جستجو در تک بوک با گوگل!

بازدید
مراحل ساخت چرم
تنها تفاوت عمده بین روشهای سنتی و روش جدید چرمسازی، کاربرد ماشینآلات پیشرفته در روش جدید می باشد ولی از لحاظ بکارگیری مواد مورد استفاده و مراحل عملیات تفاوت عمده با یکدیگر ندارند.
حال برای آشنا شدن با این حرفه مراحل ساخت چرم به روش سنتی توضیح داده می شود.
۱- خیساندن- پوستهای خشک را برای سه الی شش روز در آب می خیسانند.
۲- آهک زنی و لش گیری- پوستهای خیس خورده، نرم و به حالت طبیعی در آمده را به مدت چهار تا شش روز در آب آهک می گذارند. سپس موها، پشمها و مواد زاید را بوسیله کاردک از آن جدا می سازند.
۳- آرد جو کردن و تراش مجدد- در این مرحله بمدت پانزده تا بیست روز پوست ها را در ظرفهای مخصوص که حاوی آرد جو می باشند می گذارند سپس توسط کاردک اضافات و لشهای آن را می تراشند (این عمل به مدت سه الی چهار روز مجدداً تکرار می شود).
۴- نمک پاشیدن- پس از بعمل آوردن مجدد، پوست را نک زنی می کنند و به مدت سه الی چهار روز در این حالت می گذارند.
۵- دباغی (مازوکاری) برای این منظور پوستها را داخل چاله ای مخصوص گذارده و به آن مازو می پاشند. چهار تا پنج روز پوست ها به همین حالت باقی می مانند و هر روز آنها را لگد مال می کنند تا مواد دباغی و گیاهی به خوبی وارد پوست شوند.
۶- کاشی کاری- پس از اتمام عملیات دباغی پوست ها را در آفتاب خشک کرده و سپس بوسیله سنگ پا سطح پوست را به آرامی می مالند تا کاملاً صاف و نرم گردد.
۷- رنگ ریختن- از رنگهایی مانند گل ورز، جوهر گلی و یا صابون سفید در رنگ آمیزی رخ چرم استفاده می شود.
۸- صیقل زنی- آخرین مرحله عملیات چرمسازی است. در این مرحله پوست دباغی شده را باز کرده و بوسیله مهره، صیقل داده می شود. مالیدن روغن بمنظور نرمی و لطافت بیشتر پوست در این مرحله صورت می گیرد.
۹- در نهایت نیز چرمها اندازه گیری شده و بسته بندی می گردند.
حال برای نمونه فلوچارت مراحل تولید چرم به روش پیشرفته و صنعتی در شرکت چرم مشهد ارائه می گردد.
عوامل مؤثر بر کیفیت پوست و چرم
الف- پوست:
۱-عوامل محیطی یا اقلیمی- جغرافیایی، پوست دام کاملا تابع شرایط محیطی است و تغییرات آب و هوا در کیفیت آن تأثیر مستقیم دارد. در مواقع خشکسالی یا شرایط اقلیمی نامناسب به دلیل عدم وجود مراتع مناسب، دام برای تغذیه باید مسافات طولانی را طی نماید که طبعاً در بین راه بر اثر برخورد با انوع موانع و خارو خاشاک و نیز راه طولانی و آب شدن چربی زیر پوست حیوان، به پوست آن لطمه وارد می شود.
۲-ضایعات وارده بر پوست- بر اثر عوامل خارجی:
۱-۲-ضایعات قبل از کشتار دام- نظیر ضربه و خراش در اثر برخورد دام با چوب، عدم دقت در چیدن پشم و جراحات ناشی از قیچی و داغ کردن دام جهت شناسایی آن.
۲-۲-ضایعات کشتارگاهی- نظیر عدم دقت در کندن پوست و فقدان روشهای دیگر پوست کنی، بدی چاقوی سلاخی که خود علتی در کارد مال شدن، پاره شدن و ایجاد سوراخ بر روی پوست می باشد. کشتار دامهای خسته، بدی چربی گیری و … .
