پزشکی - صفحه 18 از 29 - پایگاه دانلود رایگان کتاب | دانلود کتاب

رزماری حاوی ترکیباتی به نام «کولین» است که چربی‌های کبد را کنترل می‌کند و برای دستگاه گوارش بسیار مفید است….

مهرداد کریمی در رابطه با پیشینه زالو درمانی گفت :«قدمت زالو درمانی به حدودپنج هزار سال پیش می رسد ، در طب سنتی ایران ، چین وهندوستان و اروپا و مخصوصا در ایران زالو استفاده فراوانی می شده است ».

این متخصص طب سنتی در ادامه گفت :« نکته شایان ذکر این است که در طب کنونی هم استفاده از زالو درمانی رو به افزایش است به طوری که سازمان پزشکی امریکا از سال ۲۰۰۳ ، زالو را به عنوان ابزار پزشکی پذیرفته است ».

کریمی ، پزشک طب سنتی گفت :« زالویی که در شرایط ویژه تولید شده و تحت نظارت است در پیوند اعضا به کار برده می شود ، به دنبال پیوند یک عضو تمام عصب ها و شریان ها پیوند می شود تا خونرسانی در آن نواحی به صورت مطلوب صورت گیرد ، معمولا وقتی در یک ناحیه عضوی قطع شود و دوباره پیوند زده شود ورید ها دچار مشکل می شوند و خونرسانی به آن ناحیه مختل می شود ، در این مواقع استفاده از زالو در این نواحی خاص می تواند تاثیر گذار باشد ».

وی در ادامه گفت :« استفاده از زالو در طب سنتی بسیار رایج می باشد، قاعده ای در طب سنتی بنام پاکسازی وجود دارد . این قاعده به این صورت است که  وقتی بدن دچار اختلال در اخلاط  شد ، نیاز به پاکسازی وجود دارد ».

این پزشک طب سنتی گفت :« برای پاکسازی افراد می توانند هم از گیاهان دارویی و هم از ابزار پزشکی برای پاکسازی استفاده کنند . بدین صورت که ابتدا پزشکان درمان گیاهی را آغاز می کردند و سپس روش های دیگری از قبیل حجامت و زالو درمانی رابه کار می برند ، میزان پاکسازی توسط زالو بسیار بیشتر از حجامت است و مورد استفاده فراوانی قرار می گیرد ».

مهرداد کریمی از جمله موارد استفاده از زالو درمانی را به این صورت بیان کرد که : « در اختلالات خاص مثل دردهای زانو ، بیماری واریس  زالو به همراه داروهای گیاهی می تواند در درمان اثر گذار باشد . از جمله کاربردهای دیگر زالو که در طب سنتی ایران رایج است در بیماری های قلبی – عروقی است که البته درمان بیماری قلبی عروقی به همراه دارو درمانی است و هیچ زمانی صرفا با زالو درمانی این درمان صورت نمی گیرد و نمی توان فقط به در مان با زالو اتکا کرد بلکه فقط به عنوان یک درمان کمکی می تواند بسیار اثر گذار باشد ».

وی درادامه گفت :« در درمان دردهای مفاصل هم می توان از از زالو درمانی بهره برد ،از جمله بیماری های مفاصل که با زالو می توان درمان کرد نقرس است در مواقعی که بیماری حاد و مزمن باشد زالو می تواند برای جلوگیری از عود بیماری موثر باشد ».

مهرداد کریمی ، استاد دانشگاه علوم پزشکی  تهران گفت :«زالویی که در دنیا مورد پذیرش قرار گرفته است هیرودوس مدیسینالیس است که اثرات درمانی هم دارد که این زالو درکشور ما موجود نیست و از گونه های دیگر زالو استفاده می شود ، هر زالو در هر دوره درمانی بین ۱۰تا ۲۰سی سی از خون از خون ناحیه ای را که به آن چسبیده است را می گیرد و سپس از آن ناحیه جدا می شود ».

وی  در ادامه افزود:« ممکن است بعد از زالو درمانی بین دو تا ده ساعت نشر خون ادامه داشته باشد که این جزء اهداف درمانی می باشد در این مواقع بسیاری از بیمارانی که از زالو درمانی استفاده می کنند ، نگران می شوند ، البته شیوه هایی برای این جلوگیری از نشر خون می توان انجام داد اما باید توجه داشته باشیم که این مورد بخشی از اهداف درمان است ».

