جستجو در تک بوک با گوگل!

بازدید
بررسی نقش هرمنوتیک بر درام مدرن و پست مدرن
وقتی به مطالعه تاریخ هنر و تاریخ فلسفه تفکر بشر مینشینیم به طرز عجیبی پی بر تعاملیعمیق میان تفکر و متفکران با هنر و هنرمندان میبریم. آراء کانت و فلاسفه پس از او راه را برای ایجاد شکلگیری هنر آبستره و انتزاعی معاصر (گذشته از ریشههای بدوی آن) باز میکند.سقراط و ارسطو و افلاطون بر نمایشنامهنویسان کلاسیک تأثیر میگذارند همانگونه کههنرمندان آن دوره بر فلاسفه تأثیر میگذاردند، چنان که فهم عمیق آثار فلاسفه کلاسیک بدونخواندن آثار نمایشنامهنویسان آن دوره از “آشیل” بگیرید تا “سنه کا” ممکن نیست. از نظر بسیاری از متفکران همچون ارنبرگ “شناخت برشت بدون شناخت مارکس امکانپذیر نیست” همانطور که نمیتوان بدون شناخت شکسپیر و شک هملت به شناخت دکارت نائل آمد و…
در دوران مدرن و پسامدرن نیز ابزازی توسط فلاسفه در دست هنرمندان قرار گرفت که راه را بر بازفهم و استفاده از آثار گذشتگانشان ممکن ساخت. این ابزار دانشی به نام “هرمنوتیک”است.
در این رساله به تفصیل به آراء موجود در حوزه هرمنوتیک پرداخته میشود آنگاه با پیشدرآمدی بر هنر مدرن و پست مدرن تأثیر هرمنوتیک بر درام مدرن با نگاهی به نمایشنامه قربانیان وظیفه اثر اوژن یونسکو و نیز تأثیر هرمنوتیک بر درام پست مدرن با نگاهی به نمایشنامه روزنکراتز و لیگد نسترن مردهاند اثر تام استوپارد بررسی میشود.
در اینجا سپاس خود را پیشکش استادم آقای رحمت امینی میکنم که در این مسیر راهنمای من بودند.
امید است که این مختصر بتواند در شکلگیری فکری نو و معرفی اندیشههای امروز در عرصه درامنویسی مفید باشد.