۳-۲-ضایعات حاصل از ناقص خشک کردن و بد نگهداشتن پوست- پوستهای کنده شده در اثر عدم تسریع در جمع آوری، شستشو، نک زدن، خشک کردن کامل در سایه و یا در اثر بدی روشهای انبار کردن و … فاسد می شوند.
۳-عیوب وارده بر پوست توسط انگلها و بیماری های عفونی- این عیوب عمدتاً بواسطه عدم بهداشت کافی در محل نگهداری دام، رطوبت زیاد، کمبود نور و بدی تغذیه و … بوجود می آیند.
۴-پوست هایی که از حیوانات مرده بدست می آید. این پوست ها اغلب خشن و زبر بوده و بواسطه انبوهی از جراحات که در رخ پوست وارد شده، صدمه خورده هستند.
۵-کشتار خانگی و غیر صنعتی- در بعضی از مواقع گوسفند و بز خریداری شده در منزل ذبح می شوند و همین امر منجر به وارد آمدن جراحات می گردد و نیز بدلیل عدم آگاهی کامل واسطه ها در هنگام حمل تا کارخانجات چرمسازی صدمات زیادی به پوست وارد می شود (نظیر فساد پوست).
۶-عوامل اجتماعی و فرهنگی- در کشورهای جهان سوم، بواسطه پاره ای اصلاحات و توسعه ها نظیر توسعه شهرها، جاده ها، کارخانجات، زمینهای زیر کشت و …، مراتع (بویژه مراتع درجه یک) که عمده ترین منبع غذایی دام می باشند تخریب شده و از بین رفته اند. بدین لحاظ این امر تأثیرات منفی از لحاظ کمی و کیفی بر تولید پوست می گذارد.
۷-عوامل تکنیکی و فنی- پروژه های گسترش و توسعه دام زنده در بسیاری از نقاط جهان تأثیر مثبتی در کمیت و کیفیت پوست می گذارد. در بسیاری از کشورهای در حال توسعه سیستم پرورش دام ضعیف است و این امر موجب تولید پوستهای کوچک که اغلب آسیب دیده نیز هستند می شود.
عدم آگاهی های فنی دامداران در امر استفاده صحیح از مراتع، اصلاح نژاد دام، تغذیه با علوفه دستی، بهداشت دام، کمبود متخصصین مربوط به دام و دامپروری در بخش دولتی و مدیریت های غیر اصولی و غیر فنی، اعمال و اجرای نظریات و سلیقه های شخصی- عدم وجود مراکز تحقیقات گسترده دامی و صنایع وابسته با توجه به آب و هوا و نژادهای متنوع هر کشور از جمله عوامل مؤثر در این زمینه می باشند.
۸-عوامل مالی و برنامه ریزی- رشد همه جانبه بخش چرمسازی مستلزم اقدامات هماهنگ در جهت تأمین مالی برای سیستم توسعه و بازیابی پوستهای خام بزرگ و کوچک و بسط ظرفیت های تولید چرم و محصولات چرمی می باشد. دولت ها بوسیله سرمایه گذاری صنعتی و سیاست های بازرگانی خود نقش موثری در توسعه صنعت چرمسازی ایفا می کنند معهذا فقدان تلاشهای متناظر برای سرمایه گذاری های اساسی در زمینه بهبود عرضه پوست خام کاملاً به چشم می خورد.