این پزشک متخصص طب سنتی در رابطه با نوع زالویی که در درمان استفاده می شود گفت :« اگر کسی از زالویی استفاده میکند که غیر اصولی و غیر بهداشتی باشد و یا صرفا از طبیعت بدست آمده باشد و یا محل پرورش یا نگه داری آن نا معلوم باشد می تواند باعث انتقال بسیاری از بیماری ها بشود و افراد باید از استفاده از چنین زالوهایی پرهیز کنند ، افراد برای زالو درمانی باید به مکان هایی مراجعه کند که معتبر باشد و زیر نظر گروه علوم پزشکی باشد».

کریمی ، پزشک متخصص طب سنتی گفت :« در بزاق زالو حدود ۲۰ نوع ماده ضد انعقاد وجود دارد ، معروف ترین این ماده هیرودین است . زالو بعد از این که به ناحیه مورد نظر چسبید و جریان خون داخل عروق را از طریق گیرنده های حسی دریافت می کند و بوسیله آرواره های خود شروع به مکیدن می کند  ».

 وی در ادامه گفت :« برخی از افراد به صورت نا آگاهانه از مکنده های خون استفاده می کنند که از هم خانواده های زالوهای پزشکی است  این مکنده ها گرچه می توانند خون را بمکند اما می توانند واکنش های شدید پوستی را هم ایجاد می کند ».

این پزشک طب سنتی در پایان در رابطه با عوارض زالو درمانی گفت :« نشر خون می تواند به مدت طولانی ادامه پیدا کند که اگر فرد دچار کم خونی است یا مشکل خاصی را دارد می تواند در روند درمان ادامه پیدا کند . البته معمولا فرد در یک مرحله درمان دچار چنین مشکلی نمی شوند ، عارضه ی دیگری که می تواند بوجود بیاید ، عفونت های پوستی است ، بدنبال زالو درمانی واکنش های پوستی هم ممکن است ظاهر شود که بدلیل پروتئین های موجود در بزاق زالو است ، التهابی بر جای می گذارد که جای نگرانی نیست ».

پانکراس (لوزالمعده) به همراه کبد، از غدد دستگاه گوارش هستند. از نظر لغوی پان به معنی همه و کراس به معنی گوشت و تن است (در فارسی به آن خوش گوشت هم می گویند). پانکراس در جلوی مهره های اول و دوم کمر قرار دارد و دارای رنگ صورتی مایل به خاکستری و بافتی نسبتاً ترد است. طول پانکراس (لوزالمعده) حدود ۱۵ تا ۲۰ سانتی متر و عرض آن حدود ۵/۲ تا چهار سانتی متر است. ضخامت آن حدود یک تا دو سانتی متر است و وزن آن حدود ۹۰ گرم است.

در نبود ترشحات آنزیمی پانکراس، هضم و جذب دچار مشکل می شود. استفاده از ر ژیم های غذایی غنی از پروتئین، کربوهیدرات و لیپید به مدت طولانی، غلظت آنزیم ها را در شیره پانکراس افزایش می دهد.

می گویند پانکراس را یک آناتومیست و جراح یونانی به نام هروفیلوس در حدود ۳۰۰ سال پیش از میلاد مسیح کشف کرده و چند سال پس از او، یکی دیگر از دانشمندان هموطن او با نام روفوس، این اسم را برای آن عضو انتخاب کرده است: پانکراس.

لوزالمعده، جایش سمت چپ و بالای شکم است. دقیقاً در پشت معده و در فضای بین قوس دوازدهه روده باریک و طحال. قیافه اش هم شبیه یک برگ است، برگی که آناتومیست ها به بخش پهن ترش می گویند «سر» و به بخش باریک تر و تیزترش می گویند «دم». آنچه بین این دو بخش قرار می گیرد نیز «تنه» نامیده می شود. با این حساب، این عضو برگی شکل از نظر آناتومیست ها سه قسمت دارد: سر، تنه و دم.

● ساکنان جزایر لانگرهانس

بخش درون ریز لوزالمعده که وظیفه اش ترشح هورمون های مختلف است، تشکیل شده از مجموعه های تخم مرغی شکلی که اسم عجیبی دارند: جزایر لانگرهانس. این جزایر که به تعداد فراوان (بیش از یک میلیون) و به صورت توده هایی روشن در بین سلول های ترشحی وجود دارند، با میکروسکوپ های نوری قابل مشاهده اند. جزایر لانگرهانس، متشکل از طناب های سلولی و مویرگ های منفذداری در بین آنها هستند که مجموعاً توسط الیاف مشبک احاطه می شوند. سلول ها و رگ ها در جزایر لانگرهانس به وسیله رشته های عصبی سمپاتیک، عصب دهی شده اند. انواع و اقسام سلول هایی را که در این جزایر وجود دارند، شامل این موارد است:

▪ سلول های آلفا یا A، که حدود ۰۲ درصد سلول های جزایر لانگرهانس را تشکیل می دهند و هورمون گلوکاگن ترشح می کنند.

