مقاله چتربازی سقوط آزاد

چتربازی (سقوط آزاد)
۱- چتربازی اتوماتیک:
در این نوع چتربازی چترباز دخالتی در باز شدن چتر ندارد و چتر او بوسیله بندی که به بند پیوند معروف است به بدنه بالگرد یا هواپیما و یا هر وسیله پرنده دیگر وصل می شود و چترباز انجام پرش می کند و این بند باعث بازشدن چتر می شود. ولی در صورتی که چتر دچار انحراف شد و باز نشد چتر کمکی که در جلوی چترباز است از نوع غیر اتوماتیک است و با دستگیره ای که در روی ان تعبیه شده  چترباز می تواند چتر کمکی را بنا به اختیار خود باز کند. از انواع چترهای اتوماتیک می توان به چترهای تی ۱۰ بی -ام سی وان – چترهای ققنوس (تی ۱۰ بی – ام سی وان) اشاره کرد.

۲- چتربازی غیر اتوماتیک(سقوط آزاد):
این نوع چتربازی کاملا عکس اتوماتیک است یعنی چترباز چتر را می پوشد و از ارتفاع مشخص می پرد و در ارتفاع مورد دلخواه خود چتر را بوسیله پاراشوت باز می کند .از انواع چترهای سقوط آزاد هم می توان به جالبرت – فالکون – مچ – پرستو و … اشاره کرد.

۳- پاراگلایدر:
در این نوع چتربازی فرد یک چتر مخصوص دارد که به آن بال می گویند .فرد پس از استقرار در ارتفاع ،بال خود را می پوشد و طبق روشی که آموخته از زمین کنده می شود و می تواند بمدت نسبتا زیادی در آسمان به گشت و گذار بپردازد .

۴- پاراموتور :
این نوع چتربازی دقیقا عین پاراگلایدر می باشد بجز اینکه در این نوع چتربازی یک موتور در پشت صندلی فرد قرار گرفته که نقطه ضعف بال (یعنی از زمین برخواستن بال که متکی به ارتفاع بوده است) را از بین برده و فرد با پاراموتور می تواند از هر زمینی براحتی نشست و برخاست کند.

۵- بارریزی:
که پرتاب بار با چتر از یک وسیله پرنده می باشد.

ابتدا به آموزش اتوماتیک می پردازیم:
ابتدا شما به واحد آموزش دهنده این آموزشها می روید پس از تست بدنی و روحی اگر قبول شدید به مرحله بعدی می روید.در مرحله بعدی شما حدود ۱۵ روز آموزش زمینی می بینید که شامل کارگاههای مختلفی می باشد که عبارتند از :

۱٫کارگاه باسن کوبی:
در این کارگاه شما آنقدر باسن خود را به زمین می کوبید که روزها و شبها از درد آن خواب ندارید تا اینکه بالاخره ، باسن شما آنقدر سفت میشود که در مقابل ضربات احتمالی ، برخورد باسن به زمین بیمه می شود .
جالب است بدانید قسمت استخوان باسن انسان که مقاومت ترین استخوان بدن انسان بشمار می رود، اگر در اثر سانحه ترک بردارد یا بشکند ، برای درمان آن اصلا نمی شود آنرا آتل بست یا گچ گرفت و تنها راه درمان آن ، یک ماه  بی حرکت ماندن در بستر تخت بیمارستان است. پس با ارائه این توضیحات ، باید به اهمیت کارگاه باسن کوبی کاملا پی برده شود و آنرا کاملا جدی گرفت.

۲ -چرخش و گردش:
این عمل برای آماده نمودن هنر آموزان چترباز از نظر روحی و فکری می باشد تا با بکارگیری صحیح این آموزش بهنگام برخورد با زمین فرودی سالم با حداقل ضربه ممکنه را برای خود تعیین کنند.در سیستم چتربازی برخی از کشورها ی دنیا (کشورهای بلوک شرق) برای چرخش و گردش شوک ضربه وارده به ۵ قسمت تقسیم می شود بشرح زیر است:
-سرپنجه(سینه)پاها ۶۰ درصد
-ساق پاها ۱۰ درصد
-ران پاها ۱۰ درصد
-عضلات پشت ۱۰ درصد

اما در کشور ما همانند بسیاری از کشورهای بلوک غرب ضربه وارده به ۳ قسمت تقسیم می شود که عبارتند از:
-سرپنجه(سینه)پاها ۶۰ درصد
-باسن ۲۰ درصد
-عضلات پشت(شانه مخالف) ۲۰ درصد
ما در عمل چرخش و گردش باید ابتدا حالت گرفتن را یاد بگیریم.

حالت گرفتن:
گارد دفاعی و حالتی را که چترباز به بدن خود می دهد تا بهنگام برخورد با زمین حداقل ضربه به بدنش وارد شود.
روش حالت گرفتن بصورت زیر است:
۱- جفت کردن پاها بهم بطوریکه پاشنه ها پنجه ها قوزکها و زانوها کاملا بهم چسبیده باشند.
۲- خم کردن زانوها تا حدیکه از نظر دید نفر لبه کلاه فیبری زانوها و پنجه ها در یک خط دیده شوند.
۳- پائین انداختن سر بطوریکه چانه به سینه چسبیده و سر توسط گردن محکم نگهداشته شود.
۴- دستها نیمه مشت شده و در امتداد گوشها روی لبه کلاه فیبری قرار گیرد.بطوریکه پشت دستها بطرف جلو و آرنجها کاملا بهم چسبیده و همانند شکل عددی ۷ روی سینه قرار بگیرند.
۵- کمر بایستی کاملا مستقیم و بدون خمیدگی باشد و عضلات پشت حالت گرده ماهی بخود گرفته تا گردش روی زمین براحتی انجام گیرد.
کلیه مراحل بالا بایستی در یک لحظه همزمان اجرا شوند.