۹-قیمت- یکی از عوامل در عرضه بسیاری از کالاها قیمت آنها می باشد. ولی در مورد پوست این امر به همان شدت مشاهده نمی شود. علت عمده این است که تولید کنندگان پوست را بعنوان یک فرآورده فرعی از فعالیت اصلی خود (تولید گوشت) تلقی می کنند. در حقیقت ارزش پوست حدود ۵ درصد از درآمد کشتارگاهها را شامل می شود. البته طرح این مسئله که پوست با کیفیت بالاتر، درآمد بیشتری را برای دامدار در برخواهد داشت. تأثیر کافی در امر بهبود پرورش و کشتار دام و … نخواهد داشت. البته ممکن است تا حدی نواقص و عیوب در کشتارهای انبوه کاهش یابد ولی در مورد کشتارهای غیر انبوه این امر بی تأثیر است و خود مستلزم فرهنگ جامع اندیشی و نفع جمعی تا نفع فردی است.
۱۰-عوامل طبیعی – نحوه پرورش و تغذیه، شرایط اقلیمی، مراتع، خشکسالی، بهداشت کشتار دام و … از جمله عوامل طبیعی مؤثر بر کمیت و کیفیت پوست هستند. کیفیت پایین مراتع (بویژه در کشورهای در حال توسعه) خشکسالی های طولانی مدت (بویژه در قاره افریقا) وجود تلفات در تولید دام، عدم تغذیه صحیح در فصول سرد (بویژه بواسطه کمبود علوفه خشک، عدم اصلاح نژاد دام و …) تأثیر بسزایی در پایین آوردن باروری دام زنده از لحاظ تولید پوست دارد.
عدم وجود علوفه کافی در مراتع که منبع اصلی تغذیه دام می باشند و فقر غذایی مستمر و فزاینده در طول سالها علاوه بر کاهش فرآورده های دامی سبب ایجاد محیط نامناسب فیزیکو شیمیائی برای ژنها (عوامل انتقال دهنده خصوصیات توارثی) گشته و سبب می گردد که کاهش بازده دامها در طول سالها بصورت ارث به نتایج (نسل بعدی) منتقل گردد.
۱۱-فقدان تسهیلات خطوط ارتباطی مناسب به ویژه در کشورهای در حال توسعه بین شهر و روستا موجب می گردد که مقداری از پوستها تا رسیدن به مراکز فروش دچار پوسیدگی شوند. در اغلب کشورهای در حال توسعه در اثر استفاده از وسایل حمل و نقل نامناسب از قبیل شتر، قاطر، ارابه گاوی و قایقهای روستایی، خسارتهای زیادی به پوست وارد می گردد که این عوامل نیز تأثیر فعالیت های زیر بنایی را در سرعت بخشیدن به فعالیت های توسعه ای بویژه اقتصادی-تجاری نشان می دهد.
ب- چرم:
در زمینه افزایش کیفیت محصولات چرمی عواملی محسوس می باشند که می توان به پاره ای از آنها اشاره نمود.
۱٫ وجود استراتژی، همراه با سیاست گذاری و برنامه ریزی مشخص جهت استفاده مطلوب از کلیه منابع اعم از انسانی، مادی، اطلاعاتی و مالی که تضمین کننده هر نوع فعالیت چه در بعد تولیدی یا خدماتی است. زیرا مشخص بودن اهداف و برنامه ها، یادگیری دقت و جلوگیری از اتلاف انرژی ها را به همراه دارد.
۲٫ تربیت نیروهای ماهر و متخصص اعم از دوره های مدیریتی، کارشناسی و عملیاتی. بالطبع برای بدست آوردن تولیداتی با کیفیت بالا و مطلوب نیاز به آگاهی و علم مربوط به آن صنعت می باشد و بدون داشتن افرادی واجد این شرایط، پیشرفت در تولید چرم مرغوب غیر عملی خواهد بود.
۳٫ دسترسی به مواد اولیه با کیفیت مطلوب- مسلم است که کیفیت چرم تولیدی بستگی به نوع و کیفیت ماده اولیه مورد استفاده دارد و در صورتی در تولید کالای مرغوب از جمله چرم با کیفیت بالا موفقیت حاصل می گردد که مواد اولیه مناسب در اختیار تولید کنندگان چرم قرار گیرد. در غیر اینصورت در مورد پیشرفت صنعت چرمسازی و تولید محصولی با کیفیت بالا موفقیت چندانی حاصل نخواهد شد.
