ویژگی های ظاهری امام زمان ( عج ) - سیمای حضرت مهدی - زیبایی های چهره امام زمان

ویژگی های ظاهری امام زمان ( عج )

قامت:

جوان چهارشانه کشیده قامت نه بلند بالا و نه کوتاه *

صورت:

خوشرو و درخشنده به طوریکه نور روی او بر سیاهی موی ریش و سر غالب است.

خدّ و خال:

دو گونه او روان بدون برآمدگی و بر گونه ی راستش خال سیاهی است.

پیشانی:

گشاده پیشانی صاف و روشن.

ابرو:

ابرو گشاده و باریک و کشیده و نزدیک به هم اما نه بیوسته.

چشم و مژه:

چشمانش سیاه و درشت و فرورفته و پلکها درخشنده و شاید فرورفتگی چشمها در اثر عبادت و بیداری شب و گریه ی بسیار باشد.

بینی:

بینی کشیده و بالا آمده و مختصر برآمدگی در وسط دارد.

دندان:

دندانهایش بخصوص دندانهای جلو گشاده و به هم پیوسته.

رنگ چهره:

سفید درخشنده سرخ گون خالص و سیر در سرخی.

رنگ سایر بدن:

گندم گون و سبزه ی مایل به سفیدی نه سیاهی.

مو و رنگ مو:

رنگ موی ریش و سر سیاه اما نور صورت غالب بر سیاهی موی او است. در کودکی موهای سرش درخشنده و سیاه و مجعّد اما نه زیاد در هم پیچیده و تا نرمی گوش از دو طرف آویزان و بر روی دوش ریخته و از وسط دارای فرق بود.

سر مبارک:

سر مبارکش گرد و مدور و علامت ریختگی مو یا موهای ریز در بعضی از مواضع سر پیداست.

سرشانه و ما بین دو شانه:

استخوان سرشانه نرم و بزرگ و سردوش پایین افتاده و ما بین دو شانه پهن.

علامتی در پشت شانه:

ما بین دو شانه آن حضرت از طرف چپ خالیست بر خلاف رنگ بدن و در زیر دو شانه برگیست مانند برگ یاس.

علامتی در پشت:

در پشت مبارک دو خال است یکی به رنگ بدن و دیگری شبیه خال پیغمبر (ص).

بازو:

بر بازوی راستش این دو آیه نوشته شده ” جاء الحق و زهق الباطل إن الباطل کان زهوقا_” و “تمَّت کلمه ربک صدقاَ و عدلا لا مبدل لکلماته و هو السمیع العلیم”.

کفّ:

کف دست آن حضرت پهن و بزرگ.

سینه و از سینه تا ناف:

سینه پهن و فراخ و از گودال گلو تا ناف مانند خطی از مو کشیده شده.

ران:

دو ران او پهن و پرگوشت و به ران راست خالیست بر خلاف رنگ بدن.

زانو:

دو زانو رو به جلو آمده از بزرگی.

———————————————————–
* علامات سر و صورت و اندام یا از توصیفات پیغمبر (ص) و امیرالمؤمنین (ع) و حضرت باقر و صادق علیهما السلام است و یا کسانیست که آن حضرت را در کودکی دیده اند مانند سعد بن عبدالله قمی و اسمعیل بن علی نوبختی و یعقوب بن منفوس و مردی از اهل فارس و یا در بزرگی دیده اند مانند علی بن ابراهیم مهزیار و ابن هشام که به نیابت ابن قولویه به حج رفته و آن حضرت را مشاهده کرده و ابو محمد ودعلجی

به نقل از کتاب « مهدی منتظر »
و سایت سوی خدا