1) آرنولد بنت، داستان نویس انگلیسی (‌۱۹۳۱ــ‌ ۱۸۶۷) در روزگاری كه شایع شده‌بود آب رودخانه مجاور شهر پاریس كه او در آن سكونت داشت، آلوده‌است، برای آنكه ثابت كند آب پاریس از نظر بهداشتی سالم است، یك لیوان از آن را خورد و در اثر تیفوئید ناشی از آن در گذشت.

۲) آگاتوكلس، حكمران خود‌كامه سراكیوز(۲۸۹‌ ـ۳۶۱ ق.م ) در تاریخ نوشته‌اند او در اثر قورت دادن خلال دندان خفه شد.

۳) آلن پینكرتون، موسس آژانس كارآگاهی آمریكا(۱۸۸۴ ـ ۱۸۱۹‌) ‌او آدم بسیار منضبطی بود. ورزشكار هم بود. یك‌بار هم هنگام نرمش صبحگاهی به زمین خورد و زبانش لای دندانش ماند و زخم شد. هنوز سال‌ها به كشف آنتی‌بیوتیك‌ها مانده‌بود و انسان در برابر بیماری‌های عفونی خلع‌سلاح بود. آقای پینكرتون هم در اثر قانقاریای ناشی از آن زخم درگذشت.

۴) آیزادورا دانكن، ستاره موسیقی آمریكا(‌۱۹۲۷ ـ ۱۸۷۸‌) او پولدار بود و زمانی‌كه اتومبیل یك وسیله نقلیه شاهانه به حساب می‌آمد، او یكی از همین وسایل شاهانه نابودكننده را داشت. هنگامی كه استاد در اتومبیل بود، شال گردن بلندش به چرخ عقب اتومبیل گیر كرد و گردنش شكست و مرد.

۵) اسكندر كبیر، پادشاه مقدونی(۳۲۳‌ ـ۳۵۶ ق.م)‌‌این یكی را احتمالا همه شنیده‌اند. در تاریخ نوشته‌اند اسكندر در اثر تب درگذشت. تبی كه یك روز بیشتر طول نكشید و هنوز هم كسی نمی‌داند عامل آن چه بوده.

۶) الكساندر، پادشاه یونان (۱۹۲۰ ‌ـ ۱۸۹۳‌) جناب الكساندر را میمون خانگی‌اش گاز گرفت. این بار هم هنوز آنتی‌بیوتیك‌ها به بازار نیامده‌بودند و جناب پادشاه در اثر عفونت خون در گذشت.

۷) تامس آت وی، نمایشنامه نویس انگلیسی( ۱۶۸۵‌ـ ۱۶۵۲) او مرد فقیری بود. به دنبال روزها گرسنگی، سرانجام یك روز پولی به دست آورد و با آن چند سیر گوشت خرید. شاید باور نكنید اما از شدت ولع، همان لقمه دهان پر كن اول، گلو گیرش شد و خفه‌اش كرد.

۸) تامس می، مورخ انگلیسی(۱۶۵۰‌ـ ۱۵۹۵) پر خور بود و یك روز بر اثر بلعیدن غذای زیاد، خفه شد.

۹) جان وینسون، شوالیه بریتانیایی( ‌۱۶۲۹ــ۱۵۵۷) او البته به اندازه معمول عمر كرد اما اتفاقی كه باعث مرگش شد خیلی معمول نبود. او در ‌۷۲ سالگی از اسب به زمین افتاد و میخی وارونه كه بر زمین افتاده بود، در سرش فرو رفت.

۱۰) جروم ناپلئون بناپارت، آخرین بناپارت آمریكایی(۱۹۴۵ـ ۱۸۷۸) در سنترال پارك نیویورك، پایش به زنجیر سگ زنش گرفت و افتاد و زخم شد. باز هم آنتی‌بیوتیك نبود و عفونت زخم های حاصله او را از پا در‌آورد.

