جستجو در تک بوک با گوگل!

بازدید
این کاستروم (Castrum) یا اردوگاه نظامی میباشد که مدلی برای سکونتگاههای برنامهریزی شده رم بوده که اغلب بصورت شهرهای مستعمراتی و پادگانی شروع میشده. اردوگاه آنها توسط یک سری موانع مربعی شکل محدود میشد.
همراه با طرح شبکهای که فضاهای مسکونی به چهار قسمت تقسیم میشود با دو خیابان اصلی که توسط میدان یا بازار تقاطع پیدا میکرد و به چهار دروازه ختم میشدند. انتظار میرود شهرهای قرون وسطی بعنوان شهرهای گسترش یافته ارگانیک که شکل نهائی آنها نتیجه همخوانی ناخودآگاه طرحهای هریک از ساختمانها و از نتیجه فضاهای بین آنها بوجود آمده باشد.
عناصر اصلی شهری در این شهرها همچنین بصورت برنامهریزی شده بودند، کلیساها و میدانهای آنها اغلب در مراکز شهری و از همه مهمتر دیوارها، لژها و سالنهای اجتماعات. گاهی اوقات برنامهریزی سادهای مشخص میگردد از جمله میادین شهری و سالنهای شهری در فلورانس قرون وسطی (the pizza del signoria) و سینا Siena (the piazza del Campo). اروپای قرون وسطی همچنین دارای شهرهای جدیدی بود که امروزه با شکل غیر برنامهریزی شده آن دورانشان متفاوت بنظر نمیرسند.
این شهرهای برنامهریزی شده، سونتگاههای مرزی یا مستعمراتی بوده که توسط پادشاه یا ارباب زمین دار تأسیس شده بودند تا قانون خودش را روی یک سرزمین حاکم کند و پیشرفت اجتماعی و اقتصادی آن گردد.
آنها باستیدها (Bastides) قرون وسطایی از لانگدوک (Lang uedoc) و پروونس (Provence) در فرانسه و شهرهای استحکام یافته در ولز (Wales) و شهرکهایی که توسط شوالیههای در شرق آلمان ساخته شده بودند را شامل میشدند. این سکونتگاههای برنامهریزی شده دارای برنامه شبکهای معمولی خودشان بودند و توسط توپوگرافی و شرایط محلی اصلاح شدند و مشکل چهارگوش و بر پایه سابقه روسی بنا شدهاند.
دیوارها را همچنین شکل چهارگوش میساختند که خیلی به حالت گرد نزدیک بود چیزی که حالتهای قرون وسطی به آنها دیکته میکرد. شکل شهرکها بستگی به عوامل همچون وجود قلعه و یا طول استحکامات داشت. در طی دوران رنسانس و باروک (Baroque) در اروپا (با تفاوتهائی بین جنوب، مرکز وشمال در اروپا) مابین قرون ۱۵ تا ۱۸ و گسترش شهرها و روستاهای برنامهریزی شده بسیار زیاد بود. در قرن پانزدهم اروپا شاهد شروع یکسری ایدههای کلاسیک از طراحی شهری بود که برای یکسری برنامهریزیهای شهری بصورت ایدهآل بیان میشد. طراحان این «آرمانشهرها» سعی میکردند تا ترکیبی از ماندالا که تأکیدی به تصورات دینی و فلسفی میشد با توجهات تجربی از دفاع که استحکاماتی علیه حملات جدید از جمله توپخانهها را مهیا میکرد، بوجود آورند.
این عقاید شکل انسجام یافتهای پیدا کرد. در برنامهریزی سکونتگاههای جدید از پالمانرا (Palmanora) در ایتالیا تا سن پتزربورگ در روسیه (St.petersburg) و گسترش شهرهای برنامهریزی شده ازما فهیم (Monnheim) درآلمان تا ادینبورگ در اسکاتلند (Edinburgh). سکونتگاههای جدید شهری در شمال آمریکا در قرن حاضر نیر نشان میدهند که آنها برنامهریزی داشتهاند بعنوان مثال فیلادلفیا و پنسیلوانیا توسط ویلیام پن وشریکش (William Penn) و (Thomas Holme). در سال ۱۶۸۳ برنامهریزی شده است. شکل آن همچنین کاستروم روی را بخاطر میآورد.
با داشتن شکل چهارگوش و بلوکهای شبکهای، با دو خیابان اصلی موازی بسوی میدان مرکزی و هریک گوشه با یک میدان منظم میگردد.
