kakajan
03-27-2009, 05:22 PM
بهتره در بخش ادبيات يك بخش هم مختص بيوگرافي و زندگينامه شاعران و نويسندگان مشهور باشه .... ولي تا موقعي كه اون بخش باز ميشه من چند تا پست و بيوگرافي رو اينجا ميزارم .....
جان اشتاين بك، نويسنده آمريكايي و خالق رمان«خوشه هاي خشم» گفته‌است که بعد از دريافت جايزه نوبل درسال 1962 از ناشرش شنيده كه زني روستايي در دانمارك همراه قايق خود چند كيلومتري را تا شهر پارو زده تا دو مرغ خانگي اش را با يك كتاب جيبي او براي مطالعه تعويض كند.اشتاين بك اين حادثه را مهمتر از دريافت جايزه نوبل براي خود ميدانست و ميگفت علاقه و عكس العمل خوانندگان آثارش، مهمتر از نظرات خودخواهانه بعضي ازمنتقدين ادبي است. به نظر او يك نويسنده واقعي بايد با جدیت به مسايل عصر و دوره خود بپردازد و تا جايي كه عقل و روشنفكري اش اجازه ميدهد به تمسخر حماقت بپردازد و با بي عدالتي هاي ظاهرا پذيرفته شده در اجتماع، مبارزه کند.
آثار اشتاين بك را ميتوان نتيجه سه پديده : فرهنگ اروپايي، طبيعت آمريكا، و بحران اقتصادي دهه 30 درجهان صنعتي آغازقرن بيستم دانست.اهل طنزي به طعنه ميپرسد اگرآمريكا كشوري باامكانات نامحدود است،چرا اين وضعيت شامل حال ادبيات وفرهنگ نباشد؟ اشتاين بك نويسنده اي اجتمايي، و يكي ازداستان نويسان مدرن قرن گذشته آمريكا است. او نخستين بار موضوع محيط زيست را وارد ادبيات نمود و با پرداختن به مسائل اجتماعی عصر خود ، به يكي ازپرخواننده ترين نويسندگان آمريكايي درجهان بدل شد.جريان نويسندگي اودرنيمه اول قرن بيستم مصادف باشكوفايي ادبيات مدرن درآمريكا شد. غالب نوشته هاي او به صورت رمان،داستان،نمايشنامه،سفر نامه و فيلمنامه منتشر شده اند.
جان اشتاين بك،طنزنويس،نويسنده و منتقداجتمايي، درسال 1902 درآمريكا بدنيا آمد ودرسال 1968 به عنوان سمبل بخشي از ادبيات مدرن آمريكا درگذشت.مادرش ايرلندي و پدرش آلماني تبار بودند.او در شرايط فقر و بحران اجتمايي بزرگ شد و در 17 سالگي به تحصيل زيست شناسي اقيانوسها در دانشگاه پرداخت، ولي بعد از مدتي صندلي درس را ترك كرد و وارد بازاركار درمزارع وكارخانه ها شد و در این دوران بيشتر با زندگي و رنج كارگران موقت فصلي ومهاجر آشنا گرديد.بحران اجتمايي-اقتصادي سال 1929 تاثير مهمي روي تم اجتمايي وانتقادي آثارش گذاشت.او در آثارش در دهه 30 به انتقاد شديد از روابط غيرعادلانه اجتماعی در سیستم سرمايه داري آمريكا پرداخت. منتقدين ادبي اورا بخاطر رمانهاي اجتمايي و كوششهايش در كشف تكنيك هاي جديد داستان نويسي، يكي ازبزرگترين نويسندگان ادبيات آمريكا ميدانند.او در ادامه كشف سبكهاي تازه ادبي، درسال 1948 بعد از پايان جنگ، سفري توريستي-ادبي به شوروي نمود تا يادداشتها و خاطرات سفرش را منتشر كند. گذشته از ياداشتهاي سفر به شوروي، سفرنامه ها و گزارشهاي ادبي او از چهاگوشه ايالتهاي آمريكا، این جوامع را به بهترين شكل ممكن – و با دارا بودن كيفيت واقعگرا ی هنري، به خواننده معرفي مينمايند.
