sedigh89
12-11-2011, 03:31 PM
این عکس کجای عالم است!
جهان پر از راز و رمزهای مختلفی است که بشر هنوز به آن ها دست نیافته است. میل به شناخت ناشناخته ها انسان را وادار می کند تا به مناطقی که به آن ها دسترسی ندارد نظر اندازد و از طریق تجاربی که تا کنون به دست آورده است حدس و گمان هایی درباره آن ها ارائه کند.
خیال و علم؛ گرچه در نگاه اول این دو از هم جدا هستند اما مانند دو بال پرنده در طول تاریخ توانسته اند انسان را تا جایگاهی که اکنون در آن قرار دارد به پیش ببرند و به پیش خواهند برد. گاهی اوقات علم در مقابل خیال سرکشی کرده و بعضی مواقع این خیال بوده است که بر علم چیره گشته. اما شکوفایی هر دو زمانی اتفاق افتاده است که در کنار یکدیگر بودند و با هم حرکت کرده اند.
حال شما نیز قوه تخیلتان را به پرواز دربیاورید و به دو تصویر پیش رو با دقت نگاه کنید:
[Only registered and activated users can see links]
[Only registered and activated users can see links]
به نظر شما دو تصویر بالا مربوط به چه چیزی یا چه مکانی هستند؟ آیا می توانید حدس بزنید که نخستین عکس چه چیزی را نمایش می دهد؟ نظرتان درباره دومین عکس چیست؟ لطفا قبل از خواندن شرح کامل تصاویر، حدس های خود را در قسمت نظرات وارد کنید تا ما و دیگران با تراوشات ذهنی شما بیشتر آشنا شویم!
فراموش نکنید که درست یا غلط بودن حدس های شما مهم نیست آنچه که ارزشمند است تنها تفکر بر روی خالق این زیبایی هاست.
تصویر اول: پژواک نور از V838 Mon
[Only registered and activated users can see links]
به دلایل نامشخصی، سطح بیرونی ستاره V838 Mon به طور ناگهانی منبسط شد و در نتیجه این انبساط، در ژانویه 2002/ دی 1380، به درخشانترین ستاره کهکشان راه شیری تبدیل شد. سپس به همان ناگهانی کمنور شد. پیش از این هرگز چنین درخشش ناگهانی ستارهای دیده نشده بود. درست است که نواخترها و ابرنواخترها موادی را به فضا پرتاب میکنند ولی درست در زمانی که به نظر میرسد V838 Mon موادی را به فضا پرتاب میکند؛ چیزی که در اینجا دیده میشود در حقیقت یک حرکت بیرونی پژواک نور از درخششی نورانی است. در یک پژواک نور، نور فلاش توسط حلقههای متوالی دورتر در غبار بین ستارهای محیط، که پیش از آن ستاره را دربر گرفته بودند، انعکاس پیدا میکند. V838 Mon در فاصلهی بیست هزار سال نوری در صورتفلکی تکشاخ قرار دارد. گسترش پژواک نوری در این تصویر که در فوریه 2004/ بهمن 1382 با تلسکوپ فضایی هابل گرفته شده است حدود شش سال نوری است.
تصویر دوم: نمای نزدیک سحابی پلیکان
[Only registered and activated users can see links]
لبههای برجستهی نشری در این نمای آسمانی با وضوح بالا؛ 5067IC نامیده میشوند. این قسمت بخشی از سحابی نشری بزرگتری است که شکلی متمایز دارد و به سحابی پلیکان مشهور است. این لبه حدود 10 سال نوری گستردگی دارد و شبیه سر و گردن پلیکانی کیهانی است. این نمای نزدیک سحابی پلیکان از دادههای طیف کوتاهی از تابش عناصر گوگرد، هیدروژن و اکسیژن به رنگهای قرمز، سبز و آبی ساخته شده است. بخشهای تیرهای که در تصویر دیده میشوند ابرهایی از گازهای سرد و غبار هستند که تابش ستارههای جوان و داغ و پر جرم به آنها شکل داده است. ولی ستارهها در بخشهای تیره نیز شکل میگیرند. ستون بلند و تیره و پیچکی شکلی کمی پایینتر از مرکز تصویر قرار دارد. جتهای دوقلویی که از نوک این شکل خارج میشوند در واقع نشانههای ثبت شدهای از پیش ستارهای است که در آن قرار گرفته و با نام Herbig-Haro 555 فهرستبندی شده است. سحابی پلیکان با نام IC 5070 شناخته میشود و حدود 2000 سال نوری از ما فاصله دارد. برای پیدا کردن آن به شمال شرق ستاره درخشان دِنِب در صورت فلکی دجاجه نگاه کنید.
در سحابیهای نشری اتمهای موجود در ابرهای گازی توسط تابش ماوراءبنفش ناشی از ستاره یا ستارگان داغ یونیزه شده و به دنبال این در نور مرئی تابش دوباره داشته و دیده می شوند. تابش دوباره به این شکل است که الکترونی که از اتم مادر جدا شده دوباره با آن ترکیب می شود و نور تولید می کند این نور تولیدی نه در همان طول موج نور ورودی بلکه با طول موج بلندتر و در ناحیه مرئی طیف منشر می شود.
