بياييد مشاعره كنيم.موضوع: بـــــاران

[@F@&H.1987]

اولین روز بارانی را به خاطر داری؟

غافلگیر شدیم

چتر نداشتیم

خندیدیم

دویدیم

و به شالاپ شلوپهای گل آلود عشق ورزیدیم.

دومین روز بارانی چطور؟

پیشبینیاش را کرده بودی

چتر آورده بودی

من غافلگیر شدم

سعی میکردی من خیس نشوم

و شانه سمت چپ تو کاملاً خیس بود

سومین روز چطور؟

گفتی سرت درد میکند

حوصله نداشتی سرما بخوری

چتر را کاملاً بالای سر خودت گرفتی

و شانه راست من کاملا خیس شد

و چند روز پیش را چطور؟

به خاطر داری؟

که با یک چتر اضافه آمدی

و مجبور بودیم برای اینکه پینهای چتر توی چش و چالمان نرود دو قدم از هم دورتر برویم

فردا دیگر برای قدم زدن نمیآیم.

تنها برو!

دکتر علی شریعتی

[sedigh89]

وای ؛ باران باران

شیشه ی پنجره را بَاران شست.

از دل من اما ،

چه کسی نقش تو را خواهد شست؟

آسمان سربی رنگ ،

من درون قفس سرد اتاقم دلتنگ.

می پرد مرغ نگاهم تا دور

وای باران باران

پرمرغان نگاهم را شست.

[sedigh89]

من دختری از روستائی دور هستم
از سرزمین کشمش و انگور هستم
اینجا طبیعت رنگ و بوئی ناب دارد
همزاد خورشید است شب مهتاب دارد
باران اینجا بوی خاک تازه دارد
دیوارها کوتاه و یک دروازه دارد
مردم همه با رفیق و یکدل هستند
گوئی که از آئینه و آب و گِل هستند
آلودگی با مردم این ده غریب است
شیطان و ناپاکی از اینجا بی نصیب است
اینجا تفرجگاه مردان خدائیست
آنها که حرف و نقلشان از آشنائیست
مردان و زنهائی که با احساس هستند
در کار و در ایمانشان حسّاس هستند
در کوچه باغش از گل و گلنار لبریز
از عاشقِ از انتظار یار لبریز
اینجا پدر یک احترام خاص دارد
لبخند مادر یک پیام خاص دارد
پیر و جوان قلبی چنان آئینه دارند
دلهای پاک و ساده و بی کینه دارند
شد گوشه ای از خاک زیبا مسکن ما
کردی لباس عافیت تو بر تن ما
باشم همیشه شاکر و شرمنده تو
یا رب کمک کن تا بمانم بنده تو
پایگاه اینترنتی زرقون

[@F@&H.1987]

باران که می بارد تو می آیی
باران گل، باران نیلوفر

باران مهر و ماه آیینه
باران شعر و شبنم و شبدر

بارن که می بارد تو در راهی
از دشت شب تا باغ بیداری

از عطر عشق و آشتی لبریز
با ابر و آب و آسمان جاری

غم می گریزد، غصه میسوزد
شب میگدازد، سایه می میرد

تا عطر آهنگ تو می رقصد
تا شعر باران تو می می گیرد

از لحظه های تشنه دیدار
تا روزهای با تو بارانی
غم می کشد ما را و می بینی
دل می کشد ما را و میدانی

اهورا ایمان

[@F@&H.1987]

زیر باران بیا قدم بزنیم
حرف نشنیده ای به هم بزنیم

نو بگوییم و نو بیندیشیم
عادت کهنه را به هم بزنیم

و ز باران کمی بیاموزیم
که بباریم و حرف کم بزنیم

کم بباریم اگر ، ولی همه جا
عالمی را به چهره نم بزنیم

چتر را تا کنیم و خیس شویم
لحظه ای پشت پا به غم بزنیم

سخن از عشق خود به خود زیباست
سخن عاشقانه ای به هم بزنیم

قلم زندگی به دست دل است
زندگی را بیا رقم بزنیم

قطره ها در انتظار توأند
زیر باران بیا قدم بزنیم

[sarab67]

بزن باران بزن شاید تو خاموشم کنی ،

شاید امشب ریزش این اشکها را کم کنی ؛

من سرا پای وجودم آتش است

پس بزن بارون ،بزن

شاید تو خاموشم کنی ....

[bahar sistani]

از اشک تو لبخند بهار آوردند
رود آوردند و آبشار آوردند
جاریست همیشه اشک در چشمانت
ای ابر تو را چه لوس بارآوردند

[kakoo_shirazi]

خيلي وقته ديگه بارون نزده
رنگ عشق به اين خيابون نزده
خيلي وقته ابري پرپر نشده
دل آسمون سبك تر نشده
مه سرد رو تن پنجره ها
مثل بغض توي سينه ي منه
ابر چشمام پر اشكه اي خدا
وقتشه دوباره بارون بزنه
خيلي وقته كه دلم براي تو تنگ شده
قلبم از دوري تو بد جوري دلتنگ شده
بعد تو هيچ چيزي دوست داشتني نيست
كوه غصه از دلم رفتني نيست
حرف عشق تو رو من با كي بگم؟
همه حرفها كه آخه گفتني نيست
خيلي وقته كه دلم براي تو تنگ شده
قلبم از دوري تو بدجوري دلتنگ شده

[sedigh89]

بگذار تا ببارد باران

بگذار تا ببارد باران
باران وهمناک
در ژرفی شب
این شب بی پایان
بگذار تا ببارد باران
اینک نگاه کن
از پشت پلک پنجره
تکرار پر ترنم باران را
و گوش کن که در شب
دیگر سکوت نیست

بشنو سرود ریزش باران را
کامشب به یاد تو می آرد
گویی صدای سم سواران را
امشب صفای گریه من
سیلاب ابرهای بهاران است
این گریه نیست
ریزش باران است
آواز می دهم
ایا کسی مرا
از ساحل سپیده شبها صدا نزد ؟
از پشت پلک پنجره می دیدم
شب را و قیر گونه قبایش را
دیدم نسیم صبح
این قیر گونه گیسوی شب را
سپید میسازد
و اقتدار قله کهسار دوردست
در اهتزاز روشنی آفتاب می خندد
در دوردستها
باریده بود بارانی
سنگین و سهمناک
و دست استغاثه من
سدی نبود سیل مهیبی را که می آمد
و آخرین ستون
از پایداری روحم را
تا انتهای ظلمت شب
انتهای شب می برد
آری کسی مرا
از ساحل سپیده شبها صدا نزد

[bahar sistani]

باز باران بارید خیس شد خاطره ها
مرحبا بر دل ابری هوا
هر کجا هستی باش
آسمانت آبی و تمام دلت از غصه دنیا خالی