زمین لرزه - پایگاه دانلود رایگان کتاب | دانلود کتاب

ایران کشوری است زلزله خیز، زلزله های مختلف قرن اخیر گواه این حق اخیر گواه این است که هیچ  نقطه ای از خاک  سرزمین  مان از این حادثه طبیعی مصون نیست. زلزله  مثل گردش زمین، باد و طوفان و یا درخشش خورشید  و آمدن  باران، پدیده ای کاملاً طبیعی ، انکار  ناشدنی  اما چاره پذیر است .واقعیت  تلخ این است  که انسانها را زلزله نمی کشد بلکه  خانه های سست بنیاد می کشد.
امروزه با آگاهیها و اطلاعاتی که درباره ساختمان کره زمین  وزلزله داریم برای ترسیم  نقشه ای مناطق در معرض خطر کافی است، اما با این همه،مردم  بازهم در همین مناطق خطرناک ،خانه های سست و غیر مقاوم می سازند .در نتیجه  بسیاری از شهرهای ما از جمله  کلان شهر تهران  با تهدید  زلزله های بسیار ویرانگر  روبرو هستند.
با امید به روزگاری که در آن بتوانیم  زلزله را به موقع پیش بینی کنیم .فعلاً تنها راه  نجات این است که خانه یمان را در برابر زمین لزره مقاوم و استوارتر بسیازیم.
منشاء زمین
 به نظر دانشمندان زمین حدود ۶/۴ میلیارد سال پیش تشکیل شده است و از آن زمان سطح زمین  بصورت تدریجی طی مراحل مختلف شکل گرفته است . به احتمال زیاد زمین میلیونها سال پس از یک انفجار در فضا ایجاد شده است. این انفجار حجم  عظیم  و وسیعی از گاز  وذرات گرد و غبار  ایجاد کرده است. دانشمندان فکر می کنند ذرات به یکدیگر متصل شده و به هم جوش خورده اند، تا توده های عظیمی از مواد مذاب شده ، که بالاخره  تبدیل به سیارات امروزی شده اند را ایجاد کنند.
به راحتی  می توان تصور کرد که زمین  ایجاد شده به طور باور نکردنی داغ بوده ودر سطح آن دریایی از سنگهای مذاب وجود داشته است. حدود ۴ میلیارد سال پیش  به آرامی شروع به سرد شدن  کرد وبه لایه های  مختلفی تقسیم شد.
سنگین ترین ماده برای تشکیل هسته یا قسمت مرکزی  زمین فرو افتاد اما هنوز  به طرز  باور نکردنی داغ مانده بود ماده کم چگالی تر ، لایه های  اطراف هسته را تشکیل  داد. در سطح ،ماده مذاب  به اندازه کافی سرد شده تا یک پوسته  سنگی که به اعتقاد  دانشمندان  با آتشفشانهای بسیاری پوشیده  شده است را تشکیل دهد.
قاره های اولیه احتمالاً از سنگ تشکیل شده است که این سنگ از آتشفشان به  روی سطح جریان پیدا کرده و سرد شده و پوسته ضخیم تری را تشکیل داده است. اقیانوسها ممکن  است در لایه های  زیرین  حین فشرده شدن گازهای  فرار فورانهای آتشفشانی ظاهر شوند که متشکل از قطرات ریز فشرده آب می باشند. پس اتمسفر  اولیه زمین ، احتمالا ً بوسیله گازهای آتشفشانی تشکیل شده است.
وضع موجود زمین
اگر چه سطح زمین ظاهراً  جامد وثابت به نظر می رسد ولی هنوز تغییراتی در حال شکل گیری می باشد.  سطح زمین  به طور مداوم در حین  مراحل مختلف تدریجاً به سمت بالا ساخته می شود یا به سمت پایین شکسته  می شود. بیشتر  تغییرات  مشاهده شده بسیار آرام رخ می دهد ، ولی توسط تجهیزات  علمی مخصوص قابل تشیخص می باشد. برای  تشکیل یک رشته  کوه میلیاردها سال طول می کشد.  اما یک فوران  شدید آتشفشان  یا یک زلزله  ویران کننده می تواند سطح زمین را طی چند روز، چند ساعت  یا حتی چند دقیقه  تغییر بدهد.