۴٫ استفاده از ماشینآلات جدید و روشهای به کارگیری آنها- روز بروز نیاز کارخانه ها به دقت بیشتر در تولید افزایش می یابد و این مراکز بایستی جهت تأمین خواسته های مصرف کنندگان نهایت دقت را در تولید بعمل آورند. البته صرف دقت به تنهایی و دسترسی به ماشینآلات دقیق و پیشرفته قادر به جوابگویی چنین خواسته هایی نخواهد بود. بلکه جمع بین این دو است که می تواند کارساز بوده و پیشرفت فن آوری را نیز به همراه داشته باشد.
انواع چرم و موارد استفاده از آن:
چرم از جمله محصولات با ارزشی است که از تنوع پذیری بالایی در ایجاد ارزش افزوده در قالب محصولات متنوع چرمی برخوردار است لذا آشنایی با انواع چرم و موارد استفاده آنها می تواند راهنمای مناسبی جهت عطف توجه به آن به عنوان یک محصول ارز آور تلقی گردد که به اختصار و به شرح زیر ارائه می گردد:
۱- چرم رویه- چرمی است که از پوست بز، گوساله، گاو و گاومیش جهت تهیه کفش تولید می شود.
۲- چرم ناپا- چرم ظریف می باشد که معمولاً برای ساخت لباس و جیر و کیف استفاده می شود.
۳- چرم لباسی- چرمی است که دارای رخ می باشد.
۴- چرم دستکش- چرمی نرم و دارای قابلیت کشش می باشد و از پوستکهای کوچک تهیه می شود.
۵- چرم آستری- برای داخل کفش استفاده می شود و از سالامبور درجه چهار تهیه می شود.
۶- چرم جیر- چرمی است که بایستی از طرف گوشتی پوست سالم باشد و رخ مطرح نیست.
۷- چرم نبوک- همان چرم لباسی است ولی با استفاده از سمباده زدن از طرف رخ آماده شده است.
۸- چرم یوف- از پوست گاو و گاومیش تهیه می شود و محکم و مقاوم می باشد. برای تسمه و کمربند استفاده می شود.
۹- چرم اشپالت- در چرمهای گاوی بعلت ضخامت زیاد این چرم قابل دسترسی است و بدون رخ است و برای ساخت پیش بند و دستکشهای صنعتی و کفش های معمولی ورزشی استفاده می شود.
۱۰- چرم شامور (خاص)- چرم هایی هستند که دباغی روغنی شده اند. قابل شستشو بوده و آب را در خود نگهداری می کنند. توسط روغن ماهی خام تهیه می شوند و برای تمیز کردن عینک و شیشه هواپیما و … استفاده می شود و به رنگ کرم می باشد.
۱۱- چرم زیره- چرمی است که کاملاً دباغی گیاهی می شود و قابلیت تبادل هوایی خوبی دارد و برای ساخت تخت کفش و چمدان استفاده می شود.
۱۲- چرم ناپلان- از پوست تومور (تودئی) بدست می آید. استفاده از پوست به همراه پشم ظریف (از داخل) که با رزین های مخصوص دباغی شده و بسیار گران بوده، در مناطق سردسیر، اروپا، شوروی و کانادا مورد استفاده قرار می گیرد.
۱۳- چرم کیفی- جزو چرم رویه است. برای کفش مصرفی ندارد ولی از آستری آن استفاده می شود. از پوست بز و گوساله تهیه می شود و در کفشهای ارزان قیمت بکار می رود، حالتی بین چرم رویه و لباسی دارد. از ضخامت بالایی برخوردار است و دارای نقش مصنوعی می باشد و در تولید کیف مقرون به صرفه است.
