PDA

توجه ! این یک نسخه آرشیو شده میباشد و در این حالت شما عکسی را مشاهده نمیکنید برای مشاهده کامل متن و عکسها بر روی لینک مقابل کلیک کنید : برای حمایت از تک بوک به بیماران خاص کمک کنید



admin
09-05-2008, 05:34 PM
بنام حق
با سلام
امروز مطالبی بر روی اینترنت در مورد بیماران خاص مطالعه کردم که تصمیم گرفتم از تمام کاربران و بازدید کنندگان محترم تک بوک درخواستی داشته باشم.
آیا میدانید که بیماران خاص به چه گروهی از بیماران اطلاق میشود:
بیماریهایی مانند سرطان ، هموفیلی ، تالاسمی ، ام اسMS ، کلیوی ، دیابتی و ... اینگونه بیماران که در جامعه ما نیز تعدادشان کم نیست نتنها درد و رنج زیادی تحمل میکنند تازه نیاز به پول زیادی برای کنترل بیماری و دردشان دارند یک بیمار ام.اسی در صورت نرسیدن دارو چنان دردی را تحمل میکند که حتی تصورش هم برای ما مشکل است هزینه داروی ماهانه این افراد بیش از 700 هزار تومان است که 500 هزار تومان آن با یارانه دولتی پرداخت میشود و 200 هزار تومان باقیمانده را باید بصورت ماهانه هزینه کنند و با توجه به اینکه قادر به انجام کاری نیستند تهیه دارو برای اکثر این افراد بسیار مشکل و حتی غیر ممکن است.
یک بیمار مبتلا به لوسمی یا لوکمی و یا همان سرطان خون برای هر دوره درمان که بسیار دردناک هم هست احتیاج به میلونها تومان پول دارد چه بسیار کودکانی که در حسرت پیوند استخوان ماندند و زجر زیادی کشیدند و رفتند و چه بسیار مادرانی و خانواده هایی که بخاطر اینکه نمیتوانند هزینه درمان عزیزانشان را تامین کنند رنج بیشتری تحمل میکنند و حتی مبتلا به بیماریهای روحی و روانی شده اند.
یک بیمار کلیوی که هر دو کلیه خود را از دست داده بعد از چند سال چنان از درد زیاد و مشکلات زیاد دیالیز از زندگی بیزار میشود که روزی چند بار آرزوی مرگ میکند.
تهیه دارو برای بیماران تالسمی و هموفیلی بسیار گران قیمت است این در حالی است که اگر به اینگونه بیماران دارو نرسد در آستانه مرگ حتمی قرار میگیرند همانگونه که هر روز تعدادی از این بیماران بعلت نداشتن هزینه دارو از بین می روند.
.
.
.
بنیاد امور بیماریهای خاص بیش از ده سال است که تلاش میکند به این بیماران کمک کند شاید ما بارها آگهی این بنیاد را از تلوزیون دیده باشیم ولی به آن توجه نکرده باشیم ولی از امروز به شکرانه سلامتیمان تصمیم میگیریم که به این بنیاد کمک کنیم شما هم به جمع کثیر این حرکت بزرگ بپیوندید و درصد بسیار کوچکی از درآمد ماهیانه تان را برای شکرگذاری سلامتیان به این عزیزان کمک کنید.
بر روی سر در سازمان ملل متحد در شهر نیویورک آمریکا این شعر سعدی که ما خیلی به آن توجه نمیکنیم حک شده:
بنی آدم اعضای یک پیکرند که در آفرینش ز یک گوهرند
چو عضوی بدرد آورد روزگار دگر عضوها را نماند قرار
بنده بعوان مدیر تک بوک از تمامی دانلود کنندگان کتابهای تک بوک می خواهم که برای حمایت از ما به این گونه بیماران کمک کنید و کسانی که قصد کمک دارند حتما در اینجا بیان کنند تا تشویقی باشد برای دیگر دوستان. :)
شماره حساب (که در تلوزیون هم تبلیغ می شود) 3434 بانک ملی شعبه اسکان بنام بنیاد امور بیماریهای خاص.
امید وارم با این کار حداقل به خودمان ثابت کنیم که قدر نعمت سلامتیان را میدانیم.
در پایان با اشعاری از سهراب سپهری که از نظر من بهترین شاعر دنیاست این پست را به پایان میبرم با اینکه معتقدم دنیای ماشینی چنان آلودگی در چشمان ما بوجود آورده که به این راحتی ها شسته نمیشود . ای کاش میشد با چشمان سهراب به دنیا نگریست... :(


من نمی دانم
که چرا می گویند: اسب حیوان نجیبی است ، کبوتر زیباست.
و چرا در قفس هیچکسی کرکس نیست.
گل شبدر چه کم از لاله قرمز دارد.
چشم ها را باید شست، جور دیگر باید دید.
واژه ها را باید شست .
واژه باید خود باد، واژه باید خود باران باشد.
چترها را باید بست.
زیر باران باید رفت.
فکر را، خاطره را، زیر باران باید برد.
با همه مردم شهر ، زیر باران باید رفت.



روشنی را بچشیم.
شب یک دهکده را وزن کنیم، خواب یک آهو را.
گرمی لانه لکلک را ادراک کنیم.
روی قانون چمن پا نگذاریم.
در موستان گره ذایقه را باز کنیم.
و دهان را بگشاییم اگر ماه در آمد.
و نگوییم که شب چیز بدی است.
و نگوییم که شب تاب ندارد خبر از بینش باغ



چیزهایی دیدم در روی زمین:
کودکی دیدم، ماه را بو می کرد.
قفسی بی در دیدم که در آن، روشنی پرپر می زد.
نردبانی که از آن ، عشق می رفت به بام ملکوت.
من زنی را دیدم ، نور در هاون می کوفت.
ظهر در سفره آنان نان بود ، سبزی بود، دوری شبنم بود، کاسه داغ محبت بود.


آدرس سایت بنیاد بیماریهای خاص:
[Only registered and activated users can see links]

حمیرا قوامی
09-30-2008, 06:50 PM
سلام بر شما
تقریبا یک سال از روزی که من قلک مخصوص بنیاد حمایت از بیماریهای خاص را دریافت کردم میگذرد و ازا نتخابم برای جهت دار کردن کمکهایم بسیار خوشحالم. با خود می اندیشم: اگر من به بیماری خاصی مبتلا بودم و توان پرداخت هزینه های درمانی ام را نداشتم، چه خواسته ای از دیگر انسانها داشتم؟ آیا حمایت سایر همنوعانم به آرامش روانی ام کمک نمی کرد؟ آیا دغدغه های من برای تسکین درد(و نه درمان) به حداقل خود نمی رسید؟ و . . . .
با حمایت از انسانهای دردمند به انسانیت خود بیشتر امیدوار شویم.
با تشکر

kakoo_shirazi
11-20-2010, 07:24 PM
با پر کردن فرم کارت اهدا عضو به دیگران در صورتیکه اتفاق ناگواری مثل مرگ مغزی برای ما بیفتد جان دوباره ببخشیم و با این کار عده ای را شاد و زنده کنیم.
از لینک زیر فرم را پر کنید و کارت اهدا عضو را درب منزل با پست دریافت کنید:
[Only registered and activated users can see links]

*sepid*
10-03-2012, 07:42 PM
از سال 86 اين كارت رو دارم و بر اين باورم همه ي ما انسانها بايد در اين راه بكوشيم ... ما فقط امانتداريم ... همين