دانه‌های برنج شامل پوسته (پوشش محافظ سخت)، سبوس (لایه بیرونی) و جوانه (دانه غنی از مواد مغذی) فرآوری شده است که خواص شان را از دست داده اند. در حالی که، در برنج قهوه‌ای تنها پوسته حذف می‌شود.


به همین دلیل، برنج سفید فاقد ویتامین و مواد معدنی است که در برنج قهوه‌ای وجود دارد. با این وجود مواردی هم وجود دارند که برنج سفید را گزینه بهتری نسبت به برنج قهوه‌ای می‌کند.


در این مطلب بیان خواهیم کرد که آیا برنج سفید به تقویت سلامتی شما کمک می‌کند یا خیر.


فیبر و مواد مغذی
برنج سفید و قهوه‌ای محبوب‌ترین انواع برنج هستند و هر دو منشأ مشابه دارند.


برنج قهوه‌ای کل دانه برنج است. این گیاه حاوی سبوس غنی از فیبر، جوانه‌های پر از مواد مغذی و اندوسپرم (درون دانه مغذی) غنی از کربوهیدرات است.


از طرف دیگر، برنج سفید از سبوس و جوانه خود جدا می‌شود و اندوسپرم را نیز از دست می‌دهد. سپس به منظور بهبود طعم، افزایش ماندگاری و افزایش خواص پخت و پز، پردازش می‌شود.


در بسیاری از جوامع مطرح شده است که برنج سفید کربوهیدرات ندارد، زیرا فاقد هر گونه مواد مغذی است.


با این حال، در ایالات متحده و بسیاری از کشور‌های دیگر، برنج سفید به طور معمول با مواد مغذی اضافه شده، از جمله آهن و ویتامین‌های گروه B. مانند اسید فولیک، نیاسین، تیامین و… غنی می‌شود.


یک وعده ۱۰۰ گرمی برنج قهوه‌ای، کالری و کربوهیدرات کمتری نسبت به برنج سفید و دو برابر فیبر دارد.


به طور کلی، برنج قهوه‌ای مقادیر بیشتری از ویتامین‌ها و مواد معدنی را نسبت به برنج سفید دارد. با این حال، برنج سفید از نظر آهن و فولات بسیار غنی‌تر است.


علاوه بر این، برنج قهوه‌ای حاوی آنتی اکسیدان و اسید‌های آمینه اساسی است.


همچنین شایان ذکر است که هر دو برنج سفید و قهوه‌ای به طور طبیعی فاقد گلوتن هستند، که این امر آن‌ها را به گزینه‌ای عالی به لحاظ کربوهیدرات برای افراد مبتلا به بیماری سلیاک یا حساسیت به گلوتن غیر سلیاک تبدیل می‌کند.
منبع : فرارو
نشر : takbook.com