sedigh89
11-13-2012, 10:34 AM
بازیگران تازه کار چطور وارد سینما می شوند؟
بازیگر شدن در سینما راه سخت و پیچیده ای دارد؛ این را بازیگرانی که اکنون در اوج شهرت هستند و در فیلم های مختلف حاضر شده اند و گاه جلوی دوربین بهترین های سینمای ایران رفته اند می گویند و تاکید دارند وارد شدن به این راه شاید از طرق مختلف امکان داشته باشد، اما ادامه دادن آن سخت تر از ورود است و سخت تر حفظ جایگاه و شان بازیگر در طول مسیر کاری است.
در زمینه بازیگری نیز واسطه ها نقشی مهم برعهده دارند؛ هرچند این نقش این روزها کمی تغییر شکل داده و کارها به روش دیگری پیش می رود، اما باز هم واسطه ها می توانند نقش مهمی در وارد شدن بازیگران به سینما و ارائه پیشنهادهای کاری به آنان و فراهم شدن فرصتی برای ادامه کار داشته باشند.
روند حضور بازیگران در سینمای ایران در ابتدای راه معمولا از چند حالت خارج نیست، بازیگرانی که از طریق آموزشگاه های بازیگری وارد این عرصه می شوند؛ بازیگرانی که به واسطه آشنایی ها در این راه می آیند و تعدادی که براساس تست های بازیگری و گزینش از میان جمعی به عنوان بازیگر فیلم یا مجموعه ای انتخاب می شوند و به سینما و تلویزیون می آیند و همه اینها در میان راه می تواند با واسطه هایی همراه شود.
معمولا بازیگرانی که از کلاس های بازیگری به سینما می آیند اگر از سوی موسسه مورد آموزش خود به حضور در فیلم یا سریالی پیشنهاد شوند و بازی آنان مورد پذیرش کارگردان و تهیه کننده قرار بگیرد و قراردادی امضا شود، بخشی از دستمزد نیز به صاحبان آموزشگاه های بازیگری اختصاص پیدا می کند. از آنجا که معمولا این مساله از ابتدا با هنرجوها هماهنگ می شود و در آغاز راه هر روشی برای رفتن مقابل دوربین همراه با هیجان و انگیزه بسیاری است با مخالفت روبه رو نمی شود و بازیگرانی که در ابتدای کار خود قرار دارند این شرایط را می پذیرند.
درصدهای تعیین شده برای دستمزدی که به بازیگر تازه کار و آموزشگاه تعلق پیدا می کند تفاوت بسیاری دارد و گاه ۸۰ تا ۹۰ درصد قرارداد اولین کاری که هنرجوها برای حضور در آن قرارداد امضا می کنند به آموزشگاه ها تعلق می یابد. البته این شروعی است برای آن هنرجو تا در صورت اثبات توانایی خود از پروژه های بعدی به تنهایی صاحب دستمزدش شود و از سوی دیگر انگیزه ای در میان مسوولان آموزشگاه ها به وجود می آورد تا فضایی برای حضور هنرجوهای خود در پروژه های مختلف به وجود آورند. معمولا بازیگرانی که از این طریق وارد سینمای ایران شده اند عمری طولانی تر و موفق تر در مورد بازیگری داشته اند و به نوعی می توان معقول ترین روش ورود بازیگران را به سینما همین راه یا به طور کلی آموزش دیدن و تحصیل کردن در این زمینه و سپس قرار گرفتن مقابل دوربین دانست. اما گروهی از بازیگران که اغلب می توان حداقل در ابتدای مسیر کاری آنان را در فیلم های تجاری مشاهده کرد به واسطه برخی سینماگران که معمولا در زمینه معرفی بازیگر به سینما فعال هستند مشاهده کرد. این افراد از نفوذی که در میان کارگردانان و تهیه کنندگان مختلف دارند استفاده می کنند و چهره های علاقمند به بازیگری را به سینما می آورند تا توان خود را برای حضور در این عرصه آزمایش کنند.
هدیه تهرانی از جمله بازیگرانی است که به واسطه معرفی محمدرضا شریفی نیا وارد سینمای ایران شد، به نوعی می توان تهرانی را یکی از بهترین کشف های شریفی نیا که اغلب حضوری پررنگ در معرفی بازیگر به سینمای ایران دارد، دانست. تهرانی در بازیگری تا جایی پیش رفت که دو سیمرغ بلورین گرفت و بازی به یادماندنی او در چهارشنبه سوری به کارگردانی اصغر فرهادی تحسین همگان را برانگیخت.
