باورهای خرافی ایرانیان در مورد اعضاء بدن!
– سر بزرگ نشان عقل و کیاست است.
– پیشانى بلند علامت دولت است.
– ریش کوسه و چشم زاغ نشانه بدجنسى است.
– قد بلند نشانه حماقت است.
– قد کوتاه نشان زیرکى و دانائى و زرنگى است.
– ناخن گرفته شده را اگر زیر دست و پا بریزند فقر مى‌آورد بلکه آن را باید در پاشنهٔ در گذاشت تا روزى که دجال ظهور مى‌کند مانند خار روئیده نگذارد اهل خانه خارج بشوند.
– موى سر را اگر سر راه بریزند گنجشک برده و با آن لانه مى‌سازد و صاحب مو سرگیجه مى‌گیرد.
– دندان افتاده را باید سه بار کر داد و سپس دفن کرده در سوراخ دیوار گذاشت.
– سر بینى که سفت بشود علامت سن بلوغ است.
– سر بینى بخارد به مهمانى خواهند رفت.
– کف پا که بخارد راه دور مى‌روند.
– کف دست راست که بخارد باید آن را روى سر پسر اول مالید تا پول گیر آنها بیاید.
– کف دست چپ که بخارد خرج زیاد مى‌کنند.
– یک عطسه صبر است در جوابش مى‌گویند: عافیت باشد و براى شکستن صبر هفت صلوات باید فرستاد. دو عطسه علامت جخد (جهد) است باید تعجیل کرد. چه سالم و چه ناخوش هر کس عطسه بکند مسلماً تا سه روز زنده خواهد بود. (۱)
(۱) . خبر: العطاس امان من الموت الى ثلثة ایام. به همین جهت بعد از عطسه باید شکر خدا را کرد و گفت: ‘الحمدالله رب العالمین’ . خاصیت آن این است که در قبر وقتى نکیر و منکر بالاى سر آدم مى‌آیند و سرانسان به سنگ لحد مى‌خورد و عطسه مى‌کند چون عادت دارد الحمدلله رب‌العالمین را خواهد گفت و مسلمانى او بر نکیر واضح مى‌شود.
۱. اینکه چون از کسى که عطسه فراز آید یک ایتها اه‌هو ویریو و یک اشم و هو بیاید خواندن زیرا که در تن ما دروجى است و پتیارهٔ است که پیوسته با مردم کوشد تا علتى و بیمارى بر مردم مستولى کند و در تن ما آتش است که او را چهره خوانند با آن دروج پیوسته کار زار مى‌کند و او را از تن مردم باز مى‌دارد. پس چون آتش بر آن دورج چیره شود و او را هزیمت کند عطسه از بهر آن آید که آن دروچ بیرون آید
۲. پس چنان باید که این باز برخوانند و آتش را آفرین کنند که دیرگاه بماناد تا این دروج را شکسته مى‌دارد. چون عطسه از کسى دیگر شنود هم این باز یعنى بیاید گفتن و این آفرین مینو بکردن – صد در ص ۷ در هفتم’ .
– هر کس سکسکه بکند به او تهمت مى‌زنند که چیزى دزدیده است تا این ترس باعث برطرف شدن سکسکهٔ او بشود.
– پلک چشم چپ بپرد خوشحالى مى‌آورد.
– پلک چشم راست بپرد غم و اندوه مى‌آورد.(۲)
(۲) . جستن پلک بالاى چشم راست سلامت خوشحالى بعد از تنگى و از چپ نشانهٔ رسیدن غایبى است و (جستن پلک پائین) از راست غم و از چپ رسیدن خبرى است که در آرزوى آن باشد و یا از راست بیمارى و از چپ خوشدلى عاید گردد جنات الخلود.
– اگر مژهٔ چشم روى گونه بیفتد اجل است باید آن را برداشت.
– هر کس زبان خود را گاز بگیرد در آن ساعت غیبت او را مى‌کنند.
– در موقع صحبت بى‌اراده اسم کسى را ببرند معلوم مى‌شود آن شخص در همان ساعت یاد او بوده است.
– پس گردن یا روى چشم کسى را ماچ بکند از چشم آنکس مى‌افتد.:smiles-takbook57:
