nazdoneh
02-07-2011, 11:55 AM
سگ دالماسین
بدن دالماسین به طرز ویژه ای خالدار ، باوقار ، قوی ، عضلانی ، فعال و از لحاظ رفتاری بدون خجالت و هوشیار است. تحمل بدنی او زیاد است و دارای سرعت قابل توجهی می باشد. دارای طول مناسب و فاقد پوست شل است. بالای جمجمه پهن است و دارای یک شیار کم عمق می باشد. دم در امتداد خط پشت قرار دارد و نباید خیلی پایین قرار گیرد و حات فر خورده ندارد. موها کوتاه ، متراکم و نرم است. رنگ آن سفید است و لکه های بدن سیاه یا جگری رنگ هستند. معمولاً لکه های موجود بر سر ، پاها و دم کوچکتر از لکه های بدن می باشند.
دالماسین برای شکار و دویدن در کنار اسب سواران پرورش یافته است. بازیگوش ، شاد و بسیار باوقارمی باشد و به همراهی و دوستی با انسانها نیاز دارد. عدم فعالیت بدنی کافی در روز او را به یک حیوان عصبی ، کلافه و ناراحت تبدیل میکند. علاقه دارد تا تمامی اوقات را در کنار صاحبش بگذراند و به همین سبب برای نگهداری در حیاط و بصورت تنها مناسب نمی باشد. حافظه بسیار قوی دارد و خاطراتش را تا سالهای زیادی به یاد می آورد. به دویدن و بازی کردن علاقه زیادی دارد. معمولاً باسایر حیوانات به خوبی کنار می آید اما گاهی اوقات نسبت به سایر سگها و همچنین نرها نسبت به یکدیگر حالت تهاجمی دارند. می توان آنها را بعنوان سگ نگهبان تربیت کرد. دیدبان خوبی می باشد. تعداد توله ها در این نژاد زیاد است و گاهی به پانزده عدد نیز می رسد.
برای نگهداری در آپاتمان پیشنهاد نمی شود مگر آنکه در روز به او اجازه دویدن و فعالیت بدنی کافی داده شود. در داخل خانه جنب و جوش زیادی دارد و یک حیاط متوسط محل مناسبی برایش می باشد. این نژاد نباید در فصل سرما خارج از خانه نگهداری شود.
تاریخچه
هیچ نژادی همچون دالماسین سابقه قابل توجه ندارد. زمان ایجاد این نژاد آنچنان قدیمی است که محققین بر سر منشأ آن به توافق نرسیده اند. احتمالاً تعداد این سگها در کشور رومانی زیاد بوده است. عده ای از مؤلفین نیز اعتقاد دارند که این سگ مربوط به ناحیه دالماشیا واقع در غرب یوگسلاوی است. منابعی وجود دارد که نژاد دالماسین از اواسط قرن 18 وجود داشته و هیچ شکی وجود ندارد که دودمان آن کاملاً باستانی است.
بدن دالماسین به طرز ویژه ای خالدار ، باوقار ، قوی ، عضلانی ، فعال و از لحاظ رفتاری بدون خجالت و هوشیار است. تحمل بدنی او زیاد است و دارای سرعت قابل توجهی می باشد. دارای طول مناسب و فاقد پوست شل است. بالای جمجمه پهن است و دارای یک شیار کم عمق می باشد. دم در امتداد خط پشت قرار دارد و نباید خیلی پایین قرار گیرد و حات فر خورده ندارد. موها کوتاه ، متراکم و نرم است. رنگ آن سفید است و لکه های بدن سیاه یا جگری رنگ هستند. معمولاً لکه های موجود بر سر ، پاها و دم کوچکتر از لکه های بدن می باشند.
دالماسین برای شکار و دویدن در کنار اسب سواران پرورش یافته است. بازیگوش ، شاد و بسیار باوقارمی باشد و به همراهی و دوستی با انسانها نیاز دارد. عدم فعالیت بدنی کافی در روز او را به یک حیوان عصبی ، کلافه و ناراحت تبدیل میکند. علاقه دارد تا تمامی اوقات را در کنار صاحبش بگذراند و به همین سبب برای نگهداری در حیاط و بصورت تنها مناسب نمی باشد. حافظه بسیار قوی دارد و خاطراتش را تا سالهای زیادی به یاد می آورد. به دویدن و بازی کردن علاقه زیادی دارد. معمولاً باسایر حیوانات به خوبی کنار می آید اما گاهی اوقات نسبت به سایر سگها و همچنین نرها نسبت به یکدیگر حالت تهاجمی دارند. می توان آنها را بعنوان سگ نگهبان تربیت کرد. دیدبان خوبی می باشد. تعداد توله ها در این نژاد زیاد است و گاهی به پانزده عدد نیز می رسد.
برای نگهداری در آپاتمان پیشنهاد نمی شود مگر آنکه در روز به او اجازه دویدن و فعالیت بدنی کافی داده شود. در داخل خانه جنب و جوش زیادی دارد و یک حیاط متوسط محل مناسبی برایش می باشد. این نژاد نباید در فصل سرما خارج از خانه نگهداری شود.
تاریخچه
هیچ نژادی همچون دالماسین سابقه قابل توجه ندارد. زمان ایجاد این نژاد آنچنان قدیمی است که محققین بر سر منشأ آن به توافق نرسیده اند. احتمالاً تعداد این سگها در کشور رومانی زیاد بوده است. عده ای از مؤلفین نیز اعتقاد دارند که این سگ مربوط به ناحیه دالماشیا واقع در غرب یوگسلاوی است. منابعی وجود دارد که نژاد دالماسین از اواسط قرن 18 وجود داشته و هیچ شکی وجود ندارد که دودمان آن کاملاً باستانی است.