اما کمتر پیش می آید تا بازیگرانی که اینچنین به سینما وارد می شوند بتوانند به محبوبیت تهرانی برسند، اغلب از نیمه راه بازیگری را رها می کنند یا به جای بازی در فیلم های سینمایی قابل توجه بیشتر به فیلم های تجاری راه پیدا می کنند و گاه نیز از سینما به تلویزیون می روند زیرا تولید پرتعداد مجموعه در آن رسانه فضای زیادی برای پذیرش این بازیگران دارد.
البته در مورد معرفی بازیگران از سوی واسطه ها به گروه های تولید کننده فیلم همواره مسائل مالی اهمیت دارد و همانطور که در مورد آموزشگاه ها ذکر شد در این زمینه نیز پس از امضای قرارداد واسطه نیز دستمزدی دریافت می کند.
آنچه این روزها در سینمای ایران بیش از پیش به چشم می خورد، ارتباط مستقیم خود بازیگران با تهیه کنندگان و کارگردانان است؛ یعنی بازیگری که در ابتدای راه است و به دفتر تهیه کننده و کارگردان راه پیدا می کند خود با پرداخت رقمی فرصتی برای نقش آفرینی در سینما را به دست می آورد.
این بازیگران تازه کار حاضرند با پرداخت رقمی از هزینه تولید فیلم که این روزها به میزان قابل توجهی افزایش یافته است، نقشی را در کار بپذیرند که کمتر می توان در میان این چهره ها افرادی را یافت که بازی قابل قبولی از خود ارائه دهد و معمولا از نوع بازی این افراد روشن است که قبل از دیدن آموزش کافی و تجربه اندوزی در سینما توانسته اند طبق روشی که به آن اشاره شد نقشی را در یک فیلم سینمایی برعهده بگیرند و بازی کنند. از آنجا که بخشی از هزینه تولید به واسطه این بازیگران تامین می شود و دغدغه چندانی هم برای بازگشت سرمایه باقی نمی ماند معمولا کارگردانان نیز تلاش مضاعفی برای آموختن بازیگری به این بازیگران یا گرفتن بازی خوب از آنان صرف نمی کنند. البته گروهی از بازیگران شناخته شده نیز برای ایفای نقشی متفاوت نزد کارگردانان سرشناس می روند، اما در این موارد معمولا آنچه در زمینه مالی رخ می دهد کاهش دستمزد بازیگران است و اهمیت این نقش ها بیش از آنکه به مساله مالی برگردد به اعتباری که در زمینه کاری به وجود می آورد بازمی گردد.
برگرفته از نام فیلمی کمدی از وودی آلن
بازنشر:takbook.com
بازیگر شدن در سینما راه سخت و پیچیده ای دارد؛ این را بازیگرانی که اکنون در اوج شهرت هستند و در فیلم های مختلف حاضر شده اند و گاه جلوی دوربین بهترین های سینمای ایران رفته اند می گویند و تاکید دارند وارد شدن به این راه شاید از طرق مختلف امکان داشته باشد، اما ادامه دادن آن سخت تر از ورود است و سخت تر حفظ جایگاه و شان بازیگر در طول مسیر کاری است.
در زمینه بازیگری نیز واسطه ها نقشی مهم برعهده دارند؛ هرچند این نقش این روزها کمی تغییر شکل داده و کارها به روش دیگری پیش می رود، اما باز هم واسطه ها می توانند نقش مهمی در وارد شدن بازیگران به سینما و ارائه پیشنهادهای کاری به آنان و فراهم شدن فرصتی برای ادامه کار داشته باشند.
روند حضور بازیگران در سینمای ایران در ابتدای راه معمولا از چند حالت خارج نیست، بازیگرانی که از طریق آموزشگاه های بازیگری وارد این عرصه می شوند؛ بازیگرانی که به واسطه آشنایی ها در این راه می آیند و تعدادی که براساس تست های بازیگری و گزینش از میان جمعی به عنوان بازیگر فیلم یا مجموعه ای انتخاب می شوند و به سینما و تلویزیون می آیند و همه اینها در میان راه می تواند با واسطه هایی همراه شود.
معمولا بازیگرانی که از کلاس های بازیگری به سینما می آیند اگر از سوی موسسه مورد آموزش خود به حضور در فیلم یا سریالی پیشنهاد شوند و بازی آنان مورد پذیرش کارگردان و تهیه کننده قرار بگیرد و قراردادی امضا شود، بخشی از دستمزد نیز به صاحبان آموزشگاه های بازیگری اختصاص پیدا می کند. از آنجا که معمولا این مساله از ابتدا با هنرجوها هماهنگ می شود و در آغاز راه هر روشی برای رفتن مقابل دوربین همراه با هیجان و انگیزه بسیاری است با مخالفت روبه رو نمی شود و بازیگرانی که در ابتدای کار خود قرار دارند این شرایط را می پذیرند.
