nazdoneh
02-24-2011, 07:57 AM
تخریب زیستگاه‌ها
زمینی که روزی لایتناهی به نظر می‌آمد اکنون یک هواپیمای کوچک با یک باک بنزین آزاد در طول 72ساعت دور می‌زند و با افزایش جمعیت انسان‌ها، هر روز کوچک‌تر می‌شود و عرصه بر سایر زیستمندان (جانوران و گیاهان) کاهش می‌یابد. در زمینه ارتباط گیاهان و جانوران نیز مشخص شده است که تمامی عوامل و فاکتورهای محیط‌زیست مانند آب، هوا و خاک باید در حد سلامت و به اندازه کافی حضور داشته باشند تا گیاهان و جانوران روی زمین تداوم یابند.
مطالعات صندوق جهانی حیات‌وحش نشان داده که تنها کیفیت منابع طبیعی برای تداوم حیات‌وحش کافی نیست و از نظر کمیت نیز باید پهنه‌های وسیع طبیعی با آب‌وهوای کافی روی زمین از دسترس انسان مصون بمانند تا زمین خاصیت حیاتی خود را حفظ کند. متأسفانه تمامی اقدامات و فعالیت‌های انسان روی زمین موجب کاهش وسعت پهنه‌های طبیعی دست نخورده خواهد
شد. احداث جاده‌ها موجب تقسیم شدن زیستگاه‌ها و کوچک‌ترشدن آنها می‌شود و رفته‌رفته زیستگاه‌ها به صورت جزایری دور از یکدیگر واقع می‌شوند که ارتباط جمعیت‌های حیات‌وحش را قطع می‌کنند؛ پدیده‌ای که در مورد زیستگاه‌های یوزپلنگ در ایران اتفاق افتاده است.
این زیستگاه‌ها در قدیم با یکدیگر در ارتباط بودند و به هم پیوسته ولی اکنون جمعیت‌های بسیار کوچک به‌صورت گروه‌هایی که کیلومترها از هم فاصله دارند از یکدیگر دورافتاده‌اند و امکان تولیدمثل از آنها سلب شده و از طرفی امتزاج گروه‌های کوچک موجب پدیده همخونی می‌شود و توله‌های ناقص و فاقد خاصیت جنگندگی برای حیات زاده می‌شوند. متأسفانه این امر در سراسر جهان در حال رخ دادن است و هر روزه جمعیت حیات‌وحش، به‌خصوص حیات‌وحش در کلاس جانوران بزرگ گوشتخوار کاهش می‌یابد. علاوه بر کوچک‌شدن پهنه‌های طبیعی روی زمین، از بین رفتن رویشگاه‌ها و مناطق جنگلی و نیز انقراض گیاهان، حیات زمین را تهدید می‌کند.
در زنجیره غذایی یا هرم غذایی وسیع‌ترین پایه متعلق به انواع گونه‌های گیاهی و حجم آنهاست و سپس جانوران علفخوار قرار می‌گیرند و در بالا هم گوشتخواران در رأس هرم جای می‌گیرند. در واقع جانوران گوشتخوار مانند پلنگ و کوسه یا عقاب روی نردبانی ایستاده‌اند که پایه‌های زیرین را گیاهان و علفخوارها تشکیل می‌دهند و کاهش آنها، رأس را می‌لرزاند.
اکنون مطالعات نشان داده‌اند که در سراسر این کره کوچک خاکی، نردبان‌ها لرزان شده‌اند به نحوی که پیش‌بینی می‌شود که تا سال2050 یعنی همین 40 سال دیگر، در جهان موجوداتی که کاملا وحشی باشند، در روی زمین وجود نخواهند داشت! انقراض کبیری که تنوع زیستی کره‌زمین را تهدید می‌کند
زمینی که روزی لایتناهی به نظر می‌آمد اکنون یک هواپیمای کوچک با یک باک بنزین آزاد در طول 72ساعت دور می‌زند و با افزایش جمعیت انسان‌ها، هر روز کوچک‌تر می‌شود و عرصه بر سایر زیستمندان (جانوران و گیاهان) کاهش می‌یابد. در زمینه ارتباط گیاهان و جانوران نیز مشخص شده است که تمامی عوامل و فاکتورهای محیط‌زیست مانند آب، هوا و خاک باید در حد سلامت و به اندازه کافی حضور داشته باشند تا گیاهان و جانوران روی زمین تداوم یابند.
مطالعات صندوق جهانی حیات‌وحش نشان داده که تنها کیفیت منابع طبیعی برای تداوم حیات‌وحش کافی نیست و از نظر کمیت نیز باید پهنه‌های وسیع طبیعی با آب‌وهوای کافی روی زمین از دسترس انسان مصون بمانند تا زمین خاصیت حیاتی خود را حفظ کند. متأسفانه تمامی اقدامات و فعالیت‌های انسان روی زمین موجب کاهش وسعت پهنه‌های طبیعی دست نخورده خواهد
شد. احداث جاده‌ها موجب تقسیم شدن زیستگاه‌ها و کوچک‌ترشدن آنها می‌شود و رفته‌رفته زیستگاه‌ها به صورت جزایری دور از یکدیگر واقع می‌شوند که ارتباط جمعیت‌های حیات‌وحش را قطع می‌کنند؛ پدیده‌ای که در مورد زیستگاه‌های یوزپلنگ در ایران اتفاق افتاده است.
این زیستگاه‌ها در قدیم با یکدیگر در ارتباط بودند و به هم پیوسته ولی اکنون جمعیت‌های بسیار کوچک به‌صورت گروه‌هایی که کیلومترها از هم فاصله دارند از یکدیگر دورافتاده‌اند و امکان تولیدمثل از آنها سلب شده و از طرفی امتزاج گروه‌های کوچک موجب پدیده همخونی می‌شود و توله‌های ناقص و فاقد خاصیت جنگندگی برای حیات زاده می‌شوند. متأسفانه این امر در سراسر جهان در حال رخ دادن است و هر روزه جمعیت حیات‌وحش، به‌خصوص حیات‌وحش در کلاس جانوران بزرگ گوشتخوار کاهش می‌یابد. علاوه بر کوچک‌شدن پهنه‌های طبیعی روی زمین، از بین رفتن رویشگاه‌ها و مناطق جنگلی و نیز انقراض گیاهان، حیات زمین را تهدید می‌کند.
در زنجیره غذایی یا هرم غذایی وسیع‌ترین پایه متعلق به انواع گونه‌های گیاهی و حجم آنهاست و سپس جانوران علفخوار قرار می‌گیرند و در بالا هم گوشتخواران در رأس هرم جای می‌گیرند. در واقع جانوران گوشتخوار مانند پلنگ و کوسه یا عقاب روی نردبانی ایستاده‌اند که پایه‌های زیرین را گیاهان و علفخوارها تشکیل می‌دهند و کاهش آنها، رأس را می‌لرزاند.
اکنون مطالعات نشان داده‌اند که در سراسر این کره کوچک خاکی، نردبان‌ها لرزان شده‌اند به نحوی که پیش‌بینی می‌شود که تا سال2050 یعنی همین 40 سال دیگر، در جهان موجوداتی که کاملا وحشی باشند، در روی زمین وجود نخواهند داشت! انقراض کبیری که تنوع زیستی کره‌زمین را تهدید می‌کند