درایو - پایگاه دانلود رایگان کتاب | دانلود کتاب

Bios
بطور کلی ios B به ورودی و خروجی مربوط می شود ، Bios شامل راه اندازها یا رابطهای نرم افزاری برای ۵  ابزار سخت افزاری زیر می باشد : کنسول ( صفحه کلید و صفحه نمایش ) ، یک چاپگر عمومی ، ابزار کمکی ( پورت سری ) ، ساعت کامپیوتر و ابزار دیسک راه انداز . بخشی از Bios توسط سازندگان کامپیوتر در داخل هر کامپیوتر قرار داده می شود . این قسمت Bios بخش مقیم نام دارد که Bios  Ram هم نامیده می شود چون در تراشه های حافظه فقط خواندنی قرار گرفته که در برد سیستم کامپیوتر جا می گیرد . Bios Ram به عنوان یک رابط با سخت افزار کامپیوتر عمل می کند که در آن ابزارهای سخت افزاری نصب شده و کامپیوتر را کنترل می کند ، همچنین یک رابط استاندارد شده با نرم افزار را ارائه می دهد . دومین بخش Bios غیر مقیم است که در هنگام راه اندازی کامپیوتر از روی دیسک به داخل حافظه انتقال می یابد و دستیابی تصادفی خوانده می شود . در  Ms_dos  این فایل  io.sys  نامیده می شود ؛ در Pc_dos  آن IBMBIO.com نامیده می شود . علیرغم نامهای متفاوت اما هر دو یک وظیفه را انجام می دهند . این فایل صفات مخفی و سیستم را دارد و به این معناست که فایل را در لیست دایرکتوری تان نخواهید دید مگر اینکه Ms_dos  ورژن ۵ یا بالاتر داشته باشد و از    سوئیچ /ah با فرمان Dir  استفاده کنید یا از برنامه ای کمکی استفاده کنید که نام فایلهای مخفی را نشان می دهد .
سرویسهای Bios : یک رمز برنامه نویسی موفق روی خانواده های Pc در استفاده موثر از سرویسهای موجود در Bios می باشد . همان طور که گفتیم سرویسهای Bios بین سخت افزار و نرم افزارهای سطح بالاتر جای دارند که این نرم افزارها شامل زبانهای برنامه نویسی ، برنامه های کاربردی و هسته Ms_dos  می باشد . سرویسهای Bios مستقیمأ با سخت افزار کامپیوتر و ابزارهای جانبی کار می کنند آنها بعضی از اساسی ترین وظایف سیستم کامپیوتر مانند مانند خواندن و نوشتن بایتهای منفرد از و به صفحه نمایش یا دیسک را انجام می دهند ، سرویسهای Ms_dos  و سرویسهای برنامه هایتان را با دستیابی مستقیم به Bios بهبود بخشید در نتیجه به مجموعه واقعأ نیرومندی از ابزارها دست یافته اند و از کامپیوترتان به نحوی استفاده می کنید که IBM می خواهد آن طور باشد . به طوری که در هر مدل جدید که طراحی می شود IBM  مطمئن است سرویسهای Bios آن کاملأ با اعضای دیگر خانواده سازگار هستند . تازمانیکه با استفاده از Bios کامپیوترتان را کنترل می کنید به صورت مستقیم یا غیر مستقیم از پیش آمدن هر گونه مشکل سازگاری مصون هستید . اگر Bios را کنار بگذارید  و مستقیمأ به سخت افزار برنامه دهید نه اینکه فقط به مشکل می افتید بلکه شدیدأ محدوده عملکرد          برنامه هایتان را محدود می کنید .
فلسفه Bios یا ( چگونگی عملکرد Bios ) : تمام سرویسهای Bios توسط وقفه هایی احضار می شوند . هر دستور عمل وقفه یک مدخل را در جدول بردار وقفه در حافظه پایین انتخاب می شود . آدرس های تمام روال های سرویس Bios در این جدول ذخیره می شود . این طرح برای برنامه این امکان را به وجود می آورد که بدون دانستن محل حافظه مشخص روال سرویس Bios ، سرویس را درخواست کند . همچنین اجازه می دهد تا سرویسها تغییر مکان دهند ، وسعت یا وفق یابند ، بدون اینکه بر برنامه ای که از سرویسها استفاده می کند اثر بگذارد . اگر چه IBM  سعی کرده است محل های حافظه بعضی