فاطمه (علیها السلام) در نزد مسلمانان برترین و والامقام ترین بانوى جهان در تمام قرون و اعصار مى باشد. این عقیده بر گرفته از مضامین احادیث نبوی است. این طایفه از احادیث ، اگر چه از لحاظ لفظی دارای تفاوت هستند ، اما دارای مضمونی واحد می باشند. در یکی از این گفتار ها ( که البته مورد اتفاق مسلمانان ، اعم از شیعه و سنی است) ، رسول اکرم (صلی الله علیه وآله وسلم) می فرمایند: ” فاطمه سرور زنان جهانیان است” . اگر چه بنابر نص آیه شریفه قرآن ، حضرت مریم برگزیده زنان جهانیان معرفی گردیده و در نزد مسلمانان دارای مقامی بلند و عفت و پاکدامنی مثال زدنی می باشد و از زنان برتر جهان معرفی گشته است ، اما او برگزیده ی زنان عصر خویش بوده است. ولی علو مقام حضرت زهرا (علیها السلام) تنها محدود به عصر حیات آن بزرگوار نمی باشد و در تمامی اعصار جریان دارد . لذا است که پیامبر اکرم (صلی الله علیه واله وسلم) در کلامی دیگر صراحتاً فاطمه (علیها السلام) را سرور زنان اولین و آخرین ذکر می نمایند. اما نکته ای دیگر نیز در این دو حدیث نبوی و احادیث مشابه دریافت می شود و آن اینست که اگر فاطمه (علیها السلام) برترین بانوی جهانیان است و در بین زنان از هر جهت ، کسی دارای مقامی والاتر از او نیست ، پس شناخت سراسر زندگانی و تمامی لحظات حیات او ، از ارزش فوق العاده برخوردار می باشد. چرا که آدمی با دقت و تأمل در آن می تواند به عالی ترین رتبه های روحانی نائل گردد. از سوی دیگر با مراجعه به قرآن کریم درمی یابیم که آیات متعددی در بیان شأن و مقام حضرتش نازل گردیده است که از آن جمله می توان به آیه ی تطهیر، آیه مباهله ، آیات آغازین سوره دهر، سوره  کوثر ، آیه  اعطای حق ذی القربی و … اشاره نمود که خود تأکیدی بر مقام عمیق آن حضرت در نزد خداوند است. این آیات بال تکیه بر توفیق الهی ، در مقالات دیگر مورد بررسی قرار خواهد گرفت. ما در این قسمت به طور مختصر و با رعایت اختصار ،  به مطالعه شخصیت و زندگانی آن بزرگوار خواهیم پرداخت.
نام، القاب، کنیه ها:
نام مبارک آن حضرت ، فاطمه (علیها السلام) است و از برای ایشان القاب و صفات متعددی همچون زهرا، صدیقه، طاهره، مبارکه، بتول، راضیه، مرضیه ، نیز ذکر شده است.
فاطمه ،  در لغت به معنی بریده شده و جدا شده می باشد و علت این نامگذاری بر طبق احادیث نبوی ، آنست که: پیـروان فاطمه (علیها السلام)  به سبب او از آتش دوزخ بریده ، جدا شده و برکنارند.
  زهرا به معنای درخشنده است و از امام ششم ، امام  صادق (علیه السلام)   روایت شده است که: ” چون دخت پیامبر در محرابش می ایستاد ( مشغول عبادت می شد) ،  نورش برای اهل آسمان می درخشید؛ همانطور که نور ستارگان برای اهل زمین می درخشد . “
 صدّیقه به معنی کسی است که به جز راستی چیزی از او صادر نمی شود. طاهره به معنای پاک و پاکیزه ، مبارکه به معنای باخیر و برکت ، بتول به معنای بریده و دور از نا پاکی ، راضیه به معنای راضی به قضا و قدر الهی و مرضیه یعنی مورد رضایت الهی. (۱) 
کنیه های فاطمه (علیها السلام ) نیز عبارتند از ام الحسین، ام الحسن، ام الائمه، ام ابیها و…
ام ابیها به معنای مادر پدر می باشد و رسول اکرم (صلی الله علیه وآله وسلم) دخترش را با این وصف می ستود؛ این امر حکایت از آن دارد که فاطمه (علیها السلام)  بسان مادری برای رسول خدا بوده است. تاریخ نیز گواه خوبی بر این معناست ؛ چه هنگامی که فاطمه در خانه  پدر حضور داشت و پس از وفات خدیجه (سلام الله علیها ) غمخوار پدر و مایه پشت گرمی و آرامش رسول خدا بود و در این راه از هیچ اقدامی مضایقه نمی نمود ، چه در جنگها که فاطمه بر جراحات پدر مرهم می گذاشت و چه در تمامی مواقف دیگر حیات رسول خدا .
مادر و پدر:
همانگونه که می دانیم ،  نام پدر فاطمه (علیها السلام) محمد بن عبدالله (صلی الله علیه وآله وسلم) است که او رسول گرامی اسلام ، خاتم پیامبران الهی و برترین مخلوق خداوند می باشد. مادر حضرتش خدیجه دختر خویلد ، از زنان بزرگ و شریف  قریش بوده است . او نخستین بانوئی است که به اسلام گرویده است و پس از پذیرش اسلام ،  تمامی ثروت و دارائی خود را در خدمت به اسلام و مسلمانان مصرف نمود . خدیجه در دوران جاهلیت و دوران پیش از ظهوراسلام نیز به پاکدامنی مشهور بود ؛ تا جائی که از او به طاهره (پاکیزه) یاد می شد و او را بزرگ زنان قریش می نامیدند .
 ولادت:
