گابریل گارسیا مارکز نویسنده شهیر ادبیات آمریکای لاتین و برنده نوبل ادبیات که خالق رمان ماندگار “صد سال تنهایی” بود در خانه خود در مکزیک بدرود حیات گفت و به شایعاتی که طی ماه‌های گذشته در مورد سلامتی‌اش وجود داشت، پایان داد. وی که بیشتر کتاب‌هایش به زبان فارسی نیز ترجمه شده و در میان ایرانیان طرفداران فراوانی دارد، از مدتی پیش به دلیل بیماری و وضعیت وخیم جسمانی در بیمارستان بستری بود. مارکز بیشتر از نیم قرن به‌عنوان مهم‌ترین نویسنده زنده جهان مطرح بود.

گابریل گارسیا مارکز در ششم مارس ۱۹۲۷ در دهکده آرکاتاکا در منطقه سانتامارا در کلمبیا به دنیا آمد و در طول زندگی اش به عنوان یک رمان نویس، نویسنده، روزنامه نگار، ناشر و فعال سیاسی کلمبیایی شناخته می‌شد. وی که در بین مردم کشورهای آمریکای لاتین با نام “گابو” یا “گابیتو” مشهور بود پس از درگیری با رئیس دولت کلمبیا و تحت تعقیب قرار گرفتنش در مکزیک زندگی می‌کرد.

در سال ۱۹۴۱ مارکز نخستین نوشته‌هایش را در روزنامه‌ای به نام Juventude که مخصوص شاگردان دبیرستانی بود منتشر کرد و در سال ۱۹۴۷ به تحصیل رشتهٔ حقوق در دانشگاه بوگوتا پرداخت و همزمان با روزنامه آزادیخواه ال‌اسپکتادور به همکاری پرداخت. در همین روزنامه بود که گزارش داستانی “سرگذشت یک غریق” را پاورقی چاپ کرد. وی در سال ۱۹۵۴ به عنوان خبرنگار ال‌اسپکتادور به رم و در سال ۱۹۵۵ پس از بسته شدن روزنامه‌اش به پاریس رفت و در سفری کوتاه به کلمبیا در سال ۱۹۵۸ با نامزدش مرسدس بارکاپاردو ازدواج کرد. در سال‌های بین ۱۹۵۵ تا ۱۹۶۱ به چند کشور بلوک شرق و اروپایی سفر کرد و در سال ۱۹۶۱ برای زندگی به مکزیک رفت.

مارکز در سال ۱۹۶۵ شروع به نوشتن رمان “صد سال تنهایی” کرد و آن را در سال ۱۹۶۷ به پایان رساند. صد سال تنهایی در بوینس آیرس منتشر شد و به موفقیتی بزرگ و چشمگیر رسید و به باور بیشتر منتقدان شاهکار او به شمار می‌رود. او در سال ۱۹۸۲ برای این رمان که یکی از پر فروش ترین کتابهای جهان است، برندهٔ جایزه نوبل ادبیات شد.

همچنین در سال ۱۹۷۰ کتاب سرگذشت یک غریق را در بارسلون چاپ کرد و در‌‌‌ همان سال، به وی پیشنهاد سفارت کلمبیا در اسپانیا داده شد که وی این پیشنهاد را رد کرد و یک سفر طولانی دو ساله را در کشورهای کارائیب آغاز کرد. مارکز در این مدت کتاب “داستان باورنکردنی و غم‌انگیز ارندیرای ساده‌دل و مادربزرگ سنگدلش” را نوشت که جایزه “رومولوگایه گوس” بهترین رمان را به دست آورد. وی سپس دوباره به اسپانیا برگشت تا روی دیکتاتوری فرانکو از نزدیک مطالعه کند که حاصل این تجربه، رمان پاییز پدرسالار بود.

مارکز اوایل دهه ۸۰ به کلمبیا برگشت، ولی با تهدید ارتش کلمبیا دوباره به همراه همسر و دو فرزندش برای زندگی به مکزیک رفت. او در سال ۱۹۹۹ رسماً مرد سال آمریکای لاتین شناخته شد و در سال ۲۰۰۰ مردم کلمبیا با فرستادن طومارهایی، خواستار پذیرش ریاست جمهوری کلمبیا توسط مارکز شدند که وی نپذیرفت. وی یکی از نویسندگان پیشگام سبک ادبی رئالیسم جادویی بود؛ هرچند نمی‌توان همه آثارش را در این سبک طبقه‌بندی کرد.

در سال ۱۹۹۹ ، مارکز به سرطان غدد لنفاوی مبتلا شد؛ اما پس از انجام مراحل درمانی در لس آنجلس، توانست بهبود پیدا کند. پس از آن بود که وی تمام وقت خود را صرف نوشتن کتاب خاطراتش کرد که در سال ۲۰۰۲ با نام “زنده‌ام تا روایت کنم” منتشر شد و سرانجام در سال ۲۰۱۲ اعلام شد که مارکز به آلزایمر مبتلا شده و توان داستان نویسی را از دست داده است. سرانجام وی پس از یک دوره بستری شدن در بیمارستان، در روز ۱۷ آوریل ۲۰۱۴ (۲۸ فروردین ۱۳۹۳) در سن ۸۷ سالگی در شهر مکزیکو سیتی درگذشت.

:: آلبوم خاطرات گابریل گارسیا مارکز ::















































































































































































دوست واقعی کسی است که دست‌های تو را بگیرد ولی قلب ترا لمس کند.

گابریل گارسیا مارکز
برگرفته از:کمیاب
بازنشر:takbook.com