ساوانا (Savannah) و جورجیا (Georgia) توسط جیمز اوگلتورپ (Jame Oglethorpe) عضو مجلس انگلیس، در سال ۱۷۳۳ برنامهریزی شده است مثال دیگری میباشد. نقشهای آن الهام گرفته از میدانهای مسکونی لندن بوده است و شامل یکسری واحدهای میدانی همسایگی که وارد (Wards) نامیده میشوند. هر یک از آنها شامل چهل واحد مسکونی که در یک شبکه بدور یک میدان مرکزی قرار گرفته بود میشدند با یک خیابان اصلی که شبکه میدانی را از واردهای (Wards) دیگر جدا میکرد. در قرن ۱۹، برنامهریزی شهری معنا و کارآیی تازهای یافته بود، علاوه بر نقش محلی در طراحی شکل فیزیکی شهر، بصورت کلی در پائین شرح داده خواهد شد. در چنین زمانی برنامهریزی کلی شهرها بدون توقف ادامه داشت. بازسازی شهری برای برنامهریزان شهری مشکل دیگری را ایجاد کرده بود و بعضی نتایج تلاشهای آنها مهری بر شخصیت این شهرها تا امروزه گذاشت. مثالهایی که بطور معمول به ذهن میآیند بلوارهای پاریس میباشد که نتیجه برنامهریزی هوسمان در سال ۱۸۵۵ میباشد. رینگ اشتراوس (Ringstrass) در ویفا، نتیجه برنامه پیشروی سطوح شهری جهت استحکامات توافقی بود. علاوه بر بازسازی و پرسازی قسمتهای قدیمی شهرها، در قرن ۱۹ برنامهریزان مسؤول گسترش شهرهای متعددی بودند که شامل شهرکهایی میشدند. آنها همچنین برنامهریزیهایی از قبیل اجتماعات حاشیه شهری، شهرکهای همکار و شهرهای جدید و پایتختها داشتند.
پلمان(Pulman) و ایلینوئیز (JIionois) و سالیتر (saltaire) انگلند (England)، مثالهائی از شهرکهای مشترک المنافع دهلی نو در هند و واشنگتن D.C از پایتختهای برنامهریزی شده هستند. هنگامی که به سوی قرن ۲۰ حرکت میکنیم به نتیجه میرسیم که برنامهریزی شهری خیلی پیچیده است که مستلزم بیشتر از یک طرح کلی شکل نهائی شهرهاست. بدونشک، درست است که قبل از برنامهریزی و ساخت یک شهر بزرگ یا گسترش یک شهرستان یا بازسازی کلی همیشه یکسری سؤالات مربوط بهم پیش میآید.
چگونه گسترش سرزمین و مقررات آن مدیریت میگردد؟ چه نوع جمعیتی نیاز بوده و چه تحریکاتی لازم بوده که به آنها داده شود؟ چگونه هدف گسترش را بودجهبندی کنیم. طرح گسترش باید توسط مهندسین برای کارهای فراهم سازی جادهها و پلها و فراهمآوری آب و فاضلابها معین گردد. اما صنعتی شدن و خصوصیسازی جوامع اروپا و آمریکا در قرن ۱۹ مشکلات جدیدی را بوجود آورد که این دیگر سؤالات را بوجود آورد. این نشاندهنده این است که چگونه این مشکلات مشاهده شدند و مشخص شد چگونه میتوانیم ریشهیابی کنیم و برنامهریزی کنیم همانطور که امروزه میدانیم.
برنامهریزی معاصر و ریشههای آن
عقایدی که پشت سر برنامهریزیهای امروزه قرار دارند و کارهائی که برای برنامهریزی شهری صورت میگیرند نه تنها به قدمت برنامهریزی شهری و طرحی که شرح دادم نیست، علاوه بر این ریشههای این برنامهریزی در قرون ۱۸ و ۱۹ میباشد وقتی که نتیجه انقلاب صنعتی در آمریکای شمالی و اروپای غربی حس میشد.
محلههای شلوغ و کثیف و فقیر نشین شهرهای جدید صنعتی، نتیجه تکنولوژی ساخت و حمل و نقل میباشد. بیگانگی و فقر کارگران شهری در جوامع جدید صنعتی علامتهای صنعتی شدن بودند که چندین نوع تحرک مقابله آمیز را برمیانگیزد.
