جستجو در تک بوک با گوگل!

بازدید
زنان باردار مبتلا به تنگی دریچه قلب بیش از سایرین دچار سنکوپ و تنگی نفس میشوند
زنان بارداری که دچار تنگی دریچه قلب هستند به دلیل کاهش میزان برون ده قلب (میزان خونی که قلب در هر دقیقه پمپ میکند) بیش از سایرین در معرض خطر ابتلا به سنکوپ، تنگی نفس و مرگ ناگهانی خود و جنین قرار میگیرند.
دکتر «مصطفی داستانی»، عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی مشهد و فوق تخصص قلب و عروق ضمن بیان مطلب فوق در گفت وگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) واحد علوم پزشکی ایران، افزود: همچنین، زنان مبتلا به بیماری عضله قلب و نارسایی آن به دلیل اینکه در دوران بارداری به پمپاژ خون بیشتری نیازمندند هر گونه اختلال در پمپاژ خون آنها، عوارضی همچون تنگی نفس، تجمع سرم در بافت بینابینی قلب و تظاهر آن بصورت تورم را افزایش میدهد و در نهایت موجب ضعف، بیحالی و خستگی میشود.
وی گفت: بارداری در زنانی که به بیماریهای مادرزادی قلبی دچار بوده و جهت جریان خون آنها تغییر کرده باشد، مضر است و گاهی میتواند باعث مرگ آنها شود.
وی تصریح کرد: با توجه به اینکه بیشتر بیماریهای قلبی در طی دوران بارداری ناشناختهاند و خطرات جانبی زیادی را برای مادر و جنین به همراه خواهند داشت، بنابراین بهتر است آنها قبل از باردار شدن به پزشک معالج مراجعه کرده و طی انجام آزمایشاتی مشکلات قلبی خود را با دارو و اعمال جراحی برطرف سازند.
دکتر داستانی نقش تغذیه در سلامت قلب را طی دوران بارداری ضروری ذکر کرد و افزود: مواد غذایی حاوی ریز مغذیها و سرشار از یون برای کارکرد طبیعی قلب خصوصا در دوران بارداری ضروری است؛ به طوری که در صورت کمبود این مواد، اختلالاتی نظیر تپش قلب، بیحالی، ضعف، سرگیجه و خستگی ظاهر میشود
با مصرف مکمل کلسیم از بروز «پره اکلامپسی» پیشگیری کنید
________________________________________
نتایج یک مطالعه گسترده نشان میدهد زنان بارداری که مقادیر کلسیم خون آنها پایین است، در صورت مصرف مکمل غذایی کلسیم میتوانند از بروز عارضه خطرناک پرهاکلامپسی در نوزاد خود پیشگیری کنند.
به گزارش خبرنگار سرویس «بهداشت و درمان» خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) واحد علوم پزشکی ایران، به نقل از پایگاه خبری health day، با اینکه وجود بیش از حد کلسیم در خون میتواند عوارضی به دنبال داشته باشد اما فقدان آن نیز منجر به افزایش بیش از حد فشار خون مادر و به دنبال آن وقوع پره اکلامپسی میشود.
دکتر «marshal lindhemer»، از دانشگاه شیکاگو در این باره میگوید: ما متوجه شدیم که مصرف ۱/۵ گرم مکمل کلسیم، تاثیر چندانی بر سلامت زن باردار نمیگذارد اما افزایش این میزان تا ۶ گرم میتواند مانع بروز نیمی از موارد پره اکلامپسی شود.
پزشکان میگویند عارضه پره اکلامپسی یا فشارخون بارداری، تقریبا در ۹ درصد از کل بارداری ها رخ میدهد و موجب زایمان زودرس، سقط یا نیاز فوری به انجام سزارین میشود.
در همین راستا متخصصان زنان به زنان باردار توصیه می کنند زیر نظر پزشک به مصرف مکمل کلسیم بپردازند.
نظر پزشک در انتخاب روش جلوگیری از بارداری مصروعین ضروری است
مصرف قرصهای ضد بارداری در برخی از بیماران مصروع با ذخیره شدن آب در بافتهای بدن آنان همراه است که این امر باعث به وجود آمدن تغییر و تشدید در نوع حملات آنان میشود.
دکتر «شمسالدین کهانی »، روانشناس بالینی در گفت و گو با خبرنگار «بهداشت و درمان» ایسنا واحد علوم پزشکی ایران، در خصوص صرع و داروهای مصرف ضد بارداری گفت: مصرف قرصهای ضدبارداری در برخی از مصروعین با تغییر حملات آنان همراه بوده و از طرفی مصرف برخی از داروهای ضد صرع نیز مثل : فنیتوئین، فنوباربیتال، اتوسوکسیماید و کار بامازپین باعث تضعیف اثرات داروهای ضدبارداری میشود .
