در سال 1970 ميلادي در دهستان esik در پنجاه كيلومتري شمال آلما آتاي قزاقستان به هموار سازي تپه كوچكي براي ساخت راه اقدام شد. در گوشه و كنار اين تپه آثاري قديمي كشف نشده بود. هنگام حفاري ماشين با صخره بزرگي در زير تپه برخورد كرد.
كارگران مشغول خاكبرداري شدند با نمايان شدن سنگ بزرگ ، معلوم شد كه روي آن كنده و كاري شده است. ماموران آثار باستاني در محل حاضر شدند و آن تپه را يك اثر باستاني يافتند.
اين يك گور معمولي نبود بلكه بيشتر شبيه اتاق دفن فراعنه ي اهرام مصر بود ، اتاق با سنگ هاي بزرگ منقوش و زينت داده شده ، محصور شده و پر از اشياء زرين بود. چيزي كه از همه چمشگيرتر بود ، يك لباس زرين يك مرد بود.از چكمه تا تاج او ، از شمشرهاي بسته به كمرش همه از طلاي ناب بود. به اين مرد لقب "انسان لباس طلايي " داده شد.
اين لباس متلق به يك شاهزاده ترك سكايي در سده ي پنجم پيش از ميلاد بود . در اين مقبره 4800 قطعه اشياء زرين وجود داشت.
اما چيزي ارزشمندتر از طلا نيز در اين مقبره يافت شد و آن ظرفي بود نيمه شكسته كه رويش 26 حرف (واج) در دو سطر نوشته شده بود. اين يك نوشته به خط اورخون- يئني سئي و كهن ترين نوشته ي تركي بود. (تيگين 23 –ونده اؤلدو، ائسيك آداملاري نين باشي ساغ اوْلسون!)
ترجمه متن چنين است: شاهزاده در 23 سالگي مُرد، سر مَردم ائسيك به سلامت بادا!