▪ سلول های بتا یا B، که حدود ۰۷ درصد سلول های جزایر لانگرهانس را تشکیل می دهند و هورمون انسولین ترشح می کنند.

▪ سلول های دلتا یا D، حدود ۵ تا ۰۱ درصد از سلول های جزایر لانگرهانس را تشکیل می دهند و هورمون سوماتواستاتین ترشح می کنند.

▪ سلول های F، حدود ۱ تا ۲ درصد سلول ها را تشکیل داده و پلی پپتیدی به نام پلی پپتید پانکراسی ترشح می کنند که ترشحات خارجی پانکراس، مخصوصا بی کربنات را کنترل می کند.

▪ معدودی سلول از نوع سلول های APUD نیز در پانکراس یافت می شوند که عواملی مانند «مولتی لین» و سروتونین ترشح می کنند.

▪ انسولین در ابتدا به صورت یک پیش هورمون ساخته می شود و پس از تغییر و تحولاتی که روی ساختمانش صورت می گیرد به شکل یک هورمون بالغ در می آید.

● گلوکاگن

گلوکاگن هورمونی است که از سلول های آلفای جزایر لانگرهانس ترشح می شود. این هورمون نیز مانند انسولین در ابتدا به صورت یک پیش ساز هورمونی ساخته و پس از تغییر و تحولات ویژه ای به هورمون بالغ تبدیل می شود. ترشح آن به دنبال کاهش قند خون تحریک و به دنبال افزایش قند خون، مهار می شود. موارد دیگری نیز وجود دارند که باعث افزایش و کاهش ترشح این هورمون می شوند. به عنوان نمونه، کاهش برخی اسیدهای آمینه موجب افزایش ترشح این هورمون و افزایش اسیدهای چرب و اجسام کتونی به مهار تولید و ترشح این هورمون می انجامد.

● سوماتواستاتین

این هورمون علاوه بر غده هیپوتالاموس، توسط سلول های دلتای جزایر لانگرهانس نیز ترشح می شود. سوماتواستاتین، ترشحات لوزالمعده را مهار می کند. این هورمون نیز در ابتدا به صورت یک پیش ساز هورمونی ترشح و بعد از گذراندن تغییراتی به هورمون بالغ تبدیل می شود. هورمون سوماتواستاتین، ترشح و آزاد شدن هورمون رشد را مهار می کند و نیمه عمرش فقط چند دقیقه است.

● دست پخت بخش درون ریز لوزالمعده

انسولین، گلوکاگن و سوماتواستاتین مهم ترین هورمون هایی هستند که توسط بخش درون ریز لوزالمعده تولید و ترشح می شوند و همگی (و به ویژه انسولین) نقش مهمی در سوخت وساز مواد غذایی در داخل بدن ایفا می کنند. لازم به یادآوری است که درون ریز یعنی ترشحات به خون وارد می شوند.

● شرح وظایف پانکراس

همان طور که گفته شد، لوزالمعده یک غده مختلط است؛ یعنی هم شیره گوارشی ترشح می کند (تا هضم غذا آسان تر شود) و هم سازنده هورمون های مهمی از جمله انسولین است. شیره گوارشی از طریق مجرای پانکراسی به درون دوازدهه روده باریک می ریزد. مجرای صفراوی مشترک نیز که ترشحات صفرا و کبد را به روده باریک می آورد، در انتهای مسیرش به این مجرای پانکراسی می پیوندد و این دو مجرا، محتویاتشان را با هم به روده باریک می ریزند.

 
وقتی غذا یکی دو ساعت در معده می ماند و فعل و انفعالات گوارشی روی آن انجام می شود، کم کم آماده می شود برای ورود به روده کوچک. دقیقاً در همین موقع، لوزالمعده هم شروع می کند به ترشح شیره گوارشی به درون روده کوچک. شیره گوارشی که حاوی آنزیم های متعدد است، با غذا مخلوط می شود و محتویات مواد غذایی را به صورت قطعات بسیار ریزی می شکند.

● انسولین

انسولین در سال ۱۹۲۱ در عصاره جدا شده از جزایر لانگرهانس کشف و به سرعت، اثراتش در کاهش قند خون شناسایی شد. پس از مدت کوتاهی، انسولین گاو و خوک نیز در درمان بیماری دیابت در انسان مورد استفاده قرار گرفت. انسولین نخستین پروتئینی بود که خواص هورمونی اش شناخته و به صورت کاملاً خالص و متبلور تهیه شد. انسولین اولین پروتئینی بود که به کمک روش های تولید نوترکیب برای مصارف تجاری تهیه شد.

