اهمیت کشاورزی مکانیزه

    تاریخچه مکانیزاسیون در ایران
    اولین گاوآهن فلزی برگردان دار دامی در زمان ناصرالدین شاه قاجار به ایران وارد شد و در ارومیه مورد استفاده قرار گرفت. اولین نمایشگاه ماشینهای کشاورزی در سال ۱۳۰۰ شمسی در تهران برگزار گردید و نمونه هایی از ماشین های کشاورزی به نمایش گذارده شد.
    اولین تراکتور نفتی ساده به دستور رضاخان در سال ۱۳۰۸ برای مدرسه فلاحت خریداری گردید تا دانشجویان بتوانند با طرز کار آن آشنا و در مزارع استفاده کنند. با وقوع جنگ جهانی دوم و مشکلات دادوستد با کشورهای فروشنده و همچنین اثرات این جنگ در امور داخلی کشور، عملاً این طرح متوقف و بهره برداری از آن نیز مسکوت ماند. پس از جنگ، کم کم سرمایه داران و بعضی از شرکتها شروع به وارد کردن تراکتور در ایران نمودند.ابتدا روستاییان از پذیرفتن تراکتور و ماشینهای کشاورزی در مزارع خود، خودداری می کردند و اعتقاد داشتند که برکت کشاورزی در سم گاوها می باشد، ولی به تدریج که با نتایج کار آنها آشنا شدند تا حدودی ماشینها را پذیرفتند.
    در سال ۱۳۱۶ شرکت شیار و ماشینهای کشاورزی تشکیل شد. این شرکت ماشینهای کشاورزی و تراکتور های کشاورزی را وارد می نمود و با بستن قراردادهایی از طریق پیمانکاری برای صاحبان مزارع کار می کرد.
    در سال ۱۳۲۵ دولت کمک هایی برای واردکنندگان تراکتور و ماشینهای کشاورزی در نظر گرفت و بانک کشاورزی تعدادی تراکتور چرخ لاستیکی و کمباین وارد نمود و به اقساط کوتاه مدت به مالکین و صاحبان مؤسسات کشاورزی فروخت.
    آغاز فعالیت بنگاه توسعه ماشینهای کشاورزی از سال ۱۳۳۱ در واقع سرآغاز ماشینی کردن کشاورزی ایران به شمار می رود. این مؤسسه از سال ۱۳۳۱ تا سال ۱۳۳۶ خود رأساً اقدام به وارد کردن تراکتور و ماشینهای کشاورزی می نمود و آنها را به اقساط به فروش می رساند. اما از سال ۱۳۳۶ تا سال ۱۳۴۵ بنگاه مستقیماً اقدام به وارد کردن تراکتور نمی کرد، بلکه اعتبار وامی به اقساط ۴ تا ۶ ساله به متقاضیان خرید تراکتور می داد تا آنها مطابق سلیقه و امکانات خود اقدام به خرید تراکتور و کمباین و سایر ادوات کشاورزی بنمایند.
    این طرز کار سبب شد که به تدریج مارکهای مختلف تراکتور و کمباین هرکدام به تعداد کمی وارد کشور شود و چون برای فروشندگان تأمین لوازم یدکی و تعمیرگاه های لازم مقرون به صرفه نبود، اغلب این وسایل در مدت کوتاهی از کار افتاده و بی استفاده می ماند.در سال ۱۳۴۵ قراردادی با کشور رومانی منعقد شد که طی آن مقرر گردید تعدادی تراکتور با توان ۴۰ و ۶۵ اسب بخار یونیورسال و تعداد گاو آهن، دیسک، کودپاش، بذرپاش، دروگر و سایر ادوات خریداری شده از طریق بنگاه توسعه ماشینهای کشاورزی توسط عاملین فروش در اختیار کشاورزان گذارده شود. طبق این قرارداد مقرر شد که در مراکز عمده فروش، اقدامات لازم برای تأسیس نمایندگی های لوازم یدکی و تعمیرگاه های ثابت و سیار به عمل آید.به موازات این قرارداد از سال ۱۳۴۶ اقدام به ساخت ساختمان کارخانه تراکتور سازی تبریز شد که از سال ۱۳۴۹ بهره برداری از آن آغاز شد و قطعات تراکتور از رومانی وارد و در آن کارخانه مونتاژ گردید. این کارخانه از سال ۱۳۵۳ اقدام به وارد کردن تراکتورهای مسی فرگوسن نمود که در حال حاضر ساخت این تراکتورها در کارخانه تراکتورسازی تبریز انجام می گیرد.
    در سال ۱۳۵۲ کارخانه جاندیر اراک به مونتاژ تراکتور، کمباین و سایر ادوات کشاورزی جاندیر پرداخت که این کارخانه نیز هم اکنون به ساخت کمباین وبیلر مشغول می باشد.
    در سالهای اخیر شاهد رشدی چشمگیر در رابطه با استفاده از تراکتور و ماشینهای کشاورزی در مزارع ایران هستیم و این نوید پیشرفت و ترقی کشاورزی می باشد.
    البته لازم به ذکر است که بنگاه توسعه ماشینهای کشاورزی هم اینک منحل شده و مسئولیت این بنگاه به مراکز خدمات حمایتی کشاورزی سپرده شده است.در حال حاضر تولید کنندگان سختکوش ماشین های کشاورزی همراه با واردکنندگان ماشینها و ادوات کشاورزی با نظارت دستگاه های ذیربط و مراکز ارزیابی ماشینهای کشاورزی سعی در تأمین نیازهای مکانیکی مزارع دارند و در این راه قدم های مؤثری را برداشته اند.