جغرافیای طبیعی - پایگاه دانلود رایگان کتاب | دانلود کتاب

جنگلها به عنوان یکی از مهمترین سامانه های حیات بخش بشر جایگاه انکارناپذیری در تامین رفاه ، آسایش و سعادتمندی جوامع بشری دارند.
وجود ارزش های متعدد و متنوع اقتصادی و زیست محیطی در پیکره این منابع ارزشمند الهی ، تکیه گاه مطمئن و استواری برای تداوم و ارتقای زیست جانوران به ویژه انسان و متضمن شکوفایی حیات جوامع بشری و توسعه پایدار است.
متاسفانه همه ساله سطوح بسیار زیادی از جنگلهای دنیا بر اثر عوامل متعدد از جمله بهره برداری غیر اصولی و مفرط منهدم می شود. در میان علل وعوامل امحاء و نابودی جنگلها ، ناآگاهی از خواص و ارزش های زیست محیطی این منابع نیز به سهم خود تاثیرات زیانباری داشته و دارد.
بنابراین به منظور شفاف سازی و جلب توجه اذهان و افکار عمومی ، به مشارکت فعال در ایفای رسالت خطیر ملی و مذهبی برای حفظ ، احیاء و توسعه این منابع ارزشمند ، برخی اثرات زیست محیطی جنگلها را بر می شماریم تا روند فزایند تجاوز وتخریب جنگلها کاهش یابد و در نهایت متوقف شود ، چرا که متعقدیم حفاظت و توسعه جنگلها با عزم و اراده ملی و همکاری و همدلی هموطنان عزیز و همچنین تلاش مجدانه مسئولین و متخصصین که زمام امور را در دست دارند امکان پذیر است.
جنگلهای واقع در اراضی جلگه ای ، میان بند و ارتفاعات فوقانی حوضه های آبخیز با تنظیم جریانهای آبی ، جلوگیری از فرسایش آب، ، باد ،خاک و طغیان رودخانه ها ، افزایش عمر مفید مخازن آبی و سدها تعدیل آب و هوای محیط وتامین آب مورد نیاز اراضی کشاورزی ، پشتوانه ای مطمئن برای زمین های کشاورزی واقع در دشت های مشرف به حوضه های آبخیز به شمار می آیند و در افزایش تولید و ارتقای کیفی محصولات کشاورزی در واحد سطح تاثیر به سزایی دارند.
اراضی جنگلی به دلیل ریشه دواندن گیاهان و درختان و فعالیت میکروارگانسیم های موجود در جنگلها ، موجب نفوذ نزولات آسمانی درخاک و ذخیره این نزولات می شوند به طوری که هر هکتار جنگل قادر به ذخیره سازی ۵۰۰ تا ۲ هزار متر مکعب آب است. ضمن این که زمان نفوذ یک لیتر آب در جنگل حدود ۷ دقیقه و در اراضی کشاورزی ۴۶ دقیقه است در حالی که در مناطق غیر جنگلی این زمان به حدود ۴ ساعت افزایش می یابد.
به عبارتی توان نفوذ پذیری نزولات در خاک های جنگلی ۴۰ برابر بیشتر از اراضی غیر جنگلی است. پوشش های گیاهی به ویژه درختان در کاهش آلودگی هوای ناشی از سوخت واحدهای صنعتی ، خودروها ومنازل تاثیر به سزایی دارند. جنگلها از مصرف کنندگان عمده دی اکسید کربن ناشی از سوختهای یاد شده هستند.
جنگلها با انجام عمل فتوسنتزیکی از منابع مهم تولید اکسیژن مورد نیاز جانوران و انسان به شمار می آیند.
به طوری که هر هکتار جنگل قادر به تولید اکسیژن مورد نیاز دست کم ده نفر در طول سال خواهد بود.به دلیل تنوع ساختار افقی و عمودی درختان جنگلی ، به ویژه وجود درختانی با سرشت متفاوت و طبقات ارتفاعی مختلف ، جنگلها در مطلوبیت بهره مندی از اثرات فیزیکی، شیمیایی و حرارتی پرتو خورشید برای انسان ها تاثیر به سزایی دارند، ضمن این که وضعیت تابش نور خورشید در فضای جنگلی نقش موثری در آرامش روحی انسانها دارد. جنگلها موجب تعدیل آب و  هوای محیط می شوند ، در ساعات روز به این دلیل که شاخ و برگ درختان مانند حفاظی در برابر پرتو نورانی خورشید قرار می گیرند ، دمای هوای جنگل کمتر از دمای فضای غیر جنگلی است و در طول شب نیز به این دلیل که تغییر و انعکاس حرارتی دما در محیط وخاک جنگلی کمتر است ، هوای محیط جنگلی خنک تر از فضای باز است .در جنگل ، ترکیبی از آوای دلنواز پرندگان ، جریان آب دره ها و  رودخانه ها و به هم خوردن برگها و شاخه ها به روح و روان آدمی آرامش می بخشد.
از آنجا که محیط جنگلی فاقد انواع صداهای گوشخراش و مخرب است ، محیطی امن و آرامش بخش برای استراحت انسانهای خسته از فعالیت در مراکز صنعتی و شهری درایام فراغت است. شاخ و برگ درختان جنگلی گرد و غبار هوا را که توسط باد جابه جا می شوند ، جذب میکنند و آلودگی هوا را کاهش می دهند. سرب معلق در هوا حاصل فعالیت واحدهای صنعتی و وسایل نقلیه موتوری و یکی از مواد سمی وخطرناک برای انسان است که از طریق تنفس جذب می شود و عوارض و پیامدهای ناگواری بر سلامت انسان دارد. یکی از اثرات مفید جنگلها جذب مقدار زیادی از دوده سرب معلق درهوا است که از عوامل حفظ تندرستی انسان به شمار می آید .سیمای ظاهری درختان چشم انداز آرامش بخش ومطلوبی برای انسان به شمار می آید. درختان ودرختچه ها به دلیل دارا بودن رنگهای مختلف چشم اندازی طبیعی و دیدنی در برابر دیدگان آدمی قرار می دهند . به ویژه رنگ سبز برگ درختان که از نظر رواشناسی از جمله رنگهای آرامش بخش است. جنگل همچنین در زیبا سازی محیط زندگی جوامع بشری جایگاه ویژه ای دارد. مقاومت جنگل در مقابل ویرانگری های باد و طوفان ، نشانه و نمادی از دوستی طبیعت و بشر است . درختان جنگلی در کاهش سرعت باد و طوفان نقش بسزایی دارند وموجب کاهش اثرات تخریبی این عوامل می شوند . پوشش گیاهی درختان به دلیل حفاظت از خاک ، قدرت نگهداری وجذب نزولات وکاهش سرعت سقوط برف و باران بر زمین نقش انکار ناپذیری در جلوگیری از جاری شدن سیلاب و کاهش اثرات مخرب آن دارد. با توجه به این که کاهش درجه حرارت هوا سهمی در افزایش رطوبت نسبی هوا دارد، درختان جنگلی با جذب نزولات و ذخیره کردن آن در سفره های آب های زیر زمینی و تبخیر آن در ایام خشک ، موجب افزایش رطوبت نسبی هوا در فضای جنگل می شوند. افزون بر این که شاخ و برگ درختان با جلوگیری از تابش مستقیم نور خورشید و کاهش اثرات تخریبی پرتوهای خورشیدی ، مانع تبخیر سطحی رطوبت خاک می شوند.
