لینک - پایگاه دانلود رایگان کتاب | دانلود کتاب

موارد زیر برای یک سایت مربوط به داونلود کتاب می تواند مد نظر قرار گیرد . البته برخی موارد الزامی نیست و می توانید با نظر خود برخی بخش ها را در نظر نگیرید یا بخش های دیگری را خود به آن اضافه کنید . ضمنا برای طراحی ، بهتر است به سایت هایی که قبلا آدرس آنها را به شما دادم مراجعه کنید و از نحوه طراحی آنها کمک بگیرید .
بخش کاربری :
–    مهمترین بخش سایت ، بخشی است که عناوین کتابها را نشان می دهد و کاربر می تواند با کلیک بر روی عنوان کتاب به صفحه ای برود که در آن اطلاعاتی مختصر در مورد کتاب و لینک داونلود آن قرار دارد .
–    بخش دیگر سایت می تواند مربوط به لینک های سایر سایت های دیگر که کار مشابه سایت ما را انجام می دهند و کتابخانه های الکترونیکی معروف باشد .
–    بخش جستجو نیز باید در سایت گنجانده شود تا زحمت کاربر برای یافتن کتاب کمتر شود
–    تبلیغات نیز در بخشی از صفحه اصلی می تواند جایگذاری شود
–    توجه داشته باشید که سایت پویا است یعنی بیشتر اطلاعات موجود در آن باید از پایگاه داده خوانده شود و توسط مدیر سایت قابل تغییر باشد .

بخش مدیریتی :
–    در صفحات سایت یک بخش کوچک برای ورود نام کاربری و رمز عبور مدیر سایت و کاربران عضو در سایت باید گنجانده شود . مدیر سایت از این طریق می تواند به صفحات کنترلی دسترسی یابد و کاربران عضو می توانند کتاب های جدید خود را در سایت بگذارند . (البته می توان عضویت کابران در سایت را ندیده گرفت و به هر بازدید کننده از سایت اجازه اضافه کردن کتاب را داد )
–    توجه داشته باشید اگر عضویت کاربران را در نظر نگیرید  بخش کنترلی فقط مختص مدیر سایت می شود و لازم نیست هیچ صفحه کنترلی برای کاربران و عضو شدن آنها قرار داد .
–    صفحه کنترلی مربوط به مدیر سایت می تواند حاوی امکاناتی مثل حذف کاربران ، حذف یا تغییر اطلاعات کتاب ها ، تغییر لینک ها و هر گونه اطلاعاتی است که در سایت نمایش داده می شود ، باشد .
–    صفحه مربوط به کاربران عضو می تواند دارای امکانات اضافه کردن کتاب ( و در صورت امکان عضو شدن کاربران ، اصلاح اطلاعات شخصی کاربر) باشد .

این مقاله، مسأله یافتن یک مجموعه محل اسکان با حداقل هزینه که هزینه خدمات دهی به درخواستهای دستیابی در یک محیط فقط خواندنی را بررسی کرده و محدودیتهای ظرفیتی گره ها را مدنظر قرار می دهد. مجموع هر بار تحمیل شده بر هر پروکسی نباید از ظرفیت آن بیشتر شود. نتایج حاصل از شبیه سازی نشان می دهد که الگوریتم جای گذاری پیشنهادی ما سطوح عملکردی خوبی را نشان می دهد و به تعادل بار یکسان در پروکسی های متفاوت دست می یابد:

۱- مقدمه
انتشار اطّلاعات در اینترنت، تبدیل به یکی از مهمترین فعالیتها در زندگی ما شده است. با این حال، بسیاری از سیستم های موجود اغلب از تأخیرهای طولانی مدّت تجربه شده توسط مراجعه کنندگان خصوصاً در ساعات پیک رنج می برند.
