جستجو در تک بوک با گوگل!

بازدید
پیشگفتار:
افشاگریهایی در باب ترفندهای ایالات متحدهی آمریکا در اقتصاد جهانی انتشارات اختران با انتشار اینترنتی کتاب « اعترافات یک جنایتکار اقتصادی » جان پرکینز از طریق سایت اختران امکان دسترسی رایگان به این کتاب را برای تمام کاربران اینترنت تسهیل ساخت. با این وجود به دلیل اشتباهاتی که در مقایسهی ترجمهی فارسی این کتاب با ترجمهی آن به زبان فرانسه مشاهده کرده بودم، یعنی مشکلی که همیشه در رابطه با ترجمه ها پیش میآید، جهت قابل اطمینان ساختن ترجمه ی این کتابِ ارزشمند به بازخوانی و تصحیح آن اقدام کردم. البته بخشهایی که به توضیحات و پیشگفتار مترجمین مربوط میشود شامل بازخوانی من نمی شود و به همان شکل اولیه حفظ شده اند. جنایتکاران اقتصادی افرادی حرفه اند که کلاه کشورهای مختلف را در سراسر جهان در ارقام نجومی میلیارد دلاری برمی دارند . انان وجوه مالی بانک جهانی ، آژانس ایالات متحده برای توسعه بین المللی و سازمانهای خیریه را به صندوق شرکتهای بزرگ و جیب تعدادی خانواده ثروتمند سرازیر می کند که منابع طبیعی کره زمین را در اختیار دارند . سلاح این جنایتکاران عبارت است از : گزارشات مالی مجعول ، انتخابات ساختگی ، رشوه ، اخاذی ، سکس و قتل . آنان بازیگران همان بازی قدیمی امپراتوری هستند که در حال حاضر و در این روزگار جهانی سازی ، ابعاد جدید و وحشتناکی به خود گرفته است . من میدانم از چه چیزی حرف می زنم … زیرا من خودم یکی از همان جنایتکاران اقتصادی بودم ……
بازدید
بازدید
ویژگی
نوع پول پول قانونی بودن برخورداری از مقبولیت عامه هزینه نهایی هر معامله قطعیت پرداخت در مبادله مستقیم قطعیت پرداخت در معادله غیر مستقیم گمنامی استفاده کننده
پول الکترونیکی خیر نامشخص کم بله بله بله
اسکناس و مسکوک بله گسترده متوسط بله خیر بله
چک خیر محدود زیاد خیر خیر خیر
کارت بدهی خیر محدود متوسط خیر خیر خیر
به طور کلی دو روش برای پرداخت پول به صورت الکترونیکی جهت انجام مبادلات تجاری وجود دارد : یکی روش که در آن قبل از آنکه هر گونه تراکنش مبادله پولی انجام می شود, شماره کاربر ( شامل نام و رمز عبور) باید توسط سیستم تایید شود ودوم پرداخت پول به وسیله پول الکترونیکی که در این روش نیازی به اثبات هویت کاربر برای سیستم در لحظه مبادله پول وجود ندارد(صنایعی, ۱۳۸۲ ).