درختان با جذب ،نگهداری و افزایش زمان ذوب برفها بر روی شاخ و برگ خود از تجمع آنها جلوگیری کرده و مانع حرکت توده های عظیم برف به شکل بهمن می شوند.از آنجا که تولید دی اکسید کربن ناشی از سوختهای فسیلی انعکاس پرتوهای خورشیدی را از زمین ناممکن می سازد،  در نتیجه میانگین گرمای زمین افزایش یافته و پدیده موسوم به گلخانه ای ایجاد می شود که اختلال در محیط زیست انسانی را به دنبال دارد. بنابراین حفاظت وتوسعه جنگلها موجب جذب و رسوب دی اکسید کربن ومانع افزایش گرمای زمین و بروز پدیده گلخانه ای خواهد شد. جنگلها بعنوان  محیط زیست طبیعی ، مامن بسیاری از حیوانات وحشی و پرندگان هستند و نقش موثر آنان در بهسازی محیط زیست انکار ناپذیر است.
با توجه به رشد فزاینده جمعیت انسانی و توسعه بی حد و حصر تکنولوژی و قرارگرفتن در عصر فرا صنعتی که جوامع بشری از یک طرف با محدودیت منابع جنگلی و از سوی دیگر با آلودگی محیط زیست دست به گریبان هستند، نقش و جایگاه جنگلها به دلیل برخورداری از ارزش های فراوان و متنوع در جلوگیری از آلودگی ها اجتناب ناپذیر است. همان طور که می دانیم لایه ازن به مثابه سپری دفاعی در تقابل با اثرات تخریبی پرتو فرابنفش دارای اهمیت ویژه است . جنگلها با تثبیت لایه ازن موجب کاهش آثار زیانبار پرتوهای فرابنفش و بیماریهای ناشی از آن خواهند شد. کنترل آفات و امراض گیاهی و جلوگیری از هجوم گونه های مهاجم به محصولات کشاورزی، پدید آمدن ارزشهای زیبایی شناختی و هنری ، تولید انواع فراوردهای غیر چوبی ، امکان فعالیتهای جنبی مانند پرورش انواع آبزیان ، زنبورداری ، تولید قارچ ، فراهم ساختن زمینه های گردشگری و بسیاری از فواید ارزشمند دیگر دست آوردهای گرانبهایی هستند که به یمن حضور و حفاظت جنگلها در اختیار بشر قرار گرفته اند. اهمیت روز افزون نقش زیست محیطی جنگلها و تاثیر همه جانبه آن در توسعه پایدار ایجاب می کند برای ترویج فرهنگ حفاظت و حراست از جنگلها و به منظور برخورداری کامل از کلیه ارزشهای زیست محیطی دست در دست یکدیگر ،تلاشی مشترک را عینیت بخشیم تا جنگلها همچنان به عنوان ابزار آرامش و سعاتمندی نسلهای امروز و فردا پایدار بمانند.
ارزش های اقتصادی جنگل
امروزه فواید جنگل بدلیل گستردگی دامنه آن بعنوان بستر حیات و زیربنای حیات انسانی نام برده می شود . داشتن نقش اساسی در امور تفریجی و تفرجگاهی و ایفای نقش بعنوان پشتوانه اساسی و اصلی کشاورزی ، ایجاد درآمد برای دولت وملت و همچنین تولید محصول پر ارزشی به نام چوب که زمینه اشتغال تعداد کثیری از افراد جامعه را فراهم ساخته و موجب رونق و شکوفایی اقتصادی کشورهایی می شود که از این نعمت الهی برخوردارند و به نحوشایسته ومطلوبی هم از آن استفاده می کنند. برخی از ویژگی های منحصر به فرد، و برتری های این ماده پرارزش مورد بررسی اجمالی قرار می گیرد تا شاید با شناخت بیشتری که از آن صورت می گیرد قدر جنگلهای با ارزش کشورمان را که تولید چوب تنها یکی از صدها فواید آن را تشکیل می دهد خوب دانسته و در راه حفظ ، حراست و توسعه آن مجدانه و صادقانه بکوشیم . در این میان هر چند شناخت اصولی جامعه مان از این ماده پرارزش ، اندک است ولی در مقابل بسیاری از محافل علمی و مجامع معتبر دانشگاهی جهان در راه آشنایی آحاد ملت با اثرات ارزنده این ماده و نقش بنیادین آن در روند تداوم و تکامل زندگی انسانها گامهای موثر و بلندی برداشته ونقش اساسی آن را به خوبی مبرهن و آشکار ساخته اند.
موزه آلتونا در هامبورگ آلمان و موزه علوم طبیعی لندن از جمله این محافل و مراکز علمی به شمار می آیند و توانسته اند با جمع آوری بسیاری از وسایل و لوازم چوبی مورد استفاده بشر در طول تاریخ که در عمده موارد در خور تحسین و اعجاب برانگیز است نقش حیاتی چوب و وجود جنگل ها را در روند تکامل زندگی انسان هابه خوبی تبیین کنند. البته ناگفته پیداست مصرف چوب در انجام کارهای بزرگ و با ارزش در کشور که مهد دانش معماری جهان به حساب می آید نیز مسبوق به سابقه طولانی است زیرا از دوران گذشته هنر ساختمان سازی با آثار جاودانه ای همراه بود و از دیرباز این سرزمین کانون اصلی استفاده بهینه و اصولی از چوب بوده است. بهترین شاهد این مدعا وجود ساختمان های بزرگ تخت جمشید ، چهل ستون ، عالی قاپو در اصفهان ، مسجد بایزید بسطامی و صدها آثار معماری دیگری است که هر یک در جای خود از جمله مفاخر ارزنده ملی ما به حساب می آیند.

