جستجو در تک بوک با گوگل!

بازدید
اولا اینکه فرزندان آنها در محیط صحرا پرورش یابند و در هوای پاک آنجا بدنشان سالم وقوی شود.
ثانیا از آنجائیکه مردم صحرا کمتر با ملتها و زبانهای دیگر برخورد و اختلاط داشتند زبان خالص عربی را به خوبی ودرستی یاد بگیرند.
ثالثا اینکه ازبیماریها از جمله وبا که گاه وبیگاه در مکه شایع میشد،در امان بمانند.
بعد از ۴ ماه ازولادت پیامبر(ص) ، دایه های قبیله بنی سعد به مکه آمدند و از آنجائیکه پیامبر(ص) فقط از سینه حلیمه شیر خورد، ایشان را به حلیمه دادند.
حلیمه می گوید از روزیکه پیامبر(ص) به خانه او رفتند، خیر و برکت هم ، به خانه او آمد و روز به روز بیشتر شد و گله و دارایی اش فزونی یافت .با وجود اینکه صحرا ها وشهرها را خشکسالی فرا گرفته بود، گوسفندان آنها فربه و سیر بوده،شیر داشتند. همچنین درختان خشکیده خانه آنها سرسبز وبا طراوت شدند و شتر آنها که شیرش خشک شده بود، شیر بسیاری داشت.
همینطور بیمارانی که به نزد آنها میرفتند به برکت پیامبر(ص) شفا می یافتند.
مدت پنج(یا شش سال) پیامبر(ص) در میان قبیله بنی سعد بوده و رشد و نمو کافی نمودند و در این مدت حلیمه دو یا سه بار ایشان را نزد مادرشان برده ودر مرتبه آخر نیز ایشان را برای همیشه به آمنه(س) بازگردانید.
گفته می شود، هنگامی که پیامبر (ص) با خدیجه (س) ازدواج نمودند، حلیمه نزد آنها رفته و از خشکسالی نزد ایشان شکایت نمود.آن حضرت نیز تعدادی گوسفند و شتر به حلیمه دادند و او نزد خانواده اش بازگشت. همچنین بعد از بعثت پیامبر(ص) بود که حلیمه نزد ایشان آمد وخود و همسرش اسلام آوردند.
دوران نوجوانی:
هنگامی که پیامبر (ص) شش ساله شدند، مادر گرامیشان تصمیم گرفتند که ایشان رابرای دیدن اقوام و خویشان، همچنین زیارت قبر پدر، به یثرب ببرند . آنها یکماه در یثرب ماندند.
در هنگام بازگشت به مکه، حضرت آمنه(س)بیمار شده و در بین راه در گذشتند. پس از مرگ مادر، عُبّدالمطلّب، جد ایشان که بزرگ قریش بوده، شکوه پادشاهان و هیبت پیامبران را داشت، سرپرستی رسول خدا(ص)را به عهده گرفت. گویند در کنار کعبه برای عبدالمطلب فرشی را می گستردند که به احترام او هیچکس برروی آن جز خود او نمی نشست، و فرزندانش در کنار او می ایستادند . اما هنگامی که محمد خردسال(ص) به جمع نزدیک میشد ، عبدالمطلب او را درکنار خود روی فرش جای میداد و میگفت : به خدا سوگند که او مقامی بس بزرگ و والا دارد.گویی میبینم که روزی میرسد که او سرور شما خواهد شد.
هنگامی که پیامبر(ص)هشت ساله شدند ،عبدالمطلب نیز از دنیا رفت که رسول خدا (ص) از این واقعه بسیار اندوهگین شدند.
پس از آن سرپرستی پیامبر(ص) به ابوطالب (ع) عموی گرامی ایشان و بزرگ قریش رسید. ابوطالب (ع)نیز پیوسته مراقب و مواظب ایشان بود.با اینکه ابوطالب(ع)وضع مالی نسبتا خوبی نداشت ، خود و همسر گرامیشان فاطمه بنت اسد (مادر گرامی حضرت علی(ع)) در خدمت ونگهداری ایشان کوشا بودند.