فاطمه (علیها السلام) در سال پنجم پس از بعثت (۲)  و در روز ۲۰ جمادی الثانی در مکه به دنیا آمد. چون به دنیا پانهاد، به قدرت الهی لب به سخن گشود و گفت : ” شهادت می دهم که جز خدا ، الهی نیست و پدرم رسول خدا و آقای پیامبران است و شوهرم سرور اوصیاء و فرزندانم ( دو فرزندم ) سرور نوادگان می باشند” .  اکثر مفسران شیعی و عده ای از مفسران بزرگ اهل تسنن نظیر فخر رازی ، آیه آغازین سوره کوثر را به فاطمه (علیها السلام) تطبیق نموده اند و او را خیر کثیر و باعث بقا و گسترش نسل و ذریه پیامبر اکرم ذکر نموده اند. شایان ذکر است که آیه انتهایی این سوره نیز قرینه خوبی براین مدعاست که در آن خداوند به پیامبر خطاب می کند و می فرماید همانا دشمن تو ابتر و بدون نسل است.
مکارم اخلاق :
سراسر زندگانی صدیقه طاهره (علیها السلام) ، مملو از مکارم اخلاق و رفتارهای نمونه و انسانی است. ما در این مجال جهت رعایت اختصار تنها به ه مورد اشاره می نمائیم . اما دوباره تأکید می کنیم که این موارد، تنها  بخش کوچکى از مکارم اخلاقی آن حضرت است.
۱ـ از جابربن عبدالله انصاری ، صحابی پیامبر (صلی الله علیه وآله وسلم) منقول است که: مردی از اعراب مهاجر که فردی فقیر مستمند بود ،  پس از نماز عصر از رسول اکرم  (صلی الله علیه وآله وسلم) طلب کمک و مساعدت نمود. حضرت فرمود که من چیزی ندارم . سپس او را به خانه فاطمه (سلام الله علیها ) که در کنار مسجد و در نزدیکی خانه رسول خدا قرار داشت ، راهنمائی نمودند . آن شخص به همراه بلال (صحابی و مؤذن رسول خدا ) به در خانه حضرت فاطمه (علیها السلام) آمد و بر اهل بیت رسول خدا سلام گفت و سپس عرض حال نمود. حضرت فاطمه (علیها السلام) با وجود اینکه سه روز بود خود و پدر و همسرش در نهایت گرسنگی به سر می بردند، چون از حال فقیر آگاه شد، گردن بندی را که فرزند حمزه دختر عموی حضرت به  ایشان هدیه داده بود ، ودر نزد آن بزرگوار یادگاری ارزشمند  محسوب می شد ، از گردن باز نمود و به اعرابی فرمود: این را بگیر و بفروش ؛ امید است که خداوند بهتر از آن را نصیب تو نماید. اعرابی گردن بند را گرفت و به نزد پیامبر اکرم (صلی الله علیه وآله وسلم) بازگشت و شرح حال را گفت . رسول خدا (صلی الله علیه وآله وسلم) از شنیدن ماجرا ، متأثر گشت و اشک از چشمان مبارکش فرو ریخت  و به حال اعرابی دعا فرمود. عمار یاسر (از اصحاب پیامبر) برخاست و اجازه گرفت و در برابر اعطای غذا ، لباس ، مرکب و هزینه سفر به اعرابی ، آن گردن بند را از او خریداری نمود . پیامبر اسلام (صلی الله علیه وآله وسلم) از اعرابی پرسید : آیا راضی شدی؟  او در مقابل ، اظهار شرمندگی و تشکر نمود. عمار گردن بند را در پارچه ای یمانی پیچیده و آنرا معطر نمود و به همراه غلامش به پیامبر هدیه داد. غلام به نزد پیامبر (صلی الله علیه وآله وسلم) آمد و جریان را باز گفت. حضرت رسول (صلی الله علیه وآله وسلم) غلام و گردن بند را به فاطمه (علیها السلام) بخشید. غلام به خانه ی صدیقه  اطهر آمد. زهرا (علیها السلام) ، گردن بند را گرفت و غلام را در راه خدا آزاد نمود.
گویند غلام در این هنگام تبسم نمود. هنگامی که علت را جویا شدند ، گفت: چه گردن بند با برکتی بود ، گرسنه ای را سیر کرد و برهنه ای را پوشانید،  پیاده ای را صاحب مرکب و فقیری را بی نیاز کرد و غلامی را آزاد نمود و  سرانجام به نزد صاحب خویش بازگشت.
۲ ـ رسول خدا (صلی الله علیه واله وسلم) در شب زفاف پیراهن نویی را برای دختر خویش تهیه نمود. فاطمه (علیها السلام) پیراهن وصله داری نیز داشت. سائلی بر در خانه حاضر شد و گفت: من از خاندان نبوت پیراهن کهنه می خواهم. حضرت زهرا(علیها السلام) خواست پیراهن وصله دار را مطابق خواست سائل به او بدهد که به یاد آیه  شریفه  ” هرگز به نپکی دست نمی یابید مگر آنکه از آنچه دوست دارید انفاق نمائید” ، افتاد . در این هنگام فاطمه (علیها السلام) پیراهن نو را در راه خدا انفاق نمود.
۳- امام حسن مجتبی در ضمن بیانی ،عبادت فاطمه (علیها سلام ) ، توجه او به مردم و مقدم داشتن آنان بر خویشتن ، در عالی ترین ساعات راز و نیاز با پروردگار را این گونه توصیف می نمایند : ” مادرم فاطمه را دیدم که در شب جمعه ای در محراب عبادت خویش ایستاده بود و تا صبحگاهان ، پیوسته به رکوع و سجود می پرداخت . و شنیدم که بر مردان و زنان مؤمن دعا می کرد ،  آنان را نام می برد و بسیار برایشان دعا می نمود اما برای خویشتن هیچ دعائی نکرد . پس به او گفتم : ای مادر ، چرا برای خویش همانگونه که برای غیر ، دعا می نمودی ، دعا نکردی ؟ فاطمه (علیها سلام ) گفت : پسرم ! اول همسایه و سپس خانه “.
ازدواج و فرزندان آن حضرت :

