عدد عجیب - پایگاه دانلود رایگان کتاب | دانلود کتاب

یک معجزه عددی از عدد ۱۹:
عدد ۲۴۴۳۴ مضربی از عدد ۱۹ است که رقم های آن یعنی ۲ ، ۴ ، ۴ ، ۳ و ۴ تعداد رکعت های نمازهای پنجگانه یومیه هستند.
چرا شما نماز صبح را به عنوان اولین نماز یومیه (روزانه) می شناسید؟ دو زمان دیگر هم برای شروع ممکن است وجود داشته باشد. (فکر نکنید که یک نفر چنین ادعایی کند) .
اولین زمان فرض کنید که ظهر باشد بخاطر اینکه قرآن می فرماید:
«نماز را از زوال خورشید تا تاریکی شب بجای آرید و قرآن را هنگام طلوع بخوانید. (۷۸:۱۷) . طبق این فرض که شروع زوال آفتاب از ظهر است ترتیب نمازهای بومیه اینطور می شود: ظهر، عصر، مغرب، عشا و نهایتاً صبح که طبق قاعده عدد ۴۴۳۴۲ بدست می آید و حاصل تقسیم ۴۴۳۴۲ بر ۱۹ می شود:
۲۳۳۳٫۷۸ که البته مغرب ۱۹ نمی باشد.
طبق فرض دیگر که مغرب را آغاز نماز اول در نظر می گیرند که در آن روز ۲۴ ساعته اسلامی آغاز می شود، عدد ۳۴۲۴۴ بدست می آید که حاصل تقسیم آن بر ۱۹ عدد ۱۸۰۲٫۳۱۵ می شود که مضربی از ۱۹ نیست .
به هر حال با کدام ترتیب دیگر شما می توانید رقم ها را بچینید تا عدد دیگری درست کنند، چنین کاری هیچ معنای خاصی نخواهد داشت. کار دیگر که معقول تر به نظر می رسد جمع کردن رکعت ها با یکدیگر است که عدد ۱۷ بدست می آید که با ۱۹ ارتباطی ندارد.
فرض کنید که بخواهیم به هر ترتیبی ۱۷ را به ۱۹ ربط دهیم. فرض کنید که چون نماز صبح مهمتر است x رکعت را باید x بار اهمیت، به ۱۷ اضافه کنیم تا ۱۹ بدست آید. خلاف این نظر چه ادعایی می تواند باشد؟ ۱۷ رکعت یعنی ۱۷ رکعت در ۷ روز که می شود:
۱۱۹= ۱۷× 7 که حداقل عدد ۱۹ در این عدد هست. اما جمعه چطور؟ بنابراین چون نماز ظهر جمعه ۲ رکعت کمتر دارد مجموع نمازهای هفته می شود: ۱۱۷ رکعت که مضربی از ۱۹ نیست. همواره می توانیم ترکیبی پیدا کنیم که کار کند.
Zahid  Aziz @ Vme . CCC . Nottingham . Ac . Uk
                                                                      2003 ، ۱۰ ، May
بنابراین ریاضیات بطور  نمادین رونوشتی از جهان است. ریاضیات علم کمیت و فضا ، مدل و ساختار است. ریاضیات روش شناسی است که با آن فرضیه ها به سوی نتیجه هدایت می شوند. ریاضیات برای موضوع تحت بحث، اثبات انکار ناپذیر را فراهم می سازد و ساختار جهان را که شامل حقایق ابدی هستند ، تشریح می کند. ریاضیات آنان شکل مشخصی از علم را تشکیل می دهد همانند پزشکی، فیزیک و مهندسی یا جامعه شناسی و روانشناسی .
ریاضیات علمی بی کران است. هدف آن درک نمادین یک بی نهایت توسط انسان است که خودش محدود است. ریاضیات با خداشناسی که درباره وجود خداوند و ارتباط او با انسان بحث می کند، همکاری می کند. عصر جدید، عصر علم و دلیل است. برای یک فرد باهوش ممکن است که وجود خداوند یا منشاء خدایی ادیان را با اعتقاد کور بپذیرد. ما نیازمند اثباتی از جانب خداوند و اگر او همان است که خودش می فرماید. یعنی دانای کل و قادر مطلق ، پس می تواند به ما نشانه هایی را از وجود خویش بدهد.
تنها کتاب آسمانی که تمامیت آن تا کنون محفوظ مانده و دارای زبان اولیه خود است، قرآن مجید است. این یک حقیقت است که اصل کتاب تورات حضرت موسی (ع) گم شده است و ما اصل کتاب انجیل عیسی (ع) را نداریم و فقط روایات پیروانش را داریم. همچنین اصل کتاب هندی بودا را هم نداریم. آنچه که ما داریم دست رشته های انسانهایی است که تغایر خود را از اصل این کتب آسمانی نوشتند .