بخشهای Bios را ثابت نگه دارد اما درست نیست که از این آدرس ها در برنامه استفاده شود چون آنها ممکن است در آینده تغییر کنند روش استاندارد ، ارجع و معتبر تر برای احضار یک سرویس Bios این است که به جای آدرس مطلقش از وقفه آن استفاده کنید . سرویسهای Bios می تواند توسط یک کارگردان وقفه اصلی نظارت شوند اما در مقابل آنها به دو طبقه بندی موضوعی تقسیم می شوند و هر طبقه کارگردان وقفه خودش را دارد . این طرح اجازه می دهد هر کارگردان وقفه به راحتی جایگزین می شود . به عنوان مثال اگر سازنده سخت افزار ، یک صفحه نمایش تصویری کاملأ متفاوتی را ایجاد کند که تحت برنامه Bios کاملأ جدیدی عمل می نماید آنگاه سازنده باید همراه با سخت افزار ، برنامه Bios جدیدی را طراحی کند . برنامه جدید Bios می تواند در Ram  به عنوان یک راه انداز قابل نصب در Rom به عنوان تراشه های Rom در یک کارت آداپتور ذخیره شود . وقتی که آدرس روال سرویس جدید در محل مناسب در جدول بردار وقفه درج شود آنگاه روال جدید بطور مؤثری با بخشی از Bios اصلی که با سخت افزار قدیمی به کار می رفت جایگزین شود . IBM با پیمانه ای کردن Bios توانسته است آن را برای بهبود و گسترش قابلیتهای کامپیوتریش راحت تر سازد .
زنجیره های ارتباطی Bios : Bios در سیستم هایی با CPU  80286 یا بالاتر تعدادی زنجیره ارتباطی را فراهم می کند . این زنجیره های ارتباطی تحت سرویسهای وقفهh 15 پیاده سازی می شود اما برای استفاده از آنها باید یک کارگردان وقفه  h15 بنویسید که فقط این سرویسها را پردازش کند و سایر درخواستهای سرویس وقفه   h15 را به Bios عبور دهد . این ترتیب اجازه می دهد که مؤلفه های مختلفی از Bios در یک روش سازگار با یکدیگر و باسیستم عامل و برنامه های نوشته شده توسط کاربر ارتباط برقرار کنند . زنجیره های Bios در ابتدا جهت استفاده در سیستم عاملها یا برنامه های نوشته شده برای تکمیل سیستم عامل یا توابع Bios در نظر گرفته شدند اما Ms_dos  و Dsl2 از این زنجیره های Bios استفاده نمی کنند و فقط چند برنامه کاربردی هستند که به دلائل به خصوصی از آنها استفاده می کنند.
  مدیریت فایل در Bios : Bios چگونه با نیازهای یک سیستم مدیریت فایل برخورد می کند ؟ در هر دیسکت فرمت شده دو ناحیه با اهمیت بیشتر مربوط به این بحث وجود دارد . یکی از آنها جدول تخصیص فایل ( fat ) و ناحیه دیگر فهرست یا ( Dir  ) است . محل این دو فضا روی دیسکت در جدول زیر مشخص شده است . Fat بلافاصله بعد از رکورد راه انداز می آید و مشاهده می شود که ۴ سکتور را اشغال می کند . لکن چنین بر می آید که در واقع دو کپی از یک Fat  هر یک شامل دو سکتور ، موجود می باشد و  Dir بلافاصله بعد از Fat  می آید و هفت سکتور را اشغال می کند . Fat  دو نیاز اساسی برای یک سیستم مدیریت را برآورده می کند  اولأ به ما می گوید کدام سکتور ها اشغال می شوند و کدام سکتور ها خالی هستد . ثانیأ به ما می گوید کدام سکتورهاجهت تشکیل یک فایل به هم بسته می شوند . Fat  عملا پیرامون واحدی سازمان می یابد که می تواند شامل یک سکتور یا بیشتر ، بسته به نوع درایو دیسک باشد . در چگالی دو برابر استاندارد ، درایو دو طرفه ، گروهها از دو سکتور متوالی ساخته می شوند که Fat   میتواند نشان دهد که کدام گروهها به هم وابسته اند . Dir چیزهای دیگر را از جمله آنکه کدام فایلها روی دیسک نگهداری می شوند ، و کدام گروه ،گروه شروع یک فایل مخصوص می باشد را نشان می دهد