صدیقه کبری خواستگاران فراوانی داشت. نقل است که عده ای از نامداران صحابه ازاو خواستگاری کردند .  رسول خدا (صلی الله علیه وآله وسلم) به آنها فرمود که اختیار فاطمه در دست خداست. بنا بر آنچه که انس بن مالک نقل نموده است ، عده ای دیگر از میان نامداران مهاجرین ، برای خواستگاری فاطمه (علیها السلام) به نزد پیامبر (صلی الله علیه وآله وسلم) رفتند و گفتند حاضریم برای این وصلت ، مهر سنگینی را تقبل نمائیم . رسول خدا همچنان مسأله را به نظر خداوند موکول می نمود تا سرانجام  جبرئیل بر پیامبر (صلی الله علیه وآله وسلم) نازل شد و گفت: ” ای محمد ! خدا بر تو سلام می رساند و می فرماید فاطمه را به عقد علی در آور ، خداوند علی برای فاطمه و فاطمه را برای علی پسندیده است “. امام علی (علیه السلام) نیز از خواستگاران فاطمه (علیها السلام) بود و حضرت رسول بنا بر آنچه که ذکر گردید ، به امر الهی با این وصلت موافقت نمود. در روایات متعددی نقل گشته است  که پیامبر اکرم (صلی الله علیه وآله وسلم) فرمود: اگر علی نبود ، فاطمه همتایی نداشت . بدین ترتیب بود که مقدمات زفاف فراهم شد . حضرت فاطمه (علیها السلام) با مهری اندک (بر خلاف رسوم جاهلی که مهر بزرگان بسیار بود) به خانه  امام علی (علیه السلام) قدم گذارد . (۳) ثمره  این ازدواج مبارک ، ۵ فرزند به نامهای حسن ، حسین ، زینب ، ام کلثوم و محسن (که در جریان وقایع پس از پیامبر (صلی الله علیه واله وسلم) سقط شد) ، بود .  امام حسن و امام حسین (علیهما السلام) از امامان ۱۲ گانه می باشند که در دامان چنین مادری تربیت یافته اند و ۹ امام دیگر (بغیر از امام علی(علیه السلام) و امام حسن(علیه السلام)) از ذریه امام حسین (علیه السلام) می باشند و بدین ترتیب و از طریق فاطمه (علیها السلام) به رسول خدا (صلی الله علیه واله وسلم) منتسب می گردند و از ذریه ایشان به شمار می روند. (۴) و به خاطر منسوب بودن ائمه طاهرین (بغیر از امیر مؤمنان(علیه السلام)) به آن حضرت ، فاطمه (علیها السلام) را  ” ام الائمه ” ( مادر امامان ) گویند.
 زینب (سلام الله علیها) که بزرگترین دختر فاطمه (علیها السلام) به شمار می آید ، بانویی عابد و پاکدامن و عالم بود. او پس از واقعه  عاشورا ، و در امتداد حرکت امام حسین (علیه السلام) ، آن چنان قیام حسینی را نیکو تبیین نمود ، که پایه های حکومت فاسق اموی به لرزه افتاد و صدای اعتراض مردم نسبت به ظلم و جور یزید بارها و بارها بلند شد. تا جایی که حرکتهای گسترده ای بر ضد ظلم و ستم او سازمان گرفت . آنچه از جای جای تاریخ درباره  عبادت زینب کبری (علیها السلام )  بدست می آید ، آنست که حتی در سخت ترین شرایط و طاقت فرسا ترین لحظات نیز راز و نیاز خویش با پروردگار خود را ترک ننمود و این عبادت و راز و نیاز او نیز ریشه در شناخت و معرفت او نسبت به ذات مقدس ربوبی داشت.
ام کلثوم نیز که در دامان چنین مادری پرورش یافته بود ، بانویی جلیل القدر و خردمند و سخنور بود که او نیز پس از عاشورا به همراه زینب (سلام الله علیها) حضور داشت و نقشی عمده در آگاهی دادن به مردم ایفا نمود.
فاطمه (علیها السلام) در خانه:

فاطمه (علیها السلام) با آن همه فضیلت ، همسری نیکو برای امیر مؤمنان بود. تا جایی که روایت شده هنگامی که علی (علیه السلام) به فاطمه (علیها السلام) می نگریست ، غم واندوهش زدوده می شد. فاطمه (علیها السلام) هیچگاه حتی اموری را که می پنداشت امام علی (علیه السلام) قادر به تدارک آنها نیست ، از او طلب نمی نمود. اگر بخواهیم هر چه بهتر رابطه زناشویی آن دو نور آسمان فضیلت را بررسی نمائیم ، نیکوست از امام علی (علیه السلام) بشنویم ؛ چه آن هنگام که در ذیل خطبه ای به فاطمه (علیها السلام) با عنوان بهترین بانوی جهانیان مباهات می نماید و او را از افتخارات خویش بر می شمرد و یا آن هنگام که می فرماید: ” بخدا سوگند که او را به خشم در نیاورم و تا هنگامی که زنده بود ، او را وادار به کاری که خوشش نیاید ننمودم ؛ او نیز مرا به خشم نیاورد و نا فرمانی هم ننمود “.
مقام حضرت زهرا (علیها السلام) و جایگاه علمى ایشان:
فاطمه زهرا (علیها السلام) در نزد شیعیان اگر چه امام نیست ، اما مقام و منزلت او در نزد خداوند و در بین مسلمانان به خصوص شیعیان ،  نه تنها کمتر از سایر ائمه نیست ، بلکه آن حضرت همتای امیر المؤمنین و دارای منزلتی عظیم تر از سایر ائمه طاهرین (علیهم السلام ) می باشد . 
اگر بخواهیم مقام علمی فاطمه (علیها السلام) را درک کنیم و به گوشه ای از آن پی ببریم ، شایسته است به گفتار او در خطبه  فدکیه بنگریم ؛ چه آنجا که استوار ترین جملات را در توحید ذات اقدس ربوبی بر زبان جاری می کند ،  یا آن هنگام که معرفت و بینش خود را نسبت به رسول اکرم آشکار می سازد و یا در مجالی که در آن خطبه ، امامت را شرح مختصری می دهد. جای جای این خطبه و احتجاجات این بانوی بزرگوار به قرآن کریم و بیان علت تشریع احکام ، خود سندی محکم بر اقیانوس بی کران علم اوست که متصل به مجرای وحی است.( قسمتی از این خطبه در فراز آخر مقاله خواهد آمد) . از دیگر شواهدی که به آن وسیله می توان گوشه ای از علو مقام فاطمه (علیها السلام) را درک نمود ، مراجعه زنان و یا حتی مردان مدینه در مسائل دینی و اعتقادی به آن بزرگوار می باشد که در فرازهای گوناگون تاریخ نقل شده است. همچنین استدلالهای عمیق فقهی فاطمه ( علیها سلام ) در جریان فدک (که مقداری از آن در ادامه ذکر خواهد گردید ) ، به روشنی بر احاطه فاطمه ( علیها سلام ) بر سراسر قرآن کریم و شرایع اسلامی دلالت می نماید .