حضور پیامبراکرم(ص) در خانه عمو عادی نبود.آنجا نیز نشانه های بزرگی ایشان همه جا دیده میشد وخیر و برکت به خانه ابوطالب(ع) آمده بود. فاطمه بنت اسد میگوید از زمانی که پیامبر(ص) به خانه آنها آمده بود ، درختی که سالیان سال خشک بود،سبز شده و میوه میداد.
همچنین ازابوطالب (ع) نقل است در شبها ازآن حضرت، سخنان ودعاها و مناجاتهایی می شنیدند ورسم عرب نبود که در هنگام غذا خوردن و آشامیدن نام خدا را ببرند ، اما برخلاف آنها پیامبر(ص)ازهمان سنین طفولیت عادت داشتندکه تا نام خدا را نمی برند، نمی خوردند و نمی آشامیدند و هنگامی که از طعام دست میکشیدند، شکر خدا را می کردند.
سفر به سوی شام:
بازرگانان قریش برای تجارت طبق معمول ، هر سال یکبار به سوی شام و یکبار به سوی یمن می رفتند. ابوطالب (ع) شیخ قریش، نیز گاهی در این سفرهای تجارتی شرکت می کردند. هنگامی که پیامبر (ص) دوازده ساله بودند به همراه عمویشان در یکی از این سفرهای تجارتی شرکت نمودند.(همانطور که گفته شد ، پس از مرگ عبدالمطلب پیامبر (ص) تحت کفالت عموی خویش حضرت ابوطالب بودند.)
کاروان هنوز به مقصد خویش نرسیده بود که در بیرون شهر”بّصری” توقف کوتاهی کرد.
سالیان درازی بود که راهبی به نام “بُحیرا” که دانشمند مذهب حضرت مسیح (ع) بود و اطلاعات وسیع و دقیقی از آن داشت، در صومعه خود در این سرزمین زندگی میکرد. بُحیرا هنگام عبور این کاروان برخلاف سالیان گذشته از صومعه خود بیرون آمد و آنها را به غذا دعوت کرد. او در تمام مدت پذیرائی از میهمانان ، در جستجوی چیزی بود وسر انجام گمشده خود را در محمد نوجوان (ص) یافت.
او با دقت فراوان حرکات و اعمال و سیمای ایشان را می نگریست و بعد از غذا، هنگامی که همه رفتند، نزد پیامبر (ص) آمد و از ایشان سوالاتی در مورد حالات و زندگانی آن حضرت به عمل آورد. آنگاه به پشت شانه پیامبر (ص) نگاه کرد، و در میان دو کتف ایشان به جستجوی خالی که بعدها مهر نبوت نام گرفت، پرداخت و آنرا بدان شکل که انتظار داشت یافت.
سپس به ابوطالب (ع) گفت که این نوجوان در آینده شأنی عظیم خواهد یافت.(و در آخر به ابوطالب توصیه کرد که رسول خدا(ص) را برای اینکه از خطر یهودیان در امان بمانند به شهر خویش بازگرداند.)
دوران جوانی:
پیمان جوانمردان:
یکی دیگر از وقایع مهم زنگی پیامبر(صلی الله علیه و اله ) قبل از بعثت ، شرکت ایشان در پیمانی بنام “پیمان جوانمردان” است.
قبیله های ساکن در مکه با یکدیگر خویشاوند بودند و پیمانهایی در میانشان وجود داشت . به این دلیل و دلایل دیگر، هر قبیله از تعرض قبیله دیگر مصون بود. اما اگر غریبی به شهر می آمد و به او ستمی میرسید ،هیچ مدافع و فریاد رسی نداشت .
یکبار مردی از قبیله ای کوچک برای تجارت به مکه امد ،در مکه “عاصِ بن وائِل” از او کالایش را خرید ،اما بهایش را نپرداخت .مرد غریبه در برابر ظلمی که به او شده بود از قریش یاری خواست ، اما هیچکس به فریادش نرسید .