یک ایده کلیدی برای حل این مشکل، فراهم کردن سرورهای تکرار شده در محل های متفاوت برای کاهش تعداد عملیاتهای بازیابی شیء در فواصل زیاد و متعادل کردن بار سایت های پرطرفدار می باشد. این کار هزینه را کاهش داده و زمان کلی پاسخگویی در شبکه را ارتقاء می دهد. بسیاری از الگوریتم ها برای تکرار شیء ظرف سالهای گذشته پیشنهاد شده اند. با این حال بسیاری از آنها توجه کمّی به ظرفیت سرور در طی جاگذاری تکرار برای تضمین بار کافی محاسبه شده مجموع تحمیل شده به یک سرور خاص از مجموع ظرفیت محاسبه ای آن بیشتر نشود، داشته اند.
در [۱۰] لی و همکاران، اعلام کردند که قرار دادن پروکسی های وب، برای عملکرد وب حیاتی بوده و سیاست بهینه جاگذاری پروکسی ها برای سرور وب هدف در اینترنت برای یک محیط فقط خواندنی را بررسی کردند. آنها نشان دادند که مسأله را می توان به عنوان یک مسأله برنامه نویسی پویا، الگوسازی کرد و از این تکنیک برای بهینه سازی مدّت زمان کلی دستیابی به سرورهای وب استفاده کردند. آنها یک الگوریتم با پیچیدگی زمانی (M3n2) پیشنهاد کردند که در آن M اندازه درخت و n تعداد پروکسی هاست.
کیسو و همکارانش مسأله قرار دادن پروکسی های متعدد تکراری در یک شبکه را به عنوان یک مسأله بهینه سازی فرمولیزه کردند. آنها نشان دادند که –NP کامل می باشد و تعدادی از استدلال ها را از نظر معاوضه های بین هزینه و پیچیدگی های الگوریتم مقایسه کردند. سپس آنها چند الگوریتم جاگذاری را ایجاد کردند که از اطّلاعات بار کاری مانند اختفای مراجعه کننده و میزان درخواست برای انجام تصمیمات آگاهانه در مورد جاگذاری استفاده کردند.
نوآوری رویکردی که در این فصل در پیش می گیریم این است که در زمان تصمیم گیری در مورد محل قرار دادن موارد تکثیر شده و میزان تکرارها، ما ظرفیت سرور را یکنواخت محسوب می کنیم. این محدودیت بسیار مهم است زیرا میانگین تعداد درخواستهای ارائه خدمات شده توسط یک المثنی u بر میانگین زمان پاسخی که گره ها توسط مشاهده گر u خدمات دهی می شوند، تأثیر می گذارد. به علاوه در انواع خاصی از برنامه های پرطرفدار مبتنی بر وب، من جمله تصویر و ویدئو در زمان تقاضا، قرار دادن یک کپی از سیستم نرم افزار مناسب، مثلاً یک DBMS یا یک سیستم GIS برای خدمات دهی درخواستهای خواندن و نوشتن به همراه هر کپی از شیء، اغلب ضروری است. با این حال در بسیاری از موارد چنین سیستم هایی محدودیتهایی را برای کاربران همزمان اعمال می کنند. عملکرد سیستم در چنین موقعیتهایی را می توان با مدنظر قرار دادن بارها و محدودیتهای ظرفیت گره ها به طور قابل ملاحظه ای ارتقاء داد. به علاوه شبکه منبع اطّلاعات مولتی مدیای زیادی می شود و ارسال فایل های بزرگ برای کاربران همانند فیلم، انتظار می رود که یکی از شروط شبکه نیازمند به ظرفیت پهنای باند بالا باشد. این کار ارائه کنندگان خدمات را تشویق می کند تا زمان مد نظر قرار دادن ظرفیت گره های سرور و همچنین ظرفیت لینک ها، خدمات ارسال را بهینه سازی کنند.