( محل Fat  و دایرکتوری )

طرف ۰ ، شیار ۰
رکورد راه رنداز                                                                                 سکتور ۱
Fat  ( اولین کپی )                                                                             سکتور ۲
Fat ( ادامه کپی اول )                                                                        سکتور ۳
Fat ( کپی دوم )                                                                               سکتور ۴
Fat (ادامه کپی دوم )                                                                         سکتور ۵
سکتور فهرست ۱                                                                             سکتور     6
سکتور فهرست ۲                                                                            سکتور۷
سکتور فهرست ۳                                                                            سکتور ۸
سکتور فهرست ۴                                                                            سکتور ۹

طرف ۱ ، شیار ۰

سکتور فهرست   5                                                                          سکتور ۱
سکتور فهرست ۶                                                                            سکتور ۲
سکتور فهرست ۷                                                                            سکتور ۳

 به روز آوری Bios : در مادربوردهای قدیمی Bios در یک Rom قرار گرفته و سیستم فقط قادر به خواندن آن می باشد . در صورت پیشرفت تکنولوژی نیاز به Bios احساس شد که بتوان در صورت نیاز آنها را تغییر داد و به روز کرد . اکثر مادربوردهای جدید این امکان را دارند یعنی Bios آنها از نوع Flash می باشد که می توان با انجام یک سری عملیات ، فایل جدیدی را در آن نوشت . مراحل انجام این کار در هر یک از مادربوردها با دیگری متفاوت است . در اینجا مراحل به روز آوری Bios در مادربوردهای A_trend مدل ATC_6150 توضیح داده می شود . این مادربوردها مجهز به یک دیسک به روز آوری Bios می باشد و در هر زمان نیز می توان نسخه جدیدی از آن تهیه کرد . روش این کار به صورت زیر است : ۱ ـ سیستیم را در Dos بوت کنید . ۲ ـ دیسک Update را که مخصوص به روز آوری Bios است در درایو A قرار دهید . ۳ ـ مسیر کاری را به A تغییر دهید . ۴ ـ برنامه به روز آوری Bios را که عمومأ Owd flash می باشد اجرا کنید . ۵ ـ نام فایل به روز آوری Bios را که از جنس باینری است نوشته و Enter بزنید . ۶ ـ هنگامی که پیام Do you want to save bios ? ظاهر شد اگر نمی خواهید Bios قدیمی ذخیره شود بنویسید N و Enter  بزنید . ۷ ـ در پاسخ به پیغام Are you sure to program ?  بنویسید Y و Enter  بزنید . ۸ ـ مراحل را انجام دهید تا آخر کار فلاپی را از درایو خارج نکرده یا سیستم را خاموش نکنید . ۹ ـ سیستسم را پس از اتمام کار خاموش کرده و اطلاعات Cmos را با استفاده از Jps پاک کنید . ۱۰ ـ پس از روشن کردن سیستیم ، محتویات Cmos  را به شکل مورد نیاز تنظیم کنید . دقت داشته باشید که هر چند استفاده از Flash Bios باعث افزایش توانایی در استفاده از سیستم می باشد اما خطر تخریب سیستم را توسط ویروس افزایش می دهد . بعضی از انواع ویروس ها مانند چرنویل قادر هستند محتویات Bios را پاک کنند در نتیجه سیستم قادر به عملکرد درست نمی باشد .
بایت وضعیت Bios : اغلب توابع Int 13h در صورت موفقیت پرچم نقلی را صفر و در صورت عدم موفقیت پرچم نقلی را یک می کنند و یک کد وضعیت به ثبات Ah بر می گرداند . Bios اطلاعاتی راجع به هر ابزار وضعیت آن در ناحیه داده حوزه نگه می دارد . بایت وضعیت در شکل زیر نشان داده شده است که بازتابی از بیتهای ظاهر شده در ناحیه داده Bios در ۴۰ : ۴۱h برای ناحیه داده دیسک درایو و در ۴۰ : ۴۷h برای ناحیه داده دیسک سخت می باشد . در صورت بروز خطا در عملیات دیسک ، یک ادغام مشخص برنامه ، تنظیم مجدد دیسک ( تابع ۰۰H ) و سه مرتبه سعی مجدد در انجام عملیات می باشد . اگر هنوز خطایی وجود دارد برنامه یک پیغام را نمایش می دهد و به عنوان یک راه حل مشکل ، برای کاربر امکان تغییر دیسک را فراهم می آورد .

                                            code                                   Status 
        
           00H          No error    
             01H         Bad command . not not recognized by the controller
             02H         Adders mark no disk not found
              03H        Writingon protected disk attempted
              04H        Invailed track / sector
              05H        Reset operation failed
              06H        Diskette removed since last access
              07H        Draive prameters wrong
              08H       Direct memory access ( dma ) overrun ( data accessed too fast to enter )
              09h        Dma across a 64 k boundary attemped on read /write
               10H      Bad crc on a read encountered ( error check indicated corruted data )
               20H      contoroler Failed ( hardware failure )
                40H     Seek operation failed ( hardware failure ) 
                80H     Device failed to respond ( diskette : drive door open or no diskette ; hard                             Disk : time out )
                AAH   Drive not ready
                BBH    undefined error
                CCH   Write fault
 

ناحیه داده Bios : Bios ، ناحیه داده ۲۵۶ بایتی خودش را در حافظه پایانی با شروع از آدرس سگمنت ۴۰H با فیلدها یی شامل داده هایی به ترتیب بایت معکوس دستکاری می کند . این فیلدها شامل ناحیه داده درگاه سریال ، ناحیه داده درگاه موازی ، ناحیه داده تجهیزات سیستم، ناحیه داده متفرقه ، ناحیه داده حافظه ،  ناحیه داده درایو دیسک ، ناحیه داده ویدئو ، ناحیه داده سیستم ، ناحیه داده دیسک سخت ، ناحیه داده مربوط به اوقات جانبی و ناحیه داده ساعت زمان حقیقی می باشد .
رابطه Bios  :  Dos  : در ماژول سیستم ، Io.sys و Msdos.sys استفاده از Bios را سهولت می بخشد . چون این ماجولها بسیاری از پردازشهای مورد نیاز را فراهم می سازند ، عملیات Dos عمومأ ساده تر از نسخه Bios خود است و عمدتأ وابستگی کمتری به ماشین دارد . Io.sys یک رابط سطح پایین برای Bios  است که خواندن داده از ابزارهای خارجی به حافظه و نوشتن داده از حافظه به ابزار خارجی را سهولت می بخشد . Msdos.sys شامل یک مدیریت فایل است و برخی سرویسها را نیز فراهم می سازد . برای مثال وقتی کاربر برنامه Int21H را تقاضا می کند ، برنامه اطلاعات را بر طبق محتویات ثباتها به Msdos.sys ارائه می دهد . برای تکمیل درخواست Msdos.sys ممکن است اطلاعات را به یک یا چند فراخوانی به Io.sys منتقل کند ، که به نوبت Bios را فرا میخواند . شکل زیر این ارتباط را نشان می دهد .