۱۴- چرم ناگو- از چرم گوساله برای رویه کفش تولید می شود.
۱۵- چرم مبلی- از چرم لباسی خشن تر است و از کیفی مقاومتر (بزی-گوساله ای- گاوی و …)
۱۶- چرم چاپی- روی این چرم توسط پرس ایجاد نقش می شود (چرم گاوی و گوساله ای)
۱۷- چرم دورویه- این چرم مانند چرم ناپلان است با این تفاوت که از یک طرف مانند جیر است.
انواع محصولات چرمی:
کت تک شلوار تک دوپیس دامن پیراهن زنانه یا لباس
پالتو بلوز تاپ بادی کاپشن
بارانی جلیقه مینی شورت لباس موتور سواری سارافون
دستکش کلاه شال گردن بند و سگک سه شاخه کمربند
بندکفش لباس غواصی لباس ورزشی کت و دامن کت و شلوار
دسته برس و سشوار زیر بشقابی و زیر لیوانی کوسن
جای خودکار و تقویم و سایر لوازم میزکار چرم برای میز و کاور و دیوار
صندلی ظریف چرمی روکش مبل و صندلی جامدادی
جای پیچ و ابزار چرم کنار قالی دستباف روکش صندلی اتومبیل و فرمان
روکش صندلی هواپیما و سایر لوازم قسمت های چرمی اتومبیل
قسمتهای چرمی اتومبیل جلد پاسپورت و شناسنامه
پوست تزئین برای کف اتاق و … پوست نقاشی شده آویز
جعبه وسایل با ارزش چرمی جعبه وسایل با ارزش چرمی
قاب عکس کیف اداری کیف زنانه و مردانه
کیف پاسپورتی چمدان چرمی ساک چرمی
غلاف انواع کلت و اسلحه انواع تسمه های صنعتی
انواع تجهیزات نظامی نظیر جای خشاب انواع وسایل پزشکی و ارتوپدی
زین و یراق سوارکاری غلاف چاقو، سرنیزه، شمشیر قلاده انواع حیوانات
بند ساعت کیف پول زنانه و مردانه جاسوئیچی و جای کلیدی
بخش دوم مباحثی در باب صادرات و ابعاد مدیریتی آن
تجارت بین الملل و کشورهای روبه توسعه
تجارت خارجی معمولاً به کل واردات و صادرات کشور اطلاق می شود که ارتباط متقابل با دنیای خارجی را اقتضا می کند، ارتباط با دنیای خارجی هم از لحاظ واردات و هم از لحاظ صادرات در بررسی احتمال ایجاد وابستگی اهمیت پیدا می کند. می دانیم که صادرات جزئی از تقاضای کل برای تولیدات داخلی به شمار می رود و حاصل آن کسب درآمد ارزی برای کشور است که پس از انتقال و تبدیل به ریال می تواند منشاء مخارج القایی و افزایش تکاثری درآمد ملی گردد. صادرات بویژه زمانی که با مزیت های نسبی کشور در تولید آنها مطابقت داشته باشد راهی برای افزایش رفاه اقتصادی داخلی و استفاده بهینه از منابع است. هدایت منابع اقتصادی به تولید کالاهای صادراتی از یک سو باعث تقسیم کار و تخصیص می شود و از سوی دیگر تولید کنندگان داخلی را به بازار خارجی وابسته می کند.
بنابراین در تجارت خارجی نوع ارتباط مهم است. اگر ارتباط به گونه ای ایجاد شود و نشو و نما یابد که با کمترین خواست و آگاهی یا قدرت کنترل به ادغام در اقتصاد و بازار جهانی منتهی شود تجارت خارجی کشور را وابسته می کند.