مدل سیستم
شبکه از تعدادی از سایت های به هم پیوسته توسط یک شبکه ارتباطی تشکیل شده است. اشیاء می توانند در تعدادی از سایت ها تکثیر شوند از طریق گروه فرآیندها به نام المثنی که در محل نسخه دوم اجرا می شوند، کنترل می شوند. توپولوهای شبکه به وسیله یک گراف G=(V,E) نمایش داده می شود که در آن u مجموعه رئوس (یا گره ها) بوده و نشان دهنده سرورهای وب یا پروکسی ها است (n=|v| مجموع تعداد گره ها E مجموع لبه ها بوده و نشان دهنده لینک های فیزیکی متصل کننده سرورها و پروکسی ها است.) یک شیءِ درخواست شده توسط مراجعه کننده C و قرار گرفته در سرور S، از طریق یک مسیر sr1r2 …rn  c  به نام مسیر ترجیع داده شده توسط   حرکت می کند. این مسیر از توالی گره ها با مسیرهای متناظر آن تشکیل شده است. مسیرها از S به مراجعه کننده های مختلف، یک درخت مسیریابی تشکیل می دهند که در طول آن درخواستها منتشر می شوند. متعاقب آن برای هر سرور وب S، یک درخت پوشای T، ریشه دارنده در S را می توان ساخت تا درخت مسیریابی را نشان دهد و کل شبکه را می توان به عنوان مجموعه ای از چنین درختهای پوشا نشان داد که هر کدام در یک سرور وب معلوم مسیریابی شده اند.
از آنجا که یک شیء از S به C توسط گره های مسیر ترجیح   عبور می کند، در صورتی که درخواست توسط یکی از گره های داخلی در مسیر سرویس دهی شود، می تواند مفید باشد. در حقیقت هر چقدر داده ها در عدد   به C نزدیکتر باشند، مزیت های آن بیشتر است.
۳- الگوریتمی برای قرار دادن بهینه پروکسی ها در شبکه های درختی
پروکسی های مورد بحث قرار گرفته در این تحقیق، پروکسی های شفاف بوده یعنی در طول مسیرها از مراجعه کنندگان به یک سرور وب مسیریابی شده اند و برای مراجعه کنندگان شفاف می باشند. قرار دادن مؤثر پروکسی ها منجر به سرویس دهی بیشتر به درخواستهای مشتری در پروکسی ها بدون وادار کردن آنها به حرکت بیشتر در سرور می شود. برای تعریف رسمی مسأله قرار دادن مجموعه ای از پروکسی ها در یک شبکه درختی با قرار دادن ظرفیت سرورها به عنوان یک محدودیت، تعریف زیر را معرفی می کنیم.
تعرف ۱٫ یک مجموعه اسکان، گراف، مجموعه ای از رئوس می باشد که در آن کپی هایی از شیء قرار داده می شود. حداقل مجموعه محل اسکان یک مجموعه محل اسکان است که حداقل هزینه (مثلاً حداقل زمان میانگین زمان پاسخ) را در بین تمام مجموعه های محل اسکان در گراف ارائه می کند. یک مجموعه محل اسکان n مینیمم، یک مجموعه محل اسکان مینیمم حاوی n رأس است.
اکنون اگر d(u,v) فاصله بین هر دو گره v , u در شبکه درختی باشد که مساوی با طول کوتاهترین مسیر،   بین v , u می باشد. به عبارت دیگر، طول درخت که در آن درخواست ها منتشر می شوند. در نتیجه برای هر سرور وب S، یک درخت پوشای T، کار گذاشته شده در S می تواند ساخته شود تا درخت مسیریابی را توصیف کند (شکل ۱ را ببینید). و وب کلی باید به شکل مجموعه ای از این درختهای پوشا نشان داده شود که هر کدام در یک سرور وب مشخص مسیریابی می شوند.
