دغدغه حفاظت از یوز
گونهای که از آن بهعنوان سمبل حیاتوحش کشور یاد میشود و با وجود اقدامات کارسازی که در زمینه حفاظت از این جانور صورت گرفته هنوز بیم انقراض آن یکی از دغدغههای اصلی دوستداران حیاتوحش است. در باره وضعیت یوز :« بعد از انقلاب، به دلایل متعدد، یوز با وضعیت نابسامانی مواجه شد. براساس آمار و بنا به اعلام اییوسیان، در سال1956 بالغ بر 250قلاده یوز در زیستگاههای ایران وجود داشت. این آمار را متخصصان محیط زیست براساس علائم و نشانههای حیات یوز تخمین زده بودند. اکنون این آمار با خوشبینی 60قلاده برآورد میشود. در اینجا میخواهم به مقالهای اشاره کنم که اخیرا از سوی دانشگاه ییل آمریکا منتشر شده است. در این مقاله به نقل از «جامعه حیاتوحش لندن» که یک نهاد معتبر جهانی است آمده که جمعیت پستانداران بزرگ مثل شیر، گورخر، ببر و فیل که در خارج از پارکهای ملی ومناطق حفاظت شده در آفریقا زندگی میکنند طی سالهای 1970 تا 2005 به میزان 60درصد کاهش و در پارکهای غرب آفریقا 85درصد کاهش یافته است.
دلیل اصلی نابودی گونههای حیاتوحش چه در آفریقا چه در آسیا و چه در خاورمیانه نبود محیطبان یا گارد حفاظت نیست زیرا برای نمونه ما در ایران 5زیستگاه یوز داریم که 25متخصص یوز وظیفه حفاظت از آنها را برعهده دارند اما این تعداد اگر 10 برابر هم بشوند باز هم اطمینان از حفاظت به 100درصد نخواهد رسید چون آنچه باعث کاهش و انقراض گونههای حیاتوحش میشود برخورد و ستیزی است که بین انسان و گونههای وحش وجود دارد».
«یکی از عوامل کاهش جمعیت و انقراض گوشتخواران بزرگی مثل شیر، ببر، یوز و پلنگ تقلیل جمعیت سمدارانی مثل آهو، گوزن، کل، بز، قوچ و میش است. وقتی جمعیت این حیوانات که طعمه ببر، پلنگ، شیر و یوز هستند بهدلیل شکار بیرویه و تخریب زیستگاهها رو به کاهش میگذارد بدیهی است که از شمار گوشتخواران کاسته شود؛ این بلایی است که از مدتها پیش گریبان زیستگاههای ایران را گرفته است».
علاقه مندی ها (Bookmarks)