خلاصه ای از تفسیر سوره ی ناس

اعوذ بالله من الشیطان الرجیم. بسم الله الرحمن الرحیم :
به نام الله ( خدای، خداوند، ایزد) رحمان( بی اندازه بخشنده، بخشاینده، رحمتگر، هستی بخش و روزی رسان، صاحب رحمت عام) به همه، و رحیم(مهربان، صاحب رحمت خاص) به فرمانبران
ملک الناس :‌
پادشاه و فرمانروای انسان(مردم)
چنین نباید گفت:مالک و صاحب همه ی موجودات دنیا
اله الناس :
۱. خدا و معبود مردم
۲. از شر وسوسه ی مردم( از ترجمه ی کاظم پورجوادی)
من شر الوسواس الخناس. الذی یوسوس فی صدور الناس :
از شر جن و انسی که نمامی و سخنچینی کرده و در قلب مردم فتنه و فساد بزرگ تولید می کنند.
از شر خیالات باطل و شیطانی
وسواس(=خواندن به سوی چیزی با صدای آهسته) :
۱. وسوسه (مثل زلزال = زلزله)
۲. به معنی فاعلی = موسوس = صاحب وسوسه = وسوسه کننده = شیطان( با ابلیس اشتباه نشود)
خناس( از خنوس:اختفای بعد از ظهور، رابطه ی پنهان(ی که شیطان با انسان دارد.)):
بازپس رونده و پنهان شونده( به هنگام یاد خدا) ( ۱. شیطان هنگام یاد خدا از او می گریزد، و در هنگام غفلت انسان از خدا به او می پردازد. ۲. به گناه وسوسه می کند و پنهان می شود. ۳. نام وسوسه گر است( شیطان) )
صدور : جمع صدر : روح، قلب، دل، مرکز بروز عواطف و انگیزه
وجه تشابه : قلب در سینه است( فإنها لا تعمی القلوب، و لکن تعمی القلوب الذی فی الصدور: حج/۴۶)
انواع القائات: ۱. ربانی ۲. ملکی ۳. نفسانی ۴. شیطانی
من الجنه و الناس :
۱. از جنس جن ( پری)‌یا از جنس آدمیان(مردمان) ( این جمله، توضیح خناس است)
۲. شیطان های <<جن و انس>>( جن و انس را وسوسه می کند) ( این جمله توضیح ناس از آیه ی قبل است)
شیطان از جنس انسان؟ :
۱. نفس اماره ی انسان( ان النفس لأماره بالسو ء الا ما رحم ربی: یوسف/۵۳)
۲. انسان های دیگر ( مثلا رفقا با ظاهر پند دادن و خیرخواهی)(فکر کرده اید چرا ما در حج، سه تا از مجسمه شیطان را رمی می کنیم و به آنها سنگ می زنیم؟)
جنه :
۱. جنون ۲. جن( پری)
صدق الله العلی العظیم

وسوسه
باید از وسوسه به خدا پناه برد. زیرا موجب سستی در زندگی و شکست های بزرگ می شود
وسوسه جریان القائی نامشخصی است که از ضمیر ناخود آگاه آدمی و یا از بیرون و یا توسط هر عمل آشکار و نهانی ابراز می شود و یقین انسان در انجام کار خیر را به مخاطره می اندازد و آن را به شک تبدیل می کند که در نهایت موجب می شود که او از انجام آن کار باز ماند.
این پدیده در هنگام بروز و ظهور صفات خوب الهی امری شایع است و برای هر کس متناسب با شان و رتبه و مقام و موقعیتی که دارد با توجیهی خاص اتفاق می افتد. و گاهی بقدری مخفی و پنهان است که حتی فرد وجود آن را متوجه نمی شود.
مهمترین نشانه وسواس در هر کارخیر تاخیر انداختن آن است.که می توان بوسیله این محک به بودن آن پی برد.
بنابراین قبل از هر چیز باید آن را شناخت جنبه های مثبت و منفی آن را دانست و برای رهائی از آن برنامه ریزی کرد. زیرا کنترل وسواس در زندگی به معنای موفقیتی بزرگ در انجام و استمرار در کارهای خیر است. و داشتن آن موجب سردرگمی و کندی و بی نتیجه گی و رسیدن به پوچی است.
پس باید برای برطرف شدن آن فکر چاره بود والبته نسبت به شناخت آن سعی و کوشش نمود.
وسوسه متناسب با نوع کار و عظمت آن بزرگ می شود اگر در انجام کار و طی مسیری باید هزینه مالی و جانی و آبروئی کرد متناسب با آن با قوت و شدت خود را نشان می دهد. کسانی که از ابتدا با یقین حساب شده ای وارد معرکه مشکلات نشده باشند یا بدون مبنا و هدف و آرمان و دور اندیشی دست به کار بزرگی زده باشند در میانه راه نمی توانند از پس وسوسه ها در آیند و مسیر یا کار خود را به اتمام رسانند.
ابتدای راه، باید خوب اندیشید و در انتخاب مسیر و راه بقدر کافی دقت کرد ؛ و همه جوانب ممکن آن را بررسی نمود؛ و از خواهش های نفسانی و زودگذر هم گذشت تا بتوان به یقین مطلوب دست یافت. و به تناسب بزرگی و عظمت راه یقین ابتدائی انسان باید بزرگ و بزرگتر باشد تا در وسط راه نماند.
راه چاره ای که خداوند در قرآن برای این پدیده یاد آورشده عبارتست از:
پناه بردن به وجه ربوبیت، مالکیت و الوهیت اوست.