از آنجا که یک شیء از S تا C از گره های مسیر ترجیحی   عبور می کند، اگر درخواست توسط یکی از گره های داخلی سرویس دهی شود، سودمند و مقرون به صرفه خواهد بود. در حقیقت اطّلاعات و داده ها در   به C نزدیکتر است و مزایا و فواید بیشتری دارد.
(۱)                  
P(V,S) را اوّلین پروکسی می گیریم که در حالیکه از V به S در درخت Ts حرکت می کند با درخواست مواجه می شود. ما P(V,S) را پروکسی مطلوب می گیریم. این می تواند خود V باشد اگر V یک پروکسی باشد، یا S باشد اگر هیچ پروکسی در طول راه به طرف سرور ریشه درگیر نشود. fv را توالی دسترسی از مشتری V به سرور S در طول یک دوره زمانی   می گیریم. دوره میان دو درخواست الگوریتم جاگذاری پروکسی- و   بار تحمیل شده بر پروکسی P(V,S) است توسط گره V. اگر P برنامه تکرار باشد (مجموعه پروکسی ها برای درخت Ts که همراه با عملکرد P(V,S) است) آنگاه فاصله کل برای دسترسی به پروکسی ها چنین است   و هزینه کلی دسترسی به اطّلاعات از این طریق به دست می آید:
(۲)                 
هر گره V دارای پروکسی مطلوب چنین است U=P(V,S) که یک بار   را بر u تحمیل می کند.   را یک بردار می گیریم که ظرفیت های تمام گره ها را در درخت ذخیره می کند و Kv، ظرفیت گره   باشد.
با محدودیت در ظرفیت مجموع گره های دارای پروکسی مطلوب u، نباید بار بیشتر از ظرفیت Kvیِ u تحمیل شود.
اگر   آنگاه نابرابری   همیشه باید وجود داشته باشد.
اکنون برای یک تعداد ثابت از پروکسی ها، که به این شکل بیان می شود:  ، اجازه دهید تا مجموعه محل اسکان مینیمم R را پیدا کنیم که هزینه   را بر حسب زمان در درخت TS، کاهش می دهد با توجه به ظرفیتی که   پروکسی ها را محدود می سازد. بنابراین مشکل کم می شود با هزینه دسترسی   به طوری که   مشروط به: (۳)           
در کل، مسأله جاگذاری نسخه ها در درخت در زمان محدودیت بر ظرفیت گره ها، یک مسأله تکمیلی NP است[۸]. امّا وقتی ما به پروکسی ها توجه می کنیم در جایی که جهت درخواستهای خواندنی همیشه به طرف سرور هدف است، مسأله دیگر تکمیل NP نیست.
شکلهای ۲b , 2-a، تقسیم Tv به سه درخت فرعی را نشان می دهند. مسأله اصلی، تقسیم مسأله به مسایل فرعی در مقیاس های کوچک است. به همین دلیل ما نیاز به تقسیم بندی بیشتر Rv,u، به درخت های فرعی کوچکتر داریم. برای هر  ، چنین می گوییم:
y} در سمت چپ   قرار دارد و 
خاصیت تکرار شدن راه حل،  ، معادله ۳، برای حاصل های Tv به کار می رود.
۱-۳- الگوریتم مورد نظر
درخت Ts قرار گرفته در S با مجموعه V و رئوس را در نظر بگیرید. فرض کنید که بجه هر رأس بدون برگ از چپ به راست قرار گرفته است به طوری که با داشتن هر کدام از دو خواهر V , U، می توانیم مشخص کنیم که U در سمت چپ V است یا برعکس. به طور کل، با داشتن y , x در Ts، گفته می شود که X در سمت چپ X قرار می گیرد اگر U,V وجود داشته باشد به طوری که  ،   و v , u با u خواهر هستند که در سمت چپ v قرار دارند. به ازاءِ  ، Tv درخت فرعی Ts است که در v قرار گرفته است. به ازاءِ هر  ، ما می توانیم Tv را به ۳ درخت فرعی تقسیم کنیم (شکل ۲ را ببینید):
•    درخت فرعی Lv,u شامل تمام گره های سمت چپ u می باشد.
