sedigh89
07-26-2015, 04:23 PM
ویندوز ۱۰ بدون شک یکی از سیستم عامل‌هایی است که بسیاری از کاربران و متخصصین در سراسر جهان انتظار آن را می‌کشند. این نسخه از ویندوز با امکانات جدید و بهینه شده خود حرف‌های زیادی برای گفتن دارد، به ویژه منوی Start جدید آنکه یک نکته بارز در خصوص مایکروسافت را بازگو می‌کند.
یک نکته در خصوص ویندوز۱۰ برای اغلب کاربران این سیستم عامل از همه پررنگ‌تر است و آن اینکه بازگشت منوی استارت به حالت قبل از ویندوز ۸۸ و یا مجددا تبدیل شدن Start Screen به Start Menu سابق. خبری خوشحال کننده برای بسیاری از مشتریان و کاربران سیستم عامل مایکروسافت که از جلوه غریب Start Screen چندان خوشحال و راضی نبودند.
اما یک پرسش اساسی در مورد این Start Menu جدید در ویندوز ۱۰ وجود دارد و آن اینکه اقدام مایکروسافت به باز‌گرداندن Menu به جای Screen را باید یک بازگشت و عقب نشینی تلقی کرد یا آنکه پشت این منو یک جریان و روند دیگری قرار گرفته؟
بدون شک، پاسخ این پرسش را باید در خود منوی استارت ویندوز ۱۰ و تحولات آن از ابتدای شروع طراحی این سیستم عامل تا اکنون یعنی در آخرین ویرایش آن Build ۹۹۲۶ دنبال کرد.
در واقع این منوی جدید، حرف‌های زیادی برای گفتن دارد، به ویژه آنکه یک ویژگی بارز در مورد مایکروسافت را به ما نشان می‌دهد.
پس از تجربه Start Screen در ویندوز ۸ و ۸٫۱ و انتقادات زیادی که از سوی کاربران به این قابلیت شد، مایکروسافت تصمیم گرفت در نسخه ۱۰ از ویندوز خود، تلفیقی از امکانات جدید ویندوز ۸ را با نمایی شبیه ویندوز ۷ در منوی استارت جای دهد؛ موضوعی که خوشحالی بسیاری به دنبال داشت و بیشترین توجهات را به این نسخه از ویندوز جلب کرد.
اما در میان سیل عظیم انتقاداتی که به مایکروسافت درباره Start Screen شد، هیچ کس توجهی به هدف پشت این قابلیت نداشت و همگان از شکل ظاهری آن اظهار نارضایتی کردند. Start Screen در ویندوز ۸ قابلیت جدیدی است که نشان از فلسفه جدید مایکروسافت در دنیای سیستم عامل دارد؛ یعنی یعنی Universal App. اپلیکیشن‌هایی که آینده سیستم عامل مایکروسافت هم در دسکتاپ و هم در موبایل هستند و بر روی همه گجت‌های مجهز به ویندوز قابل اجراست.
این مسیر و ایده جدید، نیازمند بستری جدید بود که با فلسفه و خصوصیات آن هم‌خوانی داشته باشد؛ بنابراین، منوی استارت به شکل سنتی آن قطعا در این بستر نبود. مایکروسافت نیاز داشت در راستای یکپارچه‌سازی سیستم عامل خود در موبایل و دسکتاپ تا حد ممکن همه چیز را فراهم کند و منوی Start با ویژگی‌های خود این اجازه را به این شرکت نمی‌داد.
این بود که مایکروسافت تصمیم گرفت تا تحولی جدید را به شکل انقلابی در سیستم عامل خود ایجاد کند و با خلق ساختاری جدید در ویندوز، همزمان بستر لازم برای آینده خود را مهیا کند. یک صفحه با نام Start Screen که قادر به جای دادن App ها در دل خود باشد و در عین حال، بستر مناسب برای یکپارچه سازی هم در موبایل و هم در دسکتاپ، بهترین ایده برای این کار بود. کاربران گوشی‌های هوشمند مجهز به ویندوز فون به سادگی شباهت‌های Start Screen در ویندوز ۸ و ۸٫۱ را با صفحه Start در گوشی هوشمند خود تشخیص می‌دهند.
اما اشتباه بزرگ مایکروسافت در این بود که با این تحول انقلابی، فکر کاربران وفادار خود را که سال‌ها به قالب سنتی منوی استارت عادت کرده بودند، نکرد. همزمان شدن حضور App ها با تغییر چهره منوی استارت، تنها نتیجه‌اش این بود که کاربران خود را در ابتدای کار ویندوز در صفحه ای می‌دیدند که به شدت برای آنها غریبه بود.
در اینجا بود که انتقادات به مایکروسافت آغاز و به ویژه آنکه ویندوز ۸ با یکسری نقایص فنی نیز روبه‌رو شد تا در نهایت مایکروسافت پس از نسخه ۸٫۱، یک تصمیم اساسی گرفت: تعدیل Start Screen. آنچه امروز در ویندوز ۱۰ می‌بینیم نه بازگشت به منوی Start بلکه دقیقا تعدیل Start Screen است.