ساختار زمین
زمین تقریبا شبیه یک کره می باشد اما اندکی در قطب شمال و  قطب جنوب پهن بوده و شامل ۳ لایه اصلی پوسته ، جبه  وهسته است . هر لایه  از انواع مختلف سنگ تشکیل شده است.
حرکت سطحی
 پوسته و لایه جامد  بالایی  گوشته ( جبه ) از یک لایه شناخته شده به نام لیتوسفر تشکیل شده است .۲ نوع لیتوسفر  وجود دارد: لیتوسفر  اقیانوسی که پوسته  اقیانوسی داردو در هر حدود km 6 ( 4 مایل ) در سطح  خود ضخامت دارد.
این پوسته  بیشتر به وسیله دریا  پوشیده شده است .نوع دیگر لیتوسفر قاره ای است که پوسته  قاره ای دارد و بین ۳۵ تا km70 (22 تا۴۴ ماییل ) در سطح ضخامت دارد. بیشتر قسمتهای آن مرتفع تر از آن می باشد که با آب پوشیده شود پس سرزمینها و خشکی ها را ایجاد کرده است.

صفحات زمین
اگر چه تصور می شود زمین یک سطح پیوسته دارد ولی این سطح درچندین  قسمت  شکسته شده شده که مانند  یک راه موئی قطعات  را به صورتی که با یکدیگر  متناسب  و فیکس باشند می برد. این قطعات  هرکدام  یک صفحه نامیده می شوند  و بطور مداوم  و بسیار آرام درکنار هم خلاف جهت یکدیگر  درحرکت  می باشند  یک صحفه  می تواند از لیتوسفر  اقیانوسی  یا قاره ای  یا هردونوع تشکیل شده باشد. لبه های صفحه  ها مرزهای  صحفه ای یا حاشیه های صفحه ای  نامیده می شوند و در همین  نواحی است که هه زلزله ها رخ می دهد و بیشتر  آتشفشانها یافت می شوند.
حرکات صفحات
 صفحات زمین به طور مستمر  در مسیرها وجهات  مختلف در حرکت می باشند . اگر چه  این حرکت  بسیار کند انجام می شود .صفحات  بطور متوسط cm5 (2 اینچ) در سال حرکت می کنند   که تقریبا   برابر میزان  رشد ناخن می باشد. به دلیل اینکه همه صفحات به هم متصل هستند، حرکت هر یک از صفحات یک تاثیر برخوردی  دارد که حرکت  تدریجی همه صفحات اطراف خود را ایجاد  می کنند.علائم  مسیرهای  مختلف حرکات  صفحه ای  در مرزهای صفحات  در مرزهای صفحات  اطراف خود را ایجاد می کند .علائم  مسیرهای  مختلف حرکات صفحه ای  در مرزهای  صفحات  قابل دیدن است دانشمندان  مطئمن نیستند چه چیزی موجب  حرکت  آنها می شود. مراحل برخورد ممکن  است هیچ تئوری هایی نیز وجود دارد مبنی بر اینکه  یک نوع  حرکت صفحه ای ممکن است یک حرکت دهنده ابتدایی باشد که بطور مداوم  حرکات صفحات را نمایان می کند
جابه جائی  قاره ها
دانشمندان معقدند از زمانی که اولین  پوسته  زمین شکل گرفت، حرکات  صفحه ای از لحاظ  موقعیت ، شکل  واندازه قاره ها و اقیانوس ها تغییر  کرده اند .دانشمندان  این مراحل  را تکتونیک صفحه ای می نامند. آنها ایده شان را روی شواهد گوناگون  پایه ریزی  کرده اند.به عنوان مثال، اشکال  چندین قاره امروزی  مثل آمریکایی  جنوبی وافریقا به نظر می آید  که زمانی  به هم متصل بوده اند همچنین  دانشمندان  شباهتهایی در انواع  سنگها و سن رشته کوههای قدیمی  یافت شده و در دو قاره را کشف کرده اند.
حرکات در مرزهای  صفحه ای
 مسیری که صفحات  زمین حرکت می کنند تعیین می کند که در هر مرز چه چیز پیدا شود.  بعضی از صفحات  از هم دور می شوند وتعدادی  دیگر  درکنار هم می لغزند.
حرکت صفحات  دور شونده
مناطقی که درآن دو صفحه از هم دور می شوند درمکانهای  اصلی کف اقیانوسها یافت می شوند .صفحات  دور شونده ،بوسیله  رشته کوههای متشکل  از سنگهای آتشفشانی  مشخص می شوند .آتشفشانها شیب دار ی یا مخروطی شکل نیستند  بلکه خط الرأسهای ( ستیغ ها) پیوسته  طولانی همراه با شیبهای آرام دارند.