منبع: تبیان
جهان پر از راز و رمزهای مختلفی است که بشر هنوز به آن ها دست نیافته است. میل به شناخت ناشناخته ها انسان را وادار می کند تا به مناطقی که به آن ها دسترسی ندارد نظر اندازد و از طریق تجاربی که تا کنون به دست آورده است حدس و گمان هایی درباره آن ها ارائه کند.
خیال و علم؛ گرچه در نگاه اول این دو از هم جدا هستند اما مانند دو بال پرنده در طول تاریخ توانسته اند انسان را تا جایگاهی که اکنون در آن قرار دارد به پیش ببرند و به پیش خواهند برد. گاهی اوقات علم در مقابل خیال سرکشی کرده و بعضی مواقع این خیال بوده است که بر علم چیره گشته. اما شکوفایی هر دو زمانی اتفاق افتاده است که در کنار یکدیگر بودند و با هم حرکت کرده اند.
حال شما نیز قوه تخیلتان را به پرواز دربیاورید و به دو تصویر پیش رو با دقت نگاه کنید:
[Only registered and activated users can see links]
[Only registered and activated users can see links]
به نظر شما دو تصویر بالا مربوط به چه چیزی یا چه مکانی هستند؟ آیا می توانید حدس بزنید که نخستین عکس چه چیزی را نمایش می دهد؟ نظرتان درباره دومین عکس چیست؟ لطفا قبل از خواندن شرح کامل تصاویر، حدس های خود را در قسمت نظرات وارد کنید تا ما و دیگران با تراوشات ذهنی شما بیشتر آشنا شویم!
فراموش نکنید که درست یا غلط بودن حدس های شما مهم نیست آنچه که ارزشمند است تنها تفکر بر روی خالق این زیبایی هاست.
تصویر اول: پژواک نور از V838 Mon
[Only registered and activated users can see links]
به دلایل نامشخصی، سطح بیرونی ستاره V838 Mon به طور ناگهانی منبسط شد و در نتیجه این انبساط، در ژانویه 2002/ دی 1380، به درخشانترین ستاره کهکشان راه شیری تبدیل شد. سپس به همان ناگهانی کمنور شد. پیش از این هرگز چنین درخشش ناگهانی ستارهای دیده نشده بود. درست است که نواخترها و ابرنواخترها موادی را به فضا پرتاب میکنند ولی درست در زمانی که به نظر میرسد V838 Mon موادی را به فضا پرتاب میکند؛ چیزی که در اینجا دیده میشود در حقیقت یک حرکت بیرونی پژواک نور از درخششی نورانی است. در یک پژواک نور، نور فلاش توسط حلقههای متوالی دورتر در غبار بین ستارهای محیط، که پیش از آن ستاره را دربر گرفته بودند، انعکاس پیدا میکند. V838 Mon در فاصلهی بیست هزار سال نوری در صورتفلکی تکشاخ قرار دارد. گسترش پژواک نوری در این تصویر که در فوریه 2004/ بهمن 1382 با تلسکوپ فضایی هابل گرفته شده است حدود شش سال نوری است.
تصویر دوم: نمای نزدیک سحابی پلیکان
[Only registered and activated users can see links]
لبههای برجستهی نشری در این نمای آسمانی با وضوح بالا؛ 5067IC نامیده میشوند. این قسمت بخشی از سحابی نشری بزرگتری است که شکلی متمایز دارد و به سحابی پلیکان مشهور است. این لبه حدود 10 سال نوری گستردگی دارد و شبیه سر و گردن پلیکانی کیهانی است. این نمای نزدیک سحابی پلیکان از دادههای طیف کوتاهی از تابش عناصر گوگرد، هیدروژن و اکسیژن به رنگهای قرمز، سبز و آبی ساخته شده است. بخشهای تیرهای که در تصویر دیده میشوند ابرهایی از گازهای سرد و غبار هستند که تابش ستارههای جوان و داغ و پر جرم به آنها شکل داده است. ولی ستارهها در بخشهای تیره نیز شکل میگیرند. ستون بلند و تیره و پیچکی شکلی کمی پایینتر از مرکز تصویر قرار دارد. جتهای دوقلویی که از نوک این شکل خارج میشوند در واقع نشانههای ثبت شدهای از پیش ستارهای است که در آن قرار گرفته و با نام Herbig-Haro 555 فهرستبندی شده است. سحابی پلیکان با نام IC 5070 شناخته میشود و حدود 2000 سال نوری از ما فاصله دارد. برای پیدا کردن آن به شمال شرق ستاره درخشان دِنِب در صورت فلکی دجاجه نگاه کنید.
در سحابیهای نشری اتمهای موجود در ابرهای گازی توسط تابش ماوراءبنفش ناشی از ستاره یا ستارگان داغ یونیزه شده و به دنبال این در نور مرئی تابش دوباره داشته و دیده می شوند. تابش دوباره به این شکل است که الکترونی که از اتم مادر جدا شده دوباره با آن ترکیب می شود و نور تولید می کند این نور تولیدی نه در همان طول موج نور ورودی بلکه با طول موج بلندتر و در ناحیه مرئی طیف منشر می شود.
منبع: تبیان