افزایش قند خون، مهم ترین عامل فیزیولوژیک تنظیم کننده ترشح این هورمون است. غلظت گلوکز خون (قند خون) در حالت ناشتا بین ۰۷ تا ۰۱۱ میلی گرم درصد است و تجاوز از این میزان، با تحریک ترشح انسولین همراه می شود. بیشترین اثر محرک گلوکز زمانی حاصل می شود که غلظت آن در خون به حدود ۰۰۳ تا ۰۰۵ میلی گرم در دسی لیتر برسد.

 
نقش مهم انسولین در رشد و نمو اندام ها را در دوران جنینی می توان با بررسی نوزادان غیر طبیعی مبتلا به سندرم لپرشونیسم ارزیابی کرد. در این نوزادان، وزن بدن کمتر از حد طبیعی، رشد عضلات ناقص و مقدار چربی زیر پوست کم و عمر نوزاد بسیار کوتاه است. این نوزادان در برابر انسولین مقاوم هستند و با اینکه مقدار این هورمون در خون زیاد است ولی به دلیل نداشتن پروتئین پذیرنده انسولین، قادر به استفاده از آن نیستند.

 
از نظر ساختار شیمیایی نیز، انسولین یک هورمون پروتئینی است که از سلول های بتای جزایر لانگرهانس ترشح می شود و ساختمانش از دو زنجیره پلی پپتیدی B و A تشکیل شده که با پیوندهای گوگردی به هم متصل شده اند.

 
پانکراس همچنین انسولین را می سازد که هورمونی بسیار مهم و کلیدی برای تثبیت قند خون است. افرادی که انسولین خونشان به میزان کافی ترشح نمی شود، قند خونشان بالا می رود و به دیابت دچار می شوند. وقتی قند خون بالا می رود، لوزالمعده به طور خودکار شروع می کند به افزایش ترشح انسولین تا قند را پایین بیاورد و برعکس وقتی قند خون پایین می آید، لوزالمعده ترشح انسولین را کاهش می دهد تا قند خون، بیش از پیش افت نکند.

● زندگی بدون لوزالمعده

حتی اگر بخشی از لوزالمعده تان را از دست بدهید، باز هم لوزالمعده می تواند گلیم خودش را از آب بیرون بکشد اما در چنین شرایطی توصیه می شود که حتماً تحت نظر پزشک باشید تا جلوی ابتلایتان به دیابت گرفته شود.

اگر بخشی از لوزالمعده تان دچار مشکل شود، اگرچه میزان تولید و ترشح شیره گوارشی کاهش پیدا می کند اما از این نظر، مشکل چندانی به وجود نخواهد آمد چرا که با استفاده از مکمل های دارویی، می توانید این کمبود را جبران کنید.

جالب اینکه، حتی اگر لوزالمعده تان را به طور کامل از دست بدهید، باز هم به کمک مکمل های گوارشی، می توانید کمبود آنزیم های گوارشی را جبران کنید اما مشکل اصلی در تنظیم میزان انسولین بدن است. در چنین شرایطی به دلیل افت شدید انسولین، احتمال ابتلایتان به دیابت به شدت افزایش پیدا می کند و به همین دلیل، نیازتان به تزریق انسولین برای پیشگیری از بیماری دیابت و عوارض آن، صد درصد است.

عمل سرکلاژ زنان باردار

بهترین راه تشخیص نارسایی دهانه رحم، وجود سابقه سقط جنین در سه ماهه دوم بارداری است، به صورتی که دهانه رحم بیمار بدون احساس درد و بدون انقباض رحمی، باز شده و جنین نارس دفع می شود.

اغلب این مشکل تکرار می شود، یعنی در بیماری که دچار نارسایی دهانه رحم است، سابقه دفع جنین به صورت مکرر وجود دارد و معمولا اولین جنینی که سقط می شود، سن حاملگی بالاتری نسبت به جنین های بعدی دارد، یعنی در هر بار حاملگی وضع بدتر می شود.

برای تشخیص نارسایی دهانه رحم، معاینه دهانه رحم با ابزارهای خاص قبل از حاملگی سودمند است. در صورتی که باز بودن دهانه رحم تشخیص داده شود، بیمار کاندیدای دوختن دهانه رحم یا سرکلاژ در پایان سه ماهگی در حاملگی بعدی می شود.