ستیغ های که بوسیله یک شکاف که مرز بین دو صفحه  را نشان می دهد از هم جدا می شوند . شکاف به سمت بالا حین بالا آمدن ماگما  از استنوسفر باز می شود .هنگامی که ماگما به سطح می رسد سرد می شود  وروی لبه های صفحات  تشکیل  دهنده کف جدید اقیانوس منجمد می شود. همچنین ماگما صفحات را درجهت دور شدن از هم می کشاند.
این مرحله به عنوان  گسترش کف اقیانوس  شناخته می شود . این گسترش  به طور مدوام تا زمانیکه باز شدگی ادامه دارد بطورپایان  ناپذیری انجام می شود.ومکانی  که این اتفاق در آن می افتد ، به عنوان  خط الرأس  گسترش دهنده  شناخته می شود.
صفحات متحرک به سمت  یکدیگر
 انواع مختلفی از مرزها  هنگام حرکت  دو صفحه  به سمت  یکدیگر وجود دارد وچیزی که در مرز آنها رخ می دهد بستگی  به نوع صفحات  نزدیک شونده دارد.
در یک مرز صفحه ای  بین لیتوسفر اقیانوسی  وقاره ای صفحه اقیانوسی  به زیر صفحه دیگر قاره ای رفته ویک گودال در سطح ایجاد می شوند . همان طور  که صفحه  بیشتر به درون گوشته  فرو می رود شروع به ذوب  شدن می کند. در این مرزها کوهها روی صفحه رویی همانند پوسته  فشرده شده ، شکل می گیرند. برخی از کوهها آتشفشانی هستند  که در حین  بالا آمدن  ماگما از لیتوسفر تشکیل شده اند.
صفحه های اقیانوسی
گودال های عمیق  در مرزها جائی که دو صفحه اقیانوسی  به سمت هم حرکت می کنند، شکل می گیرند . یکی ار صفحات  با فشار زیر دیگری  می رود واین صفحه  حین رفتن  به درون  گوشته  ذوب می شود .یک  خط از آتشفشان  روی صفحه  رویی نزدیک  مرز ، همانطور  که ماگما  از گودال  داخل لیتوسفر بالا می آید، تشکیل می شود.
صفحه های قاره ای
 در نواحی که دو صفحه لیتوسفرقاره ای از سربه هم متصل  هستند رشته  کوه های بلندی شکل می گیرند. در مرز ، پوسته قاره ای روی هر دو صفحه  فشرده می شود،  ترک بر می دارد وبا فشار صفحات  چروکیده  می شود
 همان طور که صفحات  حرکت خود را به سمت  یکدیگر ادامه می دهند، رشته کوه ها به دلیل اینکه تمام منطقه  دچار بالا آمدگی  می شود، بلند تر می شود.
سرخوردگی  صفحات
 تمام  صفحه ها  ازهم دور نمی شوند و یا به هم نزدیک نمی شوند، بلکه  بعضی از صفحه ها در خلاف  جهت یا به جهت یکسان  ولی با سرعتهای  متفاوت  در کنار هم سر می خورند.در این نوع مرز صفحه ای  که ممکن است  روی زمین  ( خشکی ) یا زیر آب باشد هیچ لیتوسفر  جدیدی ساخته یا تخریب نمی شود.
گودال های اقیانوسی
 گودال هایی  که در مرزها ایجاد می شوند عمیق ترین مکانهای یافت شده روی سطح زمین می باشند .گودال ها ماریانا در اقیانوس آرام ، بطور یقین ترین گودال می باشند که ۱۰۹۶۱ متر زیر سطح دریا عمق  دارد واین عدد  بزرگتر از ارتفاع قله اورست ، بلندترین قله جهان با ارتفاع ۸۸متر بالاتر از سطح دریا، است.
علت بروز  زلزله چیست ؟
زلزله زمانی اتفاق می افتد که سنگهای  ناحیه ای  از پوسته  جامد زمین مقاومت  خود را در مقابل  خود را در مقابل نیروهائی  که از داخل زمین به آنها وارد می شود از دست داده و بطور ناگهانی شکسته  شوند وشکستگی توام با جابجائی  سنگها  را گسل نامیده  وتکانهای ناشی از آنرا زمین لرزه می گویند  .