آنها میتوانند در ۳ زیر مجموعه طبقهبندی شوند اما اکثر جریانهای غیر وابستهای از عقاید میباشند که بطور تقریبی در برنامهریزیها، تجمع یافته، همانطور که در قرن ۲۰ آنها بعنوان «کفایت علمی» و «زیبائی شهری» و «عدالت اجتماعی» میگفتند. همانطور که اورسلی Eversely نامید، ریشههایشان در مکاتب «سودگرائی» و «آرمان گرایی» قرن ۱۹ میباشد. مکتب سودگرائی برای همه مردم از سیاستهای اقتصادی نشأت گرفته و ارتباط مسطحی با برنامهریزی یافت. در قرن ۱۹ در افکار اقتصادی همچون تئوری ریکاردو در اجاره زمین بود. Ricardo
عقاید آرمان گرایانه حداقل به اوایل رنسانس باز میگردد و در رجوع به بالا شامل «ایدهآل شهرها» میگردد. در قرن ۱۹ آرمان گرایان اولین کسانی بودند که نسبت به بیماری ناشی از صنعتی شدن عکسالعمل نشان دادند. در میان آنها فیلسوف فرانسوی بنام Fourier بوده که مکتبش فالانستر «Phalanstere» بود بعنوان شکل جدیدی از جوامع خودکفا که در یک لگا-استراکچور مساکن گزیدند. دیگری روبرت آدن (Robert Owen) صنعتگرای اسکاتلندی بود که سکونتگاههای آرمانگرایان را در بریتانیا و ایالات متحده پیدا کرده بود.
فن آوری و مدیریت
کفایت علمی برای پیشرفت مدیریت و تکنولوژی در برنامهریزی یک نیاز است. در قرن ۱۹ پیشرفتهای مهم تکنولوژی مهرشان را بر روی برنامهریزی و توسعه شهری کوبیده بودند. یکی از آنها که در بریتانیا در دهه ۱۸۴۰ اختراع شده بود سیستم انتقال آب و دفع فاضلاب بود که سریعاً در اروپا و شمال آمریکا گسترش یافته بود. جهت گسترش تحرکات نیروئی داده شده بود برای برنامه دفع فاضلاب و گسترش مهندس دفع فاضلاب و شهرداری دیگر اثرات علمی ترقی تکنولوژی حمل و نقل شامل: راهآهنها، جادهها، ترامواها که تحول وسیعی در صحنه شهری بوجود آورد. اینها با تکنولوژی نقشهبرداری و اطلاعات شهری جفت شدهاند که هنوز در استانداردهای ما باقی هستند. اما یک نتیجه مشخص در خطاهای مجازی که امروزه وجود دارند دیده میشود.
این پیشرفتهای تکنولوژیکی فعالیتهایی وسیع در زمینه برنامهریزی و طراحی گسترش شهرها و توسعه حومه ایجاد کردند. تقریباً در چنین زمانی جریان اصلاح اجتماعی که در پائین شرح داده خواهد شد، اثرش را بر روی برنامهریزی شروع کرد. این شامل قانونگذاری در ارتباط با حفاریها، ذخیره آب، کنترل پسآبها و دود کارخانجات و مسکنگزینی و بوجود آوردن یک ساختار مدیریتی در حکومت محلی برای موثر واقع شدن این قوانین میگردد.
در انتهای قرن، نتیجه این پیشرفتها، انتقال مهارتها و افزایش شغل چه حرفهای و غیر حرفهای بود از جمله: مهندسان معمار، نقشهبرداران راه و ساختمان، بهداشت و شهرداری از آنجائیکه بطور معمول برای مشتریان مشخصی کارکرده بودند در حال حاضر تعدادی از آنها به آژانسهای دولتی مرکزی و محلی کشانده شدهاند. در اواخر قرن ۱۹ و اوایل قرن ۲۰ در غرب اروپا و شمال آمریکا، کنترل گسترش برنامهریزی کاربری زمین معرفی شد.
اولین کشور آلمان بود با Prussian Line aot در سال ۱۸۷۵، قانون ساختمان پادشاه ساکسونی در سال ۱۹۹۰ و قوانین مشابه دیگر در شهرها و ایالات بود. در بریتانیای کبیر، فعالیت مسکنگزینی برنامهریزی شهری و غیره در سال ۱۹۰۹ به تصویب رسید و در ایالات متحده منطقهبندی در سال ۱۹۱۶ در نیویورک آغاز شد و به سرعت در کشور گسترش یافت.