بسم الله الرحمن الرحیم
انا اعطیناک الکوثر۱
تا کنون از معانی کوثر معنای خیر و معنای کثیر مطرح شد و به بحث مشکاتیت خانم وخلقت آسمانها و زمین و نورانیت آنها به نام زهره زهرا و بحث ماء پرداختیم و گفتیم کوثراطلاق به سرچشمه ماء می شود که این مطالب بسیار مقدماتی است.
در بیان معنای کثیر به آیه مبارکه: یا اَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا اذْکُرُوا اللَّهَ ذِکْراً کَثیراً ، وَ سَبِّحُوهُ بُکْرَهً وَ اَصیلاً ۲ پرداختیم و گفتیم سَبِّحُوه‏ , یعنی تسبیح فاطمه ۳ و یک اشاره آن تسبیحات خانم حضرت صدیقه است که روح و اصل و بطن آن به معنای غرق شدن است , وَ السَّابِحاتِ سَبْحاً

ولایت ، ماء معین
پیرامون معنای ماء به آیه مبارکه: قُلْ اَ رَاَیْتُمْ إِنْ اَصْبَحَ ماوُکُمْ غَوْراً فَمَنْ یَاْتیکُمْ بِماءٍ مَعین‏ 5
اشاره شد و بیان شد که معنای ماء معین ، مقام ولایت است۶ . بنابراین هر جا در قرآن ماء دیدیم منظور ولایت واهل بیت است که هم ماء ملح اجاج داریم و هم ماء عذب فرات که عذب فرات محبت است وملح اجاج برایت است , چرا که هو الذی خلق الظلمات و النور

اهل بیت ، ارکان خلقت
قبل از اینکه هیچ مخلوقی در زمین باشد و خلقی صورت بگیرد اهل بیت بوده اند خَلَقَنَا اللَّهُ نَحْنُ حَیْثُ لَا سَمَاءَ مَبْنِیَّهَ وَ لَا اَرْضَ مَدْحِیَّهَ وَ لَا عَرْشَ وَ لَا جَنَّهَ وَ لَا نَارَ کُنَّا نُسَبِّحُهُ حِینَ لَا تَسْبِیحَ وَ نُقَدِّسُهُ حِینَ لَا تَقْدِیس‏ و هر خلقی که تصور شود از اهل بیت است؛ نه فقط مخلوق زمینی بلکه عرش و کرسی، لوح و قلم , همه و همه مخلوق اند و نه مخلوق بلکه اینها همه صُنع هستند زیرا خود پیامبر فرمودند : فَلَمَّا اَرَادَ اللَّهُ بَدْءَ الصَّنْعَه عرش و کرسی و همه چیز پس از اهل بیت خلق شد.
وَسِعَ کُرْسِیُّهُ السَّماواتِ وَ الْاَرْض‏ , عرش محیط است بر کرسی و کرسی آسمانهای هفتگانه و زمینهای هفتگانه است و عرش محیط است بر این کرسی و خود عرش از نور محمد خلق شده است و فاطمه اُم اَبیها است .

اساس و ریشه « ماء »
ماء از دو قسمت تشکیل شده است , میم و الف «ما» و همزه « ء »،
میم و الف آن می شود« اُم » و همزه هم بطنش ۱۱۰می شود ، یعنی همزه روحش علی است. ها + میم + زا + ها = ۶+ ۹۰+ ۸ +۶ = ۱۱۰
ماء , میم و الف اولش اشاره به حضرت صدیقه دارد که اُم خلقت است و همزه آن اشاره به ولایت دارد که در ماء، اُم بر همزه مقدم است و اشاره به کوثریت ماء دارد و همزه هم در ماء، همان ماء ولایت است که از آسمان جاری است.
وَ اللَّهُ اَنْزَلَ مِنَ السَّماءِ ماءً فَاَحْیا بِهِ الْاَرْضَ بَعْدَ مَوْتِها ۸ , ماء ولایت قلوب مرده را زنده می کند و ولایت از همزه آخر ماء ناشی شده است .

ظهور ماء در عرش وآسمانهای هفتگانه
در تفسیر کوثر بیان کردیم که آمده است : الْکَوْثَرُ نَهَرٌ فِی الْجَنَّه
بهشت فوق عرش است که فوق عرش مرتبه بسیار بالایی است ؛ چون همه آسمانها و عرش را در بر می گیرد. پس سرچشمه ماء ولایت در فوق عرش است و ماء معین ولایت از چشمه کوثر فاطمی همیشه جاری است و لحظه به لحظه در حال جوشیدن است که اول به عرش می ریزد و بعد به آسمانهای هفتگانه می رود و بعد به زمین می رسد و در هر آسمانی ماء ولایت تفاوت می کند , چطور بفهمیم ماء در آسمان ها چگونه است؟ مَثَل آن روی کره زمین آمده است.
همانگونه که در کره زمین دریا ، دریاچه ، چاه ، قنات ، چشمه و … وجود دارد؛ درآسمانها هم به این مراتب است . آب دریا هم دو نوع است یک آب شور و دریای نمک و یک آب شیرین .