بنابراین امروزه  مهمترین  علت زلزله  را نیروهائی می دانند  که از درون زمین منشا گرفته  و پس از تجمع  باعث شکسته شدن ناگهانی  لایه های سنگی  می شوند و در نتیجه حرکت لایه ها در محل گسل باعث  لزره می شود.
 البته علل دیگری در بروز این حادثه  وجوددارند  از قبیل  لغزش  لایه های  زمین ، ریزش  غارها ،ریزش بهمن  انفجار  گلوهای  توپ ،انفجار مین که می توانند در ابعاد  محدودی  ایجاد  زمین  لرزه  نمایند.
بطور کلی عوامل  که ایجاد  زلزله می کنند  بر سه گونه اند و برحسب اینکه  کدامیک  از این سه عامل  موجب  زلزله شده باشند  زلزله را بدان اسم می نامند  این سه گونه زلزله  به قرار زیر است:
۱-    زلزله  رمبشی  ( سقوطی ) این زلزله مربوط به شکستگی وفرو ریختن حفره ها و غارهایی است که در توده های بزرگ سنگهای  آهگی بر اثر انحلال آهک  در آبهای  نافذ  ایجاد می شوند. گاهی اوقات بر اثر  انحلال گچ  ونمک  در زمینهای  که از مارنهای گچی  بوجود آمده اند  تولید می شوند.  ( به سنگ آهنگی که بیش از ۳۵%  مواد رسی داشته باشد مارن گفته می شود ) وسعت  تاثیر این گونه  زلزله ها خیلی کم است . وعمق  کانونشان نیز کم  می باشد اما برعکس  خرابیها  و خسارتهای ناشی از آنها خیلی زیاد می باشد.
۲-    زلزله های آتشفشانی : زلزله ممکن است بر اثر انفجار ویا خروج  گازهای  متراکم در مجاور کوههای  آتشفشان  ایجاد شود. این زلزله ها  همیشه پیش از آتشفشان  ویا همزمان  با آن وقوع می یابند  و نسبتاً شدید می باشند. زلزله های آتشفشانی اغلب مخرب و ویران کننده اند  منطقه تاثیر  آنها زیاد  وسیع نیست  و عمق کانون  آنها نیز کم است .
۳-     زلزله های زمین ساختی : زمینهایی  که زیاد  در معرض  زلزله  می باشند آنهایی هستند که در زیر انها طبقات زمین در حال حرکت  و جنبشند. هر تغییر ناگهانی  درسرعت این طبقات متحرک تولید لرزشی در زمین می ند به این لزله ها که مربوط  به جنبش های زمین ساختی زمین است زلرله های زمین ساختی می گویند. تعداد آنها خیلی  بیشتر از دو نوع  دیگر زلزله است و اغلب بسیار شدید  وتولید خرابیهای  زیاد می کند برای زلزله های  زمین ساختی  دو علت متمایز  از هم می توان ذکر کرده
الف-  حرکتهای تعادلی: برخی از زلزلهای امروزه  در مناطقی ایجاد می شوند  که با حرکتی  خیلی آرام  به طور قائم  بالا یا پایئن می روند این حرکت قائم  به واسطه  واکنش  حرکتی است که برای برقراری  وضع تعادل بوجود می آید.
قاره های بزرگ بر روی محیط  سیال  خمیری شکلی شناورند و ریشه آنها بیشتر در این محیط فرود می رود.  تعادلی برقرار می باشد هرگاه وزن قاره بواسطه عمل فرسایش تغییر کند این تعادل بهم می خورد وموجب بالا آمدن  ویا پایین رفتن آن می شود . بهترین نمونه برقرار شدن وضع تعادل را امروزه  در کرانه های دریای  بالتیک وکانادا می توان مشاهده کرد. این نواحی بر اثر از بین رفتن  یخهای یخچالهای اوایل  دوران چهارم زمین شناسی که ضخامت آنها به چندین  صدمتر  می رسیده است سبک گردیده  و در نتیجه از آب خارج شده اند وهنوز هم این عمل  خارج شدن ادامه دارد . زلزله های  کرانه های کانادا و کرانه های دریای بالتیک ناشی از این امر است.
به این نوع زلزله ها زلزله های قائم گفته می شود.