از روش های تشخیصی دیگر، اندازه گیری سریال طول دهانه رحم در حاملگی هر دو هفته یکبار است که در صورت کوتاه شدن پشت سر هم در این اندازه گیری ها، تشخیص نارسایی دهانه رحم داده می شود.

همین طور کسانی که رحم دو شاخ دارند، کاندیدای سرکلاژ در دوران بارداری می شوند.

علت نارسایی دهانه رحم چیست؟

از جمله علل اصلی این بیماری، آسیب هایی است که قبلا به دهانه رحم وارد آمده است، مثل پارگی دهانه رحم حین زایمان های قبلی، دستکاری های دهانه رحم حین انجام سقط یا در مواردی که برای درمان سرطان دهانه رحم در مراحل اولیه آن اقدام به برداشتن قسمتی از دهانه رحم می کنند و این مسأله به نارسایی دهانه رحم منجر می شود.
سرکلاژ یک روش درمانی قطعی نیست، بلکه با دوختن دهانه رحم احتمال زایمان زودرس را در بیمار کم می کنیم

از علل دیگر، مشکلات مادرزادی دهانه رحم است که اغلب با شکل غیرطبیعی رحم مثل رحم دو شاخ همراه است.

همین طور استفاده از برخی داروها در دوران بارداری توسط مادر، به کوتاهی دهانه رحم جنین دختر منجر شده و در نهایت کودک دختر با نارسایی دهانه رحم متولد می شود.

درمان نارسایی دهانه رحم چیست؟

اولین راه درمان، استراحت مطلق تا زمان زایمان است که این روش حتی در کسانی که جراحی سرکلاژ را انجام داده اند هم توصیه می شود.

راه درمانی دیگر سرکلاژ است، اما سرکلاژ یک روش درمانی قطعی نیست، بلکه با دوختن دهانه رحم فقط به بیمار کمک می شود و احتمال زایمان زودرس را در بیمار کم می کنیم.

جراحی سرکلاژ بین ۱۴ تا ۲۲ هفتگی بارداری انجام می شود. عمل سرکلاژ بعد از بی حسی موضعی و یا بیهوشی کلی، با زدن بخیه زیر مخاط گردن رحمی انجام می گیرد. این امر سبب تقویت گردن رحم و بسته ماندن آن می‌گردد.

انجام عمل سرکلاژ پس از هفته ۲۲ بارداری با احتمال عفونت بیشتر و نیز پارگی زودرس کیسه آب جنین همراه است و توصیه نمی شود.

بعد از عمل جراحی سرکلاژ ممکن است ترشحات خونی روشن، تا چند روز وجود داشته باشد که معمولا بعد از این زمان، به شکل ترشحات غلیظ تری در می آید و ممکن است تا پایان حاملگی ادامه پیدا کند.

خانم باردار پس از دو روز بستری‌شدن در بیمارستان به استراحت در بستر (استراحت مطلق) به مدت ۳ تا ۵ روز نیاز دارد و پس از آن می‌تواند با احتیاط کامل به امور روزمره‌شان بپردازند.

البته این را هم بدانید که در بعضی افراد که همچنان احتمال سقط برای آن‌ها وجود داشته باشد، ممکن است استراحت مطلق به مدت طولانی تری تجویز شود.

ضمنا توصیه می شود از یک هفته قبل تا حداقل یک هفته بعد از عمل، نزدیکی با همسر صورت نگیرد.

نکات لازم قبل از سرکلاژ

ـ اطمینان از سلامتی جنین قبل از عمل، مانند انجام سونوگرافی جهت رد ناهنجاری های جنینی و تایید زنده بودن جنین

– درمان عفونت های واژن قبل از عمل، مانند گرفتن نمونه جهت بررسی عفونت با گنوره و کلامیدیا یا سایر عفونت ها و درمان آنها

– خودداری از نزدیکی با همسر یک هفته قبل از عمل

– انجام توکودینامومتری جهت رد انقباضات رحمی

– بررسی علایم کوریوآمنیونیت
سرکلاژ مثل هر عمل جراحی، دارای خطراتی مانند خونریزی، عفونت رحم و مایع دور جنین، احتمال پارگی کیسه آب حین جراحی و سرانجام سقط جنین و احتمال آسیب به جنین حین عمل است

نکات لازم بعد از سرکلاژ

– ادامه استراحت مطلق تا یک هفته پس از عمل و استراحت نسبی در ادامه بارداری

– خودداری از نزدیکی با همسر تا یک هفته پس از سرکلاژ و یا ادامه بارداری

– اطلاع از علایم هشداردهنده ای که نیاز به برداشتن بخیه ها را مطرح می کنند : علایم عفونت، پارگی کیسه آب جنین و شروع زایمان. در صورت شروع انقباضات رحمی و برنداشتن بخیه ها، احتمال پارگی رحم وجود دارد.

