رمیدیم از وحشی بافقی
از سر کـوی تو با دیـــده تر خواهم رفت
چهـره آلـوده به خوناب جگـر خواهـم رفـتما چون ز دری پای کشیدیم کشیدیم
امید ز هر کس که بریدیم ، بریدیمدل نیست کبوتر که چو برخاست نشیند
از گوشه بامی که پریدیم ، پریدیمرم دادن صید خود از آغاز غلط بود
حالا که رماندی و رمیدیم ، رمیدیم
علاقه مندی ها (Bookmarks)