک می باشد لذا تا آنجا که  امکان دارد عوامل بازدارنده در رسیدن به هدف فوق را کاهش دارد . بدین منظور باید نوآموزانی  را انتخاب نمود که چابک و پر جنب و جوش هستند .