علائم هشداردهنده بعد از سرکلاژ

 بعد از دوخته شدن دهانه رحم توسط سرکلاژ، در صورت مشاهده علائم زیر به پزشک مراجعه کنید:

– انقباضات شکمی

– خونریزی واژن

– درد کمر یا درد زیر شکم

– تب بالای ۳۸ درجه یا لرز بدن

– پاره شدن کیسه آب جنین

– تهوع و استفراغ شدید

– ترشحات بدبوی ناحیه تناسلی

موارد ممنوعیت انجام سرکلاژ

خونریزی واژینال، انقباضات رحمی، پارگی پرده های جنینی و باز شدن بیشتر از ۴ سانتیمتری دهانه رحم از موارد ممنوعیت انجام سرکلاژ است.

خطرات سرکلاژ

سرکلاژ مثل هر عمل جراحی، دارای خطراتی مانند خونریزی، عفونت رحم و مایع دور جنین، احتمال پارگی کیسه آب حین جراحی و سرانجام سقط جنین و احتمال آسیب به جنین حین عمل است.

۱٫ خود نوسازی  (self-renewal) – سلول های بنیادی توانایی تقسیم نامحدود خود را دارند و به این ترتیب در حالت نامتمایز باقی می مانند.

۲٫ پتانسیل تمایز یابی به سایر سلول ها. با توجه به نوع سلول بنیادی میزان پتانسیل تمایز متفاوت خواهد بود. انواع پتانسیل تمایزی به قرار زیر است:

• همه توان (totipotent )- این سلول ها حاصل لقاح تخمک و اسپرم اند و می توانند به انواع سلول های جنینی و سلول های خارج جنینی (جفت) تبدیل شوند. چنین سلول های می توانند یک موجود با قابلیت حیات بسازند.

• پرتوان (pluripotent)-  این سلول ها زاده ی سلول همه توان است و تقریباً می توانند به همه انواع سلول ها را بسازند. سلول های موجود در هریک از سه لایه زاینده جنینی از این نوع اند.
سلولهای بنیادی

• چند توان (multipotent)- سلول های بنیادی که توان تمایز به تعدادی از سلول ها را که از خانواده های سلولی نزدیک به هم هستند را دارند، مانند سلول های بنیادی موجود در بافت های تمایز یافته.

سلول های بنیادی و به خصوص سلول های بنیادی جنینی در مطالعات زیست شناسی تکوینی، پزشکی احیا کننده (regenerative medicine)، سم شناسی و  داروسازی، بررسی های پاتوفیزیولوژی، تولید موشهای ترانس ژن وknockout  اهمیت دارند در اینجا به بیان نحوه تولید و حفظ سلول های بنیادی جنینی پرداخته می شود.

کشت سلول های بنیادی جنینی

مراحل کشت سلول های بنیادی جنین به این قرار است:

۱٫ توده سلولی داخلی بلاستوسیست (inner cell mass: ICM ) پیش از لانه گزینی از تروفواکتودرم (لایه سلولی بیرونی )اطراف آن جدا می شود.

۲٫ سلول های ICM به ظرف کشت حاوی لایه ی تغذیه کننده ( feerder layer ) منتقل می شوند. لایه تغذیه کننده لایه ای معمولاً از سلول های فیبرولاست نامیرای موش است که قدرت تقسیم آنها با تابش اشعه گاما و یا استفاده از مایتوسین از بین رفته است.
سلول بنیادی

لزوم کشت سلولی بر روی لایه ی تغذیه کننده جهت تامین مواد ناشناخته مورد نیاز سلول های بنیادی جنینی است.

البته گاهی سلول های بنیادی جنین بدون سلول های تغذیه کننده کشت می دهند ولی در این هنگام کشت سلول های بنیادی جنینی نمی تواند برای مدت طولانی باشد زیرا احتمال تمایز خود به خود آنها حتی در حضورLIF (Leukemia Inhibitory Factor) به عنوان عامل ممانعت کننده تمایز زیاد است.

