مغز پرنده‌های چرنوبیل کوچک است
پرنده‌هایی که در محل حادثه هسته‌ای چرنوبیل زندگی می‌کنند مغز کوچک‌تری دارند.
بر اساس پژوهشی جدید که در نشریه "پلاس وان" چاپ شده، با بررسی 550 پرنده از 48 گونه مختلف این منطقه، مشخص شده است که در اثر نشت مواد رادیواکتیو پرنده‌های چرنوبیل مغزشان 5 درصد کوچک‌تر است.
اندازه مغز پرنده‌های یک ساله به‌طور قابل ملاحظه‌ای کوچک‌تر از پرنده‌های پیرتر است.
گفته‌می‌شود کوچکی اندازه مغز با کاهش توانایی شناخت ارتباط دارد.
این موضوع را گروهی از پژوهشگران نروژ، فرانسه و آمریکا به سرپرستی پروفسور تیموثی موسه‌او از دانشگاه کارولینای جنوبی و دکتر مولر از دانشگاه پاریس جنوبی کشف کرده‌اند.
در آوریل 1986 راکتور شماره 4 در نیروگاه هسته‌ای چرنوبیل منفجر شد.
بعد از این حادثه ردی از رادیو اکتیو، تقریبا در همه کشورهای نیمکره شمالی پیدا شد.
بعد از آن تحقیق‌های مختلفی برای بررسی تاثیر رادیواکتیو بر محیط و موجودات زنده منطقه انجام شده است که این مورد هم یکی از این نمونه تحقیق‌هاست.
اصولا پرنده‌های تحت استرس می‌توانند برخی از ارگان‌هایشان را برای تطبیق با شرایط سخت محیط زیست تغییر بدهند.
به عنوان مثال پرنده‌های مهاجر که مسافتی طولانی را طی کرده‌اند اغلب بخش‌های مشخصی از بدنشان را منقبض و کوچک
می‌کنند تا از انرژی، استفاده بهتری بکنند.
اما به گفته پژوهشگران مغز آخرین عضوی است که برای این کار قربانی می‌شود و به عبارتی اصولا پرنده‌ها مغزشان را کوچک نمی‌کنند.
هنوز مشخص نیست که چه مکانیزمی مغز آنها را کوچک می کند و دانشمندان حدس می‌زنند رادیواکتیو ممکن است روی دیگر اعضای بدن پرنده‌ها نیز تاثیر گذاشته باشد.
‏بر اساس تحقیقات موجود روزانه حدود ۲۵۰ هزار پرنده در اروپا و سالانه ۱۰۰ میلیون پرنده در امریکا در اثر برخورد با شیشه‌ها کشته یا به شدت زخمی می‌شوند، زخم‌هایی که نهایتا منجر به مرگ آنها می‌شود.
چرا که پرندگان هنگام پرواز شیشه ها را نمی بینند.
شیشه‌های جدید از نگاه پرندگان

خوشبختانه این آمار، یک شرکت آلمانی به نام "آرنولد گلس" را بر آن داشت تا چاره‌ی برای نجات این موجودات زیبا که در میان تغییر و تحولات زندگی انسانی به نوعی گرفتار شده‌اند، بیاندیشد.
نتیجه این چاره اندیشی تولید محصولی به نام اورنیلوکس Ornilux شد. اورنیلوکس نام شیشه‌های است که این شرکت با امتیاز اختراع به ثبت رسانده است.

شیشه‌ای با پوشش ماوراء بنفش خاصی که برای چشم انسان قابل مشاهده نیست. ولی با چشم پرندگان به دلیل اینکه چشم پرندگان طول موج زیر ۴۰۰ نانومتر را می بینند، قابل رویت است.
‏
همین شرکت در مدت کوتاهی سری جدیدتری از این شیشه‌ها را به نام "میکادو اورنیلوکس" ارائه داد که بر روی آن با اشعه ماوراء بنفش خطوطی مشبک، شبیه تارهای عنکبوت حک شده بود.

طرح‌هایی که برای پرندگان، نشانه موانع موجود بر سر راه پروازشان است.

الهام و طراحی این شیشه برداشتی از نحوه تاربافی عنکبوت ها است. عنکبوتها برای جلوگیری از خراب شدن تارهایشان توسط پرندگان آنها را به گونه ای می‌بافند که برای پرندگان قابل مشاهده است و پرندگان هرگز به طرف آنها پرواز نمی‌کنند.

شیشه جدید این شرکت هم از همین ترفند عنکبوت‌ها الگو برداشته است. طرح نامریی روی شیشه‌ها، شبیه به تارهای عنکبوت است.
شیشه‌های جدید نصب و بارها مورد آزمایش متخصصان شرکت و استاندارد‌های جهانی قرار گرفت. نتیجه آزمایش‌ها رضایت بخش بود چرا که این شیشه ها، ۷۵ درصد کاهش برخورد پرندگان را نشان می دادند.