•    درخت فرعی شامل تمام گره ها در Tu است.
•    درخت فرعی .Rv,u شامل بقیه گره هاست.
به شکل منظم داریم:
•    x} سمت چپ u است: 
•    درخت فرعی Tv قرار گرفته در Tu=u
•     
  به شرط اینکه
(۴)             
در اینجا  ، هزینه دسترسی مینیمم به دست آمده با جاگذاری n پروکسی در Tv. بردار ظرفیت باری   گره ها در Tv به دست می آید. وقتی n=1 باشد، پروکسی همیشه در ریشه v قرار دارد. وقتی n>1 باشد، همیشه یک گره u پیدا می کنیم،   که بیان می کند:
•    یک پروکسی در u قرار گرفته است.
•    در Lv,u هیچ پروکسی قرار نگرفته.
•    هیچ پروکسی در   قرار نگرفته
که کوتاه ترین مسیر میان گره های v,u است بدون در نظر گرفتن v,u.
با فرض اینکه Tv در گره u تقسیم شده و اینکه پروکسی های   در Tu جاگذاری شده اند،  ، آنگاه پروکسی های   در Rv.u قرار داده شده اند. بنابراین می توانیم بنویسیم: فرمول ها در متن (۵) و (۶) برای تمام پروکسی های n، ما نیاز داریم تا تمام محل های تقسیم بندی   و تمام مقادیر ممکن   را پیدا کنیم. به طور تکراری ما پروکسی ها را در Tu و Rv,u می گذاریم، به همان روشی که در Tu قرار دادیم. بنابراین روش برنامه ریزی دینامیک می تواند از طریق معادلات زیر فرمول بندی شود:
(۷) فرمول در متن
(۸) فرمول در متن
در معادله (۷)،   ثابت است و مساوی با هزینه کل دسترسی به گره v از تمام گره ها در Lv,u می باشد. این هزینه غیرمشخص است اگر بار کلی گره ها در Lv,u بیشتر از ظرفیت Kv گره v باشد.
  به طور مکرر در Tv تعیین شده با ظرفیت محدود کننده   مربوط به گره های  . Rv,u به  ،   و   در اطراف گره  ، جایی که یک پروکسی گذاشته شده است، تقسیم شده است. ظرفیت محدود کننده Rv,u نسبت به پروکسیv، ظرفیت  است که با کسر از Kv، بار کلی تحمیل شده بر v از طرف گره ها در Lv,u به دست آمده است.
۴- تجزیه تحلیل عملکرد
یک شبیه ساز مشتق شده از پیشامد برای ارزیابی عملکرد الگوریتم مورد نظر ما ایجاد شده است. درخواست ها در یک گره مشخص از یک مجموعه معین از مشتری ها می رسد، هر مشتری x دارای یک میزان درخواست مشخص است بر اساس درجه اش یعنی  . (این نظریه چنین است که مشتریان را طبق تکرار درخواست آنها درجه بندی می کند. در شبیه سازی ما به هر مشتری یک درجه تصادفی داده می شود). ما فرض می کنیم که میزان درخواست از مشتری x درجه iام، یک توزیع ZipF [3] را دنبال می کند.     
(B نزدیک ۱ است). میزان درخواست، تکرار درخواست هاست که از طرف مشتری x صورت می گیرد. فاصله d(c,v)، دو گره را جدا می سازد یعنی v,u و ظرفیت هر گره در شبکه نیز به طور تصادفی ایجاد شده است. وقتی که درخت ایجاد می شود و پارامترهای ورودی مختلف ایجاد می شوند الگوریتم مورد نظر، برای تعیین جاگذاری بهینه که کمترین اختفا را ایجاد می کند و به طرفیت محدودکننده گره ها توجه می کند، به کار می رود.