درصدهای تعیین شده برای دستمزدی که به بازیگر تازه کار و آموزشگاه تعلق پیدا می کند تفاوت بسیاری دارد و گاه ۸۰ تا ۹۰ درصد قرارداد اولین کاری که هنرجوها برای حضور در آن قرارداد امضا می کنند به آموزشگاه ها تعلق می یابد. البته این شروعی است برای آن هنرجو تا در صورت اثبات توانایی خود از پروژه های بعدی به تنهایی صاحب دستمزدش شود و از سوی دیگر انگیزه ای در میان مسوولان آموزشگاه ها به وجود می آورد تا فضایی برای حضور هنرجوهای خود در پروژه های مختلف به وجود آورند. معمولا بازیگرانی که از این طریق وارد سینمای ایران شده اند عمری طولانی تر و موفق تر در مورد بازیگری داشته اند و به نوعی می توان معقول ترین روش ورود بازیگران را به سینما همین راه یا به طور کلی آموزش دیدن و تحصیل کردن در این زمینه و سپس قرار گرفتن مقابل دوربین دانست. اما گروهی از بازیگران که اغلب می توان حداقل در ابتدای مسیر کاری آنان را در فیلم های تجاری مشاهده کرد به واسطه برخی سینماگران که معمولا در زمینه معرفی بازیگر به سینما فعال هستند مشاهده کرد. این افراد از نفوذی که در میان کارگردانان و تهیه کنندگان مختلف دارند استفاده می کنند و چهره های علاقمند به بازیگری را به سینما می آورند تا توان خود را برای حضور در این عرصه آزمایش کنند.
هدیه تهرانی از جمله بازیگرانی است که به واسطه معرفی محمدرضا شریفی نیا وارد سینمای ایران شد، به نوعی می توان تهرانی را یکی از بهترین کشف های شریفی نیا که اغلب حضوری پررنگ در معرفی بازیگر به سینمای ایران دارد، دانست. تهرانی در بازیگری تا جایی پیش رفت که دو سیمرغ بلورین گرفت و بازی به یادماندنی او در چهارشنبه سوری به کارگردانی اصغر فرهادی تحسین همگان را برانگیخت.
اما کمتر پیش می آید تا بازیگرانی که اینچنین به سینما وارد می شوند بتوانند به محبوبیت تهرانی برسند، اغلب از نیمه راه بازیگری را رها می کنند یا به جای بازی در فیلم های سینمایی قابل توجه بیشتر به فیلم های تجاری راه پیدا می کنند و گاه نیز از سینما به تلویزیون می روند زیرا تولید پرتعداد مجموعه در آن رسانه فضای زیادی برای پذیرش این بازیگران دارد.
البته در مورد معرفی بازیگران از سوی واسطه ها به گروه های تولید کننده فیلم همواره مسائل مالی اهمیت دارد و همانطور که در مورد آموزشگاه ها ذکر شد در این زمینه نیز پس از امضای قرارداد واسطه نیز دستمزدی دریافت می کند.
آنچه این روزها در سینمای ایران بیش از پیش به چشم می خورد، ارتباط مستقیم خود بازیگران با تهیه کنندگان و کارگردانان است؛ یعنی بازیگری که در ابتدای راه است و به دفتر تهیه کننده و کارگردان راه پیدا می کند خود با پرداخت رقمی فرصتی برای نقش آفرینی در سینما را به دست می آورد.
این بازیگران تازه کار حاضرند با پرداخت رقمی از هزینه تولید فیلم که این روزها به میزان قابل توجهی افزایش یافته است، نقشی را در کار بپذیرند که کمتر می توان در میان این چهره ها افرادی را یافت که بازی قابل قبولی از خود ارائه دهد و معمولا از نوع بازی این افراد روشن است که قبل از دیدن آموزش کافی و تجربه اندوزی در سینما توانسته اند طبق روشی که به آن اشاره شد نقشی را در یک فیلم سینمایی برعهده بگیرند و بازی کنند. از آنجا که بخشی از هزینه تولید به واسطه این بازیگران تامین می شود و دغدغه چندانی هم برای بازگشت سرمایه باقی نمی ماند معمولا کارگردانان نیز تلاش مضاعفی برای آموختن بازیگری به این بازیگران یا گرفتن بازی خوب از آنان صرف نمی کنند. البته گروهی از بازیگران شناخته شده نیز برای ایفای نقشی متفاوت نزد کارگردانان سرشناس می روند، اما در این موارد معمولا آنچه در زمینه مالی رخ می دهد کاهش دستمزد بازیگران است و اهمیت این نقش ها بیش از آنکه به مساله مالی برگردد به اعتباری که در زمینه کاری به وجود می آورد بازمی گردد.
برگرفته از نام فیلمی کمدی از وودی آلن
بازنشر:takbook.com