قرآن مجید در دهه ۱۹۷۰ وارد کامپیوتر شد. حقیقتی یکتا که در مورد هیچ کتاب دیگری کشف نشد. دورک غیرقابل انکار از زمانی بروز یافت که زبان اصلی وحی به طریقی نوشته شده که با یک مدل پیچیده ریاضی مطابق است. همانطور که تحقیق ادامه می یافت، آشکار شد که هر جزء از این کتاب بصورت ریاضی انشاء شده است؛ سوره، آیه، کلمه و تعداد حروف معین، تعداد و گوناگونی اسامی خداوند، تلفظ منحصر بفرد حروف خاص و بسیاری عناصر دیگر. بخاطر این رمز نگاری جامع ریاضی، کوچکترین بی نظمی در متن قرآن یا ترتیب فیزیکی آن، بلافاصله آشکار می شود. انشاء ریاضی هیچگونه شکی را در مورد منشاء الهی قرآن باقی نگذاشته است. اعداد دروغ نمی گویند. پارامترهای جدیدی در مورد نرخ دم و بازدم در حال کشف هستند.
کسی که از ابتدا رمز (کد) را در دفعه ۱۹۷۰ کشف کرد، دکتر راشد خلیفه بود. دکتر راشد خلیفه برای تحقیقات علمی خویش برای کشف این رمزها از پشتوانه ای قوی یعنی مدرک دکترای بیوشیمی برخوردار بود. بررسی های او در کنار سایرین منتج به نتایج حیرت انگیز گردید. پس ریاضیات ، علم بی نهایت، از یکی از بزرگترین معجزاتی را که نوع بشر می شناسد ، پرده برداشت. برای اولین بار در تاریخ ما کتابی آسمانی داریم که حفاظت شده و فرموده خداوند است، آخرین کلام خداوند، قرآن، هدیه خداوند و آخرین پیام او به تمامی بشریت.

معجزه ریاضی قرآن  « The Mathemntical Miracle of the Qoran»
این مبحث سودی نخواهد داشت اگر که مارا به سوی شکرگذاری از خود خالق ما هدایت نکند و به سوی علم عظیم ناظم خلقت، که در ابتدا، جهان را از هیچ آفرید و هر چیزی را بر اساس عدد، اندازه و وزن قرار داد و سپس در زمان انسان، علم را به شکل قاعده مند در آورد که هرچقدر ما در آن مطالعه می کنیم، عجایب بیشتری بر ما آشکار می شوند».
(۹۸۰  AD) «Hrovisto  of  Grandershim»
هرکسی یکبار یا بیشتر، مجبور به تفکر درباره خلقت شده است. سئوالاتی مانند هدف از زندگی یا وجود خداوند متعال مورد اندیشه قرار می گیرند. همواره کسی بوده که هماهنگی و نظم کهکشانها را به عنوان سنگر نگه دارنده طبیعت طرح کرده، ولی نگاه نزدیکتر به این طرح، دید آشکارتری را درباره این طرح و طراح به ما میدهد. اکتشافات جدید، هر روز تصویر روشن تری در این زمینه به ما میدهد. اکثر دانشمندان معاصر زمانه ما از جمله ریاضیدانان ، منکران وجود خداوند هستند. اگر آنها اعتقادی مذهبی داشته باشند، علم و دین خود را هموار جدا از هم نگه میدارند. دیدگاه کلی علمی، ریاضیات را به عنوان رشته ای که دلیل در آن در درجه اول اهمیت قرار دارد، می شناسد، جایی که خیالات در آن راهی ندارد، جایی که ما با اطمینان می دانیم و میدانیم که میدانیم و حقیقت امروز حقیقت همیشه است. از این دیدگاه، مذهب : برعکس ریاضیات، مبحثی اعتقادی و نامهربان با دلیل است. بنابراین از دیدگاه دانشمندان: تمام مذهبیون مساوی هستند. چرا که همه آنها ناتوان از اثبات یا قضاوت هستند. برای اینکه مطلبی تبدیل به حقیقتی ثابت شود، اعم از یک قانون فیزیکی یا ده فرمان نور است، اثبات آن نیازمند ارائه شده است.
اثبات اساساً بیانی است که فراتر از سایه یک تردید باشد. اثبات، اجازه و گواهی است و توان ریاضی و ولتاژ الکتریکی است که یک اظهار معمولی را در مورد هر مطلبی زندگی می بخشد و به تحرک وا می دارد. بنابراین اثبات، اوج قدرت دلیل مخص است.
اثبات  روندی است که طی آن یک نظریه در مورد یک حقیقت نادیده می تواند از طریق بحث و مناظره به بنایی دائمی تبدیل شود و توسط همه قابل قبول گردد. از آنجا که یک سئوال ریاضی فقط یک پاسخ مشخص خواهد داشت، بنابراین ریاضیدانان مختلف، با روشهای مختلف در مکانها و کشورهای مختلف به همان پاسخ می رسند. بنابراین اثبات ریاضی با زمان و مکان میانه ای ندارد. گالیله می گوید که ریاضیات زبانی است که با آن خداوند جهان را نوشته است. اکنون این یک حقیقت آشکار است. جهان خود را به طور طبیعی به زبان ریاضی توصیف می کند. نیروهای جاذبه با کاهش فاصله، کم می شود، سیارات طبق مدارهایی بیضی شکل به دور خورشید می چرخند و غیره.