سحاب ، حامل ماء معین
وقتی شمس به آب می تابد آب بخار می شود و ابر شکل می گیرد , فَتَرَی الْوَدْقَ یَخْرُجُ مِنْ خِلالِهِ ۱۰ که ودق به معنای ابر آمده است که ابجد آن ۱۱۰ می شود ، ۶+ ۴+ ۱۰۰ = ۱۱۰
و سحاب هم به معنای ابر است که ارواح مومنین به سحاب تشبیه شده اند , ابتدا مومنین زمین لم یزرع هستند و بعد به واسطه ابری که ماء درآن نهفته است، آب از آسمان جاری می شود و رعد و برق باعث بارش آن می شود.

رعد و برق ، زمینه ساز نزول باران
اگر رعد و برق نباشد ابر بارش نمی کند , وَ یُسَبِّحُ الرَّعْدُ بِحَمْدِه‏ 11
برق، اشاره خانم فاطمه به قلوب شیعیان هنگام مصیبت حسین است و رعد آن، ضجه های حسینی و فاطمی است که شیعیان هنگام مصیبت می زنند و آنگاه باران جاری می شود یعنی آنجا محل ریزش باران ولایت است و ولایت فقط در عشق فاطمه و حسین بارش دارد.

آسمان ، مظهر رحمت
اللَّهُ الَّذی خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْاَرْضَ وَ اَنْزَلَ مِنَ السَّماءِ ماءً فَاَخْرَجَ بِهِ مِنَ الثَّمَراتِ رِزْقاً لَکُم‏ 12
در روایات داریم «سماء» وجود مقدس پیامبر اکرم است که تا آسمان نباشد نه ابری ونه خورشیدی و نه بارانی معنا پیدا نمی کند و همه اینها ِ فِی سَمَاءِ الْعَظَمَهِ الْمُحَمَّدِیَّه (در آسمان محمدی)۱۳ معنا می یابد .
ماء ولایت ، رزقی که از آسمان می بارد.
وَ اَنْزَلَ مِنَ السَّماءِ ماءً فَاَخْرَجَ بِهِ مِنَ الثَّمَراتِ رِزْقاً لَکُم‏
ما رزقمان از ولایت جاری می شود ,غیر از ولایت رزقی وجود ندارد. یَاْکُلُونَ کَما تَاْکُلُ الْاَنْعام‏ ما یک رزق مادی داریم ویک رزق معنوی که رزق مادی همه معلوم و مقدر است و آن رزق مادی خودش دنبال ما می آید و احتیاجی نیست ما دنبال آن برویم .
حضرت مولا می فرمایند: من تعجب می کنم از مردمی که به دنبال رزقی که مقدر آنها است و خودش دنبالشان می آید می روند، اما دنبال رزقی که باید دنبالش باشند، نیستند .
و آن رزق معنوی همان ماء است که وَ اَنْزَلَ مِنَ السَّماءِ ماء که باید آن را طلب کنیم.

طلب آب از ساقی
هرگاه در عطش ماندیم و آبی جاری نشد ،باید دو رکعت نماز استسقاء بخوانیم و سر بر خاک بگذاریم تا آب و بارانهای ولایت بر ما جاری شود و این است گدایی و طلب باران . وقتی دلمان تشنه شد باید طلب آب کنیم که ساقی کوثربه ما آب بنوشاند، سقای کربلا به ما آب بچشاند .اینها از لطیفه های عشقی است.
از عین علی عیون ما بینا شد ,«عین» یعنی چشمه که در صورت همه انسانها دو عین است که همان چشمه ماء کوثر و ولایت است و اشک از همان حوض کوثر است که خارج می شود , و برای همین عباس فقط دو چشمش تیر خورده اشاره کند او فقط ساقی است .
برترین عمل در جهت طراوت بوستان وجود
فَاَحْیا بِهِ الْاَرْضَ بَعْدَ مَوْتِها , و بعد بر زمین لم یزرع آب باران جاری می شود و کم کم سبز می شود و انواع مختلف درختها در آن می روید و آنگاه وظیفه باغبان زمین دو کارکه گیاه سبز را در معرض نور خورشید قرار دهد که شمس عصمت ولایت وجود نازنین حضرت بقیه الله است و دوم اینکه گیاهان هرز را هرس کند که می شود تبری و تولی و باید حجب ظلمانی را کنار بزنیم تا مستقیم از شمس ولایت بهره مند شویم و تا وقتی علف های هرز را کنار نزنیم هیچ گاه زمین وجودمان با ماء ولایت شکوفا نمی شود و این معنای لعن است .