این حادثه در گروهی از جوانان مکه تاثیر جدی ایجاد کرد، از این رو چند تن از جوانان قریش در خانه یکی از بزرگان خود جمع شدند و پیمانی بستند که به موجب آن نگذارند به هیچ غریبی در شهر مکه ستمی برسد .و در برابر هر ستم آن قدر بایستند تا حق به حق دار باز گردد و نام این پیمان حِلفّ الفُضول قرار داده شد. پیامبر(ص) نیز در این پیمان شرکت کردند (ایشان از اعضای اصلی این پیمان بوده اند) ، که بعدها از آن به نیکی یاد می نمودند.
حضرت خدیجه (س):
قبل از اینکه در مورد ازدواج پیامبر (ص) با حضرت خدیجه (س) مطالبی بیان گردد لازم است تا مختصری با آن بزرگوار و خصوصیاتشان آشنا شویم.
حضرت خدیجه (س) اولین بانویی است که دعوت رسول گرانقدر را لبیک گفت و به پیام آسمانی آن حضرت پاسخ مثبت داد.
به نقل از مورخان ، ایشان ۶۸ سال پیش از هجرت متولد شده اند. (که البته نقل های دیگری در این زمینه وجود دارد .) پدر آن حضرت خُوُیّلِد بن اسد و مادر ایشان فاطمه دختر زائِده بوده که از جهت پدر با پیامبر (ص) نسبت خویشاوندی داشته اند.
خصوصیات اخلاقی پیامبر(ص):
با جستجو در زندگی بزرگان و دقت و تأمل در حالات روحی آنها میتوان به کمالات و خصال برجسته آنها پی برده و آنها را بیشتر شناخت. از این بالاتر با نگاهی به مراحل مختلف زندگی پیامبر بزرگ اسلام(ص) علاوه بر اینکه با خصوصیات اخلاقی ایشان آشنا میشویم؛ از ایشان به عنوان یک نمونه برتر و یک انسان کامل سرمشق و الگو میگیریم.
خلاصه زندگی چهل ساله پیش از بعثت ایشان را عفت و پاکدامنی ، امانت و صداقت ، راستی و درستی ، احسان و نیکی به بینوایان و زیردستان، تنفر از پلیدیهای اخلاقی حاکم بر روزگار و بتان و بتپرستان تشکیل میدهد.
اخلاق پسندیده و رفتار جوانمردانه و نیکویی که در پیامبراسلام(ص) دیده میشد و همگان را به ستایش و احترام وا میداشت، سبب گردید تا خداوند در قرآن ایشان را ستایش کرده و ایشان را صاحب خلق عظیم بداند.
رسول خدا(ص) از همان ابتدای جوانی در میان مردم به لقب «امین» مشهور گشته و مردم اموال خویش را نزد ایشان به امانت میگذاشتند.
حتی هنگامی که حضرتش تصمیم به مهاجرت از مکه به مدینه گرفتند ، با اینکه جو دشمنی با ایشان ، بر مردم شهر حکومت داشت ، هیچکس در امانتداری و جوانمردی ایشان تردید نداشته و همگان، باز چون دوران قبل از بعثت اموال و اشیاء گرانبهای خویش را نزد ایشان به ودیعه مینهادند ، لذا پیامبر(ص) حضرت علی(ع) را جهت پرداخت بدهیها و تحویل اماناتی که از مردم نزد ایشان بود ، تعیین فرمودند.
پیامبر(ص) هرگز با مردم مکه و بزمهای شبانه و عیش و نوشهای آنها همراه نبوده و از وضع موجود رنج میبردند ، از این رو گاهی مدتها به کوه حرا میرفتند و در آنجا تفکر و عبادت میپرداختند.(برای اطلاع از مطالب بیشتر ، رجوع کنید به مطلب “بعثت پیامبر(ص)”)
رسول خدا (ص) همواره هنگام غذا خوردن نام خدا را به زبان جاری می نمودند و از گوشتهایی که به طور نامشروع ذبح شده بود خودداری می کردنند.
