348
بازدید
هپاتیت :
هپاتیت به معنی التهاب کبد است که می تواند به وسیله عوامل مختلفی از قبیل ویروسها ، داروها ، الکل و … ایجاد گردد . هپاتیت ویروسی به دنبال ویروس های E,D,C,B,A و … ایجاد می گردد .
هپاتیت A که قبلاً به آن هپاتیت عفونی گفته می شد . طرقبه انتقال آن مدفونی – دهانی و عمدتاً از طریق خوردن غذا یا مایع آلوده به ویروس می باشد . دوره کمون بیماری بین ۵۰-۱۵ روز تخمین زده اند . دوره بیماری طولانی بوده و ۸- ۴ هفته طول بکشد .
نوع B که به آن هپاتیت سرمی می گونید دروه کمون طولانی ۳۰ تا ۱۶۰ روز دارد و راه اصلی ورود ویروس تزریقات است . بیماری است به شدت مسری و دوره طولانی تری دارد .
راه های انتقال هپاتیت :
۱- خون و فرآورده های خونی آلوده : ویروس هپاتیت در ادرار ، مدفوع ه صفرا ، عرق ، بزاق ، مایع منی ، خون ، شیر و ترشحات دستگاه تناثلی وجود دارد اما تنها از طریق خون و سرم ، بزاق و ترشحات دستگاه تناسلی انتقال صورت می گیرد .
۲- آسیبهای ناشی از سوزن و سوراخ شدن پوست: استفاده از سرنگ و سوزن مشترک به خصوص در معتادین تزریقی مواد مخدر ، ابزار آلوده در دندان پزشکی ، جراحی دیالیز و آندوسکوپی وهم چنین خالکوبی – طب سوزنی – سوراخ کردن گوش – ختنه – تاتو و … با وسایل مشترک و آلوده می تواند باعث انتقال گردد .
۳- تماس جنسی با فرد آلوده : ویروس هپاتیت می تواند به مدت ۷ تا ۱۰ روز روی سطوح باقی بماند لذا وسایل مشترک مانند مسواک – ظروف غذاخوری و … می تواند تا حدودی در انتقال عفونت نقش داشته باشد ولی عفونت عمدتاً از سه راه اصلی که در قبل ذکرشد انتقال می یابد .
راه های پیشگیری از هپاتیت :
۱- اصلی ترین راه پیشگیری واکسیناسیون علیه هپاتیت می باشد واکسناسیون نوزادان در بدو تولد بسیار مهم است . تزریق همزمان واکسن هپاتیت وایمنوگلوبولین در نوزادان متولد شده از مادران آلوده به ویروس در ساعات اولیه پس از تولد می تواد نقش مؤثری در جلوگیری از بیماری در نوزاد داشته باشد . واکسیناسیون افراد در معرض خطر ( پزشکان – پرستاران – پرسنل آزمایشگاه و … ) ضروری می باشد .
۲- استفاده از کاندوم در تماس های جنسی با افراد آلوده.
۳- رعایت موازین بهداشتی منجمله استفاده نمودن از تیغ – مسواک و لوازم شخصی دیگر .
علائم بالینی :
آلودگی به هپاتیت در ۷۰٪ موارد بدون علامت است و مشخصه های هپاتیت حاد تنها در ۳۰٪ تظاهر می کند که علائم آن عبارت است از احساس ناخوشی – تب خیف – حالت تهوع – استفراغ – اسهال – بی اشتهایی – سردرد و به دنبال آن ممکن است زردی بروز نماید . در ۱۰ تا ۲۰٪ بیماران ممکن است ؟؟؟؟؟ پوستی – کهیر و ؟؟؟ ،التهاب حاد مفاصل به صورت قرنیه ، تورم مفاصل دست و زانو ایجاد شود .
هپاتیت به معنی التهاب کبد است که می تواند به وسیله عوامل مختلفی از قبیل ویروسها ، داروها ، الکل و … ایجاد گردد . هپاتیت ویروسی به دنبال ویروس های E,D,C,B,A و … ایجاد می گردد .