ما عملکرد الگوریتم مورد نظرمان (بعد از این به الگوریتم ۱ برمی گردد) را با یک الگوریتم که شبیه به مال ماست و بر اساس تکنیک DP ایجاد شده امّا توجهی به تحمیل هیچگونه ظرفیت محدودکننده بر سرورهای پروکسی نمی کند (بعد از این با عنوان الگوریتم ۲ نامیده می شود) مقایسه می کنیم. ما همچنین به یک الگوریتم که پروکسی ها را در شبکه قرار می دهد با روشی ساده و بی تجربه، یعنی بدون محاسبه ظرفیت سرورها و هزینه کل جاگذاری، توجه کرده ایم. (از این به بعد با عنوان الگوریتم ۳ نامیده می شود). الگوریتم ۳ به عنوان یک بسترست برای تخمین ارتقاءِ خاصی که روش تعیین جای پیشنهاد شده ما نسبت به قرار دادن پروکسی ها به صورت تصادفی ارائه می کند، گنجانده شده است.
شکل ۵ نتایج اختفا برای خدمات دهی به یک درخواست به عنوان تابعی از تعداد پروکسی ها در شبکه ها برای سه الگوریتم را نشان می دهد. اختفا برای هر مشتری با ضرب کردن فرکانس و هزنه ارتباط تعیین می شود. میانگین اختفا سپس در تمام مشتریان محاسبه می شود. نتایج شبیه سازی برای شبکه ای از هزار گره اندازه که در آن تعداد پروکسی ها بین ۳۰ تا ۱۰۰ بوده است انجام شد. دیده شد که نتایج در فرمانی که دیگر اندازه های شبکه مد نظر قرار گرفته. تغییر زیادی نکرده است. رقم نشان می دهد که وقتی تعداد پروکسی ها کم باشد (کمتر از ۸ درصد) میانگین اختفا در الگوریتم۱، کمتر از الگوریتم های ۲ و ۳ است، با این حال با افزایش تعداد پروکسی ها مزیت های عملکردی الگوریتم ۱ کاهش می یابد. این را می توان با این حقیقت توضیح داد که وقتی تعداد زیادی پروکسی وجود دارد، توزیع پروکسی ایجاد شده در هر دو الگوریتم شبیه بوده و کمتر احتمال دارد که از ظرفیت پروکسی فراتر روند. در نتیجه هرگونه تعیین جای بهینه ایجاد شده توسط الگوریتم ۱ را می توان به طور قابل مقایسه با آنچه که توسط الگوریتم ۲ ایجاد شده است منطبق کرد. در مقابل، آن طور که انتظار می رود، میانگین اختفا برای رویکرد تصادفی (الگوریتم ۳) همیشه بالاتر است. با افزایش تعداد پروکسی ها اختفا کاهش می یابد امّا با سرعت کمتر، این موضوع با کاهش جزیی در اختفا با افزایش پروکسی ها از ۳۰ به ۱۰۰، در شکل ۶ نشان داده شده است.
شکل ۶٫ نتایج عملکرد در زمانی که میزان درخواست N در ۳ الگوریتم متفاوت است را نشان می دهد. ما با درخواست/ثانیه ۳۰=N شروع کرده و آن را افزایش می دهیم تا به ۱۵۰ درخواست/ثانیه برسیم. اندازه شبکه و تعداد پروکسی ها به ترتیب ۱۰۰۰ و ۶۰ تعیین شده است. وقتی میزان درخواستها پایین است، الگوریتم ۲ از الگوریتم ۱ عملکرد بهتری دارد. با افزایش بیشتر میزان درخواست، الگوریتم ۱ نسبت به الگوریتم ۲ عملکرد بهتری ارائه می کند.