ایشان مانند سایر انبیاء قسمتی از دوران نوجوانی خویش را به شبانی می پرداختند. پیامبران با این شغل بیشتر ازفساد و پلیدی جامعه زمان خود دور شده و صبوری و تحمل و مهربانی را تجربه می کردند و سرانجام با دیدن آثار نظم و قدرت خداوند در طبیعت به آخرین درجات یقین و ایمان می رسیدند.
در دوران جوانی نیز همانطور که در قسمت ” ازدواج پیامبر (ص) ” نیز به آن اشاره شده ایشان برای مدتی به تجارت پرداخته اند، که همانطورکه گفته شد، رفتار و اخلاق وجوانمردی رسول خدا(ص) در این دوران باعث شیفتگی حضرت خدیجه نسبت به ایشان و سرانجام پیشنهاد ازدواج با آن حضرت شد.
البته شایان ذکر است که در اینجا به پاره ای از خصوصیات آن حضرت اشاره شده است.
– زهد و پارسائی پیامبر (ص) ، و پاره ای از فلسفه آن
امیرمومنان علی (ع) در خطبه ۱۷۰ در ضمن بیان زهد و پارسائی پیامبر اسلام (ص) می فرماید : روزی آن حضرت ( به حجره یکی از زنهای خود آمد ) دید پرده ای که در آن تصویرهائی بود ، بر در اطاقش آویزان است ، همسرش را صدا زد و فرمود :
« غیبیه عنی فانی اذا نظرت الیه ذکرت الدنیا و زخارفها »
ترجمه : « آن را از نظرم پنهان کن که هرگاه چشم به آن می افتد ، بیاد دنیا و زرق و برقش می افتم » .
شرح کوتاه
دنیا پرستی و هدف قرار دادن دنیا ، سرچشمه همه گناهان است ، گر ما در مورد گناهان ، ریشه یابی کنیم ، می بینیم ریشه اش دنیا پرستی و امور مادی بوده است و به عکس زهد و پارسائی صحیح ، روح انسان را سبک و پاک می سازد ، و انسان را از بندهای بسیار ، آزاد می نماید ، و همین روح پارسا است که می تواند سختیهای کمال را تحمل کند ، و در پرتو استقامت بر قله کمالات نائل گردد .
امور مادی انسان را میخکوب زمین می کند ، ولی پارسائی و زهد ، انسان را در فضای وسیع جهان به پرواز در می آورد ، از اینرو پیامبر (ص) حتی می خواهد به یاد زرق و برق دنیا نیفتد .
البته باید توجه داشت آنچه که ناپسند است و از آن به « دنیای مذموم » تعبیر می شود ، هدف قرار دادن دنیا و امور مادی است ، ولی اگر امور مادی وسیله و نردبانی برای پیمودن راه تکامل قرار گیرد و از آن پلی به سوی امور معنوی ساخته شود ، بی اشکال است و از آن به « دنیای ممدوح » تعبیر میگردد .
ولی هر کسی نیروی آنرا ندارد که دنیا را وسیله قرار دهد و زرق و برق دنیا او را نفریبد ، بنابراین به هر حال زهد و وارستگی و به عبارت روشنتر ، آزادی از بندهای دنیا ، پایه و اساس و خشت اول سیر در ملکوت و فضای معنویت است ، و یا بگوئیم ممکن است انسان در عین استفاده از امور مادی ، می تواند ، پارسا باشد .
لذا همه پیامبران و امامان ، زاهد و پارسا بودند ، و در عین پارسائی و زهد ، در امور سیاسی دخالت کرده و دنیا را وسیله آخرت قرار می دادند . در خطبه ۱۶۰ نهج البلاغه آمده علی (ع) از حضرت موسی و داوود و عیسی و پیامبر اسلام (ص) و از پارسائی خودش سخن به میان آورده و به ذکر چند نشانه آن اکتفا کرده است ، در مورد پیامبر اسلام (ص) می فرماید : « یا اینکه پیامبر دارای مقام عظیمی بود ، خداوند زینتهای دنیا را از او دریغ داشت ، او روی زمین ( بدون فرش ) می نشست و غذا می خورد ، و مانند غلامان می نشست ، کفش و لباسش را با دست خود وصله می کرد ، بر مرکب برهنه سوار می شد و حتی کسی را پشت سر خود سوار می نمود ، .. او با تمام وجود زرق و برق دنیا را از خود دور می ساخت و علاقه بسیار داشت که آنها از جلو چشمش پنهان شوند که حتی به یاد زرق و برق دنیا نیفتد ، چرا که همین یاد ، ممکن است خاطره و ذهن و مغز را پریشان کرده و بسوی مادیت سوق دهد » .