حیات وحش ایران
سرزمین عزیز ما ایران از معدود کشورهایی است که به لحاظ موقعیت جغرافیایی خاص خود دارای زیستگاههای متنوع و به واسته آن گونه های مختلف گیاهی و جانوری می باشد. وجود رشته کوههای سر به فلک کشیده البرز و زاگرس جنگلهای سرسبز و پر طراوت شمال ، اکوسیستم پر رمز و راز فلات مرکزی ایران ، جنگلهای شگفت آور حرا ، تالاب های متعدد و همه و همه باعث گردیده است که این مرز و بوم به عنوان یکی از منحصر به فردترین کشورهای دنیا لقب گیرد.
همچنین رویش پیش از ۸۰۰۰ گونه گیاهی ، متجاوز از ۵۰۰ گونه پرنده ، افزون بر ۱۶۰ گونه پستاندار (شامل بزرگترین و کوچکترین پستاندار دنیا) ، حدود ۲۲۰ گونه خزنده و دوزیست و … بر جذابیت طبیعت ایران می افزاید. آشنایی با این مواهب الهی و استفاده از جلوه های پرشکوه وحیرت انگیز آن میسر نمی گردد مگر با دیدن وعلاقه مند شدن به آن.
ما شما را به تماشای این زیبائیها دعوت می کنیم:
 

استان اصفهان
جغرافیا و تاریخ‌‌    
استان اصفهان با مساحت‌ 105,937کیلومتر مربع‌ در قسمت مرکزی ایران واقع‌ شده است‌‌.‌استان اصفهان بر اساس آخرین‌ تقسیمات کشوری‌ دارای ۱۷ شهرستان می‌‌باشد که‌ ‌عبارتنداز:اصفهان,اردستان,برخوارومیمه, خمینی‌شهر,خوانسار,سمیرم,شهرضا(قمشه), ‌فریدن,فریدون‌ شهر,فلاورجان,کاشان,گلپایگان ,لنجان ,مبارکه‌,نائین,نجف‌آبادونط‌نز. اصفهان ‌ازآنجاکه‌ مرکزاستان می‌‌باشد پرجمعیت‌ترین‌ شهراین‌ استان است‌‌. در سال ۱۳۷۵جمعیت ‌این‌ استان ۳,۲۲۳,۲۵۵ نفر بوده‌ است‌ که‌ ازاین‌ تعداد۷۴‎/3 درصد شهرنشین‌و ۲۵‎/7 ‌درصد ساکن‌ مناطق روستایی‌ بوده‌‌اند. استان اصفهان با قرار گرفتن در مرکز فلات ایران ‌وبه‌ علت گستردگی‌ زیاد شامل‌ مناطق متعددکوهستانی‌ وجلگه‌ای می‌‌باشد.این‌ مناطق ‌عبارتند از:
   

ناحیه کوهستانی‌ اردستان‌    
ناحیه کوهستانی‌ شمال شرقی‌‌وشرق که‌ شهرستان نط‌نز در (دامنه بلندترین‌) قله آن‌قراردارد. ‌    
ناحیه کوهستانی‌ غرب‌   
که شهرستانهای فریدن وفریدون‌ شهر رادر برمی‌‌گیرد.‌
ناحیه جلگه‌ای‌
که‌ از آبرفت‌ زاینده رود به‌ وجودآمده‌است‌ وجنوب شرقی‌ اصفهان رادربرمی‌‌گیرد.‌
با توجه‌ به‌ موقعیت های جغرافیایی‌ وط‌بیعی آب وهوای این‌ استان نیز متغیرمی‌‌باشد.هر‌چند که‌ این‌ استان به‌ طور کلی دارای آب وهوای معتدل خشک است‌ امابا توجه‌ به‌ فاصله ‌نسبت به‌ ناحیه کوهستانی‌ غرب ودشت‌ بیابانی‌ (کویر) در شرق وجنوب شرقی‌ می‌‌توان آن ‌را به‌ 3 منطقه آب وهوایی‌ تقسیم نمود.این‌ مناطق آب وهوای عبارتند از: ‌
آب وهوای بیابانی‌‌    
که‌ نائین,بیابانک‌ وانارک‌ تا شمال اردستان رادر برمی‌‌گیرد.‌    
آب وهوای نیمه بیابانی‌‌    
که‌ شهرستان اصفهان رادر برمی‌ گیرد.‌    
آب وهوای نیمه مرطوب سرد‌    
که در برگیرنده غرب و جنوب غربی‌ استان است‌‌.‌     ‌
بر اساس گزارشهای سازمان سینوپتیک حداکثر درجه‌ حرارت‌ اصفهان ۴۰‎/6 درجه‌ سانتی‌‌گراد و حداقل‌ درجه‌ حرارت‌ آن ۱۰‎/6 درجه‌ سانتی‌گراد ومتوسط‌ درجه‌ حرارت‌ سالانه‌ 16‎/7 ‌درجه‌ سانتی‌گراد می‌‌باشد.تعدادروزهای یخبندان این‌ استان ۷۶ روز ومتوسط‌ میزان ‌بارندگی‌ 116‎/9 میلی‌متر است‌ . ‌    
جذبه‌ های جهانگردی‌ استان اصفهان به‌ علت شرایط‌ جغرافیایی‌ آنجا کمتر از استانهای دیگر‌همچون گیلان ومازندران وآذربایجان می‌‌باشد .اما برخی‌ از مناطق خاص اصفهان دارای جاذبه‌‌ ‌های توریستی هم‌ از دیدگاه ملی وهم‌ از دیدگاه محلی می‌‌باشد.اصفهان با داشتن بیش از ‌12 پارک‌ جنگلی ومناطق حفاظت شده چندین‌ چشمه آبشار وباغهای میوه پربار وتازه‌ ‌وتفریگاههای تابستانی‌ جذاب شرایط‌ مناسبی رابرای اوقات فراغت‌ بومیان وهمچنین ‌جهانگردان فراهم‌ می‌‌آورد .بزرگترین‌ رودخانه‌ فلات مرکزی ایران, زاینده‌رود , از این‌ ‌استان عبور می‌‌کندوبسیار چشم اندازهای جالبی راایجاد می‌‌کند. امکانات تفریحی هم‌ بر ‌روی‌ زاینده رود جایی‌ که‌ در اصفهان جریان دارد وهم‌ نزدیک‌ سدبزرگی‌ که‌ 117 کیلومتر ودر ‌جنوب شهر می‌‌باشد وجود دارد.    