در واقع مایکروسافت به هیچ وجه از ایده اصلی خود عقب‌نشینی نکرده، بلکه این ایده را تا حدی با سلایق کاربران خود همخوان کرده است. در منوی Start ویندوز ۱۰ همزمان که فلسفه جدید ویندوز پیگیری شده است، چنان قابلیت انعطافی را شاهد هستیم که عملا هیچ کاربری با آن به مشکل بر‌نخواهد خورد.
نکته اصلی در این ویندوز آن است که همچنان بستر قبلی برای App ها فراهم است و کاربران می‌توانند هر یک از این App ها را در این منو جای داده و با آنها تعامل داشته باشند. نکته دوم آنکه این منو با فشار دادن این دکمه، می‌تواند به همان Start Screen تبدیل شود.
آنچه مایکروسافت به خوبی فهمید این بود که ایجاد تحول انقلابی در سیستم عاملی که حدود بیست سال کاربران آن به ویژگی‌هایش عادت کرده‌اند رفتاری پرخطر است. مایکروسافت از تجربه ویندوز ۸ به خوبی دریافت که علاقه، عادت رفتاری و سلیقه مشتریان اهمیت دارد و در نتیجه باید ایده‌های جدید را به گونه‌ای منعطف خلق کرد که کاربران به بهترین نحو با آن ارتباط برقرار کنند.
این یکی از ویژگی‌های بارز مایکروسافت است. مایکروسافت ضمن پیگیری فلسفه خود، همواره سعی دارد از آن عقب ننشیند و با استفاده از تجربیات شکست‌های خود، بهترین مسیر را برای آینده مشخص کند. تجربه سیستم عامل موبایل این شرکت نیز شاهدی دیگر بر این موضوع است. شکست‌های پیاپی مایکروسافت در ویندوز موبایل و بعد از آن استقبال اندک از ویندوز فون ۷ هرگز منجر به آن نشد که این شرکت قافیه را در عرصه موبایل باخته تلقی کند؛ آن هم در جایی که iOS و اندروید کمترین نقطه امید را باقی می‌گذاشتند.
اما این شرکت با تکیه بر ایده‌های خود و پرهیز از نا امیدی، از تکرار تجربه سیمبین و نوکیا فرار کرد و امروز درصد مهمی از بازار سیستم عامل موبایل را با ویندوز فون ۸٫۱ در اختیار دارد. سیستم عامل موبایل‌ها‌یی که به جرات باید گفت، یکی از بهترین سیستم عام‌های موبایل است و با نسخه ۱۰ حتی بیش از این مورد استقبال قرار خواهد گرفت.
منبع : نایاب فان
نشر :takbook.com
یک نکته در خصوص ویندوز۱۰ برای اغلب کاربران این سیستم عامل از همه پررنگ‌تر است و آن اینکه بازگشت منوی استارت به حالت قبل از ویندوز ۸۸ و یا مجددا تبدیل شدن Start Screen به Start Menu سابق. خبری خوشحال کننده برای بسیاری از مشتریان و کاربران سیستم عامل مایکروسافت که از جلوه غریب Start Screen چندان خوشحال و راضی نبودند.
اما یک پرسش اساسی در مورد این Start Menu جدید در ویندوز ۱۰ وجود دارد و آن اینکه اقدام مایکروسافت به باز‌گرداندن Menu به جای Screen را باید یک بازگشت و عقب نشینی تلقی کرد یا آنکه پشت این منو یک جریان و روند دیگری قرار گرفته؟
بدون شک، پاسخ این پرسش را باید در خود منوی استارت ویندوز ۱۰ و تحولات آن از ابتدای شروع طراحی این سیستم عامل تا اکنون یعنی در آخرین ویرایش آن Build ۹۹۲۶ دنبال کرد.
در واقع این منوی جدید، حرف‌های زیادی برای گفتن دارد، به ویژه آنکه یک ویژگی بارز در مورد مایکروسافت را به ما نشان می‌دهد.
پس از تجربه Start Screen در ویندوز ۸ و ۸٫۱ و انتقادات زیادی که از سوی کاربران به این قابلیت شد، مایکروسافت تصمیم گرفت در نسخه ۱۰ از ویندوز خود، تلفیقی از امکانات جدید ویندوز ۸ را با نمایی شبیه ویندوز ۷ در منوی استارت جای دهد؛ موضوعی که خوشحالی بسیاری به دنبال داشت و بیشترین توجهات را به این نسخه از ویندوز جلب کرد.
اما در میان سیل عظیم انتقاداتی که به مایکروسافت درباره Start Screen شد، هیچ کس توجهی به هدف پشت این قابلیت نداشت و همگان از شکل ظاهری آن اظهار نارضایتی کردند. Start Screen در ویندوز ۸ قابلیت جدیدی است که نشان از فلسفه جدید مایکروسافت در دنیای سیستم عامل دارد؛ یعنی یعنی Universal App. اپلیکیشن‌هایی که آینده سیستم عامل مایکروسافت هم در دسکتاپ و هم در موبایل هستند و بر روی همه گجت‌های مجهز به ویندوز قابل اجراست.