بسیاری از کشورهای روبه توسعه به تجارت با دنیای خارجی و بویژه تجارت با کشورهای پیشرفته صنعتی وابسته اند و علت پابرجایی این وابستگی از یک سو نیاز آنها به دانش فنی و امکانات عملی در بکارگیری آن در تولید داخلی و بخصوص تولید کالاهای صادراتی و از سوی دیگر استفاده از مزیت کشور در تولید کالاها و خدمات است که به صرفه جویی های مقیاس و بازار وسیع فروش وابسته می باشند.
لذا تک محصولی بودن از بارزترین اشکال وابستگی به تجارت خارجی است و در عوض کمترین وابستگی به کشورهایی بر می گردد که کالاهای متنوع، عمدتاً از نوع صنعتی و با ارزش افزوده بالا صادر می کنند.
در بیشتر کشورهای در حال توسعه، صادرات فاقد تنوع لازم می باشد و عموماً محدود به یک یا دو ماده عمده است و در اغلب موارد همین صادرات ۷۰ تا ۹۰ درصد درآمد ارزی کشور را تأمین می کند. به عنوان نمونه صادرات پنبه مصر، قهوه برزیل، مس شیلی، کنف بنگلادش، نفت ایران و … را می توان نام برد. بطوری که تجربیات حاصله از بازرگانی بین الملل تا کنون نشان داده، با مختصر کاهش در بهای جهانی این مواد، یکباره تراز پرداختهای ممالک صادر کننده دچار چنان عدم موازنه ای می شود که حیات اقتصادی آنها را تهدید به نابودی می کند، معمولاً در کشورهایی که صادرات عموماً متکی به یک یا دو محصول کشاورزی یا مواد خام اولیه است درآمد ارزی از ثباتی برخوردار نیست که اولاً این بی ثباتی بسیار شدید است و ثانیاً هزینه های این بی ثباتی بسیار زیاد می باشد . بنابراین ملاحظه می گردد که عطف توجه به صادرات به طور اعم و صادرات محصولات غیر تک محصولی به عنوان یک ضرورت برای رهایی از وابستگی تلقی گردیده است.
جایگاه صادرات غیر نفتی در اقتصاد کشور
اصولاً میزان تولید بر مبنای تقاضا شکل می گیرد، تقاضا ممکن است ناشی از عوامل داخلی یا خارجی باشد فقدان عوامل خارجی تقاضا (در اقتصاد بسته) سبب خواهد شد که تولید تنها بر مبنای عوامل داخلی شکل گرفته و بنابراین علی رغم امکان وجود ظرفیتهای تولیدی، میزان عرضه در میزان تقاضا متعادل خواهد شد. اما چنانچه تقاضای خارجی (صادرات) نیز وجود داشته باشد، طبیعی است که می توان ظرفیتهای بلااستفاده را به کار گرفت و اقدام به تأمین تقاضای خارجی (صدور کالا به خارج) نمود. بنابراین بین ظرفیت های تولیدی و صادرات غیر تک محصولی یک رابطه متقابل وجود دارد.
مطالعات انجام شده در کشورهای مختلف نشان می دهد که کمی استفاده از ظرفیت های تولیدی مبتلا به تمام کشورهای در حال توسعه است. میزان استفاده از ظرفیت های تولیدی بستگی به سطح توسعه اقتصادی، اجتماعی دارد. بدین معنی که هرقدر سطح توسعه پایین تر باشد، میزان استفاده از تجهیزات و منابع موجود کمتر است. در کشورهای جهان سوم علل گوناگونی در عدم استفاده کامل از ظرفیت های تولیدی دخالت دارند که کمبود مواد خام و نیروی انسانی ماهر در صدر این علل قرار دارند.