مشکلا ت مطرح در روش پول الکترونیکی
روشی که برای انجام مبادلات تجاری با استفاده از پول الکترونیکی ذکر شد, دارای یک مشکل اساسی است و آن اینکه بانک نمی تواند پرداخت مجدد پول الکترونیکی را کشف یا جلوگیری کند, زیرا پول های الکترونیکی هیچ تفاوتی با همدیگر ندارد و شبیه به هم هستند. برای حل مشکلات می توان یک شماره سریال منحصر به فرد را به هر پول الکترونیکی ضمیمه کرد تا فروشنده پس از دریافت پول الکترونیکی از مشتری با بانک ارتباط حاصل کرده و مطمئن شود که پول الکترونیکی با شماره سریال فوق قبلا پرداخت نشده باشد. با این روش, فروشنده برای انجام هر معامله تجاری, باید با بانک ارتباط حاصل کرده و پرداخت مجدد پول را کشف کرده و از آن جلوگیری نماید. از این گذشته روش شماره سریال با این که می تواند پرداخت مجدد پول را کشف کند ولی نمی تواند از سعی برای انجام آن در آینده جلوگیری نماید, زیرا هیچ راهی برای تشخیص اینکه آیا مشتری قصد فریب بانک یا فروشنده را دارد, وجود ندارد و این حالت هنگامی پیچیده تر می شود که پول الکترونیکی توسط چندین واسطه منتقل شده و سپس به بانک برسد( شریفی و آیت, ۱۳۸۰ ) .اگر مشک ل مزبور را برای پول الکترونیکی با شماره سریال در نظر نگیریم, این روش دارای یک مشکل اساسی دیگر است و آن اینکه این روش مهمترین خصیصه پول یعنی اصل ناشناس ماندن مشتری را زیر پا گذاشته است به این صورت که وقتی بانک, شماره سریال پولی را برای تشخیص پرداخت مجدد آن از فروشنده دریافت میکند, میتواند با مراجعه به سوابق پرداخت های پول الکترونیکی به مشتریان, پی ببرد که پول الکترونیکی با شماره سریال مذکور قبلا به کدام مشتری پرداخت شده است و بنابراین اجناسی که او خریداری کرده را حدس بزند, که این با اصل محرمانه ماندن خریدهای مشتریان تناقض دارد.
برقراری خاصیت ناشناس ماندن استفاده کنندگان پول ا لکترونیکی
برای برقراری اصل ناشناس ماندن استفاده کنندگان پول الکترونیکی, بانک و مشتری به صورت مشترک باید پول الکترونیکی و شماره سریال مرتبط به آن را ایجاد نماید. به طوری که بانک بتواند به روش الکترونیکی آن را علامت گذاری کرده و بنابراین بعدا قادر به تشخیص ان باشد. اما قادر به تشخیص اینکه پول مزبور از طرف کدام مشتری پرداخت شده است, نمی باشد. برای انجام این عمل باید از یک الگوریتم پیچیده استفاده شود که در ادامه توضیح داده می شود.برای دریافت پول الکترونیکی, مشتری یک عدد تصادفی را بر می گزیند که به عنوان شماره سریال پول انتخاب خواهد شد.این عدد تصادفی باید به اندازه ای بزرگ باشد که احتمال یکسان بودن آن با عدد تصادفی انتخاب شده توسط دیگری عملا صفر باشد. به جای فرستادن عدد تصادفی فوق به بانک, مشتری یک الگوریتم خاص که در اینجا ((ضرب کننده)) نامیده می شود, بر روی عدد فوق اعمال کرده و حاصل را به بانک ارسال می کند ( مضرب نیز یک عدد تصادفی می باشد ). موقعی که بانک شماره سریال ضرب شده را دریافت می کند, به روش دیجیتالی آنرا با کلید مخصوص خود علامت گذاری و آن را برای مشتری پس می فرستد و بنابراین بانک هرگز نمی فهمد که شماره سریال اصلی و یا عددی که در آن ضرب شده, چه بوده است. مشتری که شماره سریال اصلی علامت گذاری شده را توسط بانک دریافت کرده است, معکوس الگوریتم ضرب کننده را بر روی اعمال کرده و شماره سریال اصلی علامت گذاری شده توسط بانک را بدست می آورد. پس از انجام این مراحل مشتری دارای پول الکترونیکی است که توسط بانک به صورت دیجیتالی علامت گذاری شده است, اما بانک نمی داند که این پول ها را به کدام یک از مشتریان پرداخت کرده است.حال باید دید که غیر از الگوریتم ضرب کننده چه عملیات دیگری باید انجام شود. ابتدا لازم است تا مشتریان هویت خود را به بانک اثبات کنند( در اکثر موارد از طریق رمز نگاری با کلید عمومی).سپس بانک پول الکترونیکی را که به آنها پرداخت می کند از حساب بانکی آنها کم کرده و رکوردی حاوی پول الکترونیکی که به مشتری فوق پرداخت شده و شماره سریال ضرب شده معادل آن را ذخیره می کند. همچنین مشتری نیز رکوردی شامل شماره سریال اصلی پول الکترئنیکی و عددی که در آن ضرب شده است را نگه داری می کند. لازم به ذکر است که نگه داری این اطلاعات مطابق روندی که برای پرداخت پول شرح داده خواهد شد, ضروری می باشد .