زمین لرزه عبارت از لرزشهای قابل اندازه گیری سطح زمین است که توسط امواج حاصل از رها شدن ناگهانی انرژی در درون زمین بوجود می‌آید. آثار سطحی زمین لرزه ممکن است به صورت صدمه به سازه‌ها ، گسلش و حرکت پوسته ، نشست زمین و آبگونگی ، گسیختگی دامنه‌ها در خشکی و دریا و سرانجام ایجاد امواج در محیطهای آبی باشد. علمی که به بررسی زمین لرزه و پدیده‌های مربوط به آن می‌پردازد لرزه شناسی یا لرزه نگاری (Seismology) نام دارد.
تاریخچه
علاقه بشر به لرزه شناسی سابقه طولانی دارد، به نحوی که در بعضی از کشورها داده‌های مربوط به زمین لرزه‌ها از زمانهای دور ضبط شده است. به عنوان مثال چینیها سابقه زمین لرزه‌های تا ۲ هزار سال پیش خود را در دست دارند. اینگونه سوابق عمدتا متکی بر مشاهدات و شرح وقایع است.
نخستین داده‌های علمی درباره زمین لرزه‌ها از اواخر قرن ۱۸ ، که اولین لرزه نگارها درست شدند، در دست است. در کشور ما اولین فعالیتهای مربوط به ثبت اطلاعات مربوط به زمین لرزه‌ها از سال ۱۳۳۶ و با افتتاح اولین ایستگاه لرزه نگاری در شیراز آغاز شد. در سال ۱۳۳۹ نیز موسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران آغاز به کار کرد.
 

   

ایستگاه لرزه نگاری
یک ایستگاه لرزه نگاری دارای چندین دسته دستگاه و هر دسته دارای ۳ لرزه نگار است. توصیف دقیق دامنه حرکت زمین محتاج اندازه گیری لرزشها در سه مولفه عمود بر هم (قائم – شرقی – غربی و شمالی – جنوبی) است. علاوه بر آن نیاز به دستگاههایی داریم که برای محدوده‌های متفاوتی از زمان تناوب طراحی شده باشند. زیرا هیچ دستگاهی به تنهایی نمی‌تواند کل محدوده حساسیت مورد نیاز را ثبت نماید (معمولا یک دسته از دستگاهها به زمان تناوب ۰٫۲ تا ۲ ثانیه حساس بوده و دسته دیگر به زمان تناوب ۱۵ الی ۱۰۰ ثانیه حساس اند).

ایستگاههای لرزه نگاری درجه یک ایران (شش مولفه‌ای) در شهرهای شیراز ، مشهد ، تبریز و تهران قرار گرفته‌اند که زیر نظر موسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران اداره می‌شوند. علاوه بر اینها ایستگاههایی در کرمانشاه ، بیرجند و کرمان نیز تاسیس شده و چند ایستگاه نیز در حال راه اندازی است. علاوه بر موسسه ژئوفیزیک برخی از دانشگاهها و سازمان انرژی اتمی ایران نیز در ثبت و گردآوری داده‌های لرزه خیزی فعالیت دارند.
ثبت امواج
ثبت و ضبط دامنه امواج زلزله توسط لرزه نگاره (Seismograph) صورت می‌گیرد. بخشی از این دستگاه که موج را دریافت می‌کند لرزه سنج نام داشته و در داخل سنگ نصب می‌شود. این قسمت منتهی به یک آونگ است. در زمان لرزش زمین پایه دستگاه حرکت می‌کند، در حالی که آونگ ثابت باقی می‌ماند و به این ترتیب حرکت نسبی زمین نسبت به آونگ سنجیده می‌شود. در دستگاههای جدیدتر ، ثبت حرکات به صورت الکتریکی – مکانیکی صورت گرفته و در نوار مغناطیسی ثبت می‌شود. در این دستگاهها ثبت لرزشها بطور مداوم صورت می‌گیرد.
 

   

لرزه نگاشت
اوراق حاوی نتایج ثبت شده دامنه حرکات زمین لرزه نگاشت نام دارد. لرزه نگاشتها اغلب صفحات سیاه و دود اندودی‌اند که آثار حرکت سوزن به صورت خطوط سفیدی به روی آنها ثبت شده است. بزرگی یک زمین لرزه را می‌توان از روی بزرگترین دامنه ثبت شده در لرزه نگاشت تعیین کرد. فاصله بین مرکز زمین لرزه و لرزه نگار با توجه به زمان ورود امواج P و S و L تعیین می‌شود و با مقایسه نتایج حاصل از چند ایستگاه محل منشا گرفتن امواج مشخص می‌شود.
