نمایش نسخه قابل چاپ
، خديا!تو را سپاس
اى آمرزنده گناه
و اى پذيراى توبه
و اى عذابت سخت
و اى صاحب عطاى بىحدّ،
معبودى جز تو نيست.
بازگشت همه به سوى تو است.
خديا!تو را سپاس
در شب گاهى كه روز را مىپوشاند،
و تو را سپاس در روز آنگاه كه آشكار مىگردد
و تو را سپاس در آخرت و دنيا،
و تو را سپاس به تعداد همه ستارهها
و همه فرشتگان آسمانى
و تو را سپاس
به شماره ذرات خاك و ريگ و دانهها
و تو را سپاس به عدد آنچه در ميان آسمان است
و تو را سپاس به عدد آنچه در درون زمين است
خدايا!
با من آن كن كه شايسته تو است،
نه آنكه سزاوار من است
چه همانا تو شايسته پروا و آمرزشى
و من درخور گناهان و خطاهايم،
پس به من رحم كن.
اى مولاى من كه
تو مهربانترين مهربانانى
جنبش و نيرويى نيست جز برآمده از سوى خدا،
توكل نمودم بر زنده پايندهاى كه نمىميرد،
و ستايش خداى را كه فرزندى نگرفته
و در فرمانروايى شريكى برايش نبوده
و از خوارى و ناتوانى سرپرستى نداشته است
و بىاندازه بزرگش شمار.
شهادت مىدهم كه تنها تويى خدا،
بالابرندهاى براى آنچه بر زمين نشاندى نيست
و نه زمين زنندهاى براى آنچه بالا بردى
و نه عزّت بخشى آن را كه تو خوارش كردى،
و خواركنندهاى نيست آن را كه تو عزيز نمودى
و بازدارندهاى براى آنچه عطا كردى نيست،
و نه عطا كننده اى براى آنچه دريغ كردى،
و تويى خدا،
معبودى جز تو نيست،
تو بودى آنگاه كه نه آسمانى بنا شده بود و نه زمينى گسترانيده
و نه خورشيدى تابان و نه شبى تاريك
و نه روزى فروزان و نه دريايى خروشان
و نه كوهى استوار و نه ستارهاى روان
و نه ماهى تابنده و نه بادى وزان،
و نه ابرى پرباران،و نه برقى درخشان،
و نه صاعقهاى تسبيح گويان،و نه روحى دمزنان
و نه پرندهاى پرآن و نه آتشى فروزان
و نه آبى روان بوده باشند،
پيش از هر چيز بودى
و همه چيز را پديد آوردى
و بر هر چيز توانا بودى
و همه چيز را نو آفريدى
و توانگر نمودى و ناتوان ساختى
و ميراندى و زنده نمودى
و خنداندى و گرياندى،
فکر میکردم که میتوانم از کتابخانه استفاده کنم