کشور افغانستان - پایگاه دانلود رایگان کتاب | دانلود کتاب

افغانستان ، رسماً بخش سنتی افغانستان ، جمهوری در جنوب غربی آسیا ، از شمال با ترکمنستان ،
 از بکستان ، تاجیکستان ، از شرق با چین و بخشی از قلمرو مورد نزاع جامود کشمیر که توسط پاکستان کنترل می شود ، در جنوب با پاکستان و در غرب با ایران محدود و مرز بندی می شود.
افغانستان در سرتاسر تجارت باستانی و خط سیر حملات از آسیا به هند واقع شده است . این موقعیت بزرگترین تأثیر در تاریخش بوده است چرا که محاجمان اغلب آنجا اقامت می کردند . امروزه جمعیت بسیاری گروههای قومی مختلف را در برمی گیرد . بیشتر مرزهای فعلی این کشور در قرن ۱۹ کشیده شده اند ، یعنی زمانی که افغانستان مکانی به عنوان سپر ، یا مناطق طبیعی بین روسیه و هند انگلیس شد . کابل بزرگترین شهر و پایتخت می باشد . افغانستان از سال ۱۹۷۳  تا  1747  یک پادشاهی بود ، زمانی که پادشاهی توسط افسران ارتش براندازی شد و کشور جمهوری را اعلام کرد . در سال ۱۹۷۹ اتحاد جماهیرسوسیالست شوروی ( ussr ) به افغانستان حمله کرد و جنگ دهه – طولانی شوروی – افغانستان را تسریع کرد . بعد از فروپاشی شوروی در سال ۱۹۸۹  کشور در گیر جنگهای داخلی شد . گروه های چریکی که بر علیه شوروی جنگیده بودند به اعتراض به برقراری دولت مرکزی شوروی ادامه دادند . در سال ۱۹۹۲ این کشور به هرج و مرج افتاد تا طالبان جکمفرما شد که یک جنبش اساسی اسلامی بود و کنترل کابل را در سال ۱۹۹۶بدست گرفت . اواخر سال ۱۹۹۰ بیشتر باقی مانده کشورد تحت کنترل طالبان در آمده بود که یک گونه فت و سخت گیراند از قوانین اسلامی را به اجرا در آورد . بعد از ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ ، حملات تروریستی به ایالات تحده ، طالبان به پرورش دادن تروریست های بین الملی متهم شد . یک ائتلاف از نیروهای مخالف که توسط نیروهای ایالات متحده ( U.S ) و نیروهای بریتانیا یی کمک می شد ، به عنوان متفق شمالی شناخته شد که در اواخر ۲۰۰۱ طالبان را از قدرت دور می کرد .

II.    زمین و منابع
افغانستان بطور خشن **** است همانند یک مشت گره کرده با سرانگشتان راهرو********
***** ( wakhan   ) ، شکل گرفته است . که به سمت شمال شرقی گسترش پیدا کرده است.
افغانستان منطقه ای محدود (sgkm 225, 652 ) (sgmi 825  , 251 ) را می پوشاند . بیشترین طول آن از شرق به غرب حدود (KM   1240 ) ( حدود mi   770 ) ، از شمال به جنوب حدود ( ۱۰۱۵ KM ) (حدود ۶۳۰ mi ) می باشد . مرزهای جنوبی ، غربی و شمال غربی مقدمتاً جلگه های بیابانی و سلسله های صخره ای هستند . در حالی که مرزهای جنوب شرقی و شمال شرقی بطور پیشرفت کننده ای نسبت به قلل پوشیده از یخ هنرو کوش ، امتداد هیمالیای غربی ، بالاتر آمده است . مرز شمالی توسط رود خانه های آمودریا و رودهای فرعی اش (Panj ) پنج را شکل داده است .

A : منابع طبیعی
کوههای مرتفع بیشتر افغانستان را با حدود نیمی از زمین ، بیشتر از ۲۰۰۰ m ( 6600 ft ) ارتفاع پوشانده است . توده های کوچک پنچ و زمینهای پوشیده از برف در طول سال متداول هستند . مرتفع ترین خوشک ( Noshag ) با ارتفاع  7/485 m ( 24/557 ft  ) در مرمرزهای شمال شرقی بالا آمده است و یک میر پایین ترین قله تیریچ میر ( Tirich mtr  ) در پاکستان است . سلسله هندو کوش در سراسر کشور در جهت جنوب غربی از راهروی واخان تا تقریباً مرزهای ایران گسترش می یابد . دیگر سلسله های پایین تری از هندوکوش در همه جهات مشعب می شود . بعضی سیستم های کوه اصلی پامیر (pamirs  ) در شمال شرقی بالاتر راهروی واخان ، سلسله های برخشان در شمال شرقی ، سلسله پاروپامیسس ( paropamisus ) در شمال و سلسله های سفدکوه ( safed koh ) را که قسمتی از جبهه بین افغانستان و پاکستان را شکل می دهد ، در برمی گیرد . مناطق کم ارتفاع هرات – فراه ( heart – ferah   ) در منتهی الیه شمال غربی ، سیستان باسین **** رودخانه هلمند در جنوب غربی و بیابان ریحبشان ( Rigestan   ) در جنوب را در برمی گیرد .
به جز برای دره های رودخانه و تعدادی مکانها در زمینهای کم ارتفاع ، جایی که آب تازه زیرزمینی آبیاری را ممکن می سازد ، کشاورزی دشوار است . فقط ۱۲ درصد از زمین قابل زراعت می باشد . بیشتر از این جنگ اتحادیه افغان ( ۱۹۸۹ – 1979 ) و جنگ داخلی  بعدی ، بعضی از آن زمینها را بخاطر همان کاری ، کاشتن مینهای انفجاری دیگر مشکلات ، غیر قابل استفاده گذاشته است . بطور کلی گوسفند و بزی که چرا می کنند از زمین کشاورزی استفاده می کنند . در افغانستان شرقی و جنوب شرقی ، زمینهای جنگلی به ۴/۱ میلیون هکتار ( ۳/۳ acres میلیون ) یا ۲ درصد از منطقه زمینی کشور در سال ۲۰۰۰ را بالغ می شوند .
ویرانی جنگ ،کمبود سوخت ونیازبه چوب سوزاندنی برای پخت وپزوگرم کردن ،منجر به تسطیح کردن سریع جنگلها وزمینها شده اند.چون افغانستان بسیاری کوههای بلنددارد،مسیرهای درطول کوهها،اهمیت زیادی هم درتاریخ وهم درحمله کشور وبازرگانی داشته است.