بافر صفحه کلید در محدوده داده های Bios : رویه وقفه ۹  کداسکن را از صفحه کلید می گیرد و آن را در چند محل حافظه در محدوده داده های Bios ذخیره می کند . به این  محل حافظه بافر صفحه کلید گفته می شود . این بافر در محدوده داده های Bios نباید با بافر صفحه کلید که سرزیری آن باعث ایجاد بوق بلندگو می شود اشتباه می شود . اگر کد اسکی وجود دارد وقفه ۹ کد اسکی را نیز برای کلید در بافر صفحه کلید ذخیره می کند در غیر این صورت صفر به جای آن قرار می دهد .
 بافر صفحه کلید : مجموعأ ۳۲ بایت ( ۱۶ کلمه ) از حافظه در محدوده دایره های Bios برای بافر صفحه کلید در نظر گرفته می شود که از آدرس ۰۰۴۳dh :0041eh می‌باشد . هر دو محل متوالی برای یک کاراکتر در نظر گرفته می شود . یکی برای کد اسکن و دیگری برای کد اسکی کاراکتر چنانچه وجود داشته باشد . دو اشاره گر به بافر صفحه کلید وجود ارد که اشاره گر سر بافر و اشاره گر دنباله بافر نام دارد .
 
  آدرس اشاره گر ابتدای بافر       آدرس اشاره گر انتهای بافر              بافر صفحه کلید 
   
   41B,41A                                 41D,41C                             41E    تا ۴۳D   

( محدوده  BIOS استفاده شده توسط بافر صفحه کلید )
اشاره گر دنباله بافر : آدرس های ۰۰۴۰ : ۰۰۱ch  و ۰۰۴۰ : ۰۰۱dh  حافظه ، آدرس دنباله بافر صفحه کلید را نگه می دارند . و این به این معنی که در هر لحظه آدرسهای ۰۰۴۱dh , 0041ch حافظه شامل آدرسی هستند که وقفه ۹ در آن آدرس ، کاراکتر بعدی را ذخیره می کند . کار وقفه ۹ قرار دادن کاراکتر در بافر صفحه کلید و جلو بردن دنباله با افزودن محتوای محل ۰۰۴۱ch حافظه می باشد .
 اشاره گر ابتدای بافر : وقفه ۱۶h آدرس کاراکتر بعدی را از محلهای ۴۱bh , 41ah  حافظه یعنی محل اشاره گر به سر بافر بدست می آورد . به محض اینکه وقفه ۱۶h هر کاراکتر را از بافر صفحه کلید می خواند اشاره گر سر بافر را به جلو می برد . بحث فوق می تواند به صورت زیر خلاصه شود . وقتی وقفه ۹ کاراکتر را داخل بافر صفحه کلید قرار می دهند دنباله بافر را پیش می برد و وقتی وقفه ۱۶h کاراکتر را از بافر صفحه کلید می خواند ابتدای بافر را پیش می برد . وقتی آنها به انتهای بافر می زسند هر دو می چرخند و به این ترتیب یک حلقه ۱۶ کلمه ای را ایجاد می کنند که ابتدای بافر به صورت مستمر و انتهای بافر را تعقیب می کند . اگر بافر صفحه کلید خالی باشد آدرس ابتدای بافر برابر با آدرس انتهای بافر می باشد . وقتی که وقفه ۹ کاراکتر را داخل بافر قرار می دهد دنباله را جلو می برد و اگر بافر به وسیله وقفه ۱۶h خوانده نشد بافر پر شده و سبب می شود که دنباله درست پشت ابتدای بافر باشد .