مهمترین‌ جذبه‌‌های توریستی استان اصفهان بناهای معماری‌ وتاریخی به‌ ویژه در شهر‌اصفهان می‌‌باشد که‌ اکثرامتعلق به‌ زمان صفویه‌ وسلجوقیه می‌‌باشد.بیشتر این‌ بناهای ‌تاریخی دارای ارزش‌ بین المللی می‌‌باشند که‌ انعکاس دهنده فراز ونشیب تاریخی وباستانی‌ ‌آنجا در این‌ سرزمین می‌‌باشد.از میان این‌ بناها میتوان به‌ برخی‌ از آنها از قبیل عمارت‌ عالی‌‌ ‌قاپو,کاخ چهل ستون ,سی‌ وسه‌ پل‌ ,پل‌ خواجو,پل‌ شهرستان,منارجنبان,بازاراصفهان وکاشان, ‌میدان امام (نقش جهان),خانه‌ بروجردیهاو دهها مکان با ارزش‌ معماری‌ وتاریخی در تمامی‌ ‌نقاط استان پراکنده شده‌اند که‌ هر یک‌ از آنان تا آنجا که‌ هنر وزیبایی‌ حائز اهمیت است‌ ‌منحصر به‌ فرد وچشمگیر می‌‌باشند. ‌    
    ‌
دیگر محلهای توریستی استان مکانهای مذهبی وساختمانهایی‌ است‌ که‌ با قدمتشان در استان‌پراکنده شده اندو سالانه‌ تعداد زیادی‌ زائر وتوریستهایی‌ را که‌ با آنان روابط‌ معنوی دارند به‌ ‌سوی خود جذب می‌‌کنند. به‌ علاوه‌ برخی‌ از این‌ مکانها به‌ عنوان یادگارهای مهم وباارزشی‌ از ‌گذشته انعکاس دهنده میراث گرانبهای مذهبی وفرهنگی ساکنین این‌ منطقه در دوره‌‌های ‌متفاوت‌ تاریخی می‌‌باشد. در بین آنها مسجد جامع‌ ,مسجد امام ,مسجد شیخ لط‌ف‌ اله‌ ‌مدرسه‌ چهارباغ ودهها امامزاده‌ وزیارتگاه وآرامگاه چهره‌های درخشان را می‌‌توان خاطر ‌نشان نمود. ‌    
استان اصفهان از زمانهای خیلی پیش محل سکونت‌ افراد متفاوت‌ بوده‌‌است‌ از جمله آریایی‌‌‌ها,سمتیک,ترکها,ارمنی‌ها,وگرجستانی‌ هایی‌ که‌ تحت تاثیر فرهنگ ایرانی‌ بوده‌‌اند. ‌فعالیتهای فرهنگی این‌ افراد که‌ نتیجه رسومات وسنتهای فراوان این‌ استان می‌‌باشد شامل‌ ‌مراسم‌ متنوع ,سوگواریها,جشنها,موسیقی و رقصهای محلی است‌ و علی‌رغم‌ این‌ قبیله ‌هاوکوچ نشینان موجود در این‌ منطقه از جمله قشقایی‌ ,بختیاری‌ ,بویراحمدی‌وسمیرم ‌بخشهای اصلی فرهنگ خود را حفظ کرده‌‌اند واز آنان دست‌ نکشیده‌اند. لذا این‌ پدیده ‌یکی از جذبه‌‌های مهم برای بازدید کنندگانی‌ است‌ که‌ با سبک زندگی‌ قبیله‌ای و دیگر ‌ویژگیهای احتمالی‌ آن آشنا نیستند. ‌