تیمم ، مقدمه رسیدن به ابوتراب
درسوره مبارکه نساء می خوانیم : فَلَمْ تَجِدُوا ماءً فَتَیَمَّمُوا صَعیداً طَیِّبا ۱۴
اگر آب نیافتید ، پس با خاک پاک تیمم کنید.
یعنی اگر آب نیافتیم باید آنقدر خودمان را و دست و صورتمان را که محل دعا و ریختن آب وضو است به خاک بمالیم تا به ابو تراب برسیم و این یکی از معانی تیمم است.
آب ، مایه حیات
درسوره مبارکه نور آمده است : وَ اللَّهُ خَلَقَ کُلَّ دَابَّهٍ مِنْ ماءٍ فَمِنْهُمْ مَنْ یَمْشی‏ عَلی‏ بَطْنِهِ وَ مِنْهُمْ مَنْ یَمْشی‏ عَلی‏ رِجْلَیْنِ وَ مِنْهُمْ مَنْ یَمْشی‏ عَلی‏ اَرْبَعٍ یَخْلُقُ اللَّهُ ما یَشاء ۱۵
همه جنبندگان از آب خلق شدند , پس محل جنبیدن ماء است , در کنار آیه وَ جَعَلْنا مِنَ الْماءِ کُلَّ شَیْ‏ءٍ حَی‏ 16 این طور معنا می شود که آب مایه حیات است و ریشه همه حیات مادی و معنوی آب است
در حیات مادی می بینیم اگرآب به جایی نرسد ، نبات، طیر، وحوش، انسان، همه و همه می میرند
اینها همه مثال است. انسانها هم در حیات معنوی این گونه اند ؛ عده ای طیر، نبات، حیوان، و عده ای هم وحوشند. عده ای هم به مقام والای انسانیت می رسند. روز قیامت که همه مسخ می شوند هر کسی به صورتی وارد می شود
افرادی به صورت خنزیر، میمون، و حیوانات چهارپا محشور می شوند؛ عده ای هم هستند که محکم و استوار، قدم بر صحرای محشر می گذارند ، اَ فَمَنْ یَمْشی‏ مُکِبًّا عَلی‏ وَجْهِهِ اَهْدی‏ اَمَّنْ یَمْشی‏ سَوِیًّا عَلی‏ صِراطٍ مُسْتَقیم‏ 17 این به میزان بهره مندی از ماء ولایت است. ماء ولایت روح ما را سیراب می کن .

تابش شمس ولایت بر مومنین
چشمه کوثر از فوق عرش جاری است و وقتی مومنین با هم باشند و جمع باشند می شوند دریا و اگر در گوشه گوشه باشند رودند و هیچ تاثیری نمی گذارند و فقط فضای اطرافشان را اندکی سبز می کنند. درست است که همهٍ یُسْقی‏ بِماءٍ واحِد هستند اما مومن تا رود است تاثیری ندارد. اما وقتی رودها همه یک رودخانه شوند و بعد دریاچه شوند به اقیانوس می ریزند و اثر اقیانوس این است که وقتی شمس ولایت به اقیانوس بتابد ابر ایجاد می کند و این ابرها ارواح مومنین هستند , و این ارواح می آیند و در زمین های لم یزرع ماء ولایت جاری می کنند و زمینها را سبز می کنند و این معنای ظهور حضرت است که همه عالم سر سبز می شود و این است که می گویند وَ یُظْهِرُ اللَّهُ لَهُ کُنُوزَ الْاَرْضِ وَ مَعَادِنَهَا ۱۸ زمین همه کنوز خود را بیرون می ریزد .یعنی ولایت به همه جا می رسد.
حبه ، ودیعه ای در قلوب مومنین
مَثَلُ الَّذینَ یُنْفِقُونَ اَمْوالَهُمْ فی‏ سَبیلِ اللَّهِ کَمَثَلِ حَبَّهٍ اَنْبَتَتْ سَبْعَ سَنابِلَ فی‏ کُلِّ سُنْبُلَهٍ مِایَهُ حَبَّهٍ ۱۹
در تفاسیر فرموده اند قال الحبه فاطمه ۲۰‏، «حبه» حضرت صدیقه است و این حبه در قلوب همه شیعیان به ودیعه گذاشته شده است و این حبه هفت خوشه می شود , که ۷ « زای» زهرا است و ۷۰ «عین» علی است که همه آنها فاطمه است , حبه در دل ما است و در عالم الست
وقتی بلی گفتیم حبه را در دلهایمان گذاشتند . ما فقط باید به آن آب دهیم و آن را در معرض نور خورشید قرار دهیم .
آنگاه آن حبه رشد می کند و میوه می دهد و سبز می شود و برای همین است که می گویند سادات رنگشان سبز است و اگر کسی ماء ولایت در وجودش ریخته شده باشد , سید می شود
سید به جسمانیت هم هست؛ اما روح محیط است بر جسم و اگر جسمی سید باشد اما روح آن سبز نباشد آن فرد سید نمی باشد و اما اگر کسی روحش سبز باشد اما جسمش سید نباشد او سید است؛ مانند علامه امینی , قاضی نور الله شوشتری , ملا علی آقای دربندی , شیخ جعفر مجتهدی , شیخ محمود کربلایی ، شیخ جعفر شوشتری … اینها همه سیدند و از کوثر فاطمه اند و نباید در عالم جسمانیات دنبال کوثر فاطمه بگردیم .این معنای کوثر جسمانی است. کوثر روحانی چطور؟