وقفه های نرم افزاری و سخت افزاری
وقفه رخدادی است که پردازنده را وادار می سازد تا فعالیتهای جاری را متوقف کند و به اجرای وقفه مورد نظر بپردازد . اعمال روزمره ما در طول شبانه روز دستخوش وقفه های فراوان     می شود . در مورد ریز پردازنده هم عملی مشابه رخ می دهد . وقفه جهت جلب توجه پردازنده رخ می دهد  وقفه ممکن است مثلا جهت تحریک یک سیستم محافظتی در زمان باز شدن یک پنجره استفاده گردد در یک کامپیوتر شخصی وقفه ها جهت ثبت زمان ، خواندن از صفحه کلید ، عملیات گرداننده دیسک و دسترسی به سیستم عامل دیسک استفاده می گردند . دو نوع وقفه د ر دسترس می باشد : نرم افزاری و سخت افزاری . وقفه های سخت افزاری به وسیله تغییر سطح منطقی یکی از ورودی های وقفه پردازنده ایجاد می گردند . این ورودی ها عبارتند از             NMI ( وقفه های غیر قابل پوشش ) و INTR ( در خواست وقفه ) . INTR می تواند فعال یا غیر فعال شود که این عمل به صورت نرم افزاری و به کمک اجرای دستورات STI و CLI صورت می گیرد . مفهوم این امر آن است که NMI در مکانیزم وقفه نیاز به یک لبه بالا رونده پالس ساعت داریم و نیز INTR حساس به سطح است و نیاز به سطح منطقی مثبت جهت وقفه دادن به پردازنده دارد . در هنگام فعال کردن NMI در نظر گرفته شده است اشاره می نماید . INTR در صورتیکه فعال باشد یک سیکل پذیرش وقفه را تولید می کند که به منظور خواندن شماره بردار وقفه و یا نوع وقفه از گذرگاه داده پردازنده به کار می رود . وقفه های نرم افزاری مستقیمأ توسط برنامه ها تولید می گردند . این نوع از وقفه ها نیز Exception  ( استناء ) نیز خوانده می شود بعضی از دستور العمل ها مانند INT یا Into پس از اجرا باعث بروز وقفه می شود . بقیه دستور العمل ها زمانی که شرطی خاص ارضاء شوند تولید وقفه می نمایند . به عنوان مثال Div و  Idiv وقفه نوع صفر را زمانی که تقسیم بر صفر رخ می دهد تولید می کنند . اگر یک وقفه سخت افزاری و یک وقفه نرم افزاری به طور همزمان تولید شوند پردازنده در زمان برخورد چنین مواردی وقفه ها را اولویت بندی می کند . وقف های اولویت بندی شده به صورت زیر است :

برای استفاده از هارد، ابتدا باید هارد را پارتشین بندی کرد. برای این کار ابتدا دیسک (سی دی) بوت را داخل سی رام گذاشته تا سیستم از طریق دیسک (سی دی ) بوت شود سپس با تایپ فرمان fdisk وارد fdisk می شویم تا کار پارتشین بندی هارد را شروع کنیم. از بین گزین های موجود.
۱- Create Dos Partition or Logical Dos Drive
۲- Set Active Partition
۳- Delete of Logival Dos Drive
۴- Display Partition Information
گزینه اول را انتخاب می کنیم. (اگر سیستم بیش از یک هارد داشته باشد، در این قسمت یک گزینه دیگر نیز اضافه می شود که مربوط به انتخاب هاردی که می خواهیم پارتشین بندی کنیم می شود) پس از انتخاب گزینه اول، از بین گزین های بعدی:
۱- Create Primry Dos Partition
۲- Creat Extended Dos Partition
۳- Create Logical Dos Drive (s) in the Exteded Dos Partition
گزینه یک را انتخاب می کنیم که مربوط می شود به ایجاد پارتشین C که پارتشین اولیه (Primary) می باشد. تنها، پارتیشنها، پس ایجاد پارتیشن C، از طریق انتخاب گزینه دو، از نوع Extended ایجاد می شوند.
نکته: پس از ایجاد پارتیشن c باید آنرا Active کرد (بااستفاده از گزینه (Set Active Partition . درایو c تنها درایوی است که Active می شود.
پس از پایان پارتیشن بندی باید سیستم را Restart کرد تا بتوان عمل فرمت را انجام داد.
پارتیشن بندی سیستمی با بیش از یک هارد:
برای اینکه سیستمی با بیش از یک هارد (مثلا دو هارد) را پارتیشین بندی کنیم ابتدا باید تمام پارتشینهای هارد اول و سپس تمام پارتیشنهای هارد دوم را ایجاد کرد. با این تفاوت که پارتیشن Primary را فقط برای هارد اول ایجاد می کنیم و در واقع هارد دوم فقط دارای پارتیشنهای Extenden  می باشد. (پارتیشن Primary همواره برای یکی از هاردها ایجاد می شود.
ویندوز xp این خاصیت را دارد که هنگام نصب ویندوز، سیستم را پارتیشن بندی کرد که در قسمت نصب ویندوز به این موضوع اشاره خواهد شد.
ظرفیت هر پارتیشن (درایو):
پس از اینکه نوع پارتشینی که می خواهیم ایجاد کنیم Extended  یا Primary)، مشخص شد، ابتدا کل ظرفیت دیسک نمایش داده میشود و سپس از کاربر سوال می شود که آیا می خواهید کل ظرفیت دیسک را به یک پارتیشن اختصاص دهید؟ که در صورت مثبت بودن جواب، هارد را فقط به یک قسمت (پارتیشن) یعنی پارتیشن c، تقسیم می کند و در غیر اینصورت از کاربر می خواهد که ظرفیت درایو مورد نظر را به صورت درصدی یا معمولی وارد کند که این مقدار، به ظرفیت هارد و همچنین تعداد پارتیشنهایی که می خواهید ایجاد کنیم بستگی دارد. پس از ایجاد پارتیشن c ابتدا کل فضای باقیمانده را به کل پارتشینهای Extended اختصاص دهیم و سپس ظرفیت هر پارتیشن را به طور جداگانه و در زمان ایجاد آن (به صورت معمولی یا درصدی) مشخص می کنیم.
پاک (Delete) کردن پارتیشنها:
•    برای پاک کردن یک یا همه پارتیشنها، پس از بالا آمدن با سی دی رام و وارد شدن به Fdisk، از بین گزینه های موجود
۱- Create Dos Partition or Logical Dos Drive
۲- Set Active Partition
۳- Delete of Logival Dos Drive
۴- Display Partition Information