   
اصفهان‌    
شهر اصفهان در ۴۲۴ کیلومتری جنوب تهران واقع‌ شده است‌‌. اصفهان از آنجا که‌ مرکز‌استان است‌ بین دو رشته کوه قرار دارد. در غرب مناطق کوهستانی‌ تا استان چهارمحال ‌ادامه‌ دارد. در شرق کوههای کرکس‌ وقهرود واقع‌ شده‌اند. منطقه جلگه‌ای از آبرفت‌ ‌جویبارهای کوهستانی‌ ورودخانه‌ زاینده رود به‌ وجود آمده است‌ .اصفهان با داشتن آب ‌وهوای معتدل نسبتافصلهای منظمی دارد. زاینده رود با جاری‌ شدن در شهر اصفهان ‌مهمترین‌ رودخانه‌ استان می‌‌باشد. ‌    
در عهد اشکانیان اصفهان مرکز وپایتخت ایالت‌ پهناوری‌ بود که‌ تحت فرمان حکمرانان اشکانی‌‌قرار داشت‌‌. در زمان ساسانیان اصفهان محل سکونت‌ وقلمرو((اسپوهران))یا اعضاهفت ‌خانواده‌ بزرگ‌ ایرانی‌ که‌ مناسب‌ مهم واصلی سلطنتی را در اختیار داشتند,بود. هم‌ چنین در ‌این‌ زمان اصفهان یک‌ مرکز نظ‌امی‌ وبسیار مستحکم بود.این‌ شهر پس‌ از شکست نهایی‌ ‌ایرانیان به‌ تصرف اعراب در آمد. بعد از اسلام,اصفهان همچون دیگر شهرهای ایران تا اوایل‌ ‌قرن چهارم‌ تحت سلطه‌‌اعراب بود تنها خلیفه منصور آنجا را مورد توجه‌ قرار می‌‌داد. در ‌زمان ملکشاه سلجوقی‌ اصفهان باردیگر به‌ پایتختی برگزیده شد وعصر طلایی‌ دیگری راآغاز ‌نمود.در این‌ هنگام اصفهان یکی از آبادترین‌ ومهمترین‌ شهرهای جهان به‌ شمار می‌‌آمد.این‌ ‌شهر در سال ۶۳۹ ه‌0ق‌0 به‌ تصرف مغولها درآمدوآنان مردم‌ را قتل عام کردند.پس‌ از ‌حملات مغولها وتیمور اصفهان به‌ علت موقعیت جغرافیایی‌ مناسبش دوباره‌ سامان گرفت‌ ‌مخصوصادر زمان صفویان که‌ به‌ طور قابل‌ ملاحظ‌ه‌‌ای توسعه یافت‌‌. اصفهان در سال ۱۰۰۰ه‌. ‌ق‌. پس‌ از اینکه توسط‌ شاه عباس به‌ عنوان پایتخت انتخاب شد به‌ اوج‌ رونق‌ خود رسید. ‌انقراض سلسله صفویان توسط‌ محمود افغان وتصرف اصفهان پس‌ از ۶ ماه محاصره دوره‌ ‌انحطاطی را برای این‌ کشور باعث‌ شد. در زمان افشاریه‌ وزندیه‌ دوباره‌ رونق‌ یافت‌ اما در ‌عصر قاجار به‌ دنبال انتخاب تهران به‌ عنوان پایتخت, اصفهان با دیگر روبه‌ زوال رفت‌ . ‌    
اصفهان با توجه‌ به‌ شرایط‌ جغرافیایی‌ وتاریخی در زمان پهلوی مورد توجه‌ قرارگرفت‌‌وکوششهایی‌ جهت تعمیر وبازسازی‌ بناهای تاریخی اش به‌ عمل آمد. همچنین شهر واستان ‌اصفهان به‌ سرعت‌ تحول یافته وصنعتی شد. طی دو دهه‌ اخیر اصفهان با سرعت‌ قابل‌ توجهی ‌از نظ‌ر شهری توسعه یافت‌ و بازسازی‌ بناهای تاریخی بسیار چشمگیر بود. امروزه‌ اصفهان یکی ‌از مهمترین‌ مراکز سیاحتی ایران وجهان به‌ شمارمی‌ رود . مهمترین‌ مکانهای جالب‌ توجه‌ ‌اصفهان عبارتند از: ‌     ‌
‎-آبشارهای سمیرم,شالورا,کردمحلیا, چشمه‌های ورتون,خوربیابانک‌,آبشارشاه,دیمه,ملاد,‌لادژوچشمه‌های آب معدنی‌ گرم ‌    
‎-مناطق حفاظت شده قمشلو و کلاه قاضی‌‌    
‎- غارهای متعدد‌    
‎-کاخها وعمارتهای عالی‌ قاپو,چهلستون,هشت بهشت‌    
‎-ررروستاهای میمه,مورچه‌ خورت‌,مال وروستاهای تاریخی‌    
‎-قلعه‌های فارفاآن ,دیووترشک‌‌    
پلهای تاریخی الله وردی‌ خان,خواجو,شهرستان,مارنان وسعادت‌ آباد‌
‎-کاروانسراهای شیخ علی خان ,مهیار,سرای سفید,میرزاکوچک‌‌خان,خوانساریها‌
‎-مناره‌‌های جنبان,چهل دختر, ساربان ,زیار,رهروان,آتشخانه‌,دارالضیا,غار,شعیا,گلدسته‌    
‎-چندین‌ کتیبه تاریخی‌    
‎-مدرسه‌‌های قدیمی چهارباغ,باباقاسم‌,ملاعبدالله,میرزاحسن,کاسه‌‌گران,نیماورد,جلالیه,‌شمس‌آبادوحیدر ‌    
‎-خانه‌‌های اخوان,خرازی‌,پیرنیا,جمل,قدسیه,شیخ الاسلام‌    
‎-کبوترخانه‌ های‌متعدد‌    
‎-میدان امام(نقش جهان)‌    
‎-گنبدباز‌    
‎-چندین‌ مسجدباشکوه بامعماری‌ وکاشی‌ کاری‌ شگفت‌انگیز‌    

آتشگاه کوه سنگی‌
‎-چندین‌ آرامگاه عارفان وشاعران ایرانی‌‌
‎-امامزاده‌‌های متعدد‌
‎-کلیساهای تاریخی درجلفا‌

حیات وحش‌ ومناطق حفاظت شده‌    
استان اصفهان به‌ علت استقرار در فلات مرکزی ایران با آب وهوای متنوع ,توپوگرافی‌ ویژه و‌همجواری‌ با زاینده رود از تنوع زیستی خوبی‌ برخورداراست‌ ودر نتیجه موقعیت مناسبی ‌برای صید ماهی‌ دارد.صید ماهی‌ در زاینده رود از پل‌ ماریان در اصفهان به‌ طرف سرچشمه ‌از اول‌ تیر ماه تااسفند امکان‌پذیر می‌‌باشد. شکار گراز,قوچ ومیش وحشی,آهو وبز کوهی‌ ‌وپرندگان مختلف بنا بر قوانین سازمان محیط زیست امکان‌پذیر می‌‌باشد. مناطق حفاظت ‌شده قشملو که‌ در غرب اصفهان واقع‌ شده و۳۷۰۰۰ هکتار مساحت‌ دارد. منطقه‌ای ‌کوهستانی‌ با اقلیمی سردوخشک است‌‌.این‌ منطقه در زمان قاجار شکارگاه شاهزادگان بوده‌ ‌وآثاری‌ نیز از آن دوره‌ در این‌ منطقه باقی‌ مانده است‌‌. این‌ ناحیه شامل‌ دو قسمت است‌ : ‌یکی پناهگاه حیات وحش‌ ودیگری منطقه ممنوع التعلیف‌.حیوانات آن شامل‌ قوچ ومیش ‌وحشی وآهو می‌‌باشد. پرندگان آنجا نیز عبارتند از:کبک,تیهو,هوبره,کرکس‌ و… ‌    
منطقه حفاظت شده موته‌ با مساحتی حدود ۲۲۰۰۰۰ هکتار بین شهرهای کاشان,لنجان ,‌محلات,گلپایگان,خوانسارومیمه قراردارد. حفاظت این‌ منطقه عمدتا بخاطر آهو است‌ . ‌    
‎- پناهگاه وحش‌ کلاه قاضی‌ در جنوب اصفهان حدود ۲۶ کیلومتری شهر واقع‌ شده است‌‌.این‌‌منطقه از جانب‌ شرق تحت تاثیر کویر واز جانب‌ غرب تحت تاثیر رشته کوههای زاگرس می‌‌ ‌باشد.پستانداران این‌ منطقه عبارتند از: ‌    
قوچ ومیش وحشی ,آهو ,پلنگ,خرگوش,گرگ,کفتال,شغال ,گربه‌ شنی ,روباه وغیره .پرندگان‌این‌ منطقه عبارتند از کبک,تیهو,جغد,عقاب,شاهین‌و… همچنین انواع مختلفی از خزندگان ‌نیز در آن منطقه موجود می‌‌باشد   