لرزه نگارها حساس تر از آنند که بتوانند اطلاعاتی که مستقیما قابل استفاده در طراحی زلزله است، بدست دهند. در نتیجه زمین لرزه‌های شدیدی که نزدیک یک لرزه نگار عادی به وقوع می‌پیوندد باعث خارج شدن قلم ثبات از مقیاس و حتی صدمه به خود دستگاه می‌شود. از طرفی برای حذف اثرات محلی خاکها یا ساخت سنگی تضعیف شده ، معمولا لرزه نگارها در سنگ بستر قرار داده می‌شوند. از اینرو نتایج ثبت شده نمی‌تواند اطلاعاتی در مورد اینگونه مصالح بدست دهند.
شتاب نگار (شتاب سنج- لرزه نگار)
نوعی از لرزه نگارها که برای تعیین حرکت شدید زمین بکار می‌روند شتاب نگار یا شتاب سنج نام دارند. هدف از استفاده از شتاب نگار حرکات شدید ، دستیابی به نحوه پاسخ زمین در ناحیه‌ای است که طراحی دینامیکی سازه‌ها مورد نظر است. این دستگاه سه مولفه شتاب مطلق زمین را برای مدت زمانی از ۰٫۱ تا ۳ یا ۴ و حتی ۱۰ ثانیه ثبت می‌کند. شتاب نگارها بطور دائم کار نمی‌کنند بلکه به گونه‌ای طراحی شده‌اند که پس از آنکه تحت تاثیر یک حرکت افقی کوچک قرار گرفتند آغاز به کار کنند
محل استقرار اغلب شتاب نگارها ، سطح زمین (و نه الزاما سنگ بستر) است. از اینرو تعیین رابطه بین داده‌های مربوط به محلهای مختلف مشکل است، مگر آنکه شرایط سطحی در هر محل شناخته شده باشد. شتاب نگاشتها شتاب زمین را ثبت می‌کنند. در کشور ما شتاب نگارهایی در محل سدها و سازه‌هایی پراهمیت دیگر نصب شده است. این شتاب نگارها عمدتا توسط مرکز تحقیقات ساختمان و مسکن وزارت مسکن و شهرسازی نصب و قرائت می‌شوند.
سازمان انرژی اتمی ایران و چند موسسه دیگر نیز شتاب نگارهایی را در برخی نقاط مورد نظر نصب کرده‌اند. تحت پوشش قرار دادن یک ناحیه بطور کامل مستلزم نصب شبکه‌ای از شتاب نگارها در نقاط با شرایط زمین شناسی متفاوت است. این دستگاهها معمولا تا شعاع ۵۰ کیلومتری مرکز یک زمین لرزه حساسیت خود را حفظ می‌کنند.
لرزه نما (Seismoscopes)
امروزه علاوه بر لرزه نگار و شتاب نگار ، دستگاههایی به نام لرزه نما نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد. لرزه نماها برای بازسازی تاثیرهای حرکت زمین به روی سازه و بر حسب جابجایی در یک زمان معین و نه مقادیر مولفه‌های حرکت زمین ، طراحی شده‌اند. لرزه نماها دستگاههایی به مراتب ارزانتر از شتاب نگار می‌باشند.

کالب زنی دستگاههای لرزه نگاری
سیگنال های لرزه ای که در یک ایستگاه لرزه نگاری ثبت می شوند با حرکت واقعی زمین تفاوت دارند. لرزه نگارها به استثنای لرزه نگارهای فیدبکی که پاسخ دامنه و فاز تخت دارند، مانند یک فیلتر عمل می کنند و محتوای سیگنال های لرزهای را تغییر می دهند. به همین دلیل، عموماً ثابت میرایی سیستم، نزدیک میرایی بحرانی و برابر ۰٫۷ انتخاب می شود تا این تغییرات حداقل باشد. قبل از تفسیر سیگنال های ثبت شده باید اثر پاسخ فرکانسی دستگاه را از روی داده ها حذف نمود؛ زیرا، دامنه های حرکت زمین مورد توجه اند نه دامنه های ثبت شده. بعلاوه، پاسخ فرکانسی دستگاه لرزه نگاری به علت فرسایش قطعات مکانیکی، الکتریکی و الکترونیکی با گذشت زمان تغییر می کند و هدف کالب زنی (Calibration) دستگاههای لرزه نگاری، نظارت بر این تغییرات و تعیین پاسخ فرکانسی سیستم در زمان کالب زنی برای انجام عمل تصحیح دستگاهی با دقت لازم است و باید به دو نکته توجه نمود: یکی آنکه این تغییرات تا حد مجاز باشد و دیگر آنکه تصحیح دستگاهی برای هر واقعهء لرزه ای با کمک منحنی پاسخ به دست آمده از عمل کالب زنی در نزدیکترین زمان به زمان ثبت آن واقعه انجام گیرد. در نتیجه، کالب زنی لرزه سنجها در فواصل زمانی مناسب از اهمیت ویژه ای برخوردار است و عدم توجه به آن خطاهای قابل توجهی را در تحلیل امواج ثبت شده وارد خواهد کرد.
