انگیزه - پایگاه دانلود رایگان کتاب | دانلود کتاب

دانلود کتاب انگیزه _ موتور محرک عمل به دانسته ها

در مورد رفتار انسان ، پرسش های بسیار مهمی برای روانشناسان مطرح بوده که از جمله می توان به این پرسش ها اشاره کرد :

چگونه ظرفیت و تحمل خود را بالا ببریم/

همه ما با تاب آوری ذاتی و با ظرفیت هایی برای بهبود ویژگی هایی که عمدتا در افراد تاب آور دیده می شود، متولد می شویم اما چطور می توانیم میزان تاب آوری خود را تقویت کنیم؟ در اینجا سعی کرده ایم چند راهکار ساده برای تمرین تحمل و تاب آوری ارائه کنیم:

انگیزه موتور حرکت انسانهاست ما در محل تحصیل یا کارمان پیوسته رفتارهای گوناگون دیگران را می بینیم . روان شناسان دلیل این تفاوت ها را در انگیزه ی رفتار جست وجو می کنند ایشان انگیزه را عاملی می دانند که به فرد نیرو و توانایی می دهد.

مقدمه نویسنده :
من از تصاویر و عکس نوشته ها شخصا در سال های گذشته برای کسب انگیزه ، تلاش بیشتر ، شکرگزاری داشته های فعلی ، تقویت اراده ، کسب انرژی بیشتر فکری و فیزیکی و احساس خوب روزانه استفاده همیشگی کردم . کاربرد دومی که من شخصا از تصاویر انگیزشی استفاده کردم ، در رابطه با شکستن یخ های ذهنی و باز کردن ترمزهای روانی که هر از گاهی باعث ایستادن و درجا زدن ما به سوی تلاش بیشتر است بهره بردم .

اکثر ما از نیازها و خواست های واقعی خود بی خبریم ، چون وقتی بچه بوده ایم به ما توجه نشده ، ما را طرد کرد ه اند یا خجالت کشیده ایم آنها را بیان کنیم . ممکن است به دلیل مصرانه و مکرر بودن ، از ما انتقاد شده باشد یا مسخره مان کرده باشند ، بنابراین درخواست نکردن بیشتر به ما احساس امنیت می داد و کمتر ما را معذب می کرد ما به سادگی خواسته های مان را دفن کردیم ….. پس اگر شما هم در زندگی هر چه تلاش میکنید ولی به آن جایی که لایقش هستید نمی رسید ، اگر در زندگی روزمره خود گم شده اید ، اگر مدام ناامیدی به سراغ شما می آید و اگر…
خواندن کتاب شما از زندگی چه می خواهید را به شما پیشنهاد میکنیم .

«امروز روی تخت بیمارستان نشسته‌ام و منتظرم که هر دو سینه‌ام را درآورند. اما به طریق عجیبی احساس می‌کنم فوق‌العاده آدم خوش‌شانسی هستم. تا قبل از این هیچ مشکل جسمی نداشته‌ام. من زنی ۶۹ ساله در آخرین اتاق این راهرو قبل از بخش کودکان این بیمارستان هستم. طی چند سال گذشته ده‌ها بیمار سرطانی را دیده‌ام که با ویلچر یا تخت اینطرف و آنطرف برده می‌شوند. هیچکدام از این بیماران بیشتر از ۱۷ سال سن نداشتند.»

این جملات اولین سطرهای دفترچه خاطرات مادربزرگم بودند. ده سال پیش این صفحه را کپی گرفتم و آن را به دیوار اتاقم چسباندم تا یادم باشد همیشه چیزی هست که برای آن شکرگزار باشیم. و اینکه زندگی‌ام خوب بگذرد یا بد، هر روز باید شکرگزار از این زندگی از خواب بیدار شوم چون یک نفر جایی بخاطر زنده‌ماندنش شدیداً در کشاکش است.