مجسمه‌ زئوس
 
 
در یکصد و پنجاه کیلومتری غرب آتن در یونان، شهری تاریخی به نام المپیا (Olympia) قرار دارد، شهری که جایگاه اولیه بازی‌های المپیک بوده و اصلا نام این بازی‌ها از آن گرفته شده است. در ارزش و مقام بازی‌های المپیک در ایام باستان همین بس که در مدت بازی‌ها جنگ‌ها متوقف می‌شد و ورزشکاران از آسیای صغیر، سوریه، مصر و جز این‌ها برای مسابقه و پرستش زئوس (Zeus) به شهر المپیا می‌آمدند.
پژوهش‌های تاریخی نشان می‌دهد که بازی‌های المپیک از سال ۷۷۶ قبل از میلاد آغاز شده است و بعدها در سال ۴۵۰ قبل از میلاد معبد زئوس توسط معماری بنام لیبون (Libon) ساخته شد. نیایشگاه زئوس بسیار ساده و با معماری معمولی یونان ساخته شد، ازاین‌ رو لازم بود تا به نوعی عظمت و بزرگی زئوس در پرستشگاه ترسیم شود. راه حل چیزی نبود جز یک تندیس با عظمت از زئوس، تندیس سازی به نام فی دیاس (Pheidias) مسوول ساخت این تندیس با شکوه شد.
فی دیاس تجربه ساخت تندیس‌های بزرگ از طلا و عاج را داشت. کارگاه تندیس سازی او هنوز در المپیا موجود است، او در آنجا قطعات تندیس زئوس را ساخت و پس از پایان ساخت قطعات در نیایشگاه آن‌ها را روی هم سوار کرد.
برای سال‌ها معبد زئوس محل جذب ورزشکاران و بازدیدکنندگان از سراسر دنیا بود. در سده‌ی نخست میلادی یکی از امپراتورهای روم به نام گالیگولا (Galigula) قصد آنرا داشت که این تندیس زیبا را به رم ببرد. اما در میان راه چهارچوب‌هایی که برای حمل تندیس ساخته بودند شکست و خساراتی هم به تندیس وارد شد، بعدها این معبد و تندیس زئوس در سده دوم میلادی توسط یونانیان بازسازی شد.
در سال ۳۹۱ پس از میلاد، امپراتور یونان تئودسیوس اول (Theodosius I) بازی‌های المپیک را ممنوع کرد و درب‌های معبد زئوس را به روی همه بست. او بازی‌های المپیک را تمریناتی برای کفر و شرک می دانست. پس از آن باران، زمین‌لرزه و غیره آسیبهای جدی به نیایشگاه زئوس وارد کرد تا اینکه قبل از قرن پنجم میلادی یکی از ثروتمندان یونان تندیس زئوس را از معبد به شهری بنام کنستانتینوپل (Constantinople) – که امروز جزو خاک ترکیه و حوالی استانبول است – برد.
تندیس زئوس در این شهر تا سال ۴۶۲ سالم نگهداری شد، تا اینکه در این سال در یک آتش سوزی بسیار بزرگ تخریب شد. در نوشته‌های به جا مانده از یونان باستان آمده است که “با وجود آن‌که نیایشگاه زئوس بسیار بزرگ است و با اینکه تندیس، زئوس را در حالت نشسته نمایش می دهد اما سر تندیس تقریبآ به سقف چسبیده است. ما نگران هستیم اگر چنانچه روزی زئوس بخواهد بایستد، سقف درهم خواهد شکست!”
ارتفاع تندیس زئوس حدود ۱۳ متر بود و سطح مجسمه به ابعاد ۶٫۵ در ۱ متر جای داده می شد، یونانیان باستان تندیس زئوس را در مراسم گوناگون با زیورآلات خاصی آرایش می کردند. در ارتباط با عظمت و زیبایی این تندیس جهان‌گرد معروف یونانی پاسانیاس (Pausanias) می نویسد: “روی سر این تندیس تاجی از برگ زیتون قرار داشت و در دست راست او نشان پیروزی … در دست چپ او عصای سلطنتی که مینا کاری شده بود و روی عصا یک عقاب از طلا نشسته بود. کفش‌هایش طلا بود و لباس‌هایش از پوست حیوانات و گل یاس و … تخت پادشاهی او از زر، چوب آبنوس و عاج فیل ساخته شده بود.”
________________________________________
 
معبد آرتمیس
 
   
 
 معبد آرتمیس در شهر افه‌سوس (Ephesus) در حدود ۵۰ کیلومتری شهر ازمیر (Izmir) ترکیه قرار داشته است. این معبد به عنوان زیباترین بنای روی زمین شناخته می شده است و به همین دلیل در میان عجایب هفت گانه جا دارد.
هرچند که زیربنای باقی مانده از این معبد، تاریخ ساخت آن‌را قرن هفتم قبل از میلاد مشخص می‌کند، اما راه یافتن معبد آرتمیس در فهرست عجایب هفت گانه به حدود ۵۵۰ قبل از میلاد مربوط می‌شود. این بنا که به آن معبد بزرگ مرمرین گفته میشود، توسط کروسوس (Croesus) شاه لیدی به کرسیفون (Chersiphron) معمار یونانی سفارش داده شد. معبد با مجسمه‌های برنزی که توسط ماهرترین مجسمه سازان آن زمان ساخته شده بودند تزئین شده بود. هنرمندانی نظیر فیدیاس (Pheidias)، پلی کلیتوس (Polycleitus)، کرسیلاس (Kresilas) و فرادمون (Phradmon).
معبد آرتمیس هم به عنوان یک محل داد و ستد کالا و هم به عنوان آموزشگاه مذهبی مورد استفاده قرار می‌گرفت. در طی سال‌ها، بازرگانان، جهان‌گردان، صنعت‌گران و پادشاهان از این محل مقدس دیدن می‌کردند و احترام خود را با آوردن هدایای مختلف ابراز می‌نمودند. تحقیقات اخیر باستان شناسی به یافتن تعدادی از این هدایا که شامل مجسمه‌های طلا و عاج آرتمیس، گوشواره‌ها، دستبندها و گردنبندهایی زیبا، اثر صنعت‌گران پارس و هند هستند، منجر شده است.
 