به طور کلی، بزرگنمایی یا پاسخ دامنهء لرزه سنجها با اعمال یک جا به جایی یا نیروی شناخته شده به جرم لرزه سنج و تحلیل خروجی روی نگاشت تعیین می شود. حرکت نشان داده شده روی نگاشتهای لرزه ای فقط به دلیل بزرگنمایی متفاوت در فرکانسهای مختلف با حرکت واقعی زمین تفاوت ندارد، بلکه یک تغییر فاز بین عمل ثبت و حرکت زمین وجود دارد که به خواص لرزه نگار (دوره آزاد و میرایی) بستگی دارد. دانش دقیق پاسخ فرکانسی لرزه نگار شامل پاسخ دامنه و پاسخ فاز، محاسبهء حرکت واقعی زمین را امکان پذیر می سازد.
http://www.iiees.ac.ir/publication/Pajooheshnameh/ab_yaminifard_win_76.html
لرزه نگار
بطور کلی ، لرزه نگار دستگاهی است که نوسانات زمینی ناشی از ورود امواج لرزه‌ای را (به صورت تابع پیوسته‌ای از زمان) مانیتور یا در یک شکل خاص ، همراه با علائم بسیار دقیق زمانی ثبت می‌کند. محصول ثبت حرکات زمین لرزه ، نگاشت نام دارد. نقش لرزه نگارها در لرزه شناسی مشابه دستگاههای اشعه ایکس در پزشکی و تلسکوپها در نجوم است. آنها اعماق غیرقابل دسترس زمینی را برای تجسسات دقیق « قابل دید» و قابل دسترسی می‌سازند.

تاریخچه
علی رغم اینکه زلزله‌ها از مدتها قبل به عنوان پدیده‌های طبیعی توسط فلاسفه یونان باستان ، نظیر ارسطو ( ۳۸۴ تا ۳۲۲ قبل از میلاد) شناخته شده بودند. لرزه شناسی تنها بعد از اختراع و گسترش اولین لرزه‌ نگارهای قابل اعتماد در اواخر قرن نوزدهم ، به عنوان شاخه‌ای از علوم طبیعی شکل گرفت.
 

   

طرز کار لرزه‌ نگار
بخش اصلی لرزه نگارهای امروزی لرزه سنج است که انرژی امواج ورودی را به ولتاژ الکتریکی تبدیل می‌کند. این دستگاه به صورت مبدل (گیرنده ، آشکار کننده) لرزه‌ای به الکتریکی عمل کرده و جابجایی ، سرعت و یا شتاب حرکت زمینی را ثبت می‌کند. هر لرزه‌ سنج معمولا در جهتی قرار داده می‌شود که یکی از مولفه‌های ( شرقی – غربی – شمالی – جنوبی یا عمودی) حرکت زمین را بسنجد. پس برای اینکه شکل واقعی و کامل جنبش زمین ثبت شود، بسیاری از پایگاهها از سه لرزه سنج که در سه جهت فوق قرار می‌گیرند، استفاده می‌کنند.
اجزای لرزه نگار
هر لرزه نگار معمولا از سه بخش تشکیل شده که در زیر به هر یک از آنها به اختصار می‌پردازیم:
لرزه سنج
لرزه سنج‌ها قسمت اصلی یک لرزه نگار هستند که انرژی مکانیکی حاصل از امواج را به ولتاژ الکتریکی تبدیل می‌کنند و شامل انواع زیر می‌باشند.