۳٫ کلنی سلول ها بعد از گذشت مدت زمانی باید پاساژ داده شوند به این ترتیب که محتویات یک محیط کشت بین دو یا چند محیط تقسیم می شود. با تکثیر ICM بر سلول های تغذیه کننده و پاساژ آنها بعد ازگذشت چند روز بر روی سلول های تغذیه کننده کلونی یا کلونی هایی ظاهر می شود. در این هنگام باید آنها را از کف ظرف همراه با سلول های تغذیه کننده جدا کرد و پس از تفکیک سلول ها از یکدیگر دوباره آنها را کشت داد. از این زمان به بعد هر دو یا سه روز یک بار کشت ها پاساژ داده می شود.
سلولهای بنیادی

۴٫ می توان کلنی های حاصل را به مدت طولانی کشت داد یا برای سالها منجمد نگاه داشت و در شرایط مطلوب حالت غیر تمایزی و کاریوتیپ طبیعی خود را برای سالها حفظ می کنند.

همان طور که گفته شد یک سلول بنیادی واقعی قابلیت حفظ نوسازی خود یا به عبارتی توانایی ایستایی در حالت غیرتمایزی را به طور نامحدود دارد. حالت غیرتمایزی سلول های بنیادی جنینی با نشانگرهای سلولی خاص نشان داده می شود این نشانگرها به دانشمندان کمک می کند تا درک بهتری از تکثیر نامحدود سلول های بنیادی جنینی در شرایط مطلوب کشت داده شده داشته باشند. دو مسیر اصلی تحقیق دنبال می شود. یک مسیر شامل کوشش های است که تاثیر فاکتورهای ترشحی نظیر فاکتور ممانعت کننده لوکمیایی (LIF) بر سلول های بنیادی جنینی موش در محیط آزمایشگاهی را بررسی می کند و مسیر دوم تحقیق فاکتورهای نسخه برداری نظیر  Oct4را شامل می شود.

فاکتور ممانعت کننده لوسمیایی (LIF)سایتوکاین متعلق به خانواده IL-6 است که برای اولین بار با تاثیر بر القای تمایز سلول های لوکومیایی MI شناخته شد. اما در سال ۱۹۸۸اثر ممانعت کنندگی آن بر سلول های بنیادی جنینی موشی شناخته شد. افزودن LIF بر تولید و حفظ سلول های بنیادی جنینی در حضور سرم جنینی گاوی بدون نیاز به سلول های تغذیه کننده کافی است. این موضوع نشان می دهد که این فاکتور یک فاکتور خارجی منحصر به فرد برای نوسازی دائم سلول های بنیادی جنینی است. عملکرد LIF تنها برای جلوگیری از تمایز سلول های بنیادی جنینی است. جالب آن است که LIF در سلول های لوسمیایی القا کننده تمایز است ولی بر سلول های بنیادی جنینی موش اثر ممانعت کنندگی از تمایز دارد. به همین دلیل به آن فاکتور ممانعت کننده تمایز (DIF) نیز می گویند. این فاکتور از طریق گیرنده خود به نام stat 3 عمل می کند.
سلولهای بنیادی

Oct-4  پروتئینی که توسط سلول های بنیادی جنینی انسانی و موشی در محیط آزمایشگاهی بیان می شود. Oct-4 در سلول تخم موش وجود دارد و درسراسر بلاستوسیست تا ظهور ICMوحفظ پرتوانی ICM و اپی بلاست وجود دارد. در محیط آزمایشگاهی نیز سلول های بنیادی جنینی موشی و انسانی پ Oct-4 را بیان می کنند.

برای حفظ پرتوانی سلول های بنیادی جنینی بیان Oct-4 لازم است. به طوری که اگر از بیان Oct-4جلوگیری نماییم. سلول های بنیادی جنینی به تروفواکتودرم تمایز می یابد. اگر بیانOct-4 را به طور مصنوعی زیاد کنیم سلول های بنیادی جنینی موش به اندودرم و مزودرم ابتدایی تمایز می یابند. بنابراین مقدار بیان Oct-4 وضعیت برنامه تکوینی سلول های بنیادی جنینی موش را نشان می دهد. و آن را به عنوان کاندیدای تنظیم کننده اصلی پرتوانی سلول های نیایی جنینی معرفی می کند.

این که چگونه و چرا فاکتور نسخه برداری Oct-4 چنین نقش مهمی را در جنین زایی ایفا می کند به ژن های تحت کنترل ان بستگی دارد. تاکنون مشخص شده ۷تا ۸ ژن تحت کنترل Oct-4 هستند. به طوری که Oct-4 بعضی از آنها را فعال کرده ویا از فعالیت بعضی دیگر ممانعت می کند. در کل ممکن است Oct-4 سبب ممانعت از عمل ژن هایی شود که برای تمایز لازم هستند.

