دعا برای ارامش

[امیر احمدی2]

، خديا!تو را سپاس
اى آمرزنده گناه
و اى پذيراى توبه
و اى عذابت سخت
و اى صاحب عطاى بى‏حدّ،
معبودى جز تو نيست.
بازگشت همه به سوى تو است.
خديا!تو را سپاس
در شب گاهى كه روز را مى‏پوشاند،
و تو را سپاس در روز آنگاه كه آشكار مى‏گردد
و تو را سپاس در آخرت و دنيا،
و تو را سپاس به تعداد همه ستاره‏ها
و همه فرشتگان آسمانى
و تو را سپاس
به شماره ذرات خاك و ريگ و دانه‏ها
و تو را سپاس به عدد آنچه در ميان آسمان است
و تو را سپاس به عدد آنچه در درون زمين است

[امیر احمدی2]

خدايا!
با من آن كن كه شايسته تو است،
نه آن‏كه سزاوار من است
چه همانا تو شايسته پروا و آمرزشى

و من درخور گناهان و خطاهايم،
پس به من رحم كن.
اى مولاى من كه
تو مهربان‏ترين مهربانانى
جنبش و نيرويى نيست جز برآمده از سوى خدا،
توكل نمودم بر زنده پاينده‏اى كه نمى‏ميرد،
و ستايش خداى را كه فرزندى نگرفته

و در فرمانروايى شريكى‏ برايش نبوده
و از خوارى و ناتوانى سرپرستى نداشته است
و بى‏اندازه بزرگش شمار.

[امیر احمدی2]

شهادت مى‏دهم كه تنها تويى خدا،
بالابرنده‏اى براى آنچه بر زمين نشاندى نيست

و نه زمين زننده‏اى براى آنچه بالا بردى
و نه عزّت بخشى آن را كه تو خوارش كردى،
و خواركننده‏اى‏ نيست آن را كه تو عزيز نمودى
و بازدارنده‏اى براى آنچه عطا كردى نيست،
و نه عطا كننده اى براى آنچه دريغ كردى،

[امیر احمدی2]

و تويى خدا،
معبودى جز تو نيست،
تو بودى آنگاه كه نه آسمانى بنا شده بود و نه زمينى گسترانيده
و نه خورشيدى تابان و نه شبى‏ تاريك
و نه روزى فروزان و نه دريايى خروشان
و نه كوهى استوار و نه ستاره‏اى روان
و نه ماهى تابنده و نه‏ بادى وزان،
و نه ابرى پرباران،و نه برقى درخشان،
و نه صاعقه‏اى تسبيح‏ گويان،و نه روحى دم‏زنان‏
و نه پرنده‏اى پرآن و نه آتشى فروزان
و نه آبى روان بوده باشند،
پيش از هر چيز بودى
و همه ‏چيز را پديد آوردى‏
و بر هر چيز توانا بودى
و همه‏ چيز را نو آفريدى
و توانگر نمودى و ناتوان ساختى
و ميراندى و زنده نمودى
و خنداندى و گرياندى،

[mastandiba]

فکر میکردم که میتوانم از کتابخانه استفاده کنم