عضو انجمن حمایت از بیماران مصروع ایران افزود: مصرف قرصهای ضدبارداری، استفاده از دستگاه I.U.D ، تزریق آمپول، کاشتن قرص زیر پوست، استفاده از کاندوم و بستن لولهها در مردان و زنان، روشهای موفق و مطمئنی در جلوگیری از بارداری هستند که باید تحت نظر متخصصان بیماریهای زنان و زایمان همچنین پزشک معالج بیماران مصروع برای آنان انتخاب شوند.
وی در ادامه با تاکید بر توانایی ازدواج و تشکیل خانواده در مصروعین، اضافه کرد: فرد مبتلا به صرع در صورت مشورت و همکاری با پزشک معالج خود سلامت بارداری خود را تامین میکند.
افسردگی پس از زایمان
اطلاعات اولیه
توضیح کلی
علایم شایع
علل
عوامل افزایشدهنده خطر
پیشگیری
عواقب مورد انتظار
عوارض احتمالی
درمان
اصول کلی
داروها
فعالیت
رژیم غذایی
در این شرایط به پزشک خود مراجعه نمایید
——————————————————————————–
اطلاعات اولیه
توضیح کلی
افسردگی پس از زایمان شروع شده در طی 6 هفته پس از زایمان
علایم شایع
احساس غمگینی، ناامیدی و دلتنگی
کاهش اشتها و کاهش وزن
بیانرژی بودن؛ خستگی
کندی در تکلم و تفکر
بروز مکرر سردرد و سایر ناراحتیهای فیزیکی.
سردرگمی درباره توانایی بهبود زندگی
علل
درجاتی از افسردگی در طی هفتههای اول پس از زایمان در مادران شایع است. بارداری و زایمان با تغییرات هورمونی ناگهانی همراهند که بر حالات روحی روانی فرد تأثیر گذارند.
پذیرفتن مسؤولیت 24 ساعته مراقبت از یک نوزاد شیرخوار تطابق عمدهای را از نظر روانی و شیوه زندگی در اکثر مادران میطلبد، حتی اگر نوزاد فرزند اول نباشد. این استرسهای فیزیکی و روانی معمولاً با استراحت ناکافی تا هنگام ثبات یافتن نیازهای معمول کودک همراه است، بنابراین خستگی و افسردگی در مادران غیرمعمول نیست.
عوامل افزایشدهنده خطر
استرس
کمبود خواب
تغذیه نامطلوب
فقدان حمایت مادر از سوی همسر، خانواده یا دوستان
سابقه اختلالات روانی قبلی در مادر
پیشگیری
این عارضه قابل پیشگیری نیست ولی میتوان آن را با استراحت کافی، رژیم غذایی مطلوب و حمایتهای روحی کافی به حداقل رساند.
عواقب مورد انتظار
افسردگی خفیف پس از زایمان با حمایت خانواده و دوستان معمولاً به سرعت برطرف میشود. اگر افسردگی شدید شود ممکن است مادر دیگر قادر به مراقبت از خود و کودک نباشد و بستری در بیمارستان ممکن است ضرورت یابد (به ندرت). حتی موارد شدید افسردگی با داروها، مشاوره با متخصص مربوطه و حمایت اطرافیان معمولاً قابل علاج است.
عوارض احتمالی
فقدان پیوند عاطفی بین مادر و کودک، که برای هر دو زیانآور است.
افسردگی شدید که ممکن است با احساسات تهاجمی نسبت به کودک، از دست دادن احساس عزت در ظاهر و منزل، بی اشتهایی یا غذا خوردن اجباری، دوری کردن از دیگران یا تمایلات خودکشی همراه باشد.
درمان
اصول کلی
مادران نباید از این که احساسات پیچیدهای در مورد مادر بودن خود دارند احساس گناه کنند. ایجاد تطابق و ایجاد پیوندی عاطفی طبیعی نیاز به درمان دارد.
– در نظر گرفتن برنامههای مکرر خارج از منزل نظیر قدم زدن و دیدارهای کوتاه با دوستان و اقوام برای مادران مفید است. این برنامهها به مادران کمک میکند تا دچار احساس انزوا از دیگران نشوند.
– مادران باید کودک خود را در اتاق جداگانهای بخوابانند. در این صورت مادران راحتتر استراحت خواهند کرد.