اصلاح اجتماعی
عدالت اجتماعی ضمیمه دیگری از برنامهریزی مدرن است که ریشههایش در حرکات اصلاحات اجتماعی در قرن اخیر میباشد، در اروپای غربی نگرانی در باره افزایش فقر و نابرابر اجتماعی و اثرات ناراحت کننده آن در پخش گسترده محلهها کثیف و خراب و بیمار شهری و خلاف که توسط چندین کمیته و ارگان تحقیقاتی ثبت شده بود، رشد کرد. اضطراب و فشار سیاسی از یک طغیان قوانین اجتماعی ناشی شد که سیستمهای جدیدی از مؤسسات حمایتی برای فقرا ایجاد کرد شروع به قراردادن فشار بر اقتصاد خصوصی بود. برای مثال در بریتانیا قوانین فقرای باستانی بصورت اساسی در سال ۱۸۳۴ اصلاح شد. کمیته تحقیقاتی پیل (Peel) در سالهای ۱۸۴۵-۱۸۴۴ توسط قوانین اجتماعی بیشتری تعقیب میشد و دیگر کمیته سلطنتی در سال ۱۸۵۵، که نتیجه آن ساختار مسکنگزینی، سیستمهای تخلیه فاضلاب و سلامت عمومی بود. نتایج مشابهی در فرانسه، آلمان، ایالات متحده رخ داد. توجه به عدالت اجتماعی توسط هر دو جریان فکری «سودگرا» و «تحلیل گرا» در جامعه ترویج میشد. اصلاحات مسکنگزینی و سیستم تخلیه فاضلاب توسط گروههای بشر دوست حمایت میشد که عقایدشان منشأ گرفته از مذهب بود. در همان زمان صنعتگرایان روشنرکر نتیجه پیشنهادشان را بصورت شرایط انسانی به کارگران مشاهده کردند.
نهایتاً این توجه توسط جامعگرایان حمایت شد. در میان نسل تخیلگرایان، حرکات جامعهگرایان در اوایل قرن ۱۹ شروع شد و دنباله آن در اروپا رشد کرد و حتی پس از شکست انقلابهای سوسیالیستی پیشرفته در سال ۱۸۴۸ ادامه داشت.
در انتهای قرن ۱۹، سوسیالیستها در مدیریت محلهای شهری در اروپا سرشناس شده بودند. اصلاحات برنامهریزی و مسکنگزینی با شدت و قدرت بیشتری صورت میگرفت. بعنوان مثال در انجمن لندن. آنها کمیته مسکنگزینی را در دهه ۱۸۹۰ حاکم کردند و چندین ابتکار مربوط به برنامهریزی که دارای اهمیت بود را تحت نظر قرار دادند.
طراحی و برنامهریزی شهری (اجتماعی – کشوری)
زیباسازی شهری، سومین شاخه در شبکه عقایدی است که برنامهریزی شهری را امروزه میسازد. بدون شباهت به کفایت اهداف و عدالت اجتماعی که در قرن ۱۹ پا به صحنه روزگار گذاشت، برنامهریزی شهری و طرح شهری دارای قدمت بیشتری بود. امّا در قرن ۱۹ برنامهریزی و طراحی شهری بصورت مؤسساتی گشت که قبل از آن چنین نبود. همانطور که دیدیم، گسترش و بازسازیهای شهرهای برنامهریزی شده در اروپا و آمریکا در قرن ۱۹ به خوبی انجام شده بود. عقاید طراحی زیبائیشناسی شهرها در سال ۱۸۸۹ بر پایه هنر کامیلوزیته در ساخت شهرها، بر پایه تفکرش از قواعد طراحی شهرهای قرون وسطی ترقی بزرگی کرد. یک توجه جدید برای شکل شهر باعث طراحی اجتماعی در اروپا شد. برنامهریزی زیته (Sitte) گسترش نیافته بود، اما در دراز مدت تفکرش گسترش یافته بود. اثر فکری او بیشتر در مرکز اروپا معمول بود همانطور که رقابتهای طراحی شهری در نیمه دوم قرن در آلمان و اتریش معمول بود نتایج این تفکرات بر روی شهرهائی مثل وین (Viena)، کلن (Cologne)، مونیخ (Monich) و برلین (Berlin) نقش بست. عقیده طراحی شهری پیشروی گستردهای را در ایالات متحده هنگامی که حرکت زیباسازی شهر در ۱۰۰ سال آخر قرن ۱۹ ظاهر شد بدست آورد. این سوابق ضمانت نامه رشد شهرداری و اکثریت قسمتهای ایالات متحده شد. شهرها بصورت ریشههای علفهای پراکنده از پیشرفت شهری و هنر خارجی و فضای تفریحی ذینفع شدند. این شامل کار معماران برنامهریزی طراحی منظر بود که یکی از مهمترین آنها فردریک لا و آمستد بود ((Feredrick. Low Olmotetطراحیاش برای پارک مرکزی نیویورک، برجسته بودن وی را نشان داد. اولمستدیک کار برنامهریزی و طراحی منظر گستردهای را پیشرفت داد که در سانفراسیکو پارک گلدن گیت (Golden gate) را برنامهریزی کرد بعلاوه تعداد خیلی زیادی از پارکهای دیگر و طرحهای توسعه شهری را برنامهریزی کرد. یک کتاب تحت عنوان توسعه شهرهای کوچک بزرگ توسط چارلز مالفورد رابینسون (Charles Malford Robinson) ناشر مسائل اجتماعی خلاصهنویسی شد و افراد زیادی را مورد توجه خود قرار داد.