این مسیر و ایده جدید، نیازمند بستری جدید بود که با فلسفه و خصوصیات آن هم‌خوانی داشته باشد؛ بنابراین، منوی استارت به شکل سنتی آن قطعا در این بستر نبود. مایکروسافت نیاز داشت در راستای یکپارچه‌سازی سیستم عامل خود در موبایل و دسکتاپ تا حد ممکن همه چیز را فراهم کند و منوی Start با ویژگی‌های خود این اجازه را به این شرکت نمی‌داد.
این بود که مایکروسافت تصمیم گرفت تا تحولی جدید را به شکل انقلابی در سیستم عامل خود ایجاد کند و با خلق ساختاری جدید در ویندوز، همزمان بستر لازم برای آینده خود را مهیا کند. یک صفحه با نام Start Screen که قادر به جای دادن App ها در دل خود باشد و در عین حال، بستر مناسب برای یکپارچه سازی هم در موبایل و هم در دسکتاپ، بهترین ایده برای این کار بود. کاربران گوشی‌های هوشمند مجهز به ویندوز فون به سادگی شباهت‌های Start Screen در ویندوز ۸ و ۸٫۱ را با صفحه Start در گوشی هوشمند خود تشخیص می‌دهند.
اما اشتباه بزرگ مایکروسافت در این بود که با این تحول انقلابی، فکر کاربران وفادار خود را که سال‌ها به قالب سنتی منوی استارت عادت کرده بودند، نکرد. همزمان شدن حضور App ها با تغییر چهره منوی استارت، تنها نتیجه‌اش این بود که کاربران خود را در ابتدای کار ویندوز در صفحه ای می‌دیدند که به شدت برای آنها غریبه بود.
در اینجا بود که انتقادات به مایکروسافت آغاز و به ویژه آنکه ویندوز ۸ با یکسری نقایص فنی نیز روبه‌رو شد تا در نهایت مایکروسافت پس از نسخه ۸٫۱، یک تصمیم اساسی گرفت: تعدیل Start Screen. آنچه امروز در ویندوز ۱۰ می‌بینیم نه بازگشت به منوی Start بلکه دقیقا تعدیل Start Screen است.
در واقع مایکروسافت به هیچ وجه از ایده اصلی خود عقب‌نشینی نکرده، بلکه این ایده را تا حدی با سلایق کاربران خود همخوان کرده است. در منوی Start ویندوز ۱۰ همزمان که فلسفه جدید ویندوز پیگیری شده است، چنان قابلیت انعطافی را شاهد هستیم که عملا هیچ کاربری با آن به مشکل بر‌نخواهد خورد.
نکته اصلی در این ویندوز آن است که همچنان بستر قبلی برای App ها فراهم است و کاربران می‌توانند هر یک از این App ها را در این منو جای داده و با آنها تعامل داشته باشند. نکته دوم آنکه این منو با فشار دادن این دکمه، می‌تواند به همان Start Screen تبدیل شود.
آنچه مایکروسافت به خوبی فهمید این بود که ایجاد تحول انقلابی در سیستم عاملی که حدود بیست سال کاربران آن به ویژگی‌هایش عادت کرده‌اند رفتاری پرخطر است. مایکروسافت از تجربه ویندوز ۸ به خوبی دریافت که علاقه، عادت رفتاری و سلیقه مشتریان اهمیت دارد و در نتیجه باید ایده‌های جدید را به گونه‌ای منعطف خلق کرد که کاربران به بهترین نحو با آن ارتباط برقرار کنند.
این یکی از ویژگی‌های بارز مایکروسافت است. مایکروسافت ضمن پیگیری فلسفه خود، همواره سعی دارد از آن عقب ننشیند و با استفاده از تجربیات شکست‌های خود، بهترین مسیر را برای آینده مشخص کند. تجربه سیستم عامل موبایل این شرکت نیز شاهدی دیگر بر این موضوع است. شکست‌های پیاپی مایکروسافت در ویندوز موبایل و بعد از آن استقبال اندک از ویندوز فون ۷ هرگز منجر به آن نشد که این شرکت قافیه را در عرصه موبایل باخته تلقی کند؛ آن هم در جایی که iOS و اندروید کمترین نقطه امید را باقی می‌گذاشتند.
اما این شرکت با تکیه بر ایده‌های خود و پرهیز از نا امیدی، از تکرار تجربه سیمبین و نوکیا فرار کرد و امروز درصد مهمی از بازار سیستم عامل موبایل را با ویندوز فون ۸٫۱ در اختیار دارد. سیستم عامل موبایل‌ها‌یی که به جرات باید گفت، یکی از بهترین سیستم عام‌های موبایل است و با نسخه ۱۰ حتی بیش از این مورد استقبال قرار خواهد گرفت.
منبع : نایاب فان
نشر :takbook.com