– مادران میتوانند برای کارهای روزانه نظیر خرید کردن و مراقبت از کودک در هنگام استراحت خود از خانواده یا دوستان کمک بگیرند.
– مادر در صورت احساس افسردگی بهتر است احساسات خود را با همسر یا یک دوست که شنونده خوبی برای حرفهای اوست در میان بگذارد. صحبت کردن با سایر مادران امکان استفاده از همفکری و تجربه آنان را فراهم میکند.
– اگر افسردگی شدید شده و بستری در بیمارستان را ایجاد نماید، توصیه میشود که مادر در یک مرکز نزدیک منزل بستری شود تا رابطه نزدیک وی با کودک حفظ شود.
– روان درمانی یا مشاوره با متخصص مربوطه در صورت تداوم افسردگی توصیه میشود.
داروها
داروهای ضدافسردگی. این داروها اغلب هنگامی مؤثرند که 4-3 هفته مصرف شوند. اگر مادر به کودک خود شیر میدهد هرگونه داروی تجویزی از این بابت باید به دقت در نظر گرفته شود.
فعالیت
محدودیتی وجود ندارد. فعالیتهای طبیعی خود را هر چه سریعتر از سر بگیرید.
رژیم غذایی
رژیم خاصی نیاز نیست.
در این شرایط به پزشک خود مراجعه نمایید
وجود افسردگی پس از زایمان و در کنار آن رخداد تغییرات دیگر در زندگی نظیر طلاق، تغییر شیوه زندگی یا اسباب کشی
– عدم بهبود افسردگی پس از زایمان در طی 6-4 هفته
– وجود افکار و تصمیمات جدی خودکشی که این حالت یک فوریت روانپزشکی است.
بررسی تاثیر ورزش عضلات کف لگن در رفع علائم بی اختیاری استرس ادراری پس اززایمان
پایان نامه ها و طرحهای پژوهشی
عنوان:
بررسی تاثیر ورزش عضلات کف لگن در رفع علائم بی اختیاری استرس ادراری در زنان زایمان کرده در مراکز آموزشی درمانی الزهرا و طالقانی وابسته به دانشگاه علوم
استاد راهنما/مجری:
دکترسیدکاظم مداین
دانشجو یا همکاران:
عزیزه جعفری
واژه های کلیدی:
بی اختیاری استرسی ادراری ، ورزش عضلات لگن ، پس از زایمان
بی اختیاری ادراری حالتی استرس آور و ناتوان کننده بوده که با دفع غیرارادی ادرار بصورت عینی، تظاهر کرده و با تاثیر برجنبه های اجتماعی، روحی ، شغلی ، خانوادگی، جسمی و جنسی زندگی، مشکلات اجتماعی و بهداشتی برای مبتلایان بوجود می آورد. علاوه بر این هزینه های سرسام آوری برای انها و سرویس های سلامتی بدنبال دارد. عقیده براین است که حاملگی و زایمان یکی از عوامل مهم مساعد کننده برای بی اختیاری ادراری بوده و شواهد قابل ملاحظه اپیدمیولوژیک مبنی برایجاد بی اختیاری ادراری خصوصا" بی اختیاری استرسی به علت حاملگی و زایمان وجود دارد. بی اختیاری استرسی ادراری یکی از مشکلات شایع در دوران حاملگی و پس از آن می باشد. ورزش عضلات لگن بعنوان اولین خط درمانی برای بی اختیاری استرسی ادراری توصیه شده و سودمندی آن در زنان غیرحامله به کرات نشان داده شده است اما تحقیق های انحام شده در این رابطه در دوره حاملگی و پس ازآن بسیار محدود و همراه با نتایج متناقض می باشد. پژوهشگر جهت بررسی تاثیر این ورزش ها در دوره پس از زایمان برعلائم بی اختیاری استرسی ادراری به انجام این پژوهش اقدام نموده و امیدوار است این پژوهش زمینه ای برای مطالعات پی گیر در این رابطه باشد. پژوهش حاضر یک مطالعه تجربی است که به منظور تعیین تاثیر ورزش عضلات لگن برعلائم بی اختیاری استرسی ادراری در زنان زایمان کرده انجام گرفت. جامعه پژوهش کلیه زنان زایمان کرده در بخش های مامایی بیمارستانهای آموزشی الزهرا و طالقانی تبریز بودند که در دوره حاملگی علائم بی اختیاری استرسی داشتند. نمونه گیری به روش آسان یا در دسترس انجام گرفت وافراد بصورت یک روز در میان در دو گروه مورد و شاهد قرار گرفتند. تعداد نمونه مورد پژوهش ۵۴ نفر در هر گروه بود و گروهها همگن بودند روش گردآوری داده ها مصاحبه و مطالعه پرونده بیماران بود. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه ای در رابطه با علائم بی اختیاری استرسی ادراری و پرونده بیماران بود . ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه ای دررابطه با علایم بی اختیاری ادراری و پرونده بیماران بود . به افراد گروه مورد ورزش عضلات لگن آموزش داده و افراد هر دو گروه ۶ و ۱۲ هفته پس از زایمان پیگیری شدند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون Kappa-agreement و مقایسه Kappa در دو گروه انجام شد. بررسی و مقایسه علائم در ۶ و ۱۲ هفته پس از زایمان نشان داد که از نظر تکرر نشت ادرار بین دو گروه اختلاف آماری معنی دار وجود دارد (۶ هفته ۰۰۱ = P و ۱۲ هفته: ۰۴/۰ = P). علائم نشت وابسته به استرس و میزان نشت در گروه مورد پسرفت بیشتری نسبت به گروه شاهد نشان داد ولی این اختلاف از نظر آماری معنی دار نبود. نتایج پژوهش نشان داد که ورزش عضلات لگن تا ۶ هفته و ۱۲ هفته پس از زایمان منجر به کاهش تکرر نشت ادراری به لحاظ آماری و کاهش موارد نشت وابسته به استرس و میزان نشت به لحاظ ظاهری در گروه مورد شد. با توجه به نتایج فوق مراقبین بهداشتی مخصوصا" ماماها می توانند برانجام این ورزش در دوره پس از زایمان تاکید نمایند.
ورزش در بارداری
چه ورزشهایی در یک حاملگی سالم و بی خطر توصیه میشوند؟از انجام
چه ورزشهایی باید خودداری کرد؟آیا شکل ورزش برای تمام زنان باردار یکسان است؟
در جریان حاملگی،ورزشهای با شدت کم تا متوسط انجام میشود.ورزش منظم(حداقل ۳ بار درهفته)به شکلهای مقطع ترجیح داده میشود.
بعد از سه ماه اول حاملگی از ورزش در حالت خوابیده به پشت خودداری ورزند.چرا که این حالت سبب کاهش برون ده قلبی در بعضی زنان میشود.در ضمن دوره های طولانی مدت ایستادن هم توصیه نمیشود.
در صورت احساس خستگی باید ورزش را قطع کنند.اصولاً فعالیت تا حدی توصیه میشود که به خستگی نیانجامد.ورزشهای بدون وزنه مثل دوچرخه سواری و شنا با حداقل خطر آسیب به مادر و جنین همراه بوده و میتوانند
تا پایان دوران حاملگی ادامه یابند.
انجام هر گونه ورزش که با خطر برخورد ضربه و آسیب به شکم هر ماه باشد،ممنوع است.خصوصاً در سه ماه آخر حاملگی،با توجه به وزن رحم حامله و نیز اضافه وزن،مادر باید مراقب از دست دادن تعادل بدن،ناشی از تغییر در محور ثقل باشد.
باید رژیم غذایی مناسب در جریان حاملگی و ورزش تأمین شود،به علاوه تأمین آب مورد نیاز بدن داراری اهمیت است.
ورزشهای دوران حاملگی وابسته به وضعیت هر فرد تفاوت خواهد کرد.نوع این ورزشها بسته به سطح آمادگی بدنی قبلی خانم باردار،وضعیت
پزشکی وی،در دسترس بودن وسایل تمرینی و ترجیح خود وی است.
قطع ورزش در صورت وجود هر یک از علائم زیر توصیه میشود:تنگی نفس،سردرد،ضعف عضلانی،تهوع،خستگی،درد قفسه سینه،درد پشت،درد لگن،اشکال در راه رفتن،کاهش فعالیت جنین،انقباضات متوالی رحم،خونریزی از واژن و ترشح مایع آمنیوتیک.
منع مطلق انجام ورزش در حین حاملگی شامل موارد زیر است:خونریزی های اخیر رحمی،دیسترس جنینی،بیماریهای قلبی،سابقه سقط یا زایمان زودرس(بیش از یکبار)،فشار خون حاملگی دیابت و بیماری کلیوی کنترل نشده،پارگی اخیر پرده ها.
از شیرجه زدن در آب،رفتن به مکانهای با ارتفاع زیاد و اکسیژن کم،شنا در آب بسیار گرم یا بسیار سرد و اسکی روی آب نیز خودداری شود.