اما انگیزه اصلی برای زیباسازی شهر معماری نئوکلاسیک طراحی شهری در اروپا بود بعنوان مثال در بازسازی پاریس توسط هوسمان (Haussmann) دانیل برنهام (Daniel Burnham) یک معمار برجسته شیکاگو و حامی این نوع عقاید طراحی یکی از رهبران برجسته و سازماندهندگان شیکاگو و رداسپکوزیش (Chicago World Eypositian) شد که در سال ۱۸۹۳ باز شد. برنامه این گروه در طراحی زیباسازی شهری تأکید داشت. جانمائی محوری، تودههای کنترل شده طراحی منظم و استیل تقریباً نئوکلاسیکال آن برای یک دهه تا به حال بر روی برنامهریزی و طراحی تأثیر گذشت برنهام فلسفه خود را با گفته مشهورش تأکید میکرد: «پلانهای کوچک نسازید، آنها معجزهای بر جریان خون نمیکنند و…» که بر اثر تاریخیاش که پلان شیکاگو در سال ۱۹۰۹ بود میتوان استناد کرد. قسمتهائی از طرح او اجرا شده و تا به امروز برای شیکاگو قابل توجه و با ارزش است. عریض کردن خیابان میشیگان والکردرایو (Wacleer Drive) ناوی پیر (Navy Pier) و پارک لیک شور (Lake Shore) میباشد.
اگر مدیر هستید این مهارت ها را بیاموزید ۴٫۵۰/۵ (۹۰٫۰۰%) ۲ امتیازs تجربهٔ کار بلندمدت با بخش مدیریت شرکتها نشان میدهد مدیران تصمیمهایی میگیرند که بر عملکرد مالی شرکتشان اثر میگذارد: از برنامهریزی برای عملیات گوناگون، استخدام و اخراج پرسنل گرفته تا آمادهسازی بودجه، […]
مهارت های مذاکره را بیاموزیم/ شما هر روزه بر سر بسیاری از مسائل مذاکره میکنید؛ از مسائل کوچکی مثل اینکه چه کسی زبالهها را به بیرون ببرد تا مسائل بزرگی مانند حقوق مورد نظرتان در شغل جدیدی که قبول میکنید.
تجربه های شکست ۱۲ کارآفرین بزرگ/ تجربه های شکست ۱۲ کارآفرین بزرگ/ فرقی نمیکند مشغول شروع کار بزرگی هستید یا هنوز کارتان را کوچک نگه داشتهاید؛ مسیر دشوار است و دانش بهسختی بهدست میآید. بخش مهمی از موفقیت در انجام کار، این است که […]
درباره ویژگیهای مدیر وبسایت های حرفه ای چه میدانید ؟/ درباره ویژگیهای مدیر وبسایت های حرفه ای چه میدانید ؟/ بعضی از مدیران سایتها یا دغدغه پشتیبانی از کاربران ندارند و یا در تعامل با مردم خجالتی هستند. دلیلش آن است که اغلب مدیران […]
اصول مدیریت دولتی مقدمه ظهورسازمانهای اجتماعی وگسترش روزافزون انها یکی از خصیصه های بارز تمدن بشری است . وبه این ترتیب وبا توجه به عوامل گوناگون مکانی و زمانی و ویژگیها و نیازهای خاص هر جامعه هر روز بر تکامل و توسعه این سازمانها […]
تحقیق در عملیات (پژوهش عملیاتی ) : ابزار بهره وری نحوه ایجاد بهبود بهره وری واقعی نوشته لئوپرینگل خلاصه مطالب کانون اصلی توجه OA برای مدیریت عبارتند از تعیین مراحلی که می توان به واسطه آنها به بهبود بهره وری دست یافت . تحقیق […]
مطلب پر محتوا وجامه بود.