این روند برای تمام مقادیر N بیشتر از ۷۰ درخواست/ثانیه ادامه پیدا می کند. این را می توان با این واقعیت که در ابتدا تعداد درخواستها کم و بار روی سرور پایین است، توضیح داد. بنابراین زمان ارتباط از مدت زمانی که یک درخواست منتظر می ماند تا در یک سرور پروکسی خدمات دهی شود، مهمتر است و در نتیجه الگوریتم ۲، اختفای پایین تری ارائه می کند. با این حال وقتی میزان درخواست از ۷۰ درخواست/ثانیه بیشتر می شود، الگوریتم ۱ مزیت عملکردی شفاهی نسبت به الگوریتم ۲ به نمایش می گذارد. این به خاطر آن است که بار سرورها با افزایش صفحه ها در سرور، حیاتی می شود و زمان انتظار یک عامل تعیین کننده در مجموع خدمات دهی به یک درخواست می شود. در تمام موارد، الگوریتم ۳ بدترین عملکرد را به نمایش می گذارد. با افزایش درخواست ها، اختفا در این الگوریتم به شیوه ای یکنواخت افزایش می یابد.
شکل ۷، نتایج را زمانی که اندازه شبکه متفاوت بوده و در عین حال تعداد مشابهی از پروکسی ها (۶ درصد اندازه شبکه) را حفظ می کند را نشان می دهد. الگوریتم ۱ به طور مرتب برای تمام اندازه های شبکه بررسی شده، عملکرد بهتری نسبت به الگوریتم ۲ دارد، با این حال هر دو الگوریتم نشان می دهند که میانگین اختفا، چندان تحت تأثیر اندازه شبکه قرار نمی گیرد (به خاطر داشته باشید که ما از درصد مشابهی از پروکسی ها نسبت به اندازه شبکه استفاده می کنیم. با بزرگتر شدن اندازه سیستم، تنها یک افزایش جزیی در میانگین اختفا اتفاق می افتد. این را می توان به توپولوژی شبکه اختصاص داد. برای الگوریتم ۳، میانگین اختفا نسبت به الگوریتم ۱ و ۲ برای تمام اندازه ها بیشتر است و یک افزایش قابل توجه با اندازه سیستم وجود دارد.
نتیجه گیری ها
این مقاله، مسأله تعیین جای سرور پروکسی با محدودیت های ظرفیت گره در یک محیط شبکه فقط خواندنی را بررسی کرد. نشان دادیم که وب می تواند فقط به عنوان مجموعه ای از درختهای ریشه گرفته در سرورهای هدف، الگوسازی شود تا تعیین جای بهینه پروکسی های m در یک شبکه درختی متشکل از n گره را تکثیر و تعبیر کند. رویکرد برنامه نویسی پویا برای الگوسازی مصرف و پیشنهاد کردن الگوریتمی که پروکسی ها را در یک شبکه درختی قرار می دهد مورد استفاده قرار گرفته است. نتایج حاصل از آزمایش شبیه سازی نشان داده که مد نظر قرار دادن ظرفیت سرورها، الگوریتم پیشنهاد شده را قادر می سازد تا از نظر دستیابی به زمان پاسخ کمتر در سطح مراجعه کننده نسبت به الگوریتم مشابهی که ظرفیت سرور را نادیده می گیرد، ویژگی های بهتری را به نمایش می گذارد. الگوریتم پیشنهاد شده همچنین مزیت های عملکردی بهتری را نسبت به رویکرد ساده ای که پروکسی ها را به شیوه ای تصادفی تکثیر می کند، به نمایش می گذارد. یک بسط آتی احتمالی در این کار می تواند مد نظر قرار دادن توپولوژی اینترنت واقعی با استفاده از رگه های داده های واقعی به جای داده های به صورت تصادفی شبیه سازی شده باشد. مقایسه عملکرد این الگوریتم با الگوریتم های دیگر انجام خواهد شد و ارزیابی واقعی تری از الگوریتم در یک مقیاس اینترنت ارائه خواهد شد.