واکسن - پایگاه دانلود رایگان کتاب | دانلود کتاب

آنفولانزا چیست (آنفولانزا فلو نیز نامیده می شود):
آنفولانزا یک بیماری عفونی و واگیردار دستگاه تنفسی است که توسط ویروس آنفولانزا ایجاد     می شود، این ویروس میکروارگانیسمی است که بقدری کوچک می باشد که آن را بدون یک میکروسکوپ قوی نمی توانید ببینید، برای بیشتر افراد آنفولانزا به عنوان عاملی است که در مدت یک تا دو هفته از بدن پاک شده و فرد بهبود       می یابد اما برای برخی دیگر ویروس آنفولانزا      می تواند آنها را به بیماری سختی گرفتار سازد برخی افراد از جمله افراد مسن، نوجوان و بچه ها و افردیکه موقعیت خاصی از نظر سلامتی دارند برای عوارض آنفولانزا در معرض خطر جدی می باشند. این افراد شامل: ۱- بچه ها و نوجوانان زیر ۲ سال ۲- افراد مسن تر از ۶۵ سال کسانیکه از نظر سلامتی  دارای موقعیت خاصی هستند مثل افراد مبتلا به آسم و دیابت که برای دریافت آنفولانزا مستعدتر هستند.

 

علائم آنفولانزا شامل: تب، سردرد، خستگی مفرط، سرفه خشک، گلودرد، بینی گرفتگی، درد عضلات علائم معدی مثل تهوع، استفراغ، اسهال که در بچه ها نسبت به نوجوانان بیشتر اتفاق            می افتد، احساس سرماخوردگی در بدن، گوش درد و مشکلات سینوسی.
 عوارض آنفولانزا : پنومونی باکتریال، دهیدراتاسیون خطر بیماری های مزمن مثل نارسایی احتقانی قلب، آسم، دیابت، کودکان ممکن است دچار مشکلات سینوسی و یا عفونت گوش شوند.
 آنفولانزا چگونه منتشر می شود؟ ویروس آنفولانزا از طریق ترشحات تنفسی بوسیله سرفه، عطسه منتشر می شود، این ترشحات از طریق قطرات دهان و بینی فرد بیمار حین سرفه، عطسه ویا حتی هنگام خندیدن انتشار می یابد بنابراین در صورتی که شما در کنار آنها تنفس کنید، از طریق این قطرات ریزآلوده، مبتلا خواهید شد، همچنین اگر این قطرات آلوده دستان شما را آلوده سازد و بعد شما دهان و بینی خود را لمس کنید مبتلا خواهید شد بنابراین تعجبی ندارد که شما همیشه به کسانیکه مبتلا به این عفونت هستند یادآور شوید که هنگام عطسه دهان و بینی خود را بپوشانند. ] فرد آلوده یک روز قبل از بروز علائم تا ۵ روز پس از آن قابلیت انتقال ویروس به دیگران را دارا می باشد یعنی شما قابلیت انتقال آنفولانزا به دیگران را دارید قبل از آنکه  بدانید بیمارید درحالیکه شما بیمار هستید[ . چه اقداماتی در صورت ابتلا به فلو باید انجام داد؟ در هر صورت حتی اگر شما از عطسه کننده ها دوری کنید، دستهایتان را به طور منظم بشویید، بازهم امکان ابتلا به آنفولانزا وجود دارد. در مطب دکتر، پزشک از شما در مورد چگونگی ابتلا سؤال خواهد کرد و شما را مورد آزمایش قرار خواهد داد- پزشک از یک سواپ پنبه ای جهت گرفتن نمونه از حلق، بینی یا دهان شما استفاده خواهد کرد. آزمایش کردن نمونه درآزمایشگاه، جهت اطمینان اطلاع شما به آنفولانزا  می باشد. اما معمولاً این یک کار ضروری نمی باشد. بر اساس نشانه های بالینی در شما و یا فراگیر شدن آنفولانزا محل زندگیتان، پزشک تشخیص آنفولانزا در ما می دهد. در صورتی که پزشک اظهار داشت که شما مبتلا هستید، می توانید مراحل زیر را جهت بهبود حالتان انجام دهید: استراحت در بستر یا تخت، نوشیدن مقدار زیادی مایعات مثل آب، آبگوشت، آب مرغ و دیگر مایعات، استفاده از داروها جهت کاهش درد و تب و خستگی اطلاع به والدین در صورت تنفس مشکل، درد عضلات و یا گیجی چون اینها علامتی هستند که شما نیاز به ویزیت مجدد پزشک دارید.
پیشگیری از آنفولانزا: بهترین راه جهت پیشگیری از آنفولانزا دریافت واکسن در هر دوره می باشد دو نوع واکسیناسیون موجود می باشد. ۱- نوع تزریقی که واکسن غیر فعال بوده و شامل ویروس کشته شده است که با سوزن تزریق می شود- تزریق آنفولانزا برای           بچه های بیشتر از شش ماه که شامل افراد سالم و افرادی که دارای موقعیت های  مزمن پزشکی هستند توصیه    می شود.
۲- اسپری بینی که نوع دیگر واکسن فلو می باشد که از ویروس زنده ضعیف شده ساخته شده که باعث بیماری فلو نمی شود بلکه بیشتر جهت آماده ساختن بدن در مقابل ورود ویروس آنفولانزا در بدن بکار می رود.

 

 (گاهی اوقات LAFV نامیده می شود که مخفف واکسن آنفولانزا زنده رقیق شده است و برای افراد        49-5 ساله که حامله نیستند استفاده می شود. در حدود ۲ هفته پس از تزریق واکسن آنتی بادیها جهت مبارزه با ویروس عفونت آنفولانزا در بدن فعال              می شوند- واکسن های آنفولانزا در مقابل بقیه بیماریهای شبه آنفولانزا مصونیت ایجاد نمی کند چون آنها به وسیله انواع مختلف ویروسها ایجاد می شوند.
چه زمانی واکسن باید تزریق شود؟ بهترین زمان جهت تزریق واکسن مهر و آبان می باشد اما تزریق واکسن در آذرماه یا حتی پس از آن می تواند مفید واقع شود – آنفولانزا فصلی در مهرماه شروع شده وتا اردیبهشت ماه نیز ممکن است ادامه یابد که در این مدت امکان ابتلا به آن زیاد می باشد .
چه کسانی باید واکسینه شوند؟ به طور کلی هرکسی که تمایل دارد تا شانس ابتلا به آنفولانزا را در خود کاهش دهد می تواند واکسن را دریافت کند اما دو دسته از افراد باید هرساله واکسینه شوند. دسته اول گروهی که دارای ریسک فاکتورهای ابتلا به آنفولانزا می باشند از جمله : افراد ۶۵ ساله و بیشتر، افرادیکه جز پرسنل بیمارستانی هستند، افراد بیشتر از ۶ ماهه که دارای بیماری مزمن قلبی یا ریوی مثل آسم می باشند و یا نیاز به مراقبتهای منظم پزشکی داشته و در طی سال گذشته به دلیل بیماری های متابولیکی مثل دیابت، بیماری کلیوی مزمن یا نقص سیستم ایمنی در بیمارستان بستری بوده اند، اختلال در سیستم ایمنی که به وسیله دارو،  عفونت و یا برخی از بیماریها مثل HIV بوجود می آید، بچه های ۶ ماهه تا ۱۸ ساله که به مدت طولانی تحت درمان با آسپرین بوده اند، لازم به ذکر است که کودکانی که آسپرین استفاده می کنند درحالیکه مبتلا به آنفولانزا هستند در معرض خطر ابتلا به سندروم ری هستند- زنانیکه ممکن است در حین آنفولانزا فصلی حامله شوند، افرادیکه در معرض ابتلا به اختلال دستگاه تنفسی و یا افزایش ترشحات (موقعیتهایی که باعث بلع یا تنفس مشکل می شود مثل بیماری یا آسیب مغزی، آسیبهای طناب تحتانی، نخاعی آسیبهای قلبی مغزی و یا دیگر اختلالات عصبی عضلانی- و دسته دوم افرادیکه با افراد ناقل آنفولانزا سروکار دارند مثل هم اتاقی ها و پرسنل بیمارستانی – زنان حامله نیز می توانند این واکسن را دریافت کنند.
چه کسانی نباید واکسینه شوند؟ برخی افراد نباید بدون مشاوره پزشکی واکسن دریافت کنند که آنها شامل: افرادیکه آلرژی شدید به تخم مرغ دارند، کسانیکه واکنش شدید به واکسن آنفولانزا در گذشته داشته اند. در کودکان کمتر از ۶ ماه افرادیکه مبتلا به بیماری متوسط تا شدید که همراه با تب هستند باید تا زمان کاهش نشانه ها برای دریافت واکسن صبر کنند،  در افرادی که در حدود ۶ هفته از دریافت واکسن آنفولانزا گذشته و آنها به سندروم گیلن باره GBS مبتلا شده اند نیز منع مصرف دارد.