درایو
درایو ، ضربه ای است که از سمت راست و یا چپ بدن و یا اطراف سر به شکل فورهند یا یک هند زده می شود و شامل موازی سطح زمین و هم سطح قسمت بالایی نور به طور افقی به زمین ارسال می گردد . ( شکلهای ۱-۸ و ۲-۸ و ۳-۸ ) .
در این حالت صفحه راکت به صورت افقی با زاویه تقریباً ۹۰ درجه به شاتل به وسط و یا انتهای زمین حریف ارسال می شود .
شرط موفقیت  در این ضربه دریافت شاتل از بالا و هم سطح نور است که ممکن است از جلو و یا کنار بدن اجرا گردد .
پیشنهادهایی برای انجام بهتر ضربه درایو
۱-    پاها به اندازه عرض شانه ها باز باشد .
۲-    پاها کمی خمیده باشد و حرکت بر روی پنجه های پا صورت گیرد .
۳-    درایو یک نوع ضربه حمله ای محسوب می شود و برای انجام موفق تر آن باید شاتل را از جلوتر و بالاتر زد .
۴-    با گردش بدن و یا بالاتنه به سمت شاتل (‌فورهند و یک هند ) ، انجام حرکت آسان تر می گردد و نیروی وارد بر شاتل هم افزایش می یابد .
اسمش
این ضربه به حداکثر قدرت نیاز دارد و بازیکن با شدت بسیار زیادی شاتل را به سمت پایین و هدف مورد نظر در زمین حریف ارسال می دارد .
برای انجام هر چه بهتر این تکنیک ، ضرورت دارد که حالت اصلی ضربه زدن به طور کامل انجام گردد و پس از آن با هماهنگی هر چه تمام تر به شاتل ضربه زده شود .
همچنین لازم است برای رسیدن به هدف فوق ، بازیکن با حرکت و کار صحیح پاها به محل ضربه زدن برسد و با حالت درست گرفتن راکت به شاتل ضربه مناسی را بزند تا شاتل بدرستی به هدف مورد نظر اصابت نماید .
پس از رسیدن بازیکن به محل مورد نظر ،‌ حالت اصلی ضربه زدن را به شکلی می گیرد که وزن بدن در ابتدا روی پای عقب است و با حرکت راکت به تدریج به پای جلو منتقل می شود و راکت با دست کشیده ،‌ از بالاترین و جلو ترین نقطه ممکن شاتل را می زند .
انتقال وزن بدن و حالت گردش به جلو دست به کار مچ کمک خواهد کرد که شاتل بدرستی و با سرعت و شدت حداکثر به زمین ارسال شود . ( شکل ۴-۸ )
در یک ضربه اسمش کامل ، شاتل باید به شکل خط مستقیم فرستاده شود و با شدت و حداکثر قدرت از روی نور عبور نماید ( شکل ۵-۸ )
شکل (‌ 5-8 ) مسیر پرواز شاتل در اسمش
به عبارت دیگر از زمانی که راکت به شاتل برخورد می کند . شاتل باید مستقیم به طرف پایین و نقطه مورد نظر در زمین حریف مسیر خود را طی کند .
اسمش به عنوان یک ضربه تمام کننده اساسی در بازی بدمینتون مورد توجه است و در یک اسمش کامل وشدید سرعت شاتل به حدو د ۱۸ تا ۲۱ کیلومتر در ساعت می رسد .
اگر اسمش به شکل موثر مورد استفاده قرار گیرد و با زوایا و سراشیبیهای مختلف زده شود ، در طول بازی نگرانی مستمر برای حریفان به وجود می آورد ، علاوه بر آن توازن و تعادل و اعتماد بنفس حریف را در دفاع از بین می برد .
استفاده صحیح از اسمش باعث افزایش اثر ضربات دیگر از قبیل دراب ، تاس و دیگر ضربات فریبنده می گردد و حریفان را در یک حالت روانی نامطمئن قرار می دهد و آنان نمی توانند تشخیص دهند که آیا ضربه بعدی یک اسمش شدید و سریع است یا اسمش درایوی شکل و یا ضربه دیگری است .
فواید اسمش صحیح
اگر اسمش از بالاترین و جلوترین نقطه ممکن زده شود فوایدی دارد که بازیکن  زننده از آن بهره مند می گردد :
۱-    بازیکن می تواند از زاویه بالاتری برای ارسال شاتل استفاده نماید
۲-    برای فرستادن شاتل به محل مورد نظر ، بازیکن می تواند نشانه گیری بهتر و متنوع تری انجام دهد .
۳-    شاتل را می تواند به حالت عمودی تر به زمین حریف ارسال نماید
۴-    حریف را برای پاسخ دادن دچار مشکل بیشتری می کند .
پیشنهاد هایی برای انجام بهتر اسمش
۱-    برای بدست آوردن حداکثر قدرت ،‌ دستها ، مچ ،‌ کتف و پای بازیکن به حالتی قرار بگیرند که بدن او تعادل و توازن کامل داشته باشد .
۲-    راکت را با حداکثر سرعت ممکن به طرف شاتل حرکت داده تا در بالاترین و جلوترین نقطه نسبت به بدن بازیکن یا شاتل برخورد نماید .
۳-    هماهنگی کامل پاها ،‌ بدن ، کتف و مچ دست با یکدیگر شدت و سرعت ضربه اسمش را افرایش می دهد .
۴-    حالت درست ضربه زدن ضمن زیبایی تکنیک اسمش موجب ازدیاد قدرت نیروی وارده بر شاتل می شود
دفاع کردن
دفاع ، واکنشی در مقابل اسمش است و اگر بازیکن بتواند به خوبی آْن را انجام دهد ضمن بر کنار ماندن از تزلزل روانی در مقابل حملات حریف ،‌ می تواند تاکتیک بازی خود را متناسب با  شرایط موجود طراحی نماید .
بازیکنی که تاکتیک دفاعی را انتخاب می کند باید در کلیه آموز دفاعی بویژه انواع دفاع مهارت کافی داشته باشد . انواع دفاع به دو صورت فور هند و یک هند اجرا می شود .
انواع دفاع
دفاع را می توان به سه روش انجام داد :
۱-    دفاع کوتاه : این نوع دفاع بیشتر در بازیهای یکنفره مورد استفاده قرار می گیرد و یا انجام آن شاتل به جلوی زمین حریف و نزدیک به تور هدایت می شود .
در این حالت به محض نزدیک شدن راکت به شاتل و در لحظه بر خورد به آن ،‌ مچ دست و راکت به طرف عقب و پایین گردش نموده ، صفحه راکت با سطح افق تقریباً زاویه ۴۵ درجه می سازد و با این عمل ،‌ هم شاتل از نور عبور می کند و هم نزدیکترین فاصله را نسبت به تور خواهد داشت ( شکلهای ۷-۸ و ۸-۸ )
در این نوع دفاع نیروی قابل ذکری به شاتل وارد نمی شود و دست و راکت با صرف کمترین انرژی شاتل را در سطح زانو و یا پایین تر از آ‌ن دریافت و به محل مورد نظر هدایت می نماید . هدف از انجام  دفاع کوتاه کشاندن حریف به جلوی تور و گرفتن حالت حمله و مرکزیت زمین از اوست .