آثار جانبی افزایش ظرفیت های تولیدی
افزایش ظرفیتهای تولیدی بمنظور صادرات غیر نفتی بر پدیده اشتغال، رکورد و تورم تأثیر می گذارد به بیانی دیگر، به حداکثر رسانیدن استفاده از ظرفیتهای تولیدی می تواند نقش قاطعی در از بین بردن بیکاری، رکود و تورم داشته باشد. فرض می کنیم میزان استفاده از ظرفیتهای تولیدی را از ۶۰ درصد به ۱۰۰ درصد برسانیم. در این صورت نه تنها تولید به مقدار ۴۰ درصد افزایش می یابد بلکه حداقل ۲۳ درصد بر تعداد شاغلان افزوده می شود (بالا نرفتن تعداد شاغلان درست به میزان ۴۰ درصد ناشی از صرفه جویی های حاصل از مقیاس است) از طرف دیگر عدم استفاده از ظرفیتهای کامل باعث بالا رفتن نسبت سرمایه به نیروی کار و نسبت سرمایه به تولید است که اولی به معنی لزوم سرمایه گذاری بیشتر در مقابل هر نفر شاغل و دومی به معنی بالا رفتن غیر لازم هزینه های تولیدی و افزایش غیر ضروری قیمت کالاست که همراه با کمبود کالا نقش مهمی در ایجاد پدیده تورم رکودی دارد.
نقش صادرات غیر نفتی در ایجاد اشتغال
صادرات غیر نفتی کلیه اجزاء و عوامل اقتصادی به ویژه اشتغال را تحت تأثیر خود قرار می دهد. مصادیق اثر گذاری آن را بر اشتغال می توان در زمینه های تولید، گردآوری، بسته بندی، صدور و بازاریابی یافت. متأسفانه آمار و ارقام دقیق در جهت اثبات این قضیه وجود ندارد ولی با توجه بیشتر به جنبه های کیفی قضیه می توان این تأثیر گذاری را روشن ساخت.
در زمینه تولید، طبیعی است که صرفاً تقاضای داخلی در مقابل تولیدات با فرض وجود بیکاری، زمانی که بین عرضه و تقاضای داخلی تعادل برقرار شود، می تواند اشتغال را افزایش دهد.
از سوی دیگر چنانچه تولیدات مورد نظر به بازارهای خارجی نیز صادر گردد، در واقع افزایش تقاضا تلقی می گردد که امکان تولید و عرضه بیشتر کالاها و بنابراین زمینه اشتغال بیشتر را فراهم می کند. بنابراین صادرات غیر نفتی از جهت تولید می تواند مستقیماً از طریق نیروی کار فعال در فرآیند تولید و یا غیر مستقیم از جهت تأمین مواد اولیه و ماشینآلات تولیدات مزبور، اشتغال را تحت تأثیر قرار دهد. البته هر مقدار کالاها یا تولیدات فوق کاربرتر بوده و به منابع داخلی وابستگی بیشتری داشته باشد تأثیر آن بر اشتغال بیشتر است.
کالاهای صادراتی برای صدور بایستی از مراکز تولید گرداوری و جهت صدور مهیا شوند. طبیعی است که این مسأله بایستی توسط نیروی انسانی انجام پذیرد. به عبارت دیگر از این جنبه، نیروی انسانی در بخش حمل و نقل، تجار و صادر کنندگان، نیروهای دولتی مشغول در بخش گمرکات و … همه به دلیل وجود صادرات می باشد. که البته ارتباط صادرات غیر نفتی و اشتغال از این بابت به حجیم و وزین بودن کالا ارتباط بیشتر دارد یعنی هرقدر کالاهای صادراتی دارای حجم و وزن بیشتری باشد لاجرم باید افراد و نیروی انسانی بیشتری جهت حمل و صدور کالاها به کار گرفته شوند.
به هر حال بین صادرات غیر نفتی و اشتغال رابطه تنگاتنگی وجود دارد که علاوه بر موارد فوق الذکر، زمینه های اشتغال در مواردی چون تحقیقات و بازاریابی، برگذاری نمایشگاههای تجاری-صادراتی، سمینارهای مرتبط با صادرات و مهمتر از انها، ادارات و ارگانهای دولتی که جهت توسعه صادرات تشکیل می شوند (مانند مرکز توسعه صادرات) و … که به هر حال هریک بنابه مورد، تعدادی از نیروی انسانی کشور را به خود مشغول می کند.