به هر تقدیر انسان هر کار و مسیری را که انتخاب کند یا از مسیر عشق ورزی است و یا از باب مالکیت و تمکن و قدرت یافتن است و یا اینکه در جریان رفع نقص و رسیدن به کمالی دست به کاری می زند.
باید برای انتخاب هر راه و کاری جائی برای رب مطلق هستی باز کرد و منتهی آن کار را به او ختم نمود و الا دیر یا زود انسان در زندگی با شکست مواجه می شود مخصوصا اگر آن کار و مسیر هزینه ای بیش از حد معمول بخواهد.
با اندکی تامل و با ریشه یابی علت وسواس می توان متوجه شد تمام منشا آن به یکی از وجوه فوق بر می گردد
به این ترتیب که : شبهاتی که برای انجام کارها نیز به او القا می گردد یا از روی کمبود در زمینه عشق ورزی و خشوع و فرمانبرداری با آن اله یکتا هستی است و یا از استقلال در مالکیت، سیطره، سیاست و حقی است که به غیر مالک مطلق منتسب می نماید و یا مصداق رفع نقص و کمال خود را به اشتباه گرفته است.
اگر انسان در مسیر زندگی خود درست تصمیم بگیرد به این معنا که در مسیرهای سه گانه فوق رسیدن به کمال و دیدار و ملاقات و برخورد با رب و مالک و اله مطلق در نظرش باشد و هر کار، شان، فکر، عقیده و آرمانی را به نسبت آن و برای رسیدن به آن بسنجد طبعا می تواند از وسوسه های ولو پنهانی در امان باشد.
باید به خدا پناه برد نه با حرف بلکه با تمام وجود. و این در صورتی محقق می شود که
۱ – از شری هولناک و در هراس باشیم.
۲ – جائی برای پناه جستن بشناسیم.
۳ – عملا به آنجا پناه بریم.
۴ – این پناه جستن را از خود ابراز کنیم تا دیگران را که در معرض آن شر قرار دارند نیز در مطلع سازیم
سوره کوثر سوره ۱۰۸ از قرآن است و ۳ آیه دارد.
متن سوره کوثر در ویکی‌نبشته
از دیدگاه‌ بسیاری از مفسران سوره کوثر در شأن فاطمه زهرا و فرزندان او نازل شده است.
«محققا ما به تو خیر کثیر (فاطمه (علیهاالسلام ) دادیم (۱). پس به شکرانه اش براى پروردگارت نماز بخوان و قربانى کن (۲). و بدان که محققا شماتت گوى و دشمن تو ابتر و بلا عقب است (۳). »
در تفسیر نمونه آمده است که فخر رازی مفسر اهل سنت در تفسیر کبیر نوشته است:
«قـول سوم این است که این سوره به عنوان رد بر کسانى نازل شده که عدم وجود اولاد را بر پیغمبر اکـرم (ص ) خرده مى گرفتند, بنابراین معنى سوره این است که خداوند به او نسلى مى دهد که در طـول زمـان باقى مى ماند, ببین چه اندازه ازاهل بیت را شهید کردند, در عین حال جهان مملو از آنـهـاست , این در حالى است که از بنى امیه (که دشمنان اسلام بودند) شخص قابل ذکرى در دنیا بـاقى نماند, سپس بنگر و ببین چقدر از علماى بزرگ در میان آنهاست مانند باقر و صادق و رضا و نفس زکیه . هزاران هزار از فرزندان فاطمه (ع ) در سراسر جهان پخش شدند, در میان آنهانویسندگان و فقها و مـحـدثان و مفسران والامقام و فرماندهان عظیم بودند که با ایثارو فداکارى در حفظ آیین اسلام کوشیدند.»
همچنین در تفسیر نمونه در خصوص شأن نزول این سوره گفته شده:
«بـعـضـى آن را بـه نـبوت تفسیر کرده , و بعضى دیگر به قرآن , و بعضى به کثرت اصحاب و یاران , و بعضى به کثرت فرزندان و ذریه که همه آنها از نسل دخترش فاطمه زهرا(ع ) به وجود آمدند. بعضى نیز آن را به ((شفاعت )) تفسیر کرده اند. ولى ظاهر این است که ((کوثر)) مفهوم وسیع و گسترده اى دارد که هر یک ازآنچه در بالا گفته شـد یـکـى از مـصـداقهاى روشن آن است , و مصداقهاى بسیاردیگرى نیز دارد که ممکن است به عنوان تفسیر مصداقى براى آیه ذکر شود…بسیارى از بـزرگـان عـلـمـاى شـیعه یکى از روشنترین مصداقهاى آن را وجودمبارک ((فاطمه زهرا))(ع ) دانـسـتـه اند, چرا که شان نزول آیه مى گوید: آنهاپیغمبراکرم (ص ) را متهم مى کردند که بلاعقب است , قرآن ضمن نفى سخن آنهامى گوید: ((ما به تو کوثر دادیم )). از ایـن تـعـبیر استنباط مى شود که این ((خیرکثیر)) همان فاطمه زهرا(ع ) است ,زیرا نسل و ذریه پـیـامـبـر(ص ) بـه وسـیـلـه همین دختر گرامى در جهان انتشار یافت نسلى که نه تنها فرزندان جـسـمـانى پیغمبر بودند, بلکه آیین او و تمام ارزشهاى اسلام را حفظ کردند, و به آیندگان ابلاغ نمودند, نه تنها امامان معصوم اهل بیت (ع ) که آنهاحساب مخصوص به خود دارند.»