جستجو در تک بوک با گوگل!

بازدید
رسول خدا صلی الله علیه وآله می فرماید:
«تنظّفوا بکلّ ما الستطعتم فانّ الله تعالی بنی الاسلام علی النّظافه و لن یدخل الجنّه کلّ نظیفٍ(۱)؛
با هر وسیله ای که می توانید نظافت کنید، زیرا خدای تعالی اسلام را بر مبنای نظافت بنا کرده است، و هرگز کسی جز افراد نظیف و پاکیزه، وارد بهشت نمی شود [تنها پاکیزگان به بهشت وارد می شوند]. »
امام رضا علیه السلام می فرماید:
«من اخلاق الانبیاء التّنظّف(۲)؛
نظافت یکی از اخلاق پیامبران است. »
رسول خدا صلی الله علیه وآله می فرماید:
«بئس العبد القاذرون(۳)؛
مردمان کثیف، بندگان بدی هستند. »
رسول خدا صلی الله علیه وآله می فرماید:
«طهّروا هذه الاجساد طهّرکم الله فانّه لیس عبدٌ یبیت طاهراً الأ بات معه ملکٌ فی شعاره و لا یتقلّب ساعهً من اللّیل الأ قال: اللّهمّ اغفر لعبدک فانّه بات طاهراً (۴)؛
این بدن ها را پاکیزه کنید، تا خدا شما را پاکیزه گرداند، زیرا هیچ بنده ای نیست که شب را در حال پاکیزگی به صبح رساند، مگر این که فرشته ای به همراه و در لباس زیرین او شب را به صبح می برد، و هیچ ساعتی [و زمانی] از شب نمی گذرد، مگر این که آن فرشته می گوید: خداوندا! این بنده ات را بیامرز، زیرا او با پاکیزگی، شب را به صبح برد. »
امام باقر علیه السلام فرمود:
«کنس البیوت ینفی الفقر(۵)؛
جارو کردن خانه، فقر و تنگ دستی را از بین می برد. »
رسول خدا صلی الله علیه وآله فرمود:
«هلک المتقذّرون(۶)؛
مردمان کثیف هلاک شدند. »
امام علی علیه السلام فرمود:
«اغسلوا صبیانکم من الغمر فانّ الشّیطان یشمّ الغمر فیفرع الصّبیُّ فی رقاده و یتأذّی به الکاتبان(۷)؛
کودکان خود را نظیف و پاکیزه کنید و بدین وسیله چربی دست های آنها را بزدایید، که اگر این کار را نکنید، شیطان چربی دست آنها را می بوید و آن گاه کودک به دهشت افتاده و خوابش نمی برد، و با این کار دو فرشته ی نویسنده اذیت می شوند. »
امام صادق علیه السلام فرمود:
«غسل الاناء و کنس الفناء مجلبهٌ للرّزق(۸)؛
شستن ظروف و جارو کردن پیش گاه خانه، وسیله ی جلب روزی است. »
امام علی علیه السلام فرمود:
«لا تؤوا التّراب خلف الباب فانّه مأوی الشیّاطین(۹)؛
خاک (روبه) را پشت در جای ندهید زیرا آن جایگاه شیطان ها است. »
رسول خدا صلی الله علیه فرمود:
«بیت الشّیاطین من بیوتکم بیت العنکبوت(۱۰)؛
خانه ی شیاطین در خانه ی شما، عنکبوت است. »
«عن جابربن عبدالله قال: اتانا رسول الله صلی الله علیه وآله فرأی رجلاً شعثاً قد تفرّق شعره، فقال: اما کان یجد هذا ما یسکّن به شعره، و رأی رجلاً آخر [و] علیه ثیابٌ و سخهٌ فقال: اما کان هذا یجد ماءً یغسل به ثوبه! (۱۱)؛
از جابربن عبدالله نقل شده: [روزی] پیامبر خدا صلی الله علیه وآله پیش ما آمد و مرد ژولیده مویی را دید که موهایش پراکنده شده بود، فرمود: آیا چیزی که با آن موی خود را آرامش دهد [مرتب کند] پیدا نکرده؟ و مرد دیگری را دید که لباس کثیفی داشت؛ فرمود: آیا او آبی پیدا نکرده که با آن جامه ی خود را بشوید؟! »
