شیخ صدوق (ره) در کتاب من لایحضره الفقیه، و کتاب امالی به سندش از امام صادق (ع) از رسول خدا (ص) روایت کرده است که فرمودند:






عابدترین مردم، کسی است که واجبات را به پای دارد.

سخی‌ترین مردم، کسی است که زکات مالش را بپردازد.

زاهدترین مردم، کسی است که از حرام اجتناب کند.

با تقواترین مردم، کسی است که حق را چه به سود او باشد و چه به زیان او، بگوید.

عادل‌ترین مردم، کسی است که برای مردم، همان را بپسندد که برای خود می‌پسندد و برای ایشان، همان را ناپسند بدارد که برای خود ناپسند می‌دارد.

زیرک‌ترین مردم، کسی است که بیش از همگان، مرگ را به یاد آورد.

شادترین و خوشحال‌ترین مردم، کسی است که در زیر خاک رفته، از کیفر ایمن است و امید ثواب دارد.

غافل‌ترین مردم، کسی است که از دگرگونی دنیا از حالی به حال دیگر، پند نگیرد.

گرانقدرترین مردم، کسی است که برای دنیا، قدر و منزلی قائل نباشد.

عالم‌ترین مردم، کسی است که علمِ مردم را با علمِ خود جمع کند.

شجاع‌ترین مردم، کسی است که بر هوای نفس خود غالب آید.

پرارزش‌ترین مردم، عالم‌ترین ایشان است.

کم‌بهاترین مردم، کم علم‌ترین ایشان است.

کم لذت‏ترین مردم، حسود است.

کم آسایش ترین مردم، بخیل است.

بخیل‌ترین مردم، کسی است که نسبت به حقوقی که خداوند عزوجل بر او واجب ساخته است، بخل ورزد.

سزاوارترین مردم به رعایت حق، داناترین ایشان نسبت به حق است.

برترین مردم از جهت ایمان، خوش‌خوی‏ترین ایشان است.



کم حرمت‏ترین مردم، فاسق است.
کم وفاترین مردم، برده است.

کم دوست‌ترین مردم، پادشاه است.

فقیرترین مردم، شخص طمع‌کار است.

بی‌نیازترین مردم، کسی است که اسیر هوس نباشد.

برترین مردم از جهت ایمان، خوش‌خوی‏ترین ایشان است.

گرامی‌ترین مردم، پرهیزکارترین ایشان است.

ارزشمندترین مردم، کسی است که در آنچه به او مربوط نیست مداخله نکند.

پارساترین مردم، کسی است که مجادله را ترک کند، اگر چه حق به جانبِ او باشد.

کم بهره‌ترین مردم از مردانگی، کسی است که دروغ‌گو باشد.
برگرفته از:تبیان
بازنشر:takbook.com