در شب ۲۱ جولای سال ۳۵۶ قبل از میلاد، مردی به نام هروستراتوس (Herostratus) برای جاودانه کردن نام خود در تاریخ، معبد را آتش زد و درواقع به هدف خود دست یافت. عجیب این‌که اسکندر کبیر هم در همین شب متولد شد. بنا به گفته پلوتارک (Plutarch) تاریخ نگار، در آن شب آرتمیس چنان درگیر مراقبت از زاده شدن اسکندر بود که نتوانست از معبد خود محافظت کند.
اسکندر پس از فتح آسیای صغیر اقدام به ساخت مجدد معبد کرد که تا بعد از مرگ وی در سال ۳۲۳ قبل از میلاد، همچنان در دست ساختمان بود. در قرن اول پس از میلاد، هنگامی که سنت پل برای تبلیغ مسیحیت به افه‌سوس سفر کرد، با عده زیادی از پیروان آرتمیس مواجه شد که به هیچ وجه قصد ترک الهه خود را نداشتند. در سال ۲۶۲ میلادی معبد توسط قبیله گوت Goths مجددا ویران شد. اهالی شهر قسم خوردند تا آن‌را مجددا بنا کنند. در قرن چهارم میلادی، بیشتر اهالی افه سوس به مسیحیت گرویده بودند و معبد شکوه و جلال خود را از دست داده بود. اهالی افه‌سوس پس از آخرین تهاجم منجر به ویرانی معبد در سال ۴۰۱ میلادی، کم کم شهر را ترک کردند و این شهر متروک در اواخر قرن ۱۹ میلادی کشف و حفاری شد. این اکتشافات زیربنای معبد را نمایان ساخت.
این معبد با زیر بنای چهار گوش خود، برخلاف نمونه‌های دیگر از مرمر ساخته شده و یک ورودی زیبا و تزئینی به حیاط بزرگ ساختمان داشته است. پلکان مرمری طبقه همکف را به بالکن‌های‌ بلند و عظیمی متصل می‌کردند که کف آن در حدود ۸۰ متر در ۱۳۰ متر بوده است.۱۲۷ ستون در این بنا به کار رفته بوده که ارتفاع آنها ۲۰ متر و با سرستون‌های ایونیک و کناره‌های کنده کاری شده بوده است. ستون‌ها در ردیف‌های منظم در کل محوطه به جز منطقه مرکزی-که محل قرار گیری خانه الهه بود- قرار گرفته بودند.
این معبد تعداد فراوانی از آثار هنری را در خود جا داده بود، از جمله ۴ مجسمه برنزی باستانی از قبیله آمازون که توسط بهترین هنرمندان دوران ساخته شده بودند. هنگامی که سنت پل به دیدن شهر آمده بود، معبد با ستون‌های طلایی و مجسمه های کوچک نقره ای و نقاشی‌های متعدد تزئین شده بود. هیچ شاهدی مبنی بر وجود مجسمه آرتمیس در مرکز معبد وجود ندارد، اما دلیلی هم برای وجود نداشتن آن در دست نیست.      
 
 
________________________________________
مجسمه عظیم الجثه رودس در یونان
 غول رودس، نام تندیسی است از هلیوس (Helios) – خدای خورشید – که به قولی در ورودی بندر شهر رودس در یونان، قرار داشته است و به همین دلیل به غول رودس معروف گشته‌است. این تندیس، علی‌رغم اینکه پس از ساخته شدن، تنها ۵۶ سال پابرجا بود، از سوی غربیان به عنوان یکی از عجایب هفتگانه جهان اعلام شده است. بنا به گفته تاریخ‌نگاران این تندیس عظیم حتی در زمانی که بر روی زمین افتاده بود هم بسیار شگفت انگیز بود. این غول تنها یک تندیس عظیم نبود بلکه نماد اتحاد مردم رودس به شمار میرفت.
یونان باستان در بیشتر دوران تاریخی خود، شامل ایالاتی با قدرت محدود بوده است. جزیره رودس شامل سه ایالت یالیسوس (Ialysos)، کامیروس (Kamiros) و لیندوس (Lindos) بوده است. در ۴۰۸ پیش از میلاد، این شهرها با هم متحد شده و یک قلمرو با پایتخت واحد به نام رودس، به وجود آوردند. این شهر از نظر اقتصادی بسیار پیشرفته بود و با مصر مراودات تجاری داشت. در سال ۳۰۵ قبل از میلاد آنتیگونی‌های مقدونیه، رودس را محاصره کرد تا این ارتباط تجاری را از بین ببرد.
آن‌ها هرگز موفق نشدند به داخل شهر نفوذ کنند و پس از امضای قرارداد صلح در سال ۳۰۴ قبل از میلاد، آنتیگونی‌ها محاصره را ترک کردند و مقدار هنگفتی جنگ افزارهای گران‌بها برجا گذاشتند. اهالی رودس این غنایم را فروختند و به افتخار اتحاد خود، با پول آن تندیس عظیم را بنا کردند. ساختن این تندیس ۱۲ سال طول کشید و در سال ۲۸۲ قبل از میلاد به پایان رسید. سالها این تندیس در ورودی بندر پابرجا بود تا زمین‌لرزه شدیدی به شهر آسیب فراوان رساند و تندیس را از ضعیفترین بخش آن – زانوهای غول – شکست.
امپراتور مصر هزینه تعمیر آن‌را به عهده گرفت اما یک پیشگو، عمل بازسازی را منحوس خواند و در نتیجه پیشنهاد امپراطور پذیرفته نشد. باقیمانده‌ی تندیس بیش از ۸۰۰ سال بر خاک افتاده بود تا اینکه عرب‌ها به فرماندهی معاویه پسر ابوسفیان، در سال ۶۵۴ پس از میلاد مسیح به رودس هجوم بردند. آن‌ها بقایای تندیس را از هم باز کردند و به یک بازرگان یهودی اهل سوریه فروختند. گفته شده است که ۹۰۰ شتر این بار عظیم را به سوریه حمل کردند.
با توجه به ارتفاع تندیس و عرض دهنه بندر، تصور قرار گرفتن مجسمه با پاهای گشوده بر دو طرف ورودی بندر، غیر ممکن به نظر میرسد و از آن‌جایی که تندیس پس از سقوط موجب گرفتگی مسیر بندرگاه نشده است، به نظر می‌رسد که تندیس یا بر روی سمت شرقی دماغه بنا شده بوده یا اصولا بیش از آنچه گفته می‌شود از آب دور بوده است. هر چه بوده، مسلم است که غول با پاهای گشوده بر دو سمت ورودی بندر ایستاده بوده است.
پروژه ساخت تندیس به چارز اهل لیندوس (Chares of Lindos) تندیس‌گر سپرده شده بود. برای این کار، کارگران او قطعات برنزی روی تندیس را قالب ریزی میکردند. پایه تندیس از مرمر بوده و پاها تا مچ آن ابتدا ساخته و محکم شده است. ساختار تندیس به تدریج با قرار گرفتن قطعات برنز بر روی چهارچوبی از آهن و سنگ، پدیدار میشد. یک خاکریز بلند برای دسترسی پیدا کردن به بخشهای بالایی تندیس، در اطراف آن ساخته شد که پس از پایان کار برچیده شد. تندیس در پایان ۳۳ متر ارتفاع داشت که بر روی پایه‌های مرمرین به بلندی ۱۵ متر قرار گرفت. گفته می‌شود عده کمی می‌توانستند دو دست خود را بر دور انگشت شست او حلقه کنند
   
