حج - پایگاه دانلود رایگان کتاب | دانلود کتاب

از دیدگاه قرآن و روایات

تقسیم گناهان به کبیره و صغیره
 
گناهان، یعنى خود اعمال و جرم آنها به حسب مقایسه بین خود آنها منقسم به دو قسم کبیره و صغیره مى‏شود، و همین اعمال از نظر آثار سوئى که به دنبال دارد، یعنى از نظر عذاب و بى‏اثر کردن اعمال نیک و یا ناقص کردن آن آثار هر دو قسم منقسم مى‏شوند، بعضى از گناهان کفه آثار سوئشان بر کفه آثار نیک اعمال خیر مى‏چربد، و به کلى آثار نیک آن اعمال را از بین مى‏برد، و بعضى دیگر آن قدر سنگین نیست بلکه تنها مى‏تواند مقدارى از اثر نیک اعمال خیر را بکاهد، به طورى که اگر بعد از گناه عمل خیر دیگرى که ثوابش برابر اثر سوء آن گناه باشد به جاى آورده شود، دوباره نقص وارده جبران مى‏شود.آرى براى هر اطاعتى اثر نیکى در نفس هست، که باعث مى‏شود مقام نفس بالا رود، و از قذارت بعد، و ظلمت جهل، رها گردد هم چنان که براى هر معصیتى تاثیر بدى در نفس هست، که باعث انحطاط مقام او و سقوطش در جهنم بعد و ظلمت جهل خواهد بود.با در نظر داشتن این حقیقت اگر انسان یک یا چند گناه مرتکب شود، در حالى که قبلا با اعمال نیک و اطاعت خداى تعالى نور و صفایى براى دلش کسب کرده بود، قهرا این نور طاعت با ظلمت معصیت تصادم و معارضه مى‏کند، اگر ظلمت معصیت غلبه کند و وبال آن بتواند نور اطاعت را از بین ببرد، آن معصیت کبیره است، و اگر نور و صفاى اطاعت بر ظلمت حاصل از گناه غلبه کند، قهرا آن ظلمت را از بین مى‏برد، و پلیدى گناه را از صفحه دل مى‏شوید، البته معادل آن از نور خودش نیز کم مى‏شود، و آنچه باقى مى‏ماند به مقدارى که هست دل را نور و صفا مى‏بخشد، این است معناى تحابط و همین معنا عینا آن تکفیرى است که آیه ۳۱ سوره نساء از آن خبر مى‏دهد و این گونه گناهان صغیره‏اند.و اما اینکه حسنه و سیئه برابر باشند، و به کلى یکدیگر را خنثى کنند، هر چند که از نظر عقل احتمال صحیحى است، و لازمه‏اش این است که بتوانیم یک انسانى فرض کنیم که نه اطاعت دارد و نه معصیت، نه نور در دلش باشد و نه ظلمت، و لیکن آیه شریفه:« فَرِیقٌ فِی الْجَنَّهِ وَ فَرِیقٌ فِی السَّعِیرِ»(58) (مردم دو دسته‏اند یک دسته در بهشت و دسته‏اى دیگر در آتشند) چنین چیزى را نفى مى‏کند.بزرگى معصیت از شدت نهى از آن، فهمیده مى‏شود، اگر در نهى اصرار شده باشد، و یا بشدت صادر شده باشد، مى‏فهمیم این گناه کبیره است……

اسرار و معارف حج
آداب ورود به شهر مکه و مسجد الحرام
۱-    برای ورود به شهر مکه مستحب است غسل کند و با حال تواضع وارد شهر شود.
۲-    برای ورود به مسجد الحرام مستحب است غسل کند.
۳-    مستحب است با پای برهنه و با حالت سکینه و وقار وارد شود.
مستحبات و اعمال مکه مکرمه:
۱-    نماز ها ی واجب را رد مسجد الحرام بجا آورد.
۲-    ذکر خدا را بسیار بگوید، و حالت تذکر وتنبه را د رخود حفظ نماید.
۳-    قرآن را ختم نماید، تا نمیرد مگر این که جا یخود را در بهشت دیده، و حضرت رسول(ص)راببیند.
۴-    بسیار به کعبه معظمه نگاه کند، که موجب آمرزش گناهان می شود.
۵-    به هر ندازه گه بتواند برای خود و پدر و مادر و خویشاوندان طواف مستحبی انجام می دهد، و اگربتواند به تعداد ایام سال طواف نماید ثواب بسیار دارد.
۶-    از آب زمزم بنوشد.
۷-    طواف وداع انجام دهد.
…….

آشنایی با کلمات در مورد درنگ‌ها
رنگ روشن: لَوْن فاتح
رنگ سفید: لَوْن آسود
رنگ آبی: لون اَزْرق
رنگ سبز: لون اَخضر
رنگ خاکستری: لون رِمادی
رنگ قهوه‌ای: لون بنی
رنگ سیر: لون غامِق
رنگ سرخ: لون اَحْمر
رنگ زرد: لون اَصْفر
……

در محضر ائمه بقیع
سخنان امام حسن مجتبی (ع)
۱-    فاصله میان حق و باطل چهار انگشت است؛ آنچه را که با چشمت می‌بینی، {معمولاً} درست است و آنچه را از دیگران می‌شنوی؛ بسیاری نادرست است.
۲-    کسی به انسان نزدیک است که با محبت باشد؛ گرچه از نظر خویشاوندی دور باشد؛ و کسی از انسان دور است که بی‌محنت باشد؛ و کسی از انسان دور است که بی‌محبت باشد. گرچه از بستگان باشد. هیچ چیز به اندازه دست به بدن نزدیک نیست؛ اما {همین} دست، شل می‌شود؛ در نتیجه قطع {و دور انداخته} می‌شود! …..

در فراق یار
این کتاب مرا باز در شور و حال حسرت آلود زیارت خانه خدا و حرم رسول خدا (ص)فرو برد؛ شور و حال «اشتیاقی» که دیگر امیدی هم به آن نیست. تا به یاد دارم سال‌های دوران جوانی هرگز دل خود از آتش این «اشتیاق» رها نیافتیم اما حتی دوران سیله اختناق که هر روحانی با معرفت و بی‌معرفتی با رغبت و یا حت یاز سر سیری آسان می‌توانست در خط حج قرار بگیرد …… و من نمی‌توانستم! بهتر بگویم: هیچ حمله دار و رئیس کاروانی از تر ساواک و شاه نمی‌توانست و جرات نمی‌کرد نام مرا در فهرست حاجی‌های خود- چه رسد به عنوان روحانی کاروان- بگذرد بله، حتی در آن دوران سخت هم دلم از امید زیارت کعبه و بوسه زدن بر جای پیامبر(ص) در مکه و مدینه، خالی نمانده بود و این امید اگر چه با حج ده روزه سال ۵۸ که به فصل شهید محلاتی قسمتم شد، برآورده گشت، اما آتش آن « شوق»، «سوزنده تر» و « مشتعل تر» شد. در سال‌های ریاست جمهوری، چشم امید به پس از آن دوران دوخته بوده؛اما امروزه شور و «اشتیاقی» بی سکون و امیدی تقریباً فرومرده…… تنها تسلی  به خواندن این گونه سفر نامه‌ها یا شنیدن آنهاست که خود افزایند «شوق» نیز هست. این کتاب شیرین، موجز، با روح و هوشمندانه نوشته شده است. زیارت قبول         (سید علی خامنه‌ای ۱۰/۱۲/۷۰)