هدف علی (ع) از ذکر این گفتار
هدف او توجه دادن مردم به امور اصلی و حقیقی که پایه کمالات است ، نه امور فرعی و گرایش به تجملات و زرق و برقها که موجب پوچ شدن عمر در امور پوچ خواهد گردید .
او می خواست با پیروی از روش پیامبر (ص) از قالبی زیستن بیرون آئیم و غالبی ( پیروزمند بر امور مادی ) زندگی کنیم و از غلاف مادیت ناپایدار بیرون آمده و در فضای وسیع و همیشگی معنویت به پرواز درآئیم ، که این است نتیجه و اثر زهد و پارسائی .
در پایان همین خطبه می فرماید : شخصی به من گفت : چرا این لباس کهنه را بیرون نمی اندازی ؟ به او گفتم : از من دور شو ؟ « فعند الصباح یحمد القوم السری » : « صبحگاه ، روشن می شود آن رهروان که شب خواب ماندند به مقصد نرسیدند ، و بیدارها به مقصد رسیدند و مورد ستایش قرار گرفتند » این جمله مثالی است که معادل آن در فارسی این شعر است :
آندم که بر من و تو وزد باد مهرگان آنگه شود پدید که نامرد و مرد کیست ؟
فضائل و خواص تلاوت سوره طه ۵٫۰۰/۵ (۱۰۰٫۰۰%) ۲ امتیازs آثار و برکات خواندن سوره طه/ فضیلت و خواص آیات قدرتمند سوره طه : این سوره،اوّلین سوره ای است که ماجرای حضرت موسی علیه السلام را به تفصیل بیان نموده و حدود هشتاد آیه […]
راه هایی برای کاهش فشار قبر ۵٫۰۰/۵ (۱۰۰٫۰۰%) ۱ امتیاز راه هایی برای کاهش فشار قبر/ چطور فشار قبر کمتری داشته باشیم؟ منظور از مرگ تنها قرار دادن بدن در یک تکه زمین کنده شده نیست بلکه انتقال انسان به عالم برزخ است. اولین […]
چگونگی خواندن نماز والدین ۴٫۰۰/۵ (۸۰٫۰۰%) ۱ امتیاز خواندن نماز والدین یکی از حقوقیست که والدین چه در زمان حیات و چه پس از وفات شان بر گردن فرزندان خود دارند. این نماز را بخوانید تا هم والدینتان را شاد کنید و هم فرزندانتان […]
چرا امام حسین جنگ را از تاسوعا به عاشورا انداخت ؟ ۴٫۲۲/۵ (۸۴٫۴۴%) ۹ امتیازs چرا امام حسین جنگ را از تاسوعا به عاشورا انداخت ؟ در تاریخ آمده است که حضرت ابا عبدالله وقتی لشکر عمربن سعد در روز تاسوعا قصد شروع جنگ […]
سریع الاجابه ترین دعاها ۴٫۰۰/۵ (۸۰٫۰۰%) ۱۵ امتیازs استجابت دعا، مانند هر پدیدهی دیگری، قوانین ، آداب و شروطی دارد که با وجود آن آداب و شرایط است که دعا به اجابت میرسد .
دعاهای مجرب برای رفع گرفتاری مختلف ۴٫۰۰/۵ (۸۰٫۰۰%) ۳ امتیازs عرفا و بزرگان دین دستورالعمل ها و اذکار مختلفی را پیرامون دعا برای رفع مشکلات و گرفتاری های دنیوی و سلوکی و نیز برآورده شدن حاجت بیان نموده اند که در ادامه بررسی می […]
به نکات زیر توجه کنید