به نقل از منقدين چپ، بعداز جنگ جهاني دوم، رابطه اشتاين بك با جنبش ترقيخواهانه قطع شد و او مبلغ نظرات روانشناسانه و جنجال برانگيز گرديد. درسالهاي آخر او سخنگوي سياست امپرياليستي دولت آمريكا در كشورهاي جنوب شرقي آسياي دور شد وبه دفاع از آن پرداخت.
گروهي ازمنتقدين كمالگرا به انتقادهاي كوچك وبزرگ ديگر از او ميپردازند و مينويسند که جهان او نه خوب است و نه قابل اصلاح، بلكه براساس آن آثار، انسان رنجبر آمريكايي بايد درزندگي روزمره مقاومت نمايد وبا مشكلات جوراجور آن كنار آيد. اودرچهارچوب طرح موضوعات اجتمايي كوشش ميكند تا با كمك ادبيات، به فلسفه انسانشناسي و آنتروپولوژيك و جهانبيني فلك الافلاكي بپردازد و همچون پیروان نظریه‌ی ناجی مسيحايي، در انتظار ظهور ناجیانی چون مهدي و مسيح و چه بسر برد.آثار او ترکیبی است ازطرح ساده مسايل جدي اجتماعی و موضوعات جنجالي،بازاري و عامه پسند براي جلب كنجكاوي خواننده بيشتر. مبارزه او در زندگي و براي زندگي دچار محدوديت و قضاوتهاي ساده نگرانه و جنبه هاي حيواني انسان داروينيستي ميشوند. او در آثارش به صفات حيواني انسان اهميت زيادي ميدهد و به علت ضعف و فقر روشنفكري جدلی، دچار علمي گرايي در برخورد با انسان و رفتار جانورگونه اش ميگردد.
از جمله آثار اشتاين بك : خيابان ساردينها- خوشه هاي خشم- پول، پول مي آورد- موشها و آدمها- پنجشنبه زيبا - اتوبوس جاده خاكي- ماه نشست – مشتي طلا- سفر با چه- ميوه هاي طوفان- دره آسمان- قاطر پوزه سرخ - بگذار اداي شاه را در آوريم- و آنسوي عدن را می‌توان نام برد.
اشتاين بك كتاب « آنسوي عدن» را مهمترين رمان خود ميدانست. تازه كردن موضوع هابيل و قابيل، يعني اختلافات پدر و پسر و مبارزه خیر و شر با یکديگر محتواي این كتاب است.او درسال 1929 بانوشتن كتاب « مشتي طلا» نويسندگي را رسما آغازنمود. بعضي از صاحبنظران آثار اوليه او را رمانتيك يا عرفاني به حساب مي آورند. كتاب «خوشه هاي خشم » روايت دوران بحران نيمه اول قرن بيستم در آمريكا است. اين كتاب رماني است كارگري و رئاليست و در رابطه بااعتصابهای توده اي کشاورزانی که با از دست دادن زمینها و امکان کشاورزی به حاشیه‌ی شهرها و کار در کارخانه‌ها رانده می‌شوند .اشتاين بك با اين رمان به ادبيات كارگري زمان خود نزديك گرديد. ازجمله رمانهاي روانشناسانه و جنجال برانگيز بعدازجنگ او «خيابان ساردينها» و «پنجشنبه زيبا» هستند كه تم اصلی آنها درباره زندگی و روابط گروه اجتماعی موسوم به «لمپن پرولتاريا» است. كتاب «ماه نشست» رماني است ضد سنتگرايي، و كتاب «سفر با چه» رماني است رئاليستي-انتقادي كه تضاد آزادي فردی و فشار جمع را نشان ميدهد. رمان «موشها و آدمها» به زندگي كارگران مهاجر و فصلي ميپردازد و زبان عاميانه كارگران در دوران بحران اقتصادي-اجتمايي را به کار می‌گیرد. با كمك اين كتاب او يكشبه مشهور شد و نويسنده ملي آمريكا نام گرفت. سه رمان «آنسوي عدن» ، «خوشه هاي خشم» و «موشها و آدمها» ، سالهاست كه به صورت فيلم ساخته شده و بارها به نمایش درآمده‌اند. اشتاين بك درسال 1961 بانوشتن رمان «پول،پول مي آورد» نشان داد كه دوباره به سبك رئاليسم انتقادي و ادبيات اجتمايي در آمريكا بازگشته است.