۱۱) جورج دوك كلارنس، شاهزاده انگلیسی (‌۱۴۷۸ــ‌ ۱۴۴۹‌) به دستور برادرش ریچارد سوم باید به قتل می‌رسید. فكر می‌كنید چه‌طور؟ او را در خمره گذاشتند و در خمره را بستند.

۱۲) جیمز داگلاس ارل مورتون، مخترع گیوتین(۱۵۸۱‌ـ۱۵۲۵‌) بوسیله دستگاهی كه خودش آن را به اسكاتلندیان معرفی كرده بود، سر بریده شد.

۱۳) رودولفونی یرو، ژنرال مكزیكی (۱۹۱۷‌‌ـ۱۸۸۰‌) اسبش در شن‌های بیابان گرفتار شد. نوشته‌اند كه او می‌توانست خود را نجات دهد اما سنگینی طلاهایی كه به همراه داشت باعث فرو رفتن او به درون ماسه و جوانمرگی‌اش شد.

۱۴) زئوكسیس،نقاش یونانی (قرن پنجم ق.م: )نوشته‌اند به تصویری كه از یك ساحره پیر كشیده بود آنقدر خندید كه یكی از رگهایش پاره شد و مرد.

۱۵) ژراردونرال، نویسنده فرانسوی (۱۸۵۵‌ـ۱۸۰۸‌) او احتمالا افسرده بود. با بند پیشبند، خودرا از تیر چراغ برق خیابان حلق آویز كرد.

۱۶) فرانسیس بیكن، نویسنده مشهور (‌۱۶۲۶ــ۱۵۶۱)در یك سرمای ناگهانی گرفتار شد و درگذشت.

۱۷) فالك فیتز وارن چهارم،بارون انگلیسی(۱۲۶۴ـ ۱۲۳۰) در بازگشت از جنگل، اسبش در باتلاق افتاد. فالك كه زره آهنی پوشیده بود، در درون زره اش ماند و خفه شد.

۱۸) كلادیوس اول، امپراتور روم(‌۵۴ ب م .۱۰ ق .م) با یك پر آغشته به سم خفه شد.

۱۹) كنت اریك مگنوس آندرئاس هرس ستنبورگ، لرد انگلیسی ( ‌۱۸۹۵ ـ‌۱۸۶۰) عصبانی شد، با سیخ بخاری به دوستش حمله كرد، خودش توی بخاری افتاد و سوخت.

۲۰) گریگوری یفیموویچ معروف به راسپوتین (‌۱۹۱۶ــ‌۱۸۷۱) وزنه‌ای به بدنش بستند و در رود نوا غرقش كردند.

۲۱) لایونل جانسن، شاعر انگلیسی( ‌۱۹۰۲ـ۱۸۶۷‌) ‌كمی‌تا قسمتی الكلی بود، از روی چهارپایه پشت بار به زمین افتاد و در اثر زخم‌های حاصله در گذشت.

۲۲) لنگی كالیر،كلكسیونر آمریكایی (‌۱۹۴۷ــ۱۸۸۶‌) كلكسیونرها همیشه دغدغه حفاظت از گنجشان را دارند. آقای كالیر هم در خانه خود در تله‌ای گرفتار شد كه خودش گذاشته بود. تله را برای دستگیری دزدان كار گذاشته بود.

۲۳) ماركوس لیسینیوس كراسوس، سیاستمدار رومی(‌۵۳ــ ‌۱۱۵ ق.م) د‌او از آن دسته سیاستمدارهای بدنام بود. در رم صرافی داشت. هنگام حمله پارت‌ها به روم، به دست سربازان پارتی كشته شد. اما راهی كه سربازان پارتی برای كشتن او انتخاب كردند، نام او را در تاریخ ثبت كرد. او را با ریختن طلای مذاب در حلقش كشتند.

۲۴) هنری اول، پادشاه انگلیسی(‌۱۱۳۵ــ‌۱۰۶۸) در اثر افراط در خوردن مارماهی دچار ناراحتی گوارشی شد و مرد.