 
    
________________________________________
اهرام مصر (هرم خوفو)
هرم خوفو بزرگترین هرم در بین اهرام مصره که از ۴۴۰۰ سال پیش تا سال ۱۸۸۹ میلادی که برج ایفل ساخته شد بلند ترین بنای دنیا بود. این بنا در ۲۲۰۰ سال قبل از میلاد ساخته شده و ۱۴۳ متر ارتفاع داشته و به دستور خوفو یا خئوپوس فرعون سلسله چهارم ساخته شده.

بیشتر سنگهای بکار رفته در این بنا سنگهای بسیار عظیمی هستند که هنوزم جابجایی و حمل اونها تا ارتفاع بنا جزو اسرار و ناشناخته هاست. البته در اصل سنگهای روی بنا از سنگهای آهکی صیقلی بسیار زیبا بودن که در اثر مرور زمان از بین رفتن یا اینکه بعدها بوسیله فراعنه بعدی برای مقبره هاشون دزدیده شدن. برای همین امروزه ۵ درصد از ارتفاع بنا به دلیل نبود اون سنگها کم شده.هرضلع قاعده هرم ۲۳۰ متر طول داره و در ساخت اون حدود ۲۳۰۰۰۰۰ قطعه بلوک به وزن تقریبی ۵/۲ تن استفاده شده

هرم خوفو دارای سه اتاق دفن اجساد و راهروهای متعدده که یکی از اتاقها مربوط به جسد خود خوفو یکی دیگه مربوط به ملکه و دیگری هم برای رد گم کردن دزدها بوده. و راهروهای طولانی و تاریک و پیچ در پیچش هم برای مقابله با دزدها تعبیه شده. هرم خوفو در بین عجایب هفتگانه بزرگترین و قدیمی ترین اونهاست.
 
________________________________________
فانوس الکساندریا
هفتمین اثر از عجایب هفتگانه ی جهان ، فانوس دریایی اسکندریه و در واقع هشتمین اثر عجیب است. پیش از آنکه این اثر ساخته شود ، دیوارهای شهر بابل به عنوان دومین اثر شگفتی زای جهان به شمار می آمد. به هر حال برج روشنایی دهانه ی رود نیل که ۱۳۰ متر ارتفاع داشت ، در نظر مردم عهد باستان چنان کار فنی استادانه و ماهرانه ای جلوه نمود که بی درنگ دیوارهای بابل را از فهرست هفتگانه ، حذف و برج را به عنوان آخرین و جوانترین عجایب هفتگانه ی دنیا وارد فهرست مذکور کردند. این برج تا امروز بلندترین برج روشنایی ساخته شده در جهان باقی مانده است.

یک سال پس از آنکه اسکندر کبیر مصر را تسخیر کرد و در پایتخت قدیمی مصر به نام « ممفیس » به عنوان فرعون مصر تاج بر سر نهاد ــ و اگر دقیقتر بگوییم ــ در ۱۶ آوریل سال ۳۳۱ پیش از میلاد ، این فرمانروای جوان که آن هنگام تازه ۲۵ سال سن داشت ، طی مراسم جشن و سروری ، چهار گوشی به ابعاد ۷×30 استادیوم (۱۲۵۳×5370 متر) را با قدم ، اندازه گیری کرد. پشت سر او یک روحانی در جای قدمهای او آرد جو میپاشید. غیبگویی گفته بود که آرد جو ، التفات و کرامت خدایان را بر خواهد انگیخت و خواسته های شاه را متحقق خواهد کرد. زیرا در اینجا ، درست در غربی ترین نقطه ی دلتای نیل ، قرار بود « اسکندریه » ، اولین بنیان شهری به نام اسکندر (که بعدها باید شهرهای متعددی در خاور نزدیک از پی آن ساخته میشدند) تأسیس شود. شاه مقدونی میخواست با تأسیس اسکندریه فرهنگ و اقتصاد یونان را در مصر رواج دهد. این شهر باید یک مرکز تجارتی و بندر عمده و مهم میشد.
 
 
 
 
نقشه های شهر جدید را اسکندر خود طرح ریزی کرده بود. او مکان میدان اجتماعات و مرکز تجارت را خود انتخاب کرد. او حتی تعداد و محل معبدها را معین کرد و مشخص نمود که هر معبد باید ویژه ی کدام خدا باشد. و بالاخره او دستور داده بود که بر فراز یک صخره ی دریایی در کنار جزیره ی « فاروس » که در جلوی شهر اسکندریه قرار گرفته بود ، یک برج روشنایی بسازند که بزرگتر و بلندتر از تمام برجهای دریایی باشد که تا آن زمان ساخته شده بود.

اسکندریه آن شد که شاه به هنگام تأسیس آن با خود عهد کرده بود: طی مدت کوتاهی اسکندریه تبدیل به شهری شکوفا و پر رونق با ۶۰۰۰۰۰ تن جمعیت شد که اکثر آنها از مهاجران یونانی ، مصریها و یهودیان بودند. اسکندریه مهمترین شهر در دریای مدیترانه شد. اسکندر خود به دیدار « فانوس دریایی » نائل نشد. او در سال ۳۲۳ پیش از میلاد درگذشت ، و ۲۳ سال بعد ساختمان برج آغاز شد.