آن حضرت درباره ی نظافت لباس می فرماید:
«من اتّخذ ثوباً فلینظّفه(۱۲)؛
هر کس لباسی اختیار کرد، باید آن را تنظیف کند. »
یا عائشه! اغسلی هذین الثّوبین! اما علمت انّ الثّوب یسبّح فاذا اتّسخ انقطع تسبیحه؟ (۱۳)؛
ای عایشه! این دو پیراهن را بشوی! مگر نمی دانی لباس تسبیح می گوید، و هر گاه کثیف شود، تسبیح گفتنش قطع می شود؟ »
متأسفانه هنوز هم کسانی هستند که گمان می کنند خلال کردن دندان کار بدی است. می گویند: ما دندان هایمان را خلال نمی کنیم و با مسواک نیز نمی شوییم، زیرا می ترسیم دندان هایمان خراب شوند. و با این طرز تفکر، با باقی گذاشتن قطعات ریز غذا در اطراف دندان های خود، محل مناسبی برای پرورش میکرب ها تدارک دیده و به خرابی دندان های خود کمک می کنند.
«عن وهب بن عبد ربّه، قال: رأیت اباعبدالله علیه السلام یتخلّل فنظرت الیه فقال: انّ رسول الله صلی الله علیه وآله کان یتخلّل و هو یطیب الفم(۱۴)؛
وهب بن عبدربه می گوید: امام صادق علیه السلام را دیدم که خلال می کرد؛ به سویش نگاه کردم، فرمود: رسول خدا صلی الله علیه وآله دندان هایش را خلال می نمود، و خلال کردن دهان را خوش بو می سازد. »
رسول خدا صلی الله علیه وآله فرمود:
«تخلّلوا فانّه من النّظافه و النّظافه من الایمان و الایمان مع صاحبه فی الجنّه(۱۵)؛
دندان هایتان را خلال کنید، زیرا خلال کردن دندان از نظافت است، و نظافت از ایمان است و ایمان به همراه صاحبش در بهشت است. »
رسول خدا صلی الله علیه وآله فرمود:
«مازال جبرئیل یوصیّنی بالسّواک حتّی ظننت انّه سیجعله فریضهً (۱۶)؛
همیشه جبرئیل مرا به مسواک زدن توصیه می کرد، تا آن جا که گمان کردم به زودی آن را واجب خواهد کرد. »
رسول خدا صلی الله علیه وآله فرمود:
«لولا ان اشقّ علی امّتی لامرتهم بالسّواک مع کلّ صلاهٍ(۱۷)؛
اگر این نبود که نمی خواهم بر امتم سخت بگیرم، بدون شک به آنها دستور می دادم با هر نمازی [یعنی روزی پنج بار] مسواک بزنند. »
هنوز هم خیلی ها با شیوه ی صحیح مسواک زدن آشنا نیستند. رسول گرامی اسلام صلی الله علیه وآله فرمودند:
«استاکوا عرضاً و لا تستاکوا طولاً (۱۸)؛
از عرض مسواک بزنید و از طول مسواک مزنید!A»
احایدثی نیز در زمینه ی کفشِ راحت پوشیدن وجود دارد، که ما در این جا از ذکر آن خودداری می کنیم. (۱۹)؛
همچنین اسلام تا بدان جا به مسأله ی بهداشت جسمی و روانی و لزوم صحّت و سلامتی اهمیت می دهد، که صدها دستورالعمل در خصوص ازدواج و انتخاب همسر دارد، تا فرزندان آینده از هر جهت سالم و شاداب باشند. ما در این جا تنها به ذکر یک حدیث در این مورد اکتفا می کنیم:
«عن محمدبن مسلم، عن ابی جعفر علیه السلام، قال: ساله بعض اصحابنا عن الرّجل المسلم تعجبه المرأه الحسناء، ایصلح له ان یتزوّجها وی مجنونه؟ قال: لا ولکن اِن کانت عنده امهٌ مجنونهٌ فلا بأس بان یطأها و لا یطلب ولدها(۲۰)؛
