این کهن‌ترین نور در کیهان است.
این تصویر باور نکردنی، باقی‌مانده‌های گلوله‌ی آتشینی را نشان می‌دهد که 13.7 میلیارد سال پیش، جهان ما از دل آن به وجود آمد.
عکس مذکور به دانشمندان بینش تازه‌ای درباره‌ی نحوه‌ی ایجاد ستارگان و کهکشان‌ها می‌دهد ولی همچنین به ما می‌گوید چگونه جهان پس از مهبانگ، زندگی آغاز کرد.
این عکس که 6 ماه تهیه‌اش به درازا کشید، توسط تلسکوپ فضایی اروپایی پلانک گرفته شده و نخستین تصویر تمام آسمان در ماموریت این تلسکوپ بوده.
در حالی که کهکشان راه شیری، شکل جهان نزدیک و اطراف ما در زمان حال را نشان می‌دهد، پرتوهای مایکروویو ِپس‌زمینه‌ی این عکس، شکل احتمالی کیهان در آغاز آفرینش و پیش از تشکیل ستارگان و کهکشان‌ها را نشان می‌دهد.
[Only registered and activated users can see links. Click Here To Register...]
تصویر خیره کننده‌ی تمام آسمان از تلسکوپ "پلانک" که روشنایی کهکشان راه شیری خودمان سرتاسرش را پوشانده.
دیوید ساوث‌وود، مدیر بخش علوم و اکتشافات روبوتیک ESA می‌گوید: «این همان لحظه‌ایست که تلسکوپ پلانک به خاطرش به راه افتاد.»
«ما قصد پاسخ دادن نداریم. ما می‌خواهیم دروازه‌ای به سرزمین رویایی بگشاییم که دانشمندان در آن بتوانند به جستجوی قطعاتی بروند که به فهم بیشتر از چگونگی آفرینش کیهان و وضعیت فعلیش بیانجامد.»
«خود تصویر و کیفیت قابل ملاحظه‌اش، ادای احترامیست به مهندسینی که تلسکوپ پلانک را ساخته و راه انداختند. اکنون زمان گرفتن نتایج علمی است.»
تصویر جدید تمام آسمان تلسکوپ پلانک، از نزدیک‌ترین بخش‌های کهکشان راه شیری تا دورترین نقاط فضا و زمان، یک گنجینه‌ی خارق‌العاده از داده‌های تازه برای ستاره‌شناسان است.
صفحه‌ی اصلی کهکشان ما از مرکز تصویر می‌گذرد. بلافاصله در کنار آن نوارهای غبار سرد به چشم می‌خورند که تا بالا و پایین کهکشان راه شیری امتداد دارند. این تارهای کهکشانی جاییست که در آن ستارگان جدید متولد می‌شوند. تلسکوپ پلانک مناطق بسیاری را یافته که در آن‌ها تک ستارگان در مرز میان تولد و آغاز چرخه‌ی تکامل به سر می‌برند.
پرده‌ی خالدار پشتی در بالا و پایین تصویر، کمتر تماشایی است ولی می‌تواند فریبنده‌تر باشد. این همان تابش زمینه‌ی میکروویو کیهانی (CMBR) است.
[Only registered and activated users can see links. Click Here To Register...]
صورت فلکی آشنای جبار را می‌توان در انتهای گوشه‌ی بالا و راست تصویر دید، در حالی که پس‌زمینه‌ی خالدار تابش کیهانی به ستاره‌شناسان سرنخ‌هایی جدید از پیدایش کیهان خواهد داد.
الگوی مایکروویو، طرح اولیه‌ی چیزیست که خوشه‌ها و ابَرخوشه‌های کهکشانی از آن ساخته شدند. رنگ‌های گوناگون نشان‌دهنده‌ی تفاوت‌های جزئی در دما و چگالی ماده در سرتاسر آسمان است. این بی‌نظمی‌های کوچک به طریقی به ایجاد مناطق چگال‌تری انجامید که به کهکشان‌های امروزی تبدیل شدند.
CMBR سرتاسر آسمان را در بر گرفته ولی در این تصویر، بیشترِ آن پشت تابش‌های کهکشان راه شیری پنهان شده‌است. تابش‌های کهکشان راه شیری باید به روش دیجیتالی از داده‌های پایانی حذف شود تا بتوان کل پس‌زمینه‌ی مایکروویو را ملاحظه کرد. این کار که انجام بشود، پلانک باارزش‌ترین تصویری را که تاکنون از پس‌زمینه‌ی مایکوویو تهیه شده به ما نشان خواهد داد.
پرسش بزرگ این خواهد بود که آیا این داده‌ها، آثار دوران اولیه‌ای که به دوران "تورم کیهان" شناخته می‌شود را آشکار خواهد کرد یا خیر. دوره‌ای که تصور می‌شود بلافاصله پس از مهبانگ (انفجار بزرگ) آغاز شد و به انبساط سریع و بزرگ شدن فوق‌العاده‌ی کیهان در یک زمان بسیار کوتاه انجامید.
پلانک به نقشه‌برداری از آسمان ادامه خواهد داد و تا پایان این ماموریت در سال 2012، چهار اسکن از تمام آسمان را کامل خواهد کرد. طبق برنامه، نخستین داده‌ی کامل از CMBR در سال 2012 منتشر خواهد شد.
جان تاوبر، دانشمند پروژه‌ی پلانک سازمان فضایی اروپا می‌گوید: «این تصویر تنها نگاهی مختصر به آن چیزیست که پلانک در نهایت خواهد دید.»
منبع: dailymail
ترجمه: یک ستاره در هفت آسمان
بازنشر: takbook.com
