مذهبی - صفحه 6 از 43 - پایگاه دانلود رایگان کتاب | دانلود کتاب

ماه رجب ماه خصوصی/

ماه رجب ماه خصوصی/

ماه رجب، ماه خصوصی‌هاست!
ماه رجب ماه عبادت است؛ آن‌هم برای دوستان خاصّ حضرت حق! و الّا ماه رمضان خیلی‌ها درِ خانۀ خداوند متعال می‌آیند که در طول سال، آن‌طور درِ خانۀ خداوند متعال حاضر نمی‌شدند.

مادر دوستان بخوانند/

ایامی را که سپرده ایم و در آن هستیم یه جورایی با زنان جامعه در ارتباط بوده و هست؛ ایام گذشته سوگواری بانوی دو عالم خانم حضرت زهرا سلام الله علیها که نمونه ای از برترین زنان عالم را داشتیم و امروز هم در ایام  ولادت خانم که مصادف “روز زن” مصادف با ولادت خانم می باشد.

ویژگی های متقین در کلام امیرمومنان/

برای ره یابی به ایمان و معرفت اهل تقوی، به نقل روایتی از مولی علی (علیه السلام) در نهج البلاغه اکتفا می کنیم. همام که مردی عابد و زاهد بود، روزی به دیدار امام علی (سلام الله علیه) نائل آمد و از امام درخواست کرد که پارسایان را بر او به گونه ای بیان فرماید که گویا آن ها را می بیند. امام پس از درنگی کوتاه این گونه لب به سخن گشود: ”… فَاِنَّ اللهَ مَعَ الَّذِِینَ اتَّقُوا وَ هُمْ مُحْسِنُونَ“ ای همام تنها خدا پروا باش و نیکی کن که خداوند با اهل تقوی و نیکوکاران است.

چرا خداوند انسان را می آزماید ؟/

چرا خداوند بندگان صالح خود را رنج میدهد ولذت میبرد؟؟
آیا این عدالت است که کسی زجر بکشد وسختی و خداوند لذت ببرد؟؟؟
چرا برای امتحان الهی باید سر امام حسین بریده شود وآنوقت خداوند رضایت دهد ولذت ببرد از پر پر شدن و قطعه قطعه شدن امام حسین؟
این دور از انسانیت ومردانگی است؟؟؟
چرا خداوند صالحان وپاکان را زجر میدهد وخودش لذت میبرد وشاد میشود؟؟؟؟

صبر در حدیث ائمه/

صبر برای عبادت:
انجام دستورات دینی، نیازمند غلبه بر راحت طلبی و تحمل دشواری های آن است. امیرمؤمنان علی علیه السلام در تفسیر آیه «کسانی که گفتند پروردگار ما خداوند یگانه است، سپس استقامت ورزیدند»، می فرماید:«شما گفتید پروردگار ما اللّه است، پس اکنون بر این گفته خود پای مردی کرده، بر انجام دستورهای کتاب او، و در راهی که شما را به آن فرمان داده است،

نماز خوب از دیدگاه امام صادق/

حدیث شریف امام صادق علیه السلام در تعلیم یک نماز کامل و نیکو ( از نظر ظاهر ) :
حمّاد بن عیسی می گوید:
روزی حضرت امام جعفر بن محمّد الصادق علیهما السلام فرمودند:
«ای حمّاد، می توانی نماز نیکویی بخوانی؟»
عرض کردم: ای آقای من، من کتاب حریز در باب نماز را حفظم.
حضرت امام صادق علیه السلام فرمودند:
«مانعی ندارد ای حمّاد، برخیز و نماز بخوان»

خطبه ۴۵ از امیرمومنان در مورد زندگی دنیا/

زندگی دنیا و زرق و برق آن چیزی است که در این روزگار بسیار انسان را درگیر خود کرده است. به طوری که احتیاجات دنیایی که علاقمند به داشتن آنها هستیم ما را خیلی اوقات از معنویات و هدف اصلی که سعادت ما در این دنیا و کمال ماست دور کرده است.
امیر المومنین علی علیه السلام جانشین و امام برحق ما بعد از پیامبر خوبی ها در خطبه ای بسیار زیبا به ما شیعیانش چنین توصیه میکنند و می فرمایند:

عبودیت مطلقه پیامبر/

عبودیت مطلقه پیامبر در کلمات امام رحمه الله با رویکردهای متعددی بازگو شده است. در این جا به تبیین دو نکته در این باب بسنده می کنیم:
الف) در روایتی از پیامبر(ص) وسلم نقل شده است که فرمود: «لی مع اللّه  وقتٌ لا یسعه ملک مقرّب ولا نبی مرسلٌ». یکی از مشایخ بزرگوار ما ضمن درس می فرمود: عبارت «لا نبی مرسل» نکره در سیاق نفی است و عمومیت و شمول را می رساند؛ از این رو حدیث مذکور حتی خود وجود مقدس پیامبر را نیز شامل می شود، یعنی حضرت در آن حالت اُنس مطلق به مرتبه ای از فنای فی اللّه  می رسیده است که حتی خودش به عنوان «محمد بن عبداللّه » نیز در آن خلوت حضور نداشته است. همان طور که وقتی قطره ای وارد اقیانوس بیکران می شود از آن قطره به عنوان یک موجود متعیّن خاص دیگر خبری نیست، انسان کامل نیز در پی اُنس با خلوتگاه دوست مثل آن قطره چنان در بحر بیکران هستی مطلق محو و فانی می شود که چیزی از تعیّن وجودی او و لوازم آن نمی ماند. در مقام بیان چنین حالتی گفته اند:

آموختنی هایی از نهج البلاغه/

تذکّر؛ روشنی بخش جان

یکی از شیوه های تربیت و هدایت، موعظه حسنه و تذکّر است که نیاز فطری انسان بوده و بدون آن، دل به غفلت و ضلالت دچار می شود. تذکر، روشی قرآنی است به این معنی که گفتار یا رفتار مربی به گونه ای باشد که متربی را نسبت به آنچه از یاد برده و یا از آن بی خبر است، آگاه سازد و احساسات او را در قبال آن برانگیزد. نتیجه این روش، هوشیار شدن و متذکرشدن متربی و ایجاد نوع بیداری برای طی مسیر هدایت در اوست. به فرموده امام علی علیه السلام: «الموعظهُ جلاءُ القلوبِ و صقالُ النفوس؛ موعظه، جلا دهنده قلب ها و روشنی بخش جان هاست».

چهره های نورانی و ظلمانی در قیامت/

رو سفیدى و رو سیاهى در قیامت ، در حقیقت تجسّم همان حالات و روحیّات انسان در دنیاست. کسانى که در دنیا ولایت خدا را پذیرفته‏ اند، خداوند آنها را از ظلمات به نور مى ‏برد و در آن روز با چهره‏اى نورانى حاضر مى ‏شوند، ولى آنان که به ولایت طاغوت گردن نهاده‏اند، طاغوت‏ها آنان را از نور به ظلماتِ هوس و تفرقه و شرک و جهل سوق مى‏ دهند و در قیامت در سیاهى و تاریکى محشور مى ‏شوند.