هر که بر حسین خون جگر است
به یقین علی بهر او پدر است
بدست مرتضی علی آب و گلم سرشته شد
بدست زهرا مادرم ، عشق حسین نوشته شد

شمیم یاس از گلستان وجود
اگر روحمان سبز شد گل می دهد و به یقین بوی خوشش به مشام همه می رسد . لازم به گفتن نیست و آنگاه از گلستان وجودمان بوی یاس به مشام همه می رسد و بستگی دارد به اینکه ما چه باغبانی بوده ایم , آیا خوب آبیاری کرده ایم و علف ها را هرس کرده ایم و در معرض خورشید قرار داده ایم یا خیر؟!
به افرادی مانند صوفیه که می گویند محمد رحمه للعالمین است و همه خوبند و اسلام دین محبت است و نباید کسی را لعن کرد , باید گفت پس چرا حشرات موذی را می کشید و علف های هرز را هرس می کنید و چرا باغبان آفت زدایی و سم زدایی می کند؟ ما باغ وجودمان را باید آبیاری کنیم و کسانی که این حرفها را می زنند در وهمشان گم شده اند . کسی که گدایی در میخانه را کنار می گذارد و از برایت دشمنان فاطمه فاصله می گیرد در سراب است , ذلِکَ بِاَنَّ اللَّهَ مَوْلَی الَّذینَ آمَنُوا وَ اَنَّ الْکافِرینَ لا مَوْلی‏ لَهُم۲۱

سراب ، سیراب نمی کند
وَ الَّذینَ کَفَرُوا اَعْمالُهُمْ کَسَرابٍ بِقیعَهٍ یَحْسَبُهُ الظَّمْآنُ ماءً ۲۲
مولای کافران سراب است و آدم تشنه گمان می کند سراب، آب است ولی زمانی که جلو می رود چیزی نمی یابد . کسی که دم از علی می زند اما ولایت را نفهمیده است در سراب است و گمان می کند به آب رسیده است و سیراب نمی شود زیرا به کوثر فاطمی وصل نمی باشد. محبت بدون بغض و برائت هیچ ارزشی ندارد , مانند صوفیه که به هیچ برائتی قایل نیستند .

لازمه حمل ولایت
بعضی ها هستند که علی و فاطمه را دوست دارند و بغض اعداء را هم دارند اما به محض اینکه علی را نقد می کنیم و علی را ولی می کنیم جا می زنند , پس علی که آنها قبول دارند بت است و همانگونه او را وصف می کنند که می خواهند و آن، علی وهم آنها است و البته آنهایی که علی و فاطمه را دوست دارند و بغض دشمنان آنها را دارند در جرگه محبین قرار دارند و به اندازه محبتشان به آنها نظر دارند , اما دایره ولایت بسیار مشکل است .
باید دست خیبر گشا داشته باشیم که چهل مرد جنگی نتواند آن را حرکت دهد اما با یک دست حیدری با یا علی گفتن آن را می کنیم . چهل مرد جنگی کسانی هستند که محبت دارند و اهل زهد و ریا هستند برای همین یک عاشق و مرد ولایی قوه و نیرویش برابر است با چهل مرد عابد و زاهد و محب.
برای همین می گویند یک نفر از اصحاب حضرت بقیه الله برابر است با ۴۰ مرد جنگی؛ زیرا آنها عشقی هستند ؛ تا عاشق نشویم یار مهدی نمی شویم و باید در عشق او حل شویم .
السَّلَامُ عَلَی الْاَرْوَاحِ الَّتِی حَلَّتْ بِفِنَائک
‏
ریا ، آفت زهد
اعمال کافران سراب است و آنها گمان آب می کنند اما تشنه می مانند و هیچ نصیب آنها نمی شود . هیچ احتیاجی به ریا نیست , ریا در عالم زهد معنا دارد نه در عالم عشق , زیرا در عالم عشق وقتی گلستان وجود ما معطر شود احتیاجی به جار زدن نداریم و وقتی روح و باغ وجودمان معطر شود بوی عطرش به مشام همه می رسد و همه از گلستان و صفای باغ ما استفاده می کنند به شرطی که مشام آنها سالم باشد .
فاطمه ، بهشت مومنین
جَنَّاتٍ تَجْری مِنْ تَحْتِهَا الْاَنْهارُ خالِدینَ فیها رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَ رَضُوا عَنْه ‏ 23