محمدبن مسلم می گوید: از امام باقر علیه السلام در باره ی زن زیبایی که دیوانه است و مرد مسلمان از او خوشش آمده، سؤال شد که آیا شایسته است با او ازدواج کند؟ حضرت فرمودند: نه، ولی اگر آن مرد، کنیز دیوانه ای داشته باشد، می تواند با او مقاربت کند، ولی از آن زن بچه نطلبد [بچه دار نشود]. »
اخلاق ورزشی در اسلام
بدون تردید ورزش، یکی از مسایل و موضوعات با اهمیت هر جامعه به شمار میآید و تعداد بیشماری از افراد، به انواع ورزش علاقهمند هستند و بخشی از وقت خود را بدان اختصاص میدهند. دین مبین اسلام هم به ورزش و ورزشکار به دیده احترام مینگرد؛ زیرا ورزش میتواند آدمی را در رسیدن به کمال انسانی یاری رساند و اسلام هم هر عملی را که به آدمی در رسیدن به کمال کمک میکند، ارج مینهد و آن را مطلوب میداند.
اهمیت ورزش
توجه به ورزش و تلاش بر توسعه آن در میان همه اقشار جامعه، به دلیل آثار سودمندی است که از این کار به دست میآید؛ چون ورزش مایه پرهیز از بیکاری، مبارزه با کسالت و تنبلی، افزایش تواناییهای جسمی و روحی، شجاعت، سلامت جسمانی و فکری و نیز وسیلهای برای جمع گرایی و اجتماعی شدن است.
آثار فردی ورزش
ورزش، بر جنبههای گوناگون فرد اثرمی گذارد. حرکات ورزشی، از یکسو قدرت و توانایی جسمانی ورزشکار را افزایش میدهد و از سوی دیگر، باعث سلامت بدن انسان میشود؛ نعمتی که به تعبیر امام علی علیهالسلام از زیادی مال بهتر است. ورزش همچنین به تعادل جسم و جان آدمی میانجامد. با ورزش، انسان از روحی با نشاط برخوردار میشود و روح با نشاط، بدن را سرشار از طراوت و شادابی میسازد و البته بدن سالم هم، روح و جان را در دستیابی به مدارج کمال یاری میرساند.
آثار روانی ورزش
ورزش، همان طور که بر جسم آدمی تأثیر میگذارد، بر روح و روان او هم تأثیر دارد. یکی از نتایج مفید ورزش بر روی شخصیت افراد، افزایش اعتماد به نفس است. ورزشکاران موفق، خود ساخته بوده و در برابر مشکلات، مقاومتر هستند. از دیگر نتایج روانی ورزش، افزایش شور و نشاط ورزشکار و امید به آینده اوست. آدمی، با ورزش کمتر به دام وسوسه و گناه میافتد و به عادتهای زشت، مثل اعتیاد دچار نمیشود. از دیگر آثار روانی ورزش، ویژگی ضدّ خمودگی و افسردگی آن است. ورزش، ورزشکار را سرزنده ساخته و او را در برابر دلمردگی بیمه میکند.
آثار اجتماعی ورزش
انسان، موجودی است که فقط با زندگی جمعی به سلامت به مقصد میرسد و فرد گرایی و انزواطلبی، با ذات او در تضاد است. برای رسیدن به این روح جمعی و همبستگی عمومی، راههای مختلفی وجود دارد. یکی از این راهها، ورزش کردن است. ورزش، موجب گسترش روابط گروهی میشود. در ورزشهای گروهی، بدون هماهنگی و دوری از خودخواهی، نمیتوان به موفقیت رسید و این خود باعث تقویت روح جمع خواهی افراد میشود. همچنین، ورزش موجب گسترش حس یکرنگی و همگرایی در افراد میگردد. برای تیم شدن و تشکیل گروه منسجم ورزشی، باید از خود گذشت و «من»ها را به «ما» تبدیل کرد.