تعریف استراتژی
استراتژی عبارت است از الگو یا طرحی که هدف ها، سیاست ها و زنجیره های عملیاتی یک سازمان را در قالب یک کل به هم پیوسته با یکدیگر ترکیب می کند.
نقش و جایگاه صادرات غیر نفتی در استراتژی های توسعه اقتصادی
اگر بخواهیم رشد و توسعه کشورها را که در نتیجه برنامه و الگوهای خاص صورت گرفته است مشخص و تفکیک کنیم، می توان کشورها را از زاویه تجارت خارجی به دو دسته کلی درون گرا و برون گرا تقسیم نمود.
کشورهای درون گرا به بیانی کشورهای طرفدار سیاست جایگزینی واردات می باشند.
کشورهای برون گرا، کشورهای قائل به صادرات هستند که سیاست بازرگانی خارجی آنها در جهت تشویق صادرات عمل می کند. سعی ما براین است که در اینجا هر یک از دو سیاست را جداگانه تبیین نماییم و نظراتی را که در توجیه و تفسیر هر سیاست بیان شده است معرفی کنیم.
الف- استراتژی جایگزینی واردات
تعریف- سیاست درون نگری اقتصادی و به بیانی استراتژی جایگزینی واردات مبتنی بر تأمین احتیاجات بازار داخل کشور با تولیدات داخلی می باشد، به صورتی که این تولیدات به مرور جایگزین واردات گردند.
احتمالا این روزها درباره ارزهای دیجیتال مخصوصا بیتکوین از گوشهوکنار در اخبار رادیو و تلویزیون یا شبکههای اجتماعی چیزهایی شنیدهاید.
چانه زنی برای دستمزد ۴٫۰۰/۵ (۸۰٫۰۰%) ۱ امتیاز مذاکره درباره حقوق بخشی مهم و معمولی از فرایند استخدام است. منتها چرا به این بخش از صحبتها که میرسیم، کمی دستپاچه میشویم و نمیتوانیم درباره دستمزد و پولی که حقمان است بهخوبی مذاکره کنیم؟
اشتباهات مالی را به فرزندان خود گوشزد کنیم ۳٫۰۰/۵ (۶۰٫۰۰%) ۲ امتیازs اشتباهات مالی را به فرزندان خود گوشزد کنیم/ آموزش رفتارهای مالی مناسب به نوجوانان اهمیت زیادی دارد. آموزش مهارتهایی از این دست باعث میشود مدیریت مالی در بزرگسالی به نحو بهتری انجام […]
آزمایش علمی تناقض یا پارادوکس انتخاب ۵٫۰۰/۵ (۱۰۰٫۰۰%) ۱ امتیاز همیشه هر چه بیشتر باشد، بهتر است. موافق نیستید؟ تنوع غذایی بیشتر در یک رستوران، طعمهای بیشتر یک برند مربا، کانالهای تلویزیونی بیشتر و … ما همیشه به دنبال بیشتر، بیشتر و بیشتر هستیم. […]
سرمایه گذاری در بورس بین المللی ۳٫۴۴/۵ (۶۸٫۸۹%) ۹ امتیازs سرمایه گذاری در بورس بین المللی پیشینه تبادلات ارزی مشابه پیشینه اختراع پول است و همواره افراد به سرمایه گذاری توجه ویژه ای داشته اند. حجم معاملات در بازار به دلیل تعداد بالای افراد […]
موسسه ” کورپوریت فایننس” در گزارش جدید خود به معرفی برترین بانکهای ژاپنی پرداخت. نظام بانکی در ژاپن شامل بانکهای داخلی و خارجی است.
به نکات زیر توجه کنید