نارسا خوانی - پایگاه دانلود رایگان کتاب | دانلود کتاب

 شیوع اختلال یادگیری در دختران و پسران چگونه است؟

تعیین دقیق میزان شیوع اختلالات یادگیری دشوار است و یکی از دلایل آن فقدان یک تعریف دقیق و یکسان درباره کودکان مبتلا به اختلال یادگیری می¬باشد و علت دیگر آن که هر چه ملاک شناسایی این کودکان دقیقتر باشد، تعداد کودکانی که به عنوان کودکان دارای اختلال یادگیری شناخته می¬شوند، محدودتر خواهد بود، نکته¬ی دیگر آن که شیوع این اختلال در سنین مختلف، متفاوت است.
اون و همکاران در سال ۱۹۷۱ گزارش کردند که اوج شیوع این اختلال در محدوده سنی ۸ تا ۱۱ سال است زیرا ناتوانی یادگیری کودک در این محدوده سنی کشف میشود و معلمان کودک را برای درمان به متخصصین مربوطه ارجاع میدهند.
مؤسسه پژوهشی استنفورد گزارش کرده است که حدود ۱۰-۵ درصد دانش آموزان مدرسه رو دارای اختلال یادگیری هستند و نیز مجمع ملی معلولین حدود ۱۵% از جمعیت ایالت متحده را مبتلا به ناتوانی یادگیری تخمین زده است که بیشتر مشکلاتی در خواندن و زبان داشتند.
اکثر محققین نسبت پسران با ناتوانی یادگیری را بیشتر از دختران و گاهی ۲ تا ۴ برابر گزارش کرده¬اند. دلایل این تفاوت¬ها به خوبی مشخص نیست ولی بنابر برخی اظهار نظرها در مورد شواهد رفتاری مبتنی برجنس، احتمالاً دختران مبتلا به اختلال یادگیری، کمتر از پسران شناسایی می¬شوند. به طور مثال پسرها پرخاشگری بدنی و مشکلات رفتاری بیشتری را نشان میدهند و بیشتر در پی کسب رضایت هم کلاسیهایشان هستند ولی دختران بیشتر سعی میکنند تا رضایت و توجه معلم را به خود جلب کنند و حتی با وجود
آسیبهای متوسط اغلب گوشه گیرند و به همین دلیل در اغلب موارد تنها دخترانی که آسیب جدی و شدید دارند شناسایی و برای ارزیابی ارجاع داده میشوند برعکس پسران که اغلب با وجود آسیبهای خفیف، برون¬گرا هستند و سریعتر شناسایی میشوند.

ووگل در سال ۱۹۹۰ بیان کرد که پسران احتمالاً از نظر بیولوژیکی در مقابل
آسیبهای عصب روان شناختی آسیب¬پذیرتر از دختران هستند و صاحبنظرانی چون اینگرام ورید (۱۹۹۶)، داوی و همکاران (۱۹۷۳)، اظهار داشته¬اند که وقوع بیشتر تأخیر در رشد گفتار و زبان در پسران میتواند عامل مهمی در ایجاد تفاوت شیوع ناتوانی یادگیری بین دوجنس باشد که این تقدم میتواند آمادگی دختران را جهت فراگیری خواندن افزایش دهد.
 اختلالات یادگیری به چند دسته تقسیم میشوند؟

اختلالات یادگیری مجموعه ای از رفتارهای پیچیده را تحت تأثیر قرار می دهد، در نتیجه طبقه بندی رسمی آنها بسیار دشوار است، به همین دلیل در منابع پژوهشی مختلف، طبقه بندیهای متفاوتی ذکر شده است.
براساس طبقه بندی DSM-IV، اختلالات یادگیری به ۴ دسته تقسیم میشوند که تعاریف آنها بر گرفته از-IV DSM در بخشهای بعدی آورده شده است.
۱- اختلال خواندن
۲- اختلال بیان نوشتاری
۳- اختلال ریاضی
۴- اختلال یادگیری که به گونه ای دیگر مشخص نشده است.