هپاتیت A که قبلاً به آن هپاتیت عفونی گفته می شد . طرقبه انتقال آن مدفونی – دهانی و عمدتاً از طریق خوردن غذا یا مایع آلوده به ویروس می باشد . دوره کمون بیماری بین ۵۰-۱۵ روز تخمین زده اند . دوره بیماری طولانی بوده و ۸- ۴ هفته طول بکشد .
نوع B که به آن هپاتیت سرمی می گونید دروه کمون طولانی ۳۰ تا ۱۶۰ روز دارد و راه اصلی ورود ویروس تزریقات است . بیماری است به شدت مسری و دوره طولانی تری دارد .
راه های انتقال هپاتیت :
۱- خون و فرآورده های خونی آلوده : ویروس هپاتیت در ادرار ، مدفوع ه صفرا ، عرق ، بزاق ، مایع منی ، خون ، شیر و ترشحات دستگاه تناثلی وجود دارد اما تنها از طریق خون و سرم ، بزاق و ترشحات دستگاه تناسلی انتقال صورت می گیرد .
۲- آسیبهای ناشی از سوزن و سوراخ شدن پوست: استفاده از سرنگ و سوزن مشترک به خصوص در معتادین تزریقی مواد مخدر ، ابزار آلوده در دندان پزشکی ، جراحی دیالیز و آندوسکوپی وهم چنین خالکوبی – طب سوزنی – سوراخ کردن گوش – ختنه – تاتو و … با وسایل مشترک و آلوده می تواند باعث انتقال گردد .
۳- تماس جنسی با فرد آلوده : ویروس هپاتیت می تواند به مدت ۷ تا ۱۰ روز روی سطوح باقی بماند لذا وسایل مشترک مانند مسواک – ظروف غذاخوری و … می تواند تا حدودی در انتقال عفونت نقش داشته باشد ولی عفونت عمدتاً از سه راه اصلی که در قبل ذکرشد انتقال می یابد .
راه های پیشگیری از هپاتیت :
۱- اصلی ترین راه پیشگیری واکسیناسیون علیه هپاتیت می باشد واکسناسیون نوزادان در بدو تولد بسیار مهم است . تزریق همزمان واکسن هپاتیت وایمنوگلوبولین در نوزادان متولد شده از مادران آلوده به ویروس در ساعات اولیه پس از تولد می تواد نقش مؤثری در جلوگیری از بیماری در نوزاد داشته باشد . واکسیناسیون افراد در معرض خطر ( پزشکان – پرستاران – پرسنل آزمایشگاه و … ) ضروری می باشد .
۲- استفاده از کاندوم در تماس های جنسی با افراد آلوده.
۳- رعایت موازین بهداشتی منجمله استفاده نمودن از تیغ – مسواک و لوازم شخصی دیگر .
علائم بالینی :
آلودگی به هپاتیت در ۷۰٪ موارد بدون علامت است و مشخصه های هپاتیت حاد تنها در ۳۰٪ تظاهر می کند که علائم آن عبارت است از احساس ناخوشی – تب خیف – حالت تهوع – استفراغ – اسهال – بی اشتهایی – سردرد و به دنبال آن ممکن است زردی بروز نماید . در ۱۰ تا ۲۰٪ بیماران ممکن است ؟؟؟؟؟ پوستی – کهیر و ؟؟؟ ،التهاب حاد مفاصل به صورت قرنیه ، تورم مفاصل دست و زانو ایجاد شود .
تشخیص :
از طرف آزمایشات بیوشیمیایی کبد و اثبات وجود آنتی ژن ها یا آنتی بادی مربوط به آن انجام می شود و یا از طریق علائمی مثل خستگی – درد شکم – بی اشتهایی – تهوع و استفراغ متناوب و زردی نیز تا حدودی امکان تشخیص وجود دارد .
درمان :
الف ) درمان ضد ویروسی که در متوقف کردن تکثیر ویروس یا تخریب ویروس هپاتیت مؤثر است .
ب ) تقویت کننده های سیستم ایمنی که در تقویت سیستم ایمنی جهت مقابله با ویروس مؤثر است .
آنچه باید در مورد
هپاتیت
بدانیم ؟
نويسنده / مترجم : -
زبان کتاب : -
حجم کتاب : -
نوع فايل : -
تعداد صفحه : -
ادامه مطلب + دانلود...