آیا عوامل خطری برای بیماری‌های عروق کرونر قلب وجود دارد که نتوان از آن پیشگیری کرد؟

والدین شما، سن و جنسیت شما می‌تواند عوامل خطر را افزایش دهد. اگر سابقه خانوادگی بیماری قلبی داشته باشید،‌ مذکر و بزرگسال باشید باید بیشتر مراقب باشید. اما به خاطر داشته باشید که می‌توانید بسیاری از عوامل خطر را کاهش داده و در نتیجه احتمال ابتلا به مشکلات قلبی را کاهش دهید.

آیا این درست است که یک داروی خاص فشار خون باعث رشد موها می‌شود؟

بله،‌ این دارو ماینوکسیدیل است که در موارد بسیار شدید فشار خون تجویز می‌شود. این دارو همچنین ممکن است موجب اضافه وزن شده و به همین دلیل به طور معمول استفاده نمی‌شود. این دارو باعث افزایش موها می‌شود که اگرچه از طرف مردان کم‌مو مورد استقبال واقع می‌شود اما خانم‌ها آن را دوست ندارند.

آئورت چیست؟

مهم‌ترین شاهرگ بدن آئورت است که خون را از بطن چپ قلب دریافت و به اعضای بدن می‌رساند. آئورت ۳ لایه داخلی، میانی و خارجی دارد که از کلاژن، الاستین و عضلات صاف ساخته شده‌اند. در ابتدای محل خروج آئورت از بطن چپ، دریچه آئورت (دریچه دولتی) قرار دارد. کار دریچه آئورت این است که هنگام انبساط بطن چپ بسته شده و مانع از برگشت خون از آئورت به قلب می‌شود.

هرچند وقت یک بار فشار خون باید چک شود؟

اگر همه چیز طبیعی باشد سالی یک بار کافی است اما اگر فشار‌خون‌تان بالا رفته باشد پزشک چند بار در نوبت‌های کوتاه آن را چک می‌کند تا همه‌چیز طبیعی باشد. فشار خون شما باید در فواصل منظم و معمولا هر ۳ تا ۶ ماه بررسی شود.

آیا قلب واقعا عضله است، چه چیزی باعث بیماری آن می‌شود؟

قلب یک پمپ عضلانی اما بسیار پیچیده است. این عضو بسیار قوی است و تقریبا هر ۲۴ ساعت صدهزار نبض می‌زند. مشکلات متعددی ممکن است برای قلب شما پیش بیاید. به عنوان مثال؛

مشکل پمپاژ: عضلات ممکن است ضعیف یا بیش از حد ضخیم شده باشند.

آسیب دریچه‌ها: ممکن است دریچه‌ها باریک شده باشند و عروق کرونری هم احتمال دارد تنگ یا مسدود شده باشند.

چرا جوان‌ها سکته می‌کنند؟

این روزها عوامل متعددی در بروز سکته قلبی در سنین پایین دخالت دارد. یکی از این عوامل ژنتیک است. معمولا اگر پدر و مادر فردی در جوانی و زیر۵۰ سالگی دچار سکته قلبی شده باشند،‌ بیشتر در معرض خطر سکته است. متاسفانه پایین آمدن سن سکته قلبی در کشور و رسیدن آن به سنین جوانی بیشتر ناشی از علل بیرونی و محیطی است. زندگی شهری، هیجان و‌ تغییر نحوه زندگی از دیگر عوامل موثر محسوب می‌شود. جوانان امروز ۶-۵  کیلوگرم نسبت به جوانان ۴۰ سال پیش چاق‌ترند و بیشتر به مسائل فکری و کامپیوتر روی آورده‌اند و کمتر از عضله و بدنشان استفاده می‌کنند در نتیجه چاقی‌شان بیشتر و قدرت عضلانی‌شان کمتر خواهد بود.  از آنجا که پدر و مادر دیگر فرصت تهیه غذای خانگی را ندارند، به فست‌فود روی می‌آورند و ذائقه‌شان را به چربی عادت می‌دهند. همه این عوامل دست به دست هم می‌دهد و سن سکته قلبی را که در گذشته از ۸۰ به بالا بود، به ۳۵ به بالا می‌رساند. اداره قلب وزارت بهداشت، ‌درمان و آموزش پزشکی در اوایل سال ۸۴، علت ۴۶ درصد مرگ و میر در کشور را بیماری‌های قلبی معرفی کرده که غالب این مرگ‌ها در سنین زیر ۷۰ سال و با متوسط عمر ۲/۶۸ سال رخ می‌دهد. از آنجا که جوانان عروق کرونرشان چندان شاخه شاخه‌ نیست و با بسته‌شدن یه رگ بخش بزرگی از قلب از بین می‌رود، مرگ بر اثر سکته در آنها بیشتر است زیرا قلب نمی‌توانـد از جاهای دیگر خون بگیرد.