گزینه سه را انتخاب می کنیم و سپس از میان گزینه های بعدی
۱-    Delete Primary Dos Partition
۲-    Delete Extenden Dos Pertition
۳-    Delete Logical Dos Drive (s) in the Extenden Dos Partition
۴-    Delete Non_Dos Partition
ابتدا گزینه یک را انتخای می کنیم تا پارتیشن Primary که همان پارتیشن c می باشد و سپس با انتخای گزینه سه، بقیه پارتیشنها را نیز پاک می کنیم که در هر مرحله نام پارتیشن مورد نظر سوال می شود.
فرمت کردن درایو c
پس از اینکه کار پارتشین بندی هارد تمام شد، برای اینکه بتوان سیستم عاملی بر روی سیستمنصب کرد، باید درایوی را که می خواهیم سیستم عامل مورد نظر را در آن نصب کنیم، فرمت کنیم که اینکار معمولا در درایو c صورت می گیرد برای اینکار باید دیسک (سی دی) بوت را داخل سی رام گذاشت پس از اینکه سیستم بوت شد، فرمان مربوط به فرمت کردن درایو c را به صورت زیر تایپ می کنیم.
A: Format C:/s
که البته بعضی اوقات /s را نشناخته و باید به صورت زیر تایپ شود:
A: Format C
نکته: بعضی مواقع، هنگام فرمت کرد درایو c، پیغامی به صورت زیر ظاهر می گردد.
Enter Current Password
برای رفع چنین مشکلی حافظه CMOS را خالی می کنیم به این ترتیب که جامپر کنار باتری را یک لحظه برداشته و دوباره می گذاریم.
نصب ویندوز
پس از اینکه هارد پارتیشن بندی و درایو c فرمت شد، باید سیستم عاملی بر روی سیستم نصب کرد تا بتوان به راحتی با آن کار کرد.
نکته: پس از نصب سیستم عامل باید بقیه درایوها نیز فرمت شوند تا بتوان از آنها استفاده کرد.
ویندوز ۹۸
برای نصب ویندوز ۹۸ ابتدا سی دی ویندوز را داخل سی دی رام می گذازیم و سپس یک شاخه داخل درایو c ایجاد می کنیم تا فایلهای ویندوز در آنجا کپی کنیم و بتوانیم ویندوز را از روی هارد نصب کنیم. در غیر اینصورت باید ویندوز را از روی سی دی آن نصب کرد. (برای کپی کردن معمولا wina 98  یا wina 98 se را کپی می کنیم) پس از اینکه فایلهای مربوطه کپی شد، کار نصب را با تایپ فرمان c: win> setup (با این فرض که win همان شاخه ساخته شده در درایو c باشد)، شروع می کنیم.
نکته: بعضی از اوقات، هنگام نصب ویندوز ۹۸ پیغامی به صورت زیر ظاهر می گردد.
Setup found errors on your hard disk
You must repair this errors berore continuing with setup.
For more information, see setup . TXT on setup disk 1 or the windowd CD_ROM
Press any key to quit setup
برای رفع این مشکل ابتدا کلید Esc را فشرده تا فرمان زیر ظاهر گردد:
C: win >
( که در اینجا C همان درایوی است که ویندوز را در آن نصب می کنیم و win نیز همان شاخه ای است که ویندوز را در آن کپی کردیم.
سپس فرمان setup را جلوی این فرمان تایپ می کنیم اگر باز هم مشکل رفع نشد، دوباه درایو C را فرمت کرده و از اول شروع به نصب ویندوز می کنیم. اما ممکن است باز هم مشکل رفع نشود و دوباره همین پیغام ظاهر شود. در چنین موردی فرمان زیر را تایپ می کنیم.
C:win>setup /ie /is
Wina 98  و wina 98 se
گفته شده که در زمان نصب ویندوز ۹۸ ابتدا باید فایلهای آن را کپی کرد.
برای کپی کردن فایل در سیستمهایی که دارای CPU با قدرت بالا هستند (P4)، باید Wina 98 se و برای سیستمهای دارای CPU با قدرت پایین PIII و قبل از آن باید Wina 98  را کپی کرد.
ویندوز XP:
برای نصب ویندوز XP باید سیستمی با حداقل ۱۲۸ گیگا بایت حافظه رم در اختیار داشت.
ویندوز xp دارای قابلیتی است که کار نصب آن را راحت تر می کند. برای نصب ویندوز xp، حتی اگر این ویندوز اولین سیستم عاملی باشد که می خواهیم بر روی سیستم نصب کنیم، فقط کافیست که CD آن را درون سی دی رام قرار دهیم و کار نصب را شروع کنیم.
در اولین مرحله از نصب ویندوز xp (در صورتی که ویندوز / ویندوز های دیگری نیز بر روی سیستم نصب باشد)، باید بین دو گزینه Upgrade , New یکی را انتخاب کرد. انتخاب کزینه New به این معنی است که می خواهیم یک ویندوز جدید (علاوه بر ویندوز موجود) بر روی سیستم نصب کنیم. اما با انتخاب گزینه Upgrae، ویندوز قبلی پاک شده و ویندوز xp جانشین آن خواهد شد.
در آخرین مرحله از نصب ویندوز xp  نیز، بین دو گزینه زیر، گزینه دوم (Not right now) را انتخاب می کنیم.
•    Help protent my by turning on Automatic updates now
•     Net right now
با انتخاب گزینه اول، هر بار که وارد اینترنت شویم، ویندوز به طور خودکار Update می شود.
پاک کردن ویندوز xp
برای پاک کردن ویندوز xp ابتدا باید از طریق شاخه Boot که در داخل درایوی است که ویندوز در آن نصب شده، اطلاعات مربوط به ویندوز را پاک کرد تا هنگام بالا آمدن، نام این ویندوز است لیست ویندوزهای نصب شده بر روی سیستم پاک شود. سپس درایوی که ویندوز در آن نصب شده بر روی سیستم پاک شود. سپس درایوی که ویندوز در آن نصب شده را فرمت می کنیم تا ویندوز بطور کلی از روی سیستم حذف شود. اما از آنجاییکه که ممکن بعضی فایلها مخفی باشند، باید قبل از فرمت کردن، این فایلهای مخفی را به به شاخه مورد نظر آورد. (از طریق / show all file Folder option)
پارتشین بندی سیستم از طریق ویندوز xp
همانطور که قبلا اشاره شد، ویندوز xp این قابلیت را دارد که هنگام نصب سیستم را پارتشین بندی کند. در واقع درایو (پارتشین ) C در زمان نصب ویندوز به طور خودکار ایجاد می شود. اما بقیه پارتشینها را باید پس از نصب ویندوز، طبق مراحل زیر ایجاد کرد.
کلیک راست بر روی desktop < property < tab/ setting  < Advanced < tab/ Adapter < Change  < tab Driver  <  .... Update Driver <
همچنین کارت گرافیکی را به صورت Outo Roun نیز می توان نصب کرد کارت صوت و DVD نیز به صورت Outo Run  نصب می شوند.
برای نصب مودم نیز باید به طریق زیر عمل کرد.
کلیک راست بر روی آیکن My computer   < انتخاب گزینه Property  < tab / Device Manager  <  گزینه Modem  <
کلیک راست بر  روی آیکن my comuter  <  گزینه manage  < گزینه disk manament <  کلیک راست بر روی نوار سبز رنگ (Extended Partition) <  گزینه new partition
نصب درایورها
پس از نصب ویندوز باید درایورهای سیستم را نصب کرد تا بتوان از امکاناتی چون صوت، گرافیک و … استفاده کرد.
برای نصب هر یک از کارتهای صوت، گرافیک، مودم، DVD و … باید ابتدا CD مربوط به آن را داخل CD ROM گذاشت.
برای نصب کارت گرافیگ بصورت زیر عمل می کنیم.
؟
اگر سیستمی دارای CD_writer باشد، باید نرم افزار Neto را نیز برای آن نصب کرد.
اسمبل کردن
برای بستن یک سیستم، به یک کیس نیاز داریم تا قطعات را داخل آن قرار دهیم. در داخل یک case ، یک power (که در واقع برق کامپیوتر را تامین می کند (که درواقع برق کامیپوتر را تامین می کند)، یک کابل برق، بسته ای حاوی پیچها و پایه های کف کیس و همچنین سیمهای رابط به مادر بورد قرار دارد.
نحوه قرار دادن مادر بورد:
برای شروع کار، ابتدا پایه های فلزی را کف کیس می بندیم تا بتوانیم مادر بورد را روی آنها قرار داده و پیچ کنیم. این روش از تماس بورد با کف کیس جلوگیری کرده و در واقع مانع ایجاد اتصال کوتاه و در نتیجه مانع سوختن مادر بورد می شود. به همین جهت باید توجه داشت که پایه ها در محلهایی از کف کیس قرار گیرند که محل لازم برای آنها، بر روی مادر بورد تعبیه شده باشد (در غیر اینصورت چون این پایه ها فلزی هستند اتصال کوتاه ایجاد خواهد شد) سپس حلقه متصل به دیواره پشتی کیس را جدا کرده و حلقه متناسب با همان مادر بورد را (که همراه مادر بورد در جعبه آن وجود دارد) به جای آن قرار می دهیم در نهایت نیز بورد را روی پایه ها گذاشته و پیچها را در محلهایی که پایه ها قرار دارند می بندیم. همچنین دو پایه پلاستیکی را زیر بورد و در دو طرف آن قرار می دهیم تا بورد، بر اثر فشارهایی که ممکن است به آن وارد شود نشکند.
CPU:
برای قرار دادن CPU، ابتدا ضامن آنرا باز کرده و سپس CPU را از گوشه ای که با سه گوشه دیگر آن تفاوت دارد بر روی همان گوشه از بورد گذاشته و ضامن آنرا می بندیم. سپس فن CPU را روی آن قرار داده (طوریکه کاملا جا بیفتد) و دو ضامن آنرا در دوجهت مخالف هم می بندیم تا کاملا محکم شودو زیر فن یک ماده خمیری شکل وجود دارد که این ماده باعث می شودفن روی CPU چسبیده و از آن جدا نشود.
در انتها نیز سیسم برق فن را درمحل مربوطه بر روی بورد وصل می کنیم.
RAM:
بر روی هر بورد، دو (و یا چند) محل برای قرار دادن RAM وجود دارد که می توان آنرا  بر روی هر کدام از آنها و یا هر دو (در صورتی که سیستم دارای دو رم باشد) قرار داد. پس از قرار دادن رم در جای خودش، دو گیزه ای را که در دو طرف آن قرار دارد می بندیم.
کارتها:
بطور کلی برای قرار دادن کارتها، ابتدا باید نوارمستطیل شکل پشت کیس را از محل خود جداکرد.  سپس کارت را در اسلات مربوط به آن گذاشته پیچ آن را می بندیم. (اسلات مربوط به کارت گرافیگ معمولا به رنگ آبی و اسلات مربوط به کارتهای دیگر معمولا شیری رنگ می باشد)
نکته: هر یک از کارتهای گرافیک، صوت، مودم می توانند به صورت on Board نیز باشند. به این معنی که کارت به مادر بورد متصل است و نیازی به صول مجدد آن نیست.
فلاپی درایو- سی در رام- هارد:
هارد و فلاپی درایو را در محل مربوط به آن قرار داده و پیچهای آن را از دو طرف می بندیم. برای قرار دادن CD- ROM بایدابتدا قاب جلوی کیس در قسمت سی دی رام را برداشت و سی دی رام را از جلو داخل کیس قرار داد و سپس پیچها را محکم کرد. (CD- Writer) را نیز به همین طریق باید قرار داد.)
بهتر است قبل از قرار دادن Writer , ROM ابتدا چامپرها را در محل مورد نظر (Master/ Slave /Cable Select(  قرار داد.
همواره باید یکی (Rom / Writer) را دروضعیت Master و دیگری را در وضعیت Slave قرار داد اما باید توجه داشت که سر کابل همواره به آنچه که در وضعیت Master  قرار دارد باشد. حالت Cable Select نیز به این معنی است که خودش انتخاب می کند که کدام Master  و کدام Slave باشد.
می توان ROM و Writer را به هم وصل کرده و سپس به Main وصل کرد و هارد را نیز جدا متصل کرد و یا اینکه یکی از ایندو را به هادر وصل کرده و دیگری را جداگانه به main متصل کرد. اگر سیستمی فقط ROM و یا فقط Writer داشته باشد می توان آن را در حالت Master قرار داده، سر کابل را به آن وصل کنیم. همچنین می توان کاملا جداگانه اینکار را انجام داد یعنی اینکه ROM/ DVD یا Writer را جداوهارد را نیز جدا به Main  وصل کرد.
وضعیت کابل ها:
هر یک از کابل ها باید به طرز صحیح وصل شود تا از بروز مشکل جلوگیری شود.
در مورد ROM و Writer، کابل ها باید طوری متصل شوند که نوار قرمز رنگ کنار آن، به سمت برق رام یا رایتر باشد. در موردفلاپی درایو نیز، در صورتیکه فلاپی درایو درست سر جایش قرار گرفته باشد، نوار قرمز رنگ کنار کابل باید به سمت چپ باشد (در حالتی که کیس روی زمین خوابیده است) همچنین طرفی از کابل که دارای پارگی است باید به سمت فلاپی درایو باشد. اگر این کابل بر عکس قرار گیرد، چراغ درایو همواره روشن خواهد ماند. برای هارد هم نوار قرمز کابل باید به سمت پایه شماره یک باشد. در غیر اینصورت سیستم روشن نخواهد بود.
نحوه اتصال سیمهای H. D.D Mic , Reset _sw , Power _sw , Power LED و … نیز در دفترچه راهنمای هر مادر بوردی مشخص شده که باید طبق دفترچه وصل شود.
در انتهای کار باید کلیه کابلها و سیمهای داخل کیس را ببندیم تا داخل کیس شلوغ نشود. گاهی سیمهای داخلی کیس را از داخل یک آهنربای حلقوی (که داخل بعضی کیسها به همراه بسته پیچها وجود دارد) رد می کنند که اینکار هم به مرتب شدن سیمها در داخل کیس کمک می کند و به هم به دلیل ایجاد میدان مغناطیسی از ایجاد noise جلوگیری می کند.
در نهایت نیز، مانیتور، صفحه کلید، موس و سایر ابزار جانبی را وصل کرده و کلید power را در وضعیت on قرار داده، سیستم را روشن می کنیم و وارد Setup می شویم تا ببینیم آیا تمامی قطعات را می شناسید یا نه.