جان اشتاين بك، نويسنده آمريكايي و خالق رمان«خوشه هاي خشم» گفته‌است که بعد از دريافت جايزه نوبل درسال 1962 از ناشرش شنيده كه زني روستايي در دانمارك همراه قايق خود چند كيلومتري را تا شهر پارو زده تا دو مرغ خانگي اش را با يك كتاب جيبي او براي مطالعه تعويض كند.اشتاين بك اين حادثه را مهمتر از دريافت جايزه نوبل براي خود ميدانست و ميگفت علاقه و عكس العمل خوانندگان آثارش، مهمتر از نظرات خودخواهانه بعضي ازمنتقدين ادبي است. به نظر او يك نويسنده واقعي بايد با جدیت به مسايل عصر و دوره خود بپردازد و تا جايي كه عقل و روشنفكري اش اجازه ميدهد به تمسخر حماقت بپردازد و با بي عدالتي هاي ظاهرا پذيرفته شده در اجتماع، مبارزه کند.
آثار اشتاين بك را ميتوان نتيجه سه پديده : فرهنگ اروپايي، طبيعت آمريكا، و بحران اقتصادي دهه 30 درجهان صنعتي آغازقرن بيستم دانست.اهل طنزي به طعنه ميپرسد اگرآمريكا كشوري باامكانات نامحدود است،چرا اين وضعيت شامل حال ادبيات وفرهنگ نباشد؟ اشتاين بك نويسنده اي اجتمايي، و يكي ازداستان نويسان مدرن قرن گذشته آمريكا است. او نخستين بار موضوع محيط زيست را وارد ادبيات نمود و با پرداختن به مسائل اجتماعی عصر خود ، به يكي ازپرخواننده ترين نويسندگان آمريكايي درجهان بدل شد.جريان نويسندگي اودرنيمه اول قرن بيستم مصادف باشكوفايي ادبيات مدرن درآمريكا شد. غالب نوشته هاي او به صورت رمان،داستان،نمايشنامه،سفر نامه و فيلمنامه منتشر شده اند.
جان اشتاين بك،طنزنويس،نويسنده و منتقداجتمايي، درسال 1902 درآمريكا بدنيا آمد ودرسال 1968 به عنوان سمبل بخشي از ادبيات مدرن آمريكا درگذشت.مادرش ايرلندي و پدرش آلماني تبار بودند.او در شرايط فقر و بحران اجتمايي بزرگ شد و در 17 سالگي به تحصيل زيست شناسي اقيانوسها در دانشگاه پرداخت، ولي بعد از مدتي صندلي درس را ترك كرد و وارد بازاركار درمزارع وكارخانه ها شد و در این دوران بيشتر با زندگي و رنج كارگران موقت فصلي ومهاجر آشنا گرديد.بحران اجتمايي-اقتصادي سال 1929 تاثير مهمي روي تم اجتمايي وانتقادي آثارش گذاشت.او در آثارش در دهه 30 به انتقاد شديد از روابط غيرعادلانه اجتماعی در سیستم سرمايه داري آمريكا پرداخت. منتقدين ادبي اورا بخاطر رمانهاي اجتمايي و كوششهايش در كشف تكنيك هاي جديد داستان نويسي، يكي ازبزرگترين نويسندگان ادبيات آمريكا ميدانند.او در ادامه كشف سبكهاي تازه ادبي، درسال 1948 بعد از پايان جنگ، سفري توريستي-ادبي به شوروي نمود تا يادداشتها و خاطرات سفرش را منتشر كند. گذشته از ياداشتهاي سفر به شوروي، سفرنامه ها و گزارشهاي ادبي او از چهاگوشه ايالتهاي آمريكا، این جوامع را به بهترين شكل ممكن – و با دارا بودن كيفيت واقعگرا ی هنري، به خواننده معرفي مينمايند.
به نقل از منقدين چپ، بعداز جنگ جهاني دوم، رابطه اشتاين بك با جنبش ترقيخواهانه قطع شد و او مبلغ نظرات روانشناسانه و جنجال برانگيز گرديد. درسالهاي آخر او سخنگوي سياست امپرياليستي دولت آمريكا در كشورهاي جنوب شرقي آسياي دور شد وبه دفاع از آن پرداخت.
گروهي ازمنتقدين كمالگرا به انتقادهاي كوچك وبزرگ ديگر از او ميپردازند و مينويسند که جهان او نه خوب است و نه قابل اصلاح، بلكه براساس آن آثار، انسان رنجبر آمريكايي بايد درزندگي روزمره مقاومت نمايد وبا مشكلات جوراجور آن كنار آيد. اودرچهارچوب طرح موضوعات اجتمايي كوشش ميكند تا با كمك ادبيات، به فلسفه انسانشناسي و آنتروپولوژيك و جهانبيني فلك الافلاكي بپردازد و همچون پیروان نظریه‌ی ناجی مسيحايي، در انتظار ظهور ناجیانی چون مهدي و مسيح و چه بسر برد.آثار او ترکیبی است ازطرح ساده مسايل جدي اجتماعی و موضوعات جنجالي،بازاري و عامه پسند براي جلب كنجكاوي خواننده بيشتر. مبارزه او در زندگي و براي زندگي دچار محدوديت و قضاوتهاي ساده نگرانه و جنبه هاي حيواني انسان داروينيستي ميشوند. او در آثارش به صفات حيواني انسان اهميت زيادي ميدهد و به علت ضعف و فقر روشنفكري جدلی، دچار علمي گرايي در برخورد با انسان و رفتار جانورگونه اش ميگردد.
از جمله آثار اشتاين بك : خيابان ساردينها- خوشه هاي خشم- پول، پول مي آورد- موشها و آدمها- پنجشنبه زيبا - اتوبوس جاده خاكي- ماه نشست – مشتي طلا- سفر با چه- ميوه هاي طوفان- دره آسمان- قاطر پوزه سرخ - بگذار اداي شاه را در آوريم- و آنسوي عدن را می‌توان نام برد.
اشتاين بك كتاب « آنسوي عدن» را مهمترين رمان خود ميدانست. تازه كردن موضوع هابيل و قابيل، يعني اختلافات پدر و پسر و مبارزه خیر و شر با یکديگر محتواي این كتاب است.او درسال 1929 بانوشتن كتاب « مشتي طلا» نويسندگي را رسما آغازنمود. بعضي از صاحبنظران آثار اوليه او را رمانتيك يا عرفاني به حساب مي آورند. كتاب «خوشه هاي خشم » روايت دوران بحران نيمه اول قرن بيستم در آمريكا است. اين كتاب رماني است كارگري و رئاليست و در رابطه بااعتصابهای توده اي کشاورزانی که با از دست دادن زمینها و امکان کشاورزی به حاشیه‌ی شهرها و کار در کارخانه‌ها رانده می‌شوند .اشتاين بك با اين رمان به ادبيات كارگري زمان خود نزديك گرديد. ازجمله رمانهاي روانشناسانه و جنجال برانگيز بعدازجنگ او «خيابان ساردينها» و «پنجشنبه زيبا» هستند كه تم اصلی آنها درباره زندگی و روابط گروه اجتماعی موسوم به «لمپن پرولتاريا» است. كتاب «ماه نشست» رماني است ضد سنتگرايي، و كتاب «سفر با چه» رماني است رئاليستي-انتقادي كه تضاد آزادي فردی و فشار جمع را نشان ميدهد. رمان «موشها و آدمها» به زندگي كارگران مهاجر و فصلي ميپردازد و زبان عاميانه كارگران در دوران بحران اقتصادي-اجتمايي را به کار می‌گیرد. با كمك اين كتاب او يكشبه مشهور شد و نويسنده ملي آمريكا نام گرفت. سه رمان «آنسوي عدن» ، «خوشه هاي خشم» و «موشها و آدمها» ، سالهاست كه به صورت فيلم ساخته شده و بارها به نمایش درآمده‌اند. اشتاين بك درسال 1961 بانوشتن رمان «پول،پول مي آورد» نشان داد كه دوباره به سبك رئاليسم انتقادي و ادبيات اجتمايي در آمريكا بازگشته است.