 اختلال خواندن چیست؟
معمولاً کودکان در نخستین تجربه سوادآموزی خود، اغلب آموختن را با استفاده مستقیم از کتاب های بسیار آغاز می کنند. بسیاری از آن ها قادرند تکالیف اولیه خواندن را آنقدر خوب انجام دهند که بدون آموزش یا اندکی آموزش، به کتاب ها دست یابند و اطلاعات اولیه درباره خط چاپی بدست آورند و سرعت خواندن و سپس نوشتن خود را افزایش دهند. در این دانش آموزان یادگیری بدون صرف انرژی اتفاق می افتد. در حالیکه دانش آموزان نارساخوان این توانایی را ندارند.
اختلال خواندن نسبت به اختلالات دیکته و ریاضیات شایع تر می باشد و در حدود ۸۵ تا ۹۰ درصد دانش آموزان با ناتوانی یادگیری، در خواندن مشکل دارند. در مواردی ممکن است هر دو یا سه نوع اختلال به طور مختلط مشاهده شود.
گزارش موردی:
حمید ۸ ساله و کلاس دوم دبستان است. او توسط روانپزشک اطفال برای ارزیابی اختلال یادگیری ارجاع داده شد. به گفته ی مادرش کلاس اول را به کمک معلم و با نمرات خیلی پایین گذرانده بود و حال تمایلی به درس خواندن نداشت. کودک سابقه ای از مشکلات عصبی، بینایی یا شنوایی نداشت و هوش او در نتیجه آزمون و کسلر، طبیعی گزارش شده بود.
وقتی شرایط محیطی وی را از لحاظ نحوه آموزش معلم، سطح تحصیلات والدین، فرصت کسب تجربیات، شرایط عاطفی و سایر موارد بررسی کردم، هیچ مشکلی در امر تحصیل وی پیدا نکردم. کودک تنها در درس فارسی مشکل داشت و برگه های امتحانی او به علت غلط املایی زیاد، غیرقابل تصحیح بود. در ارزیابی خواندن و نوشتن او مشخص شد که بعضی از حروف الفبا را می شناخت و تنها می توانست برخی کلمات و جملات کوتاه که مربوط به پایه اول دبستان است را به درستی بنویسد و آن ها را بخواند. در خواندن متن، ۲ تا ۳ جمله ساده را کلمه به کلمه و حتی بعضی کلمات را حرف به حرف و به زحمت و بالحن یکنواخت می خواند و بعضی از حروف را چندین بار تکرار می کرد.
با توجه به این تابلوی بالینی، می توان او را مبتلا به اختلال خواندن یا نارساخوانی دانست. اختلال خواندن یک بیماری نیست و بیشتر نوع متفاوتی از فکر کردن است که مبتلایان به آن، به یک شیوه متفاوتی از سایر مردم یاد می گیرند به طوریکه در آن پیشرفت خواندن، براساس سن، هوش و آموزش کلاسی کودک زیر حد انتظار می باشد.
برخی از کودکان دارای اختلال خواندن با استعداد و خیلی فعال هستند و استعدادهای غیرعادی در هنر، ورزش، معماری، گرافیک، موزیک یا مهندسی دارند. به طور کلی در فعالیت¬هایی که نیاز به هماهنگی بینایی- فضایی دارند بهتر عمل می کنند.
براساس گزارش کاپلان و سادوک در سال ۱۹۹۴ اختلال خواندن معمولاً در ۸ سالگی یعنی کلاس دوم ابتدایی تشخیص داده می شود.

 نشانه های اختلال خواندن یا نارساخوانی چیست؟
ممکن است چند مورد و یا همه موارد زیر در کودک مبتلا به اختلال خواندن دیده شود:
– ممکن است در تشخیص صداهای حروف اشکال داشته باشند.
– ممکن است حروف را به تنهایی و به طور جداگانه تشخیص دهند ولی در داخل کلمه قادر به شناسایی و خواندن آن نباشند.
– ممکن است کلمات یا حروف را جابجا بخوانند.مثل خواندن “عسک” به جای “عکس”
– برخی از صداهای کلمات را حذف می کنند. مثلا” “دیدند” را “دیدن” می خوانند.
– یک صدا را به جای صدای دیگر جایگزین می کنند. مثلا” کلمه “فرشته” را “فرسته” می خوانند.
– ممکن است کلمات یا حروف را معکوس بخوانند. مثل “رود” به جای “دور”
– ممکن است از روی حدس و گمان کلمه را طوری بخوانند که فقط ابتدای کلمه¬ی خوانده شده صحیح باشد. “سیب” به جای “سبد”.
– ممکن در حین خواندن، خطی را که در حال خواندن آن بوده اند را گم کنند یا قسمتی از یک خط را جا بیندازند.
– ممکن است در حین خواندن،کلماتی را به متن اضافه کنند که در برخی موارد باعث تغییر در معنا نیز می¬شود.
– گاهی یک بخش را در کلمه تکرار می کنند، مثلا” بگوید: بابابادام.
– ممکن است برخی صداها را به کلمه اضافه کنند به طور مثال “برد” را “بردند” بخوانند.
– گاهی برخی از کلمات را حذف می کنند. مثلا” در جمله “خواهرم به مدرسه رفت” کلمه “به” را نخواند.
– گاهی بین کلمات، یک حرف ربط اضافه می کنند. به طور مثال جمله “مادر در باران آمد” را “مادر در باران در آمد” می خوانند.
– ممکن است بسیار آهسته و زیر لبی بخوانند.
– ممکن است با سرعت بسیار کند بخوانند.
– معمولا” نشانه هایی مثل نقطه، ویرگول و امثال آن را رعایت نکنند.
– ممکن است معنای کلمه یا جمله یا عبارتی را که می¬خوانند، نفهمند.
– ممکن است محتوای کلی متن را بفهمند ولی در پاسخ به سؤالات ناتوان باشند.
– ممکن است کلمه یا جمله را حرف به حرف بخوانند و از خواندن کل کلمه ناتوان باشند.
 
 اختلال در نوشتن به چه معناست؟

آیا تا به حال از خود پرسیده¬اید که چرا برخی از کودکان فقط در تکالیف مدرسه مشکل دارند؟ چرا دست خط برخی از کودکان خوب نیست؟ آیا متوجه شده اید در کپی کردن از روی تخته سیاه و یا کتاب مشکل دارند؟ آیا آنها در بخش کردن و نوشتن کلمات مشکل دارند؟ آیا در نوشتن افکارشان روی کاغذ مشکل دارند؟ آیا بارها با اینکه به آنها گوشزد شده است که خوب نگاه کنند یا خوب گوش کنند باز هم اشتباه می نویسند؟
شاید درباره کودک خود یا سایر کودکان این سؤالات و پرسش های مشابه ذهن شما را نیز به خود مشغول کرده باشد، اگر چنین است باید فهمید که کودک از چه رنج می برد. شاید پاسخ این سؤالات، اختلال آن کودک در بیان نوشتاری یا نارسا نویسی باشد.
نوشتن فرآیندی پیچیده است و به مهارت های مختلفی بستگی دارد و مستلزم درک صحیحی از الگوهای نمادین نوشتاری است. در اختلال بیان نوشتاری، با توجه به سن، ظرفیت هوشی و آموزشی شخص، مهارت های نگارشی بسیار پایین تر از حد مورد انتظار است و کودک در نوشتن به طور مستمر عملکرد ضعیفی دارد.
با بالا رفتن سن کودک و رفتن به کلاس های بالاتر، جملات شفاهی و کتبی این کودکان به طور قابل ملاحظه ای، ابتدایی و پایین تر از سطح مورد انتظار